🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۴۹۵
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذابِ جَهَنَّمَ خالِدُونَ (۷۴) لا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَ هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (۷۵) وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لكِنْ كانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ (۷۶) وَ نادَوْا يا مالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنا رَبُّكَ قالَ إِنَّكُمْ ماكِثُونَ (۷۷) لَقَدْ جِئْناكُمْ بِالْحَقِّ وَ لكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كارِهُونَ (۷۸) أَمْ أَبْرَمُوا أَمْراً فَإِنَّا مُبْرِمُونَ (۷۹) أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ بَلى وَ رُسُلُنا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ (۸۰) قُلْ إِنْ كانَ لِلرَّحْمنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعابِدِينَ (۸۱) سُبْحانَ رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ (۸۲) فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا حَتَّى يُلاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (۸۳) وَ هُوَ الَّذِي فِي السَّماءِ إِلهٌ وَ فِي الْأَرْضِ إِلهٌ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (۸۴) وَ تَبارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما وَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (۸۵) وَ لا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفاعَةَ إِلاَّ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (۸۶) وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّـهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ (۸۷) وَ قِيلِهِ يا رَبِّ إِنَّ هؤُلاءِ قَوْمٌ لا يُؤْمِنُونَ (۸۸) فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَ قُلْ سَلامٌ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (۸۹)
گنهکاران همیشه در عذاب جهنّم خواهند ماند. (۷۴) عذابشان سبک نمیشود و در آنجا مأیوس و غمگین خواهند بود. (۷۵) ما بر آنان ستم نکردیم؛ بلکه خودشان ستمکار بودند. (۷۶) آنان ندا میدهند: «ای نگهبان دوزخ، (از) پروردگارت (بخواه تا) ما را بمیراند.» میگوید: «شما (در اینجا) خواهید ماند.» (۷۷) بهراستی ما حق را برایتان آوردیم؛ ولی بیشتر شما از حق بدتان میآمد. (۷۸) آیا آنان عزم خود را (برای نابودی دین) جزم کردهاند؟ پس ما (نیز) عزم خود را (برای هلاکت آنان) جزم کردهایم. (۷۹) آیا آنان میپندارند که ما آنچه (در دل میگویند و) پنهان میکنند و سخنان درِگوشی آنان را نمیشنویم؟ چرا؛ (میشنویم،) و فرستادگان ما نزدشان (حاضرند و اعمالشان را) مینویسند. (۸۰) بگو: اگر (به فرض محال،) خدا فرزندی داشت، من نخستین کسی بودم که (او را) میپرستیدم. (۸۱) مالک و صاحباختیار آسمانها و زمین که مالک و صاحباختیار تخت فرمانروایی و سلطنت (بر جهان هستی)ست، از توصیفهای ناشایست آنان پاک و منزّه است. (۸۲) پس رهایشان کن تا (در کارهای باطل خود) فرو روند و سرگرم بازی باشند تا با آن روز که به آن وعده داده میشوند، روبهرو شوند. (۸۳) او کسی ست که در آسمان معبود است و در زمین (نیز) معبود است، و اوست که حکیم و بسیار داناست. (۸۴) بسیار والا مرتبه است کسی که فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، تنها برای اوست، و آگاهی از (زمان) قیامت، تنها نزد اوست، و فقط به پیشگاه او بازگردانده میشوید. (۸۵) کسانی که بهجای خدا میپرستند، از هیچ شفاعتی برخوردار نیستند. البتّه کسانی که (در دنیا) به حقیقت (و یگانگی خداوند) گواهی دادند و میدانند (که خدا به شفاعت چه کسانی راضی ست، شفاعت خواهند کرد). (۸۶) اگر از آنان بپرسی که چه کسی آنان را آفریده است، قطعاً میگویند: «الله.» پس چگونه (از حق و حقیقت) باز گردانده میشوند؟ (۸۷) و (همچنین نزد اوست آگاهی از این) سخن پیامبر (که عرض کرد:) «پروردگارا، اینان، افرادی هستند که ایمان نمیآورند.» (۸۸) بنابراین، از آنان روی گردان و بگو: شما را (به حال خود) رها میکنم؛ چه اینکه بهزودی خواهند دانست. (۸۹)
زخرف [۷۴-۸۹]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۴۹۵
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ حم (۱) وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ (۲) إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ (۳) فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (۴) أَمْراً مِنْ عِنْدِنا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (۵) رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (۶) رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ (۷) لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (۸) بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (۹) فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِينٍ (۱۰) يَغْشَى النَّاسَ هذا عَذابٌ أَلِيمٌ (۱۱) رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (۱۲) أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرى وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ (۱۳) ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ (۱۴) إِنَّا كاشِفُوا الْعَذابِ قَلِيلاً إِنَّكُمْ عائِدُونَ (۱۵) يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ (۱۶) وَ لَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَ جاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (۱۷) أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبادَ اللَّـهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (۱۸)
