اون روز که سردار سلیمانی شهید شد، خیلی حالم بد بود، خیلی زیاد. و حال خیلی از همسن و سال هامم... اما کسایی که مال دو نسل قبل از ما بودن، آروم‌تر بودن. یکی دو نفرشون بهم گفتند می‌دونی چرا اینقدر به هم ریختی؟ تو رحلت امام رو تجربه نکردی... سردار سلیمانی شاگرد امام بود. با همهٔ ندیدن‌ها، از نسل ما هم خیلی‌ها دلبستهٔ شما هستند، آقای روح‌الله! :) خیلی چیزها خیییلی از آرمان‌های شما فاصله گرفته، از اسلام، ... اما ما اینا رو پای کسایی میذاریم که برخلاف خط مشی‌تون مسیرو رفتند، نه پای شما، نه پای اسلام‌. ۱۴ خرداد همیشه یه سنگینی و بغض عجیبی با خودش داره برام... برامون دعا کن امام عزیز... 🖤 @pelak13

نشسته بودم تا نوبتم بشه. یکی از خانومایی که اونجا بود، شروع کرد غر زدن که پس چرا اینقدر کارم طول کشیده. بعد از یه مدت، بابت این‌که کمرش درد گرفته غر زد. و بعد با بچه‌ش دعوا کرد. دوباره در مورد پادردش گفت. و بازم با بچه‌ش دعوا کرد. از ذهنم گذشت که ای بابا! چه کم‌صبر. اما جلوی خودمو گرفتم. گفتم نه. شاید مشکلی پیش اومده، شاید چیزی هست... تو نمی‌دونی. شواهد کافی نداری که بگی کم‌صبره یا نه. شاید تو اگر جای اون بودی به مراتب حساسیت بیشتری نشون می‌دادی. یهو‌ دیدم به مناسبتی، لابه‌لای صحبتش به خانوم کناریمون گفت که به تازگی عزیزی رو از دست داده... و از نظر من، این مسأله به خودی خود آدم رو می‌تونه بی‌نهایت حساس کنه. غمگین شدم و برای آرامشش دعا کردم. اما، ته دلم یه «احسنت» محکم به خودم گفتم که موفق شدم قضاوت نکنم :) و فهمیدم توی مسیر قضاوت‌نکردن، ممکنه اولش یه چیزی ناخودآگاه به ذهنت بیاد، اون مهم نیست. مهم اینه تو چطور خودآگاه ادامه‌اش بدی... شاید اینطوری کم‌کم بتونی خطورات ناخودآگاهت رو هم مدیریت کنی. خدایا همیشه توفیق قضاوت‌نکردن بهمون بده :) و دستمونو ول نکن ❤️✨ @pelak13

💛 رسول مهربانی (ص): 💛 طوبى لمن شغله عيبه عن عيوب النّاس و أنفق من مال اكتسبه من غير معصية و خالط أهل الفقه و الحكمة و جانب أهل الذّلّ و المعصية. 💛 خوشا آنكه عيوبش او را از عيوب مردم مشغول دارد و از مالى كه بدون معصيت به دست آورده انفاق كند