🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅منشأ فسادی که از انسان سر می زند 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": بحث ما درباره‎ی موعظه‌ی قرآنی بود که در آیه‌ی 77 سوره‌ی مبارکه ی قصص ذکر شده است و به بخش آخر آیه رسیده بودیم: «وَ لاتَبْغِ الْفَسادَ فِي الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لايُحِبُّ الْمُفْسِدينَ». در ذیل این آیه‌ی مبارکه حدیث شریفی است که در آن بیان شده منشأ فسادی که از انسآن‎ها سر می‌زند، فساد باطن است، و فساد باطن از عللی نشأت می‌گیرد که جامع آن علل، غفلت از خدای تبارک و تعالی است. به حسب این نقل، امام صادق «علیه السلام» در مقام علاج این منشأ فساد برآمدند که چه کنیم این غفلت که منشأ رذایل و مفاسد باطنی است، علاج شود. بعضی از علاج‌هایی که حضرت «علیه لسلام» بیان فرموده‌اند، باعث تصفیه‌ی باطن از آن رذایل و منشأ غفلت از خداوند تبارک و تعالی می‎شود، ولی بعض از آن‎ها ممکن است تصفیه‌ی باطن نکند، اما فایده‌اش یا ایجاد مانع سر راه آن مقتضی‌ها یا اعدام شرط است. رذایلی مثل حسادت و بخل که در نفس وجود دارند، باعث می‌شوند که در ظاهر هم انسان بخیل و حسود باشد و از پرداخت واجبات مالی یا غیر مالی یا مستحبات و یا دستگیری از مستمندان امتناع داشته باشد. اگر کسی موفق شود ریشه‌های حسادت و بخل را از نفس خودش پاک ‌کند، این مرتبه‌ای بسیار عالی است، اما اگر انسان موفق به این کار نشد، حداقل بتواند جلوی تأثیر آن صفات رذیله را بگیرد، که این هم کار بسیار مهمی است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 66-65 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #منشأ_فسادی_که_از_انسان_سر_می_زند #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅حکایتی از مرحوم علامه‎ حلی «ره» 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": در احوالات مرحوم علامه حلی(رضوان‎الله‎تعالی‎علیه) هست که روزی شاگردان، ایشان را بشاش و شاداب دیدند و سؤال کردند که وجه این خوشحالی شما چیست؟ فرمودند امروز وقتی در باطن خودم نگاه می‌کنم، می‌بینم هیچ حالت حسادتی به کسی ندارم و من امروز نتیجه‌ی زحمت 25 ساله‌ام را گرفتم. انسان‎هایی که به فکر خودشان هستند، واقعاً این‎گونه خواهند شد. درمان این رذایل خیلی مشکل و زمان‎بر است. شاید انسان نتواند در زمان کوتاهی ریشه‎ی این رذایل را قطع کند، ولی می‎تواند از راهکارهایی استفاده کند که از بروز و ظهور این رذایل جلوگیری نماید. راهکارهایی را حضرت صادق «علیه السلام» بیان فرموده‌اند که در جلسات قبل به برخی از آن‎ها اشاره شد و در این جلسه برخی دیگر را ذکر می کنیم: «وَ الِانْقِطَاعُ عَنِ الْعَادَاتِ». عادات به دو قسمت تقسیم می‌شود. عادات نیکو و آنچه که انسان به آن‎ها در خیرات عادت می‌کند. مثلا عادت می‌کند که همیشه نماز را در اول وقت بخواند، یا عادت دارد که همیشه از دیگران دستگیری کند. این عادات خیر است. انقطاع از این‎ها که مقصود نیست، بلکه انقطاع عن الخیر باعث انقطاع نعم الهی و باعث حبس دعا می‌شود. ترک عادات حسنه خودش مذموم است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 67-66 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #حکایتی_از_مرحوم_علامه_حلی #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅یکی از عادات بسیار زشت نزد اهل تقوا 