حا، میم. (۱) سوگند به این کتاب روشنگر؛ (۲) که ما آن را در شبی پر خیر و برکت فرو فرستادیم؛ (زیرا) ما همیشه (مردم را) هشدار میدهیم. (۳) در آن شب، تمام امور حکیمانه و متقن (از سوی خدای متعال نازل شده، بر اساس تقدیر مخلوقات) بخش بخش میشود؛ (۴) در حالی (قرآن را نازل کردیم) که فرمانی از جانب ماست. ما همواره (پیامبران را برای هدایت مردم) میفرستیم؛ (۵) (که همه) از روی رحمتی از جانب پروردگارت (بر خلایق) است. اوست که بسیار شنوا و داناست؛ (۶) مالک و صاحباختیار آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست. اگر اهل یقین باشید (، این حقیقت را درمییابید). (۷) هیچ خدایی جز او نیست. زنده میکند و میمیراند. مالک و صاحباختیار شما، و مالک و صاحباختیار نیاکان گذشتهی شماست. (۸) (آنان یقین ندارند؛) بلکه در شک و تردیدی (بزرگ،) به بازی مشغولاند. (۹) پس (تو نیز) در انتظار روزی باش که آسمان، دودی نمایان (به میان) آورد؛ (۱۰) که مردم را فرا میگیرد (و میگویند:) «این عذابی دردناک است؛ (۱۱) پروردگارا، عذاب را از ما برطرف کن؛ که ما ایمان آوردیم.» (۱۲) چگونه میخواهند (پس از برطرف شدن عذاب) یادآوری کنند و پند بگیرند؛ حال آنکه (پیش از این،) پیامبری روشنگر (با معجزاتی آشکار) سراغشان آمد؟ (۱۳) آنگاه به او پشت کردند و گفتند: «(این پیامبر،) تعلیمیافتهی (دیگران) و دیوانه است.» (۱۴) ما اندکی این عذاب را از شما برطرف میکنیم؛ (ولی بدانید بهزودی) شما (به عذاب آخرت) بازمیگردید؛ (۱۵) در آن روز که (کافران را) باقدرت تمام و به سختترین وضع بگیریم. ما (نافرمانان را) مجازات خواهیم کرد. (۱۶) بهراستی که پیش از اینان، قوم فرعون را آزمودیم و پیامبری گرامی نزدشان آمد؛ (۱۷) (با این پیام): «بندگان خدا را (آزاد کنید و) به من بسپارید. من پیامبری امین برای شما هستم.»؛ (۱۸)
دخان [۱-۱۸]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۴۹۶
وَ أَنْ لا تَعْلُوا عَلَى اللَّـهِ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ (۱۹) وَ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ (۲۰) وَ إِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ (۲۱) فَدَعا رَبَّهُ أَنَّ هؤُلاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ (۲۲) فَأَسْرِ بِعِبادِي لَيْلاً إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (۲۳) وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ (۲۴) كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (۲۵) وَ زُرُوعٍ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ (۲۶) وَ نَعْمَةٍ كانُوا فِيها فاكِهِينَ (۲۷) كَذلِكَ وَ أَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِينَ (۲۸) فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ (۲۹) وَ لَقَدْ نَجَّيْنا بَنِي إِسْرائِيلَ مِنَ الْعَذابِ الْمُهِينِ (۳۰) مِنْ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كانَ عالِياً مِنَ الْمُسْرِفِينَ (۳۱) وَ لَقَدِ اخْتَرْناهُمْ عَلى عِلْمٍ عَلَى الْعالَمِينَ (۳۲) وَ آتَيْناهُمْ مِنَ الْآياتِ ما فِيهِ بَلؤُا مُبِينٌ (۳۳) إِنَّ هؤُلاءِ لَيَقُولُونَ (۳۴) إِنْ هِيَ إِلاَّ مَوْتَتُنَا الْأُولى وَ ما نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ (۳۵) فَأْتُوا بِآبائِنا إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (۳۶) أَ هُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْناهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا مُجْرِمِينَ (۳۷) وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ (۳۸) ما خَلَقْناهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (۳۹)
و اینکه «(با انکار پیامبر خدا،) در برابر خداوند تکبّر نورزید؛ زیرا من برای شما (معجزه و) دلیلی آشکار آوردهام؛ (۱۹) و از اینکه سنگسارم کنید، به پروردگار خود و پروردگار شما پناه میبرم؛ (۲۰) و اگر به من ایمان نمیآورید، از من کناره گیرید (و کاری به کارم نداشته باشید).» (۲۱) (ولی آنان از آزار او دست برنداشتند؛) پس (موسی) پروردگارش را (چنین) خواند: «اینان، افرادی گنهکارند.» (۲۲) پس (به موسی گفتیم:) «بندگانم را شبانه راهی کن؛ زیرا تعقیب میشوید؛ (۲۳) و در حالی که دریا آرام است و همچون جادهای پهناور گشوده شده، آن را پشت سر بگذار؛ زیرا آنان سپاهیانی هستند که غرق خواهند شد.» (۲۴) چه باغها و چشمهسارهایی که (فرعونیان) رها کردند؛ (۲۵) و چه کشتزارها و نیز منزلگاههایی عالی و بینظیر، (۲۶) و چه عیش و نوشهایی که در آن سرمست و خوشحال بودند. (۲۷) (آری، فرمان الهی) چنین بود، و آن (نعمت)ها را به گروهی دیگر به ارث دادیم. (۲۸) (آنان غرق شدند؛ ولی) نه آسمان و زمین بر آنان گریستند و نه مهلت یافتند. (۲۹) بهراستی که بنیاسرائیل را از شکنجهی ذلتبار نجات دادیم؛ (۳۰) از (شر) فرعون: او شخصی برتریجو و متکبّر بود، و از زمرهی کسانی بود که از حد و مرز گذراندهاند. (۳۱) بهراستی که آنان را از روی آگاهی برگزیدیم و بر مردم (زمان خویش) برتری دادیم. (۳۲) و از معجزات و نشانهها(ی خود)، مواردی (بیسابقه) به آنان عرضه کردیم که در آنها آزمونی آشکار (برایشان) وجود داشت. (۳۳) بهراستی که اینان میگویند: (۳۴) «فرجامِ کار، همین نخستین مرگ است و بس، و ما پس از مرگ زنده نخواهیم شد؛ (۳۵) اگر (دربارهی قیامت) راست میگویید، پدران ما را(زنده کنید و نزد ما) بیاورید.» (۳۶) آیا اینان (در نیرو و قدرت) بهترند، یا قوم تُبَّع و کسانی که پیش از آنان بودند؟ (همه را) نابود کردیم؛ زیرا آنان گنهکار بودند. (۳۷) ما آسمانها و زمین و آنچه را که میان آنهاست، به بازی نیافریدیم. (۳۸) آنها را نیافریدیم، مگر هدفمند؛ ولی بیشتر مردم نمیدانند. (۳۹)
دخان [۱۹-۳۹]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۴۹۷
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقاتُهُمْ أَجْمَعِينَ (۴۰) يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ (۴۱) إِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّـهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (۴۲) إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ (۴۳) طَعامُ الْأَثِيمِ (۴۴) كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (۴۵) كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (۴۶) خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلى سَواءِ الْجَحِيمِ (۴۷) ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذابِ الْحَمِيمِ (۴۸) ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (۴۹) إِنَّ هذا ما كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ (۵۰) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقامٍ أَمِينٍ (۵۱) فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ (۵۲) يَلْبَسُونَ مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُتَقابِلِينَ (۵۳) كَذلِكَ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ (۵۴) يَدْعُونَ فِيها بِكُلِّ فاكِهَةٍ آمِنِينَ (۵۵) لا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلاَّ الْمَوْتَةَ الْأُولى وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ (۵۶) فَضْلاً مِنْ رَبِّكَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (۵۷) فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (۵۸) فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ (۵۹)
روز جداییِ (نیکوکاران و بدکاران)، وعدهگاه همهی آنان است؛ (۴۰) روزی که به هیچ وجه دوستی، (عذابی را) از دوستش دفع نمیکند، و یاری نخواهند شد؛ (۴۱) مگر کسی که خدا به او رحم کند؛ زیرا اوست که شکستناپذیر و مهربان است. (۴۲) درخت زقّوم، (۴۳) خوراک (افراد) گنهکار است؛ (۴۴) که همچون فلز گداخته در شکمها میجوشد؛ (۴۵) مانند جوشیدن آب جوش. (۴۶) او را بگیرید و بهزور به میان دوزخ بکشانید؛ (۴۷) آنگاه روی سرش از آب جوشانی که برای عذاب است، فرو ریزید. (۴۸) بچش؛ که تو (همان شخص) عزتمند و گرامی هستی! (۴۹) این (عذاب که چشیدید)، همان است که همواره در آن تردید داشتید. (۵۰) پرهیزکاران، در منزلگاهی امن به سر میبرند؛ (۵۱) در باغها و (کنار) چشمهسارها؛ (۵۲) در حالی که (با انس و الفت) روبهروی هم نشستهاند، (لباسهایی) از ابریشم ظریف و (نیز) ابریشم درشتبافت، به تن دارند. (۵۳) (وضعیت بهشتیان) چنین است. و حوریانی سفیدرو و درشت چشم را به همسری آنان درمیآوریم. (۵۴) هر میوهای را (که مایل باشند،) طلب میکنند، (و هر قدر که بخواهند، از آن میخورند)؛ در حالی که (از هر بیماری و آسیبی) در اماناند. (۵۵) جز مرگ نخستینشان (در دنیا، دیگر) در آنجا (طعم) مرگ را نمیچشند، و (خداوند،) ایشان را از عذاب دوزخ حفظ میکند. (۵۶) (اینها همه) به سبب لطف و عنایت پروردگارت (بر آنان) است. نجات و پیروزی بزرگ، تنها همین است و بس. (۵۷) ما فقط بدین علت قرآن را به زبان تو (یعنی عربی فصیح) نازل کردیم و آسان ساختیم که پند گیرند. (۵۸) پس (اکنون که پند نمیگیرند،) منتظر (عذابشان) باش. آنان (نیز) انتظار (نابودیِ تو را) میکشند. (۵۹)
دخان [۴۰-۵۹]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۴۹۹
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ حم (۱) تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّـهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (۲) إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ (۳) وَ فِي خَلْقِكُمْ وَ ما يَبُثُّ مِنْ دابَّةٍ آياتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (۴) وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ما أَنْزَلَ اللَّـهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ آياتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (۵) تِلْكَ آياتُ اللَّـهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّـهِ وَ آياتِهِ يُؤْمِنُونَ (۶) وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (۷) يَسْمَعُ آياتِ اللَّـهِ تُتْلى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ أَلِيمٍ (۸) وَ إِذا عَلِمَ مِنْ آياتِنا شَيْئاً اتَّخَذَها هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ (۹) مِنْ وَرائِهِمْ جَهَنَّمُ وَ لا يُغْنِي عَنْهُمْ ما كَسَبُوا شَيْئاً وَ لا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّـهِ أَوْلِياءَ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ (۱۰) هذا هُدىً وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ (۱۱) اللَّـهُ الَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (۱۲) وَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً مِنْهُ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (۱۳)
حا، میم. (۱) نازل کردن این کتاب، از جانب خداوند شکستناپذیر و حکیم است. (۲) بهراستی که در آسمانها و زمین، نشانههایی برای مؤمنان وجود دارد. (۳) و در آفرینش شما و جنبندگانی که (در زمین) پراکنده است، نشانههایی برای اهل یقین وجود دارد. (۴) و (نیز) در گردش پیاپی شب و روز، و در رزق و روزیای که خدا (بهصورت باران) از آسمان فرو میفرستد، و بدینوسیله، زمین را پس از مرگش زنده میکند، و در تغییر جهت دادن بادها، نشانههایی برای افرادی ست که عقل خویش را به کار میگیرند. (۵) این نشانههای خداست که بر تو میخوانیم؛ در حالی که سراسر حق و حقیقت است. (اگر به اینها ایمان نیاورند،) پس به کدام سخن پس از (سخن) خدا و (بیان) نشانههایش ایمان میآورند؟ (۶) وای بر هر دروغپردازِ گنهکار؛ (۷) که آیات خدا را که بر او خوانده میشود، میشنود؛ (ولی) باز هم با تکبّر (، بر کفر و گناه خود) پافشاری میکند؛ چنانکه گویی (اصلاً) آن را نشنیده است! پس او را به عذابی دردناک بشارت ده! (۸) هنگامیکه به چیزی از آیات ما آگاهی پیدا کند، آن را به مسخره میگیرد. آنان، عذابی خوارکننده و ذلتبار خواهند داشت. (۹) پیش رویشان دوزخ است، و نه آنچه (از مال و ثروت دنیا) به دست آوردهاند و نه آنچه بهجای خدا سرپرستان (خود) اختیار کردهاند، چیزی (از عذاب خدا) را از آنان دفع نمیکند، و عذابی بزرگ خواهند داشت. (۱۰) این (قرآن)، هدایت است، و کسانی که آیات و نشانههای پروردگارشان را انکار میکنند، عذابی دردناک خواهند داشت؛ عذابی بسیار سخت. (۱۱) «الله»، کسی ست که دریا را در جهت منافع (و کمالِ)شما، رام و مسخّر کرد تا بهفرمان او، کشتیها در آن حرکت کنند، و تا شما از فضل و روزی او طلب کنید، و باشد که شما شکر کنید. (۱۲) و آنچه را که در آسمانها و زمین است، در جهت منافع (و کمالِ) شما رام و مسخّر کرد؛ در حالی که همگی از جانب اوست. بهراستی که در این (پدیده)، نشانههایی برای اهل اندیشه و فکر وجود دارد. (۱۳)
جاثیه [۱-۱۳]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۵۰۰
قُلْ لِلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُونَ أَيَّامَ اللَّـهِ لِيَجْزِيَ قَوْماً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ (۱۴) مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها ثُمَّ إِلى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ (۱۵) وَ لَقَدْ آتَيْنا بَنِي إِسْرائِيلَ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلَى الْعالَمِينَ (۱۶) وَ آتَيْناهُمْ بَيِّناتٍ مِنَ الْأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فِيما كانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (۱۷) ثُمَّ جَعَلْناكَ عَلى شَرِيعَةٍ مِنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْها وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ (۱۸) إِنَّهُمْ لَنْ يُغْنُوا عَنْكَ مِنَ اللَّـهِ شَيْئاً وَ إِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ اللَّـهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ (۱۹) هذا بَصائِرُ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (۲۰) أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَواءً مَحْياهُمْ وَ مَماتُهُمْ ساءَ ما يَحْكُمُونَ (۲۱) وَ خَلَقَ اللَّـهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ لِتُجْزى كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (۲۲)
به مؤمنان بگو: از (کنار یاوهگوییهای) کسانی که انتظار (فرا رسیدن) روزهای (غلبهی فرمان) خداوند را ندارند، بگذرند (و با آنان درگیر نشوند و بحث و جدل نکنند) تا خداوند (خود) قومی (بیمقدار) را به سزای اعمالی که به دست آوردند، جزا دهد. (۱۴) هر کس که کار نیکی کند، به سود خودش کرده، و هر کس که بدی کند، به ضرر خودش کرده است. سپس (برای محاسبه و جزا،) به پیشگاه پروردگارتان بازگردانده میشوید. (۱۵) بهراستی که به بنیاسرائیل، کتاب (آسمانی) و (ابزار) داوری (میان مردم) و نبوّت دادیم و از چیزهای پاکیزه به آنان روزی دادیم و آنان را بر جهانیان (عصرِ خودشان) برتری بخشیدیم. (۱۶) و دربارهی امر (دین)، دلایلی روشن به آنان عطا کردیم. پس ایشان تنها پس از به دست آوردن علم و آگاهی (از حقیقت)، به سبب ستم و حسادتی که بینشان بود، (دربارهی دین) دچار اختلاف شدند. پروردگار تو، در روز قیامت، دربارهی آنچه پیوسته باهم اختلاف داشتند، داوری خواهد کرد. (۱۷) سپس تو را بر راه و روشی (خاص) از امر (دین) قرار دادیم. بنابراین، پیرو آن باش و از هوا و هوس کسانی که نمیدانند، پیروی مکن؛ (۱۸) زیرا آنان هیچ چیز از (عذاب) خدا را نمیتوانند از تو دفع کنند، و ستمکاران، دوست و یاور یکدیگرند، و خداوند، سرپرست پرهیزکاران است. (۱۹) این (قرآن)، برای مردم، دلایلی روشن، و برای اهل یقین، هدایت و رحمت است. (۲۰) آیا کسانی که مرتکب کارهای ناشایست شدند، میپندارند که آنان را مانند کسانی قرار میدهیم که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند؛ بهطوری که زندگی و مرگشان یکسان باشد؟ چه قضاوت بدی دارند! (۲۱) (چطور چنین چیزی امکان دارد؟؛) حال آنکه خدا آسمانها و زمین را هدفمند آفریده است، و نتیجهی (این آفرینش،) چنین خواهد شد که همگان در برابر کارهایشان، جزا خواهند دید و مورد ستم قرار نمیگیرند. (۲۲)
جاثیه [۱۴-۲۲]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۵۰۱
أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَ أَضَلَّهُ اللَّـهُ عَلى عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلى سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلى بَصَرِهِ غِشاوَةً فَمَنْ يَهْدِيهِ مِنْ بَعْدِ اللَّـهِ أَ فَلا تَذَكَّرُونَ (۲۳) وَ قالُوا ما هِيَ إِلاَّ حَياتُنَا الدُّنْيا نَمُوتُ وَ نَحْيا وَ ما يُهْلِكُنا إِلاَّ الدَّهْرُ وَ ما لَهُمْ بِذلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَظُنُّونَ (۲۴) وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ ما كانَ حُجَّتَهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا ائْتُوا بِآبائِنا إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (۲۵) قُلِ اللَّـهُ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يَجْمَعُكُمْ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ لا رَيْبَ فِيهِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ (۲۶) وَ لِلَّـهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ (۲۷) وَ تَرى كُلَّ أُمَّةٍ جاثِيَةً كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعى إِلى كِتابِهَا الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۲۸) هذا كِتابُنا يَنْطِقُ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنْسِخُ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۲۹) فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِي رَحْمَتِهِ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ (۳۰) وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَ فَلَمْ تَكُنْ آياتِي تُتْلى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَ كُنْتُمْ قَوْماً مُجْرِمِينَ (۳۱) وَ إِذا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّـهِ حَقٌّ وَ السَّاعَةُ لا رَيْبَ فِيها قُلْتُمْ ما نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِنْ نَظُنُّ إِلاَّ ظَنًّا وَ ما نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ (۳۲)
آیا توجّه کردهای به کسی که معبود خود را هوا و هوسش قرار داده، و خداوند او را (به سزای کفر و تکذیبش) گمراه کرده است؟؛ در حالی که (آن شخص، بهخوبی از راه حق و باطل) آگاه است، و (خدا) بر گوش و دلش مُهر نهاده و بر چشمش پردهای افکنده است. پس بعد از خدا، چه کسی او را هدایت میکند؟ آیا پند نمیگیرید؟ (۲۳) گفتند: «زندگی، فقط همین زندگی دنیایی ماست؛ میمیریم و زنده میشویم و فقط (گردشِ) روزگار است که ما را نابود میکند (؛ نه آفریدگاری که شما میگویید).» در این باره، هیچ علمی ندارند و فقط حدس و گمان میزنند. (۲۴) هنگامی که آیات ما، در حالی که روشن و واضح است، بر آنان خوانده میشود، تنها دلیلشان این است که بگویند: «اگر راست میگویید، پدرانِ ما را (نزد ما) بیاورید.» (۲۵) بگو: خدا، شما را زنده میکند و شما را میمیراند. آنگاه شما را (در عالم برزخ) تا روز قیامت که هیچ تردیدی در آن نیست، گرد میآورد؛ ولی بیشتر مردم نمیدانند. (۲۶) فرمانروایی آسمانها و زمین فقط برای خداست، و روزی که قیامت برپا شود، کسانی که ادعاهای باطل و بیاساس میکردند، در آن روز زیانکار خواهند شد. (۲۷) (در آن روز) میبینی که هر امّتی، (با تواضع و فروتنی،) دو زانو (در پیشگاه خداوندِ حاکم) نشستهاند (و در انتظار قضاوت او به سر میبرند. و) هر امّتی، به نامهی اعمال خود فراخوانده میشود (و به آنان میگویند:) امروز آنچه را میکردید، بهعنوان جزا دریافت خواهید کرد. (۲۸) این کتاب ماست که بر ضد شما گواهی میدهد؛ در حالی که سراسر حق است؛ زیرا ما همواره امر میکردیم که از آنچه شما انجام میدادید، نسخهای ثبت کنند. (۲۹) اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، پروردگارشان، آنان را در رحمت خود وارد میکند. این همان نجات و پیروزی آشکار است. (۳۰) اما (به) کسانی که کفر ورزیدند (، گفته میشود:) «مگر آیات من بر شما خوانده نمیشد؟ (؛ ولی) نتیجهی (آن همه هشدار،) این بود که شما تکبّر ورزیدید و افرادی گنهکار بودید.» (۳۱) هنگامی که گفته میشد «وعدهی خدا حق است و هیچ تردیدی در قیامت وجود ندارد»، میگفتید: «ما نمیدانیم که قیامت چیست. ما (در این مورد) فقط گمانی (ضعیف) داریم و برایمان یقین حاصل نشده است.» (۳۲)
جاثیه [۲۳-۳۲]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۵۰۲
الجاثية
وَ بَدا لَهُمْ سَيِّئاتُ ما عَمِلُوا وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ (۳۳) وَ قِيلَ الْيَوْمَ نَنْساكُمْ كَما نَسِيتُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا وَ مَأْواكُمُ النَّارُ وَ ما لَكُمْ مِنْ ناصِرِينَ (۳۴) ذلِكُمْ بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آياتِ اللَّـهِ هُزُواً وَ غَرَّتْكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا فَالْيَوْمَ لا يُخْرَجُونَ مِنْها وَ لا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (۳۵) فَلِلَّـهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّماواتِ وَ رَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعالَمِينَ (۳۶) وَ لَهُ الْكِبْرِياءُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (۳۷)
(در آن روز،) زشتیهای اعمالشان برایشان آشکار میشود و عذابی که همواره آن را به مسخره میگرفتند، آنان را فراخواند گرفت؛ (۳۳) و (به آنان) گفته میشود: «همانطور که شما (در دنیا،) روبه رو شدن با این روز را به فراموشی سپردید، ما نیز شما را به فراموشی میسپاریم، و جایگاه شما آتش است، و شما هیچ یاوری ندارید؛ (۳۴) این (عذاب) بدان سبب است که شما آیات و نشانههای خدا را به مسخره گرفتید، و زندگی دنیا، شما را فریب داد.»؛ پس امروز، نه از آن خارج میشوند و نه از آنان خواسته میشود که رضایت (الهی) را جلب کنند. (۳۵) پس سپاس و ستایش، مخصوص خداست؛ پروردگار آسمانها و پروردگار زمین؛ پروردگار جهانیان. (۳۶) و فرمانروایی و عظمت در آسمانها و زمین، ویژهی اوست، و فقط او شکستناپذیر و حکیم است. (۳۷)
الأحقاف
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ حم (۱) تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّـهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (۲) ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُسَمًّى وَ الَّذِينَ كَفَرُوا عَمَّا أُنْذِرُوا مُعْرِضُونَ (۳) قُلْ أَ رَأَيْتُمْ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّـهِ أَرُونِي ما ذا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّماواتِ ائْتُونِي بِكِتابٍ مِنْ قَبْلِ هذا أَوْ أَثارَةٍ مِنْ عِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (۴) وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُوا مِنْ دُونِ اللَّـهِ مَنْ لا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ وَ هُمْ عَنْ دُعائِهِمْ غافِلُونَ (۵)
حا، میم. (۱) نازل کردن این کتاب، از جانب خداوند شکست ناپذیر و حکیم است. (۲) ما آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است، صرفاً هدفمند و تا زمانی معین آفریدهایم؛ در حالی که کافران به هشدارهایی که به ایشان داده میشود، پشت میکنند. (۳) بگو: به من خبر دهید آنچه شما بهجای خدا میپرستید، بگویید ببینم، چه بخشی از زمین را آفریدهاند. آیا در آفرینش آسمانها مشارکتی داشتهاند؟ اگر راست میگویید، برای من کتابی (آسمانی) بیاورید که پیش از این (قرآن، مشتمل بر چنین اعتقاد شرکآلودی) باشد یا چیزی از علومِ (مقبولِ گذشته را به میان آورید) که (هنوز) باقی مانده (و در آن، پرستش معبودانی غیر از خدا ثابت شده) باشد. (۴) چه کسی گمراهتر است از افرادی که بهجای خدا، کسانی را صدا میزنند که تا روز قیامت به آنان پاسخی نمیدهند، و (اصلاً) آن (معبود)ها از صدا زدن اینان بیخبرند؟ (۵)
صفحه ۵۰۲
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۵۰۳
وَ إِذا حُشِرَ النَّاسُ كانُوا لَهُمْ أَعْداءً وَ كانُوا بِعِبادَتِهِمْ كافِرِينَ (۶) وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ هذا سِحْرٌ مُبِينٌ (۷) أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّـهِ شَيْئاً هُوَ أَعْلَمُ بِما تُفِيضُونَ فِيهِ كَفى بِهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (۸) قُلْ ما كُنْتُ بِدْعاً مِنَ الرُّسُلِ وَ ما أَدْرِي ما يُفْعَلُ بِي وَ لا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما يُوحى إِلَيَّ وَ ما أَنَا إِلاَّ نَذِيرٌ مُبِينٌ (۹) قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّـهِ وَ كَفَرْتُمْ بِهِ وَ شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ عَلى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَ اسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (۱۰) وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كانَ خَيْراً ما سَبَقُونا إِلَيْهِ وَ إِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هذا إِفْكٌ قَدِيمٌ (۱۱) وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى إِماماً وَ رَحْمَةً وَ هذا كِتابٌ مُصَدِّقٌ لِساناً عَرَبِيًّا لِيُنْذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ بُشْرى لِلْمُحْسِنِينَ (۱۲) إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّـهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (۱۳) أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ خالِدِينَ فِيها جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ (۱۴)
و هنگامی که مردم (در صحرای محشر) گرد میآیند، (آن معبودها،) دشمنان عبادتکنندگان خود خواهند بود و پرستش آنان را انکار میکنند. (۶) هنگامی که آیات ما، در حالی که روشن و واضح است، بر آنان خوانده میشود، کافران در مورد آن حقی که سراغشان آمده، میگویند: «این، جادویی آشکار است.» (۷) آیا میگویند: «قرآن را از خود بافته است.»؟ بگو: اگر من آن را از خودم ساخته باشم، (بیشک خداوند مرا عذاب میکند و) شما نمیتوانید در مقابل خدا برای من کاری کنید. او از سخنانی که (به مسخره) در مورد قرآن طرح میکنید، آگاهتر است. همین که او بین من و شما گواه است، کافی ست، و اوست که بسیار آمرزنده و مهربان است. (۸) بگو: من نخستین پیامبر نیستم و نمیدانم با من و شما چه رفتاری خواهد شد؛ (بلکه) صرفاً از آنچه بر من وحی میشود، پیروی میکنم و فقط هشداردهندهای آشکار هستم. (۹) بگو: به من خبر دهید که اگر (قرآن) از جانب خدا باشد و شما (آسمانی بودن) آن را انکار کنید، در حالی که شاهدی از بنیاسرائیل به (وجود حقایقی در تورات) مانند (حقایق) آن گواهی داده و (او) بدین سبب ایمان آورده است، و (باز هم) شما تکبّر ورزیده باشید، (آیا ستمکار نیستید؟ بدانید که) خداوند افراد ستمکار را هدایت نمیکند. (۱۰) کافران دربارهی مؤمنان گفتند: «اگر قرآن، چیز خوبی بود، (مؤمنان که بیشترشان تهیدستاند،) از ما سبقت نمیگرفتند و زودتر سراغ آن نمیرفتند.» و چون بهوسیلهی آن هدایت نشدهاند، خواهند گفت: «این دروغی قدیم است.» (۱۱) (چگونه دروغ قدیم است؟؛) حال آنکه پیش از این، کتاب موسی که پیشوا و (موجب) رحمت بود، وجود داشت، و این کتابی ست که (کتاب موسی را)تصدیق میکند؛ در حالی که به زبان(فصیح) عربی ست تا ستمکاران را هشدار دهد و بشارتی برای نیکوکاران باشد (۱۲) کسانی که گفتند «مالک و صاحباختیار ما، الله است»، آنگاه راست و بدون انحراف، (بر عقیدهی خود ثابت) ماندند، هیچ ترسی آنان را فرا نمیگیرد و اندوهگین نخواهند شد. (۱۳) آنان، اهل بهشتاند (و) همیشه در آن خواهند ماند؛ تا پاداشی باشد در برابر آنچه میکردند. (۱۴)
أحقاف [۶-۱۴]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۵۰۴
وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلى والِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَ إِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (۱۵) أُولئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا وَ نَتَجاوَزُ عَنْ سَيِّئاتِهِمْ فِي أَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كانُوا يُوعَدُونَ (۱۶) وَ الَّذِي قالَ لِوالِدَيْهِ أُفٍّ لَكُما أَ تَعِدانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَ قَدْ خَلَتِ الْقُرُونُ مِنْ قَبْلِي وَ هُما يَسْتَغِيثانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّـهِ حَقٌّ فَيَقُولُ ما هذا إِلاَّ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ (۱۷) أُولئِكَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنَّهُمْ كانُوا خاسِرِينَ (۱۸) وَ لِكُلٍّ دَرَجاتٌ مِمَّا عَمِلُوا وَ لِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمالَهُمْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (۱۹) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّباتِكُمْ فِي حَياتِكُمُ الدُّنْيا وَ اسْتَمْتَعْتُمْ بِها فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذابَ الْهُونِ بِما كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِما كُنْتُمْ تَفْسُقُونَ (۲۰)
به انسان سفارش کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند. مادرش، او را با سختی (در شکم خود) حمل کرد و او را با سختی به دنیا آورد، و (دوران) بارداری و شیردهیاش، (باهم) سی ماه میشود. پس هنگامی که به کمال رشدش میرسد و به چهلسالگی قدم میگذارد، عرض میکند: «پروردگارا، به من توفیق ده که همیشه شکر نعمتت را بهجای آورم (و از این حال جدا نشوم)؛ همان (نعمتی) که بر من و پدر و مادرم ارزانی کردهای، و (توفیق ده که) کار شایستهای بکنم که تو از آن خشنود شوی، و صلاح و شایستگی را در نسل من پایدار کن تا (شایستگی آنان) برای من (نیز سودمند) باشد. من به درگاهت توبه میکنم، و من از تسلیم شدگانِ (تو) هستم.» (۱۵) آنان، کسانی هستند که در حالی که در زمرهی بهشتیاناند، نیکوترین اعمالشان را از ایشان میپذیریم و از بدیهایشان میگذریم، و (این لطف و عنایت،) وعدهای راست و نیکوست که (در دنیا به آن) وعده داده میشدند. (۱۶) و کسی که به پدر و مادرش میگوید: «اَه از دست شما! آیا به من وعده میدهید که (از گور) بیرون آورده خواهم شد؟؛ در حالی که مردمِ دورانهای پیش از من (همگی) درگذشتهاند.»، و این در حالی ست که آن دو از خدا میخواهند که به فریادشان برسد (و میگویند:) «وای بر تو! ایمان آور؛ زیرا وعدهی خدا حق است.»؛ (ولی او با بیاعتنایی) میگوید: «اینها فقط خرافات گذشتگان است.»؛ (۱۷) آنان، کسانی هستند که در زمرهی گروههایی از جن و انس قرار گرفتند که پیش از آنان (کافر و عصیانگر) بودند،؛ چراکه آنان (، با انکار و گناه)، سرمایهی (وجود) خویش را از دست داده بودند. (۱۸) هر یک (از دو گروهِ کافر و مؤمن،) درجاتی (مشخص) دارند که (حقیقتِ) اعمال ایشان است، و (این واقعیت، دلایل فراوانی دارد، و یکی از آنها) بدین سبب (است) که (خداوند، پاداشِ) اعمالشان را کامل به آنان بدهد، و ایشان مورد ستم واقع نمیشوند. (۱۹) روزی (را یاد کن)که کافران بر آتش عرضه میشوند(و به آنان گفته میشود:)اعمال خوب و پاکیزهتان را در زندگی دنیاییتان از بین بردید و (همانجا پاداش آنها را گرفتید و) از آن لذت بردید و با آن خوش بودید (، و به سبب کفرتان، چیزی برای آخرت نمانده است). پس امروز، به سزای تکبّرتان در زمین که هیچ حقّی بر آن نداشتید، و به سزای نافرمانیتان، با عذاب ذلتبار کیفر داده میشوید. (۲۰)
أحقاف [۱۵-۲۰]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۵۰۵
وَ اذْكُرْ أَخا عادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقافِ وَ قَدْ خَلَتِ النُّذُرُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ اللَّهَ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (۲۱) قالُوا أَ جِئْتَنا لِتَأْفِكَنا عَنْ آلِهَتِنا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (۲۲) قالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّـهِ وَ أُبَلِّغُكُمْ ما أُرْسِلْتُ بِهِ وَ لكِنِّي أَراكُمْ قَوْماً تَجْهَلُونَ (۲۳) فَلَمَّا رَأَوْهُ عارِضاً مُسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قالُوا هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ (۲۴) تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّها فَأَصْبَحُوا لا يُرى إِلاَّ مَساكِنُهُمْ كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ (۲۵) وَ لَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيما إِنْ مَكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَ جَعَلْنا لَهُمْ سَمْعاً وَ أَبْصاراً وَ أَفْئِدَةً فَما أَغْنى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَ لا أَبْصارُهُمْ وَ لا أَفْئِدَتُهُمْ مِنْ شَيْءٍ إِذْ كانُوا يَجْحَدُونَ بِآياتِ اللَّـهِ وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ (۲۶) وَ لَقَدْ أَهْلَكْنا ما حَوْلَكُمْ مِنَ الْقُرى وَ صَرَّفْنَا الْآياتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (۲۷) فَلَوْ لا نَصَرَهُمُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّـهِ قُرْباناً آلِهَةً بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ وَ ذلِكَ إِفْكُهُمْ وَ ما كانُوا يَفْتَرُونَ (۲۸)
