🔰حکایتی از زندگی امام حسن مجتبی «علیه السلام»
در احوالات امام حسن مجتبی «علیه السلام» که به حسب نقل و تاریخ زندگی حضرت امام حسن«علیه السلام» با سیدالشهدا «علیه السلام» در همان زمان معاصرتشان هم که با هم زندگی میکردند، تفاوت داشت. معلوم است که این تفاوتها بر اساس حکمتها و مصالحی بوده است، والّا نگاه آن دو بزرگوار به دنیا و آخرت با هم هیچ فرقی نمیکند. آنها هر دو تربیت شدهی یک مکتب و مَثَل أعلای یک مکتباند. حضرت امام حسن«علیه السلام» همینطور که در این نقل هست، زندگی چشمنواز و جالبی هم از نظر لباس و هم از نظر منزل و هم از نظر جهات دیگر مثل میهمانداری داشتند. یک روز که خیلی با شکوه و جلالت از منزل بیرون آمده بودند، تعبیر روایت این است:
«وَ نُقِلَ أَنَّهُ علیه السلام اغْتَسَلَ وَ خَرَجَ مِنْ دَارِهِ فِي حُلَّةٍ فَاخِرَةٍ وَ بِزَّةٍ طَاهِرَةٍ وَ مَحَاسِنَ سَافِرَةٍ وَ قَسِمَاتٍ ظَاهِرَةٍ وَ نَفَخَاتٍ نَاشِرَةٍ وَ وَجْهَةٍ يُشْرِقُ حُسْناً وَ شَكْلَةٍ قَدْ كَمَلَ صُورَةً وَ مَعْنًى إلی آخر».
«فَعَرَضَ لَهُ فِي طَرِيقِهِ مِنْ مَحَاوِيجِ الْيَهُودِ هِمٌّ فِي هِدْمٍ قَدْ أَنْهَكَتْهُ الْعِلَّةُ وَ ارْتَكَبَتْهُ الذِّلَّةُ وَ أَهْلَكَتْهُ الْقِلَّةُ وَ جِلْدُهُ يَسْتُرُ عِظَامَهُ وَ ضَعْفُهُ يُقَيِّدُ أَقْدَامَهُ...».
یکی از مساکین و مستمندان یهودی در حالی که در نهایت مسکنت و ذلّت بود، لباس و بدنش و ظاهرش آشفته بود، در راه با حضرت«علیه السلام» ملاقات کرد.
«فَاسْتَوْقَفَ الْحَسَنَ علیه السلام وَ قَالَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَنْصِفْنِي»؛
عرض کرد که انصاف بده به من که میخواهم مطلبی را از شما سؤال کنم.
«فَقَالَ علیه السلام فِي أَيِّ شَيْءٍ»؛
حضرت پرسیدند: درباره چه مطلبی؟
«فَقَالَ جَدُّكَ يَقُولُ الدُّنْيَا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ وَ جَنَّةُ الْكَافِرِ».
این مطلب به حدی از رسول خدا «صلی الله علیه و آله وسلم» مشهور بود که یهودیها هم میدانستند. عرض کرد که این را جدّ بزرگوارت فرموده است:
«وَ أَنْتَ مُؤْمِنٌ وَ أَنَا كَافِرٌ فَمَا أَرَى الدُّنْيَا إِلَّا جَنَّةً تَتَنَعَّمُ بِهَا وَ تَسْتَلِذُّ بِهَا وَ مَا أَرَاهَا إِلَّا سِجْناً لِي قَدْ أَهْلَكَنِي ضُرُّهَا وَ أَتْلَفَنِي فَقْرُهَا».
شما مؤمن هستید و من هم کافرم. شمایی که مؤمن هستید، میبینم که این دنیا بهشت شماست و از آن لذت میبرید و من که کافرم، این دنیا زندان من است و مشکلاتش من را کشته و فقرش مرا از بین برده است. این چه جوری میشود؟
حضرت«علیه السلام» جواب دادند:
«فَلَمَّا سَمِعَ الْحَسَنُ علیه السلام كَلَامَهُ أَشْرَقَ عَلَيْهِ نُورُ التَّأْيِيدِ وَ اسْتَخْرَجَ الْجَوَابَ بِفَهْمِهِ مِنْ خِزَانَةِ عِلْمِهِ وَ أَوْضَحَ لِلْيَهُودِيِّ خَطَاءَ ظَنِّهِ وَ خَطَلَ زَعْمِهِ وَ قَالَ يَا شَيْخُ لَوْ نَظَرْتَ إِلَى مَا أَعَدَّ اللَّهُ لِي وَ لِلْمُؤْمِنِينَ فِي الدَّارِ الْآخِرَةِ مِمَّا لَا عَيْنٌ رَأَتْ وَ لَاأُذُنٌ سَمِعَتْ لَعَلِمْتَ أَنِّي قَبْلَ انْتِقَالِي إِلَيْهِ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا فِي سِجْنٍ ضَنْكٍ وَ لَوْ نَظَرْتَ إِلَى مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَكَ وَ لِكُلِّ كَافِرٍ فِي الدَّارِ الْآخِرَةِ مِنْ سَعِيرِ نَارِ الْجَحِيمِ وَ نَكَالِ الْعَذَابِ الْمُقِيمِ لَرَأَيْتَ أَنَّكَ قَبْلَ مَصِيرِكَ إِلَيْهِ الْآنَ فِي جَنَّةٍ وَاسِعَةٍ وَ نِعْمَةٍ جَامِعَةٍ».
به طور خلاصه، حضرت علیه السلام فرمودند که مراد از کلام رسول الله «صلی الله علیه و آله وسلم» این است که آنچه خداوند برای مؤمنان در قیامت مهیا کرده است، قابل مقایسه با آنچه که در دنیا نصیب آنها میکند، نیست.
خدای متعال به همهی ما به فضل و کرمش توفیق عمل به این دستورات انسانساز را عنایت فرماید و قبل از اینکه دیر شود، ما را به این آموزههای ارزنده تربیت فرماید.
▫️منبع:
بحارالأنوار، ج 43، ص 34
🔹برگرفته شده از کتاب پندهای سعادت «سلسله درس های اخلاق آیت الله محمد مهدی شب زنده دار دام ظله»
#ماه_مبارک_رمضان
#امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام
🔗@pand_saadat