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": این ترک العاداتی که در روایت ذکر شده، عادات ناروا و ناپسند است. مثلاً کسی عادت کرده است که بعد از نماز صبح بین الطلوعین بخوابد. این یکی از عادات بسیار زشت نزد اهل تقوا و اهل سلوک است، چون بین‎الطلوعین یک وقت بسیار ویژه برای عنایات الهی است. اصلاً خوابیدن بین‎الطلوعین سیره‌ی اولیای خدا و انسآن‎های وارسته و سالک الی الله نبوده است. این از امثال ما که در تحت تربیت روایات اهل‎بیت «علیهم السلام» و منتسب به آن‎ها هستیم، بسیار زشت و ناروا است؛ به‎خصوص که این عادت از عاداتی است که سرایت هم می‌کند. پس باید این را ترک کرد و ترک عادت هم کمی مشکل است. مثلا اگر بعد از نماز صبح داخل اتاق بنشینید، خوابتان می‌گیرد. برای جلوگیری از آن، قدم بزن و به حرم یا زیارت اهل قبور برو، که روایاتی هست که در بین‎الطلوعین اموات متوجه می‌شوند. از این رو بود که اعلام بزرگ در نجف اشرف بین‎الطلوعین به سمت وادی‌السلام مشرف می‌شدند. به این‎وسیله می‎توان مانع از خوابیدن بین‎الطلوعین شد. هر کاری مدیریت و اقدام می‌خواهد. انسان با اقدام درست می‌تواند این حالات و عادات ناپسند را از خودش دفع و رفع کند. مثلاً کسی عادت کرده از بچگی زیاد می‌خورد و حتی از حد سیر شدن هم می‌گذراند. این یک عادت بسیار بدی است که هم اشکالات جسمی و هم اشکالات روحی برای انسان ایجاد می‌کند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 67 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #یکی_از_عادات_بسیار_زشت_نزد_اهل_تقوا #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅اسباب ایجاد شهوات 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": بعد فرمودند: «وَ قَلْعُ عُرُوقِ مَنَابِتِ الشَّهَوَاتِ» شهواتی که انسان دارد، دارای دامنه‌ی گسترده‌ای هستند. برخی شهوات جنسی است، اما شهوت‌های دیگری هم مثل شهوت ریاست و شهرت و آقایی هست و همه‌ی این‎ها از اقسام شهوت هستند. در سنین مختلف ممکن است که فرق کند. این شهوات منابتی دارد که از آنجا می‌جوشد و سرچشمه می‌گیرد. آن منابت باعث می‎شود که این شهوات شاخ و برگ پیدا کنند. هر درختی را که شما شاخ و برگ‌هایش را بزنید و حرس کنید گاهی این‎کار باعث تنومندتر شدن آن می‌شود. اگر بخواهید این درخت خشک شود، منابت و عروقش را باید از بین ببرید. حضرت علیه السلام می‌فرمایند کسی که می‎خواهد این رذایل را پاک کند و یا حداقل نگذارد آثارش در او پیدا شود، باید «قَلْعُ عُرُوقِ مَنَابِتِ الشَّهَوَاتِ» کند. این فراز از آن جاهایی است فقط این‎جور نیست که مانعی ایجاد کند و یا شرط را از بین ببرد، بلکه اصلاح نفس کرده و نفس را پاک می‌کند. یکی از عروق شهوات، عبارت از خود چشم و نظر کردن است. در روایات هم هست که خود نگاه کردن باعث می‎شود که شهوت در وجود انسان رشد کند. ز دست دیده و دل هر دو فریاد / که هر چه دیده بیند دل کند یاد وقتی چشم دید، کار مشکل می شود. لذا بعضی از اهل توجه حتی به جاهایی که زرق و برق‌های دنیا زیاد هست ـ مثل بعضی پاساژها، مغازه‌ها، بعضی بازارها ـ ورود و خروج پیدا نمی‌کنند، نه این‎که این‎ها دل ندارند، بلکه مقاصد عالی‌تری را دنبال می‌نمایند. آن‎ها خیلی خوب فهمیده‌اند که دنیا چیست و آخرت چیست. فهمیده‎اند که عین حماقت است که انسان برای این دار فانی و مشحون به همه‌جور ناکامی‌ها و مشکلات، آن آخرت زیبا و آن دار بقا و آن ابدیت را از دست بدهد. بعد آنجا هم که می‌روند، خیلی مراتب دارد. چقدر فرق است بین کسی مثل سید بن طاووس که جالس همیشگی امیرالمؤمنین «علیه السلام» است، با دیگرانی که بهشت می‎روند. اهل احضار ارواح گفته‌اند که اصلاً ابن طاووس را نمی‌شود احضار کرد. چرا؟ در یک جریان معتبری است ایشان را خواسته‌اند احضار کنند؛ به شخص احضار کننده گفته بودند مرحوم شیخ بهایی فرموده بودند که ایشان همیشه در عالم برزخ همراه امیرالمؤمنین «علیه السلام» است و از آن مقام نزول نمی‌کند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 69-68 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #اسباب_ایجاد_شهوات #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅نتایج ذکر قلبی و لسانی 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": بعد حضرت «علیه السلام» فرمودند: «بِدَوَامِ الذِّكْرِ لِلَّهِ». دائم الذکر بودن، انسان را موفق می‌کند و باعث می‎شود که آن عروق خشکانده شود. توجه به خدای ‌متعال و توجه ذهن به او، باعث می‎گردد که انسان به شهوات و به منشأ شهوات بی‎رغبت شود. این بی‎رغبتی‎ها کم کم آن‎ها را ازاله می‌کند. نظیر وسواس که می‌گویند اگر می‌خواهی خوب شوی، باید به آن بی‎اعتنا باشی و خلاف آن را عمل کنی. وقتی انسان دوام ذکر داشت ـ که البته بیشتر منظور توجه و ذکر قلبی است؛ البته لسانی هم توصیه شده است ـ و توجه قلبی و لسانی برای انسان محقق شد، باعث می‎شود که شهوات در وجود انسان ریشه کن گردد. امام «علیه السلام» راهکارهای دیگری نیز بیان فرموده‌اند که ان‎شاءالله در جلسات بعد توضیح داده می‎شود. امیدواریم خداوند به ما توفیق مداومت بر ذکر قلبی و زبانی را عنایت فرماید. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 69 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #نتایج_ذکر_قلبی_و_لسانی #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅غفلت؛ علت اصلی فساد باطن 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": در این بحث، نکات آخر را درباره‎ی موعظه‌ی قرآنی که در آیه‌ی 77 از سوره‌ی مبارکه‎ی قصص و روایت ذیل آن ذکر شده است، مطرح می‎کنیم. «وَ لاتَبْغِ الْفَسادَ فِي الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لايُحِبُّ الْمُفْسِدينَ». منشأ فساد، چه فسادهای درونی انسان و رذایل اخلاقی و چه فسادهای بیرونی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و هر طور فسادی که تصور می‎شود، غفلت از خدواند و فراموشی نعمت‎های الهی است. در ذیل این آیه‌ی مبارکه حدیث شریفی است که در آن حدیث شریف بیان شده است که منشاء فسادی که از انسآن‎ها سر می‌زند، فساد باطن است، و فساد باطن از عللی نشأت می‌گیرد که جامع آن علل، غفلت از خدای تبارک و تعالی است. «وَ كُلُّ ذَلِكَ يَجْتَمِعُ بِحَسَبِ الْغَفْلَةِ عَنِ اللَّهِ». این بیماری، یک بیماری گسترده‌ است و همگان با شدت و ضعف مراتب، مبتلای به آن هستند. این غفلت‌ها معمولاً در همه‎ی افراد هست. خود بحث‌های ما هم که اگر توجه نداشته باشیم، ولو این‎که در طریق الی الله و در طریق ترویج و تبیین شریعت است، اما اگر انسان با توجه، این کارها را انجام ندهد، خود این‎ها موجب غفلت از خدواند می‌شود. این غور در مباحث و مطالب علمی، گفتن، نوشتن، فکر کردن، اگر رنگ و لعاب الهی پیدا نکند، این مشکل را دارد و آن را تعمیق می‌کند. خب، باید چه کرد؟ ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 71 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #غفلت_علت_اصلی_فساد_باطن #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅راهکارهای امام صادق «علیه السلام» برای درمان فساد 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": امام صادق «علیه السلام» به حسب این روایت، علاج‌هایی برای برطرف کردن این مناشئ بیان فرموده‌اند. حضرت علیه السلام نُه راهکار بیان می‎فرمایند، که بعد از انجام و توجه به این نُه راهکار، نتایج بسیار با‎شکوهی به انسان ارزانی می‌شود. ‌بخشی از این راهکارها را در جلسات قبل عرض کردیم که حضرت «علیه السلام» فرمودند: «وَ عِلَاجُ ذَلِكَ الْفِرَارُ مِنَ النَّاسِ وَ رَفْضُ الدُّنْيَا وَ طَلَاقُ الرَّاحَةِ وَ الِانْقِطَاعُ عَنِ الْعَادَاتِ وَ قَلْعُ عُرُوقِ مَنَابِتِ الشَّهَوَاتِ بِدَوَامِ الذِّكْرِ لِلَّهِ». حضرت در ادامه فرمودند: ملازم طاعت خدا باش «وَ لُزُومُ الطَّاعَةِ لَهُ». همیشه سعی کنید که در هر کاری، ـ کوچک و بزرگ، شخصی و اجتماعی ـ ملازم طاعت و فرمانبرداری خداوند باشید. ببینید خدا چه می‎خواهد و امر و نهی خدا در اینجا چیست؟ هر جوری شده، خودت را وادار کن که ملازم طاعت خدا باشی، که این ملازمت باعث می‎شود در هر حادثه‌ و واقعه‌ای و در هر نشست و برخاستی و در هر موضع‌گیری و موقفی، قهراً از خداوند غافل نباشید. اگر انسان خودش را وادار کند که ملازم با اطاعت خدا باشد، لازمه‌ی قهری آن این است که غفلت از خداوند تبارک و تعالی پیدا نمی‌کند و وقتی غفلت از خداوند پیدا نکرد، قهراً به خداوند و نعمت های الهی توجه می‎نماید. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 72 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #راهکارهای_امام_صادق_علیه_السلام_برای_درمان_فساد #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅تحمل جفای خلق 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": بعد فرمودند: «وَ احْتِمَالُ جَفَاءِ الْخَلْقِ» برای سالک الی الله و کسی که درصدد تهذیب نفس است، رعایت این نکته بسیار مهم است که تحمل جفای خلق را داشته باشد و در مقابل آن صبور باشد. آدم متدین در معاشرت‌هایش ـ چه با أقربا و چه با دیگران ـ گاهی توقعاتی از او هست و این شخص چون می‎خواهد در راه خدا گام بردارد، نمی‌تواند آن همراهی‌ها را داشته باشد که این موجب جفا و نامهربانی به او‎ یا گاهی متارکه‌ و توبیخ او می‎شود و گاهی او را به القاب و خصوصیات خاصی ملقب می‌کنند. حضرت «علیه السلام» می‌فرمایند انسان باید این ظرفیت را در خودش ایجاد کند که تحمل کند؛ نه سر و صدا، نه داد و فریاد، نه به جنگ و ستیز. تحمل اگر از روی معرفت، از روی انجام دستورالعمل مربی واقعی امام صادق «علیه السلام» باشد هیچ اثر منفی‎ نخواهد داشت. این لاطائلات که برخی از روانشناس‌ها می‎گویند که اگر بخواهی مثلاً تحمل کنی، روانی و عقده‌ای می‌شوی، برای این است که معرفت ندارند. تحمل برای آن‎ها یک امر تحمیلی است، اما اگر از روی معرفت و خواست خداوند باشد، این تحمل‌ها به ظرفیت‌های انسان اضافه می‌کند. جواب عالمانه به پزشک والد ما «رحمه الله علیه» مدتی ناراحتی عصبی داشتند و برای درمان پیش یک پزشک در تهران رفتیم. می‌گفت آقا! شما که این حالت را پیدا کردید، در اثر این است که حرف‌ها را فرو می‎بردید و تحمل شما زیاد است. ایشان در جواب پزشک گفتند که علتش این نیست، چون من به خدا و قیامت ایمان دارم، این‎ها منشأ آن نیست. این‎ها که شما می‌گویید، برای کسی است که خدا را نمی‎شناسد و به قیامت ایمان ندارد. من اگر تحمل کردم، إطاعةً لله کرده‌ام؛ چون خدا خواسته و خدا دستور داده، روی این جهت بوده و این باعث آن جهاتی که شما می‌گویید، نمی‌شود. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 73 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #تحمل_جفای_خلق #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅راهکاری برای در امان ماندن از جفای خلق 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": حضرت «علیه السلام» در ادامه می‎فرمایند: «وَ مُلَازَمَةُ الْقُرْبَى وَ شَمَاتَةُ الْعَدُوِّ مِنَ الْأَهْلِ وَ الْقَرَابَةِ» البته در بحارالانوار این‎گونه نقل شده، ولی احتمال می‌دهم که مُلَامَةُ الْقُرْبَى وَ شَمَاتَةُ الْعَدُوِّ باشد؛ والّا «ملازمة القربی» با «شماتة العدوّ» مناسبتی ندارد. انسان باید ملامت نزدیکان و خویشان و اقوام را تحمل کند. گاهی طلاب محترمی برای مشورت و سؤال می‌آیند که مثلاً عروسی کذایی هست و این کار حرام و صدای مُحرّم در آن هست و یا وضع خانم‌ها نامناسب است؛ وقتی که شرکت نمی‎کنیم، مورد شماتت و ملامت خانواده قرار می‎گیریم. البته گاهی بدسلیقگی‎هایی هم باعث می‎شود که انسان جوری عمل می‌کند که درست نیست. انسان تا آنجایی که می‌تواند، باید راه صحیح را انتخاب کند و با برنامه‎ریزی درست، جلوی این مشکلات را بگیرد. مثلاً انسان می‌تواند مسافرتی از قبل ترتیب بدهد که لازمه‎ی آن شرکت نکردن محترمانه در آن جلسات است. اگر راه منحصر شد در این‎که آدم مرتکب حرام شود، اینجاست که حضرت «علیه السلام» می‌فرمایند اگر از فساد می‌خواهی دور باشی، باید این ملامت‌ها را تحمل کنی. بعد فرمودند: «وَ شَمَاتَةُ الْعَدُوِّ مِنَ الْأَهْلِ وَ الْقَرَابَةِ». گاهی این عدو از اهل و عیال و أقربا است. ما خدا را شکر می‌کنیم که گرفتار این‎طور چیزها نیستیم، ولی بعضی‎ها گرفتارند؛ چرا که گاهی نزدیکان انسان با انسان دشمن‌اند و از روحانی بدشان می‌آید. این‌آقا رفته طلبه شده و حالا لباسی پوشیده، اما اصلاً چشم این‎که این طلبه را ببیند، ندارند. کسی که می‎خواهد در راه صحیح باشد، باید این شماتت‌ها را از اهل قرابت تحمل کند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 74 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #راهکاری_برای_در_امان_ماندن_از_جفای_خلق #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅نتایج درخشان علاج‎های نُه‎گانه 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": حالا اگر انسان این علاج‎های نُه‎گانه را به کار گرفت، حضرت «علیه السلام» نتایج درخشانی برای آن بیان فرموده‎اند‎‎‌‎. «فَإِذَا فَعَلْتَ ذَلِكَ فَقَدْ فَتَحْتَ عَلَيْكَ بَابَ عَطْفِ اللَّهِ وَ حُسْنَ نَظَرِهِ إِلَيْكَ بِالْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ». اگر این کار را کردی، باب توجه الهی را به سوی خودت گشوده‌ای. چه چیزی برای صلاح ما بالاتر از رحمت خدای متعال و حسن نظر اوست. «وَ خَرَجْتَ مِنْ جُمْلَةِ الْغَافِلِينَ وَ فَكَكْتَ قَلْبَكَ مِنْ أَسْرِ الشَّيْطَانِ». اگر کسی باشی که این امور نه‎گانه را مراعات می‎کند، از