هم قبیلهایِ قوم عاد (یعنی هود) را یاد کن؛ آنگاه که قومش را در «احقاف» هشدار میداد، و این در حالی بود که قبل و بعد از او، هشداردهندگانی (زندگی کرده و) درگذشته بودند. (پیام او این بود که:): «فقط الله را بپرستید؛ چراکه من از عذاب روزی بزرگ بر شما میترسم.» (۲۱) گفتند: «آیا نزد ما آمدهای تا (با دروغت) ما را از خدایانمان بازگردانی؟ پس اگر راست میگویی، عذابی را که به ما وعده دادهای، برایمان بیاور!» (۲۲) گفت: «آگاهی (از هر غیب و زمان نزول عذاب)، فقط نزد خداست، و من آنچه را که به سبب آن فرستاده شدهام، به شما میرسانم؛ ولی به نظر من، شما افرادی هستید که (خیر و شر خود را) نمیفهمید.» (۲۳) (بدین ترتیب، بر لجاجت خود اصرار ورزیدند و مدّتی گرفتار خشکسالی شدند؛) پس هنگامی که آن (عذاب) را (به شکل) ابری دیدند که به زمینهایشان رو آورده، (با خوشحالی) گفتند: «این ابری ست که بارانِ (رحمت) را بر ما فرو خواهد ریخت.» (چنین نیست؛) بلکه این همان (عذابی)ست که میخواستید در آوردنش شتاب شود؛ (تند)بادی ست که عذابی دردناک در آن وجود دارد. (۲۴) (این تندباد،) بهفرمان مالک و صاحباختیارش، همه چیز را نابود میکند. پس چنان (نابود) شدند که جز خانههایشان (، چیز دیگری) دیده نمیشد. (آری؛) افراد گنهکار را چنین مجازات میکنیم. (۲۵) بهراستی که برای آنان، در مواردی امکانات و اقتداری فراهم کردیم که در آن برای شما (اهل مکه) چنان امکانات و اقتداری فراهم نکردیم، و برایشان گوش و چشم و دل قرار دادیم (تا حقایق را بفهمند؛ ولی) نتیجه این شد که چون آیات و نشانههای خدا را انکار میکردند، گوش و چشم و دلشان به هیچ وجه سودی به حالشان نداشت، و عذابی که همواره مسخرهاش میکردند، آنان را فرا گرفت. (۲۶) بهراستی که (بسیاری از) شهرهای اطراف شما را نابود کردیم و آیات و نشانهها(ی خود) را به اشکال گوناگون ارائه کردیم؛ تا مگر بازگردند. (۲۷) پس چرا معبودهایی که بهجای خدا برگزیده بودند تا آنان را (به خدا) نزدیک کنند، آنان را (هنگام عذاب) یاری نکردند؟؛ بلکه (در آن هنگام،) ناپدید و از دسترس آنان خارج شدند، و این، (فرجامِ) دروغ و افترا زدنشان (به خداوند) بود. (۲۸)
أحقاف [۲۱-۲۸]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh
🍃🌾🍃
#هر_شب_یک_صفحه_با_قرآن
#صفحه_۵۰۶
وَ إِذْ صَرَفْنا إِلَيْكَ نَفَراً مِنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قالُوا أَنْصِتُوا فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلى قَوْمِهِمْ مُنْذِرِينَ (۲۹) قالُوا يا قَوْمَنا إِنَّا سَمِعْنا كِتاباً أُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوسى مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ (۳۰) يا قَوْمَنا أَجِيبُوا داعِيَ اللَّـهِ وَ آمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَ يُجِرْكُمْ مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ (۳۱) وَ مَنْ لا يُجِبْ داعِيَ اللَّـهِ فَلَيْسَ بِمُعْجِزٍ فِي الْأَرْضِ وَ لَيْسَ لَهُ مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءُ أُولئِكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ (۳۲) أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ بِقادِرٍ عَلى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى بَلى إِنَّهُ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (۳۳) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَ لَيْسَ هذا بِالْحَقِّ قالُوا بَلى وَ رَبِّنا قالَ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (۳۴) فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ ما يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلاَّ ساعَةً مِنْ نَهارٍ بَلاغٌ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الْفاسِقُونَ (۳۵)
زمانی را یاد کن که گروهی از جنها را متوجّه تو کردیم، تا به قرآن گوش فرا دهند. پس هنگامی که (نزد پیامبر) حضور یافتند، (به یکدیگر) گفتند: «سکوت کنید تا (سخن خدا را) بشنوید.» پس هنگامی که (تلاوت قرآن) تمام شد، نزد قوم خود بازگشتند؛ در حالی که میخواستند آنان را هشدار دهند. (۲۹) گفتند: «ای قوم ما، ما (عبارات) کتابی را شنیدیم که پس از موسی نازل شده است و کتابهای آسمانیِ پیش از خود را تصدیق میکند،(و) بهحق و حقیقت و راهی راست هدایت میکند؛ (۳۰) ای قوم ما، به دعوتکنندهی خدا (که به توحید و یکتاپرستی دعوت میکند،) پاسخ مثبت دهید و به او ایمان آورید تا بخشی از گناهانتان را بیامرزد و شما را از عذابی دردناک در امان نگه دارد؛ (۳۱) و هر کس که به دعوتکنندهی خدا پاسخ مثبت ندهد، نمیتواند در زمین (از چنگال قهر خدا) بگریزد، و غیر از او هیچ یاوری نخواهد داشت. آنان در گمراهی آشکاری به سر میبرند.» (۳۲) آیا توجه نمیکنند خدایی که آسمانها و زمین را آفریده و از آفرینش آنها درمانده و خسته نشده است، میتواند مردگان را (نیز) زنده کند؟ چرا؛ (میتواند؛) زیرا او بر هر کاری تواناست. (۳۳) روزی (را یاد کن) که کافران بر آتش عرضه میشوند (و خداوند به آنان میفرماید): «آیا این حق نیست؟» میگویند: «چرا؛ سوگند به پروردگارمان، که حق است.» میفرماید: «پس به سزای کفرتان، عذاب را بچشید.» (۳۴) پس همانطور که پیامبرانِ ثابتقدم صبر کردند، تو (نیز) صبر کن و(از خدا) مخواه که برای(عذاب) آنان شتاب کند. روزی که آنچه را که (در دنیا به آن) وعده داده میشوند، ببینند، چناناند که گویی فقط بخشی از یک روز (در دنیا) اقامت داشتهاند. (این قرآن،) پیامی (از سوی خدا) است. بنابراین آیا (کسانی) جز افراد نافرمان هلاک میشوند؟ (۳۵)
أحقاف [۲۹-۳۵]
🍃لطفا مارا به دیگران معرفی ودر ثواب نشر قرآن واحادیث شریک شوید.
🦋
@pedarraneh