زمره‌ی غافلین و از غفلتی که منشأ همه‌ی این فسادها بود، خارج می‎شوی و فساد از تو رخت بر می‌بندد و دیگر قلبت در اسارت شیطان نخواهد بود. «وَ قَدِمْتَ بَابَ اللَّهِ فِي مَعْشَرِ الْوَارِدِينَ إِلَيْهِ عَلَى الْكَرِيمِ الْجَوَادِ الْمَلِكِ الرَّحِيمِ». در باب الهی در زمره‌ی کسانی که بر حضرت حق وارد می‌شوند، گام می‌گذاری. راهی را پیموده‌ای که امید است به تو اذن بدهند که به بارگاه حضرت حق وارد شوی. «وَ اسْتِيطَاءِ بِسَاطِهِ عَلَى شَرْطِ الْأَدَبِ وَ سَلَكْتَ مَسْلَكاً رَجَوْتَ الْإِذْنَ بِالدُّخُولِ وَ لَاتَحْرُمُ سَلَامَتُهُ وَ كَرَامَتُهُ». مسلکی را پیموده‌ای که امید است که گام بگذاری بر بساطی که در بارگاه حضرت حق پهن شده است. علتش چیست؟ «لِأَنَّهُ الْمَلِكُ الْكَرِيمُ الْجَوَادُ الرَّحِيمُ»؛ زیرا او کریم و جواد و مهربان است. کسی که به سوی خداوند گام بر می‎دارد، معلوم است که او از افاضه‌ی فیض و رحمت‌های بی‎کران دریغ نمی‌ورزد. این راهکارهایی بود که حضرت(سلام‎الله‎علیه) برای اصلاح نفس و این‎که انسان مبتلا به فساد نشود، بیان فرمودند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 75 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #نتایج_درخشان_علاج_های_نُه_گانه #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅سخنان حکیمانه امام سجاد «علیه السلام» به عبدالملک 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": روایتی که در کتاب بحارالانوار در احوالات امام زین العابدین «علیه السلام» هست که مناسب با همین مضامینی است که روایات مورد بحث به آن توجه می‌داد. امام سجاد «علیه السلام» که از احوالات و از القاب مبارک‌شان روشن است، در عبادت و به‎‎خصوص در سجده، در عالم من الأولین و الآخرین از امتیاز خاص و ویژه‌ای برخوردارند. ایشان به حسب این نقل با عبدالملک ملاقاتی دارند. وقتی که ایشان مشرف کردند عبدالملک نامشرف و ناشریف را به حضور خودشان: «فَاسْتَعْظَمَ عَبْدُ الْمَلِكِ مَا رَأَى مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ بَيْنَ عَيْنَيْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) »؛ این آثار سجده که در پیشانی مبارکشان بود، خیلی پیش عبدالملک بزرگ آمد. «فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَقَدْ بُيِّنَ عَلَيْكَ الِاجْتِهَادُ»؛ عبدالملک گفت: آثار اجتهاد و جد و کوشش در اطاعت خدا و سجده در برابر خدای متعال خیلی بر شما آشکار شده است. و هر کسی که به شما نگاه می‌کند، می‌فهمد که در چه تاب و تعبی هستید. «وَ لَقَدْ سَبَقَ لَكَ مِنَ اللَّهِ الْحُسْنَى وَ أَنْتَ بَضْعَةٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص قَرِيبُ النَّسَبِ وَكِيدُ السَّبَبِ»؛ در حالی‎که شما فرزند رسول خدا «صلی الله علیه و آله» هستید و ‌یک ارتباط خیلی نزدیکی با آن بزرگوار دارید. «وَ إِنَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ وَ ذَوِي عَصْرِكَ»؛ از همه‌ی معاصرین خودت و از همه‌ی آل رسول«صلی الله علیه و آله» با فضیلت‌ترهستید. با تمام این وسایل اطمینان که از عقوبت الهی و از نار جحیم برای شما حاصل است، این همه خود را در تب و تاب عبادت قرار دادن، برای چیست؟ «وَ لَقَدْ أُوتِيتَ مِنَ الْفَضْلِ وَ الْعِلْمِ وَ الدِّينِ وَ الْوَرَعِ مَا لَمْ يُؤْتَهُ أَحَدٌ مِثْلُكَ وَ لَا قَبْلَكَ إِلَّا مَنْ مَضَى مِنْ سَلَفِكَ وَ أَقْبَلَ يُثْنِي عَلَيْهِ وَ يُطْرِيهِ». هیچ کس این فضایلی که شما دارید، ندارد و قبل از شما هم نداشته‌اند. همین‎طور تعاریف زیادی خدمت حضرت علیه السلام عرض می‌کرد، که این تعاریف درست و بجا و صحیح بود و چه خوب که از لسان اعداء شنیده شود. این‎ها مُقر به فضایل این بزرگواران بودند. خب، همه‌ی این حرف‌ها را که زد، حالا ببینید جواب امام سجاد «علیه السلام» چیست؟ «عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ «علیه السلام» كُلُّ مَا ذَكَرْتَهُ وَ وَصَفْتَهُ» همه‌ی این حرف‎ها را که زدی، من نمی‌گویم نیست، ولی همه‌ی این‎ها: «مِنْ فَضْلِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَأْيِيدِهِ وَ تَوْفِيقِهِ»؛ از فضل خداوند سبحان و تأییدات و توفیقات اوست. «فَأَيْنَ شُكْرُهُ عَلَى مَا أَنْعَمَ»؛ پس من نباید شکر این‎ها را می‌کردم؟ بعد حضرت فرمودند: «كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله يَقِفُ فِي الصَّلَاةِ حَتَّى تَرِمَ قَدَمَاهُ»؛ رسول خدا «صلی الله علیه و آله» به نماز می‌ایستاد تا پاهای مبارکش ورم می‌کرد. «وَ يَظْمَأُ فِي الصِّيَامِ حَتَّى يُعْصَبَ فُوهُ»؛ و در موقع روزه‌داری آنچنان تشنه می‎گردید که آب دهان مبارکش خشک می‌شد. علامه مجلسی از قاموس فیروزآبادی نقل کرده که عصب فوه به معنای این است که آب دهان خشک شود. «فَقِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ‎لَمْ يَغْفِرْ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ». شبیه همین اشکالی که عبدالملک به حضرت «علیه السلام» کرد، دیگران هم به پیامبر «صلی الله علیه و آله» می‎کردند که این همه نماز و این‎جور روزه گرفتن در این هوای گرم با این‎که می‌دانی که خداوند متعال فرموده که «ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ» شما را بخشیده است، برای چیست؟ حضرت فرمودند: «فَيَقُول أَفَلَا أَكُونُ عَبْداً شَكُوراً الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَوْلَى وَ أَبْلَى وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى» ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 76 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #سخنان_حکیمانه_امام_سجاد_علیه_السلام_به_عبدالملک #ادامه_دارد ... 🔗 @pand_saadat

🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅سخنان حکیمانه امام سجاد «علیه السلام» به عبدالملک 💠 حضرت استاد #شب_زنده_دار"دام ظله": سپس حضرت سجاد «علیه السلام» به حسب این نقل می‌فرمایند: «وَ اللَّهِ لَوْ تَقَطَّعَتْ أَعْضَائِي وَ سَالَتْ مُقْلَتَايَ عَلَى صَدْرِي»؛ سوگند به خدا که اگر اعضایم قطع شود و اگر این مقلتای در اثر عبادت بیفتد روی سینه‌ام. (مُقلَة بر وزن غرفة، ‌پی‌ای است که در چشم هست و مردمک و سفیدی چشم بر آن قرار گرفته است). «لَنْ أَقُومَ لِلَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ بِشُكْرِ عُشْرِ الْعَشِيرِ مِنْ نِعْمَةٍ وَاحِدَةٍ مِنْ جَمِيعِ نِعَمِهِ الَّتِي لَايُحْصِيهَا الْعَادُّونَ وَ لَايَبْلُغُ حَدَّ نِعْمَةٍ مِنْهَا عَلَيَّ جَمِيعُ حَمْدِ الْحَامِدِينَ»؛ اگر من عبادت کنم که این آثار عجیب در بدنم ظاهر شود، شکر یک دهم از یکی از نعمت‎های الهی را هم نمی‌توانم به‎جای بیاورم... خب، این چه معرفتی است؟ آیا ما دنبال این معرفت‌ها هستیم؟ سعی کنیم این معرفت‌ها را در کنار معرفت‌های فقهی و اصولی و رجالی و علوم دیگر در خودمان ایجاد کنیم. این‎ها فکر و تأمل و تدبر و وقت گذاشتن می‎خواهد که ما این معرفت‌ها را هم بفهمیم و هم برای خودمان ایجاد کنیم. بعد فرمودند: «لَا وَ اللَّهِ أَوْ يَرَانِيَ اللَّهُ لَايَشْغَلُنِي شَيْ‏ءٌ عَنْ شُكْرِهِ وَ ذِكْرِهِ فِي لَيْلٍ وَ لَا نَهَارٍ وَ لَا سِرٍّ وَ لَا عَلَانِيَةٍ». مرحوم علامه مجلسی می‌فرمایند: «أو» در اینجا به معنای حتی یا الّا است. حضرت «ع» قسم یاد کردند به خدا که من ترک نمی‌کنم این نحو عبادت و اجتهاد حتی «يَرَانِيَ اللَّهُ»، که هیچ کاری من را از شکرگزاری او مشغول نمی‌کند. «لَا يَشْغَلُنِي شَيْ‏ءٌ عَنْ شُكْرِهِ وَ ذِكْرِهِ»؛ هیچ چیزی مانع این نمی‌شود که من شکرخداوند را فراموش کنم و از او غفلت کنم. سپس حضرت فرمودند: «وَ لَوْلَا أَنَّ لِأَهْلِي عَلَيَّ حَقّاً وَ لِسَائِرِ النَّاسِ مِنْ خَاصِّهِمْ وَ عَامِّهِمْ عَلَيَّ حُقُوقاً». تازه این که از من می‌بینی، برای این است که من در یک تزاحم هستم، اگر این تزاحم نبود، آن وقت عمل من غیر از این بود که می‌بینی. اهل خودم بر من حقوقی دارند، مردم، عوام وخواص بر من حقوقی دارند. «لَا‎يَسَعُنِي إِلَّا الْقِيَامُ بِهَا حَسَبَ الْوُسْعِ وَ الطَّاقَةِ حَتَّى أُؤَدِّيَهَا إِلَيْهِمْ». وظیفه‌ام این است که حقوق آن‎ها را به آن‎ها ادا کنم. من در تزاحم هستم و اگر این تزاحم و این جهت نبود: «لَرَمَيْتُ بِطَرْفِي إِلَى السَّمَاءِ وَ بِقَلْبِي إِلَى اللَّهِ»؛ دلم را فقط به طرف خدا می‌کردم و مشغول هیچ چیز دیگری نمی‌کردم. الآن ادای حقوق برعهده‎ام هست و در قبال دیگران وظایفی دارم. اگر این نبود، آن وقت این عبادت و خشوع و سجده‌ی من غیر از این چیزی بود که تو می‌بینی. «ثُمَّ لَمْ أَرْدُدْهُمَا حَتَّى يَقْضِيَ اللَّهُ عَلَى نَفْسِي وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ». چشمانم و قلبم را بر نمی‌گرداندم؛ دائم الحضور بودم. بعد در حدیث هست که: «وَ بَكَى وَ بَكَى عَبْدُ الْمَلِكِ». حضرت گریه کردند و او هم تحت تأثیر قرار گرفت و گفت: «وَ قَالَ شَتَّانَ بَيْنَ عَبْدٍ طَلَبَ الْآخِرَةَ وَ سَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَ بَيْنَ مَنْ طَلَبَ الدُّنْيَا مِنْ أَيْنَ جَاءَتْهُ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ»؛ چقدر فرق است بین کسی که آخرت را طلب کرده است و برای آن کوشش می‌کند و می‎خواهد آنجا را آباد کند (که علی بن الحسین «علیه السلام» مصداق آن است) و بین کسی که طالب دنیاست (که عبدالملک مصداق آن است). خب؛ ‌این سیره‌ی امامان عظیم‌الشأن و معصوم و عزیز ماست که الگوهای واقعی راه صلاح و سداد و الگوهای واقعی برای سالکان الی الله تعالی هستند. خدای متعال همه‎ی ما را از شیعیان و موالیان و رهروان واقعی این انوار طیبه قرار دهد و همه‌ی ما را جزء شاکران نعمت‎های خودش محسوب فرماید و ما را از برخورداری از این معرفت‌ها محروم نفرماید. و در کنار توفیق در علوم رسمی که این‎ها هم واجب‌اند و ترویج شریعت هم وابسته به آن‎ها است، ما را به این علوم الهی که آخرت و عاقبت ما وابسته به آن‎هاست، موفق بفرماید. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 81-79 #پندهای_سعادت #بیانات #موعظه_های_قرآنی #ضرورت_شناخت_و_درمان_امراض_نفسانی #سخنان_حکیمانه_امام_سجاد_علیه_السلام_به_عبدالملک 🔗 @pand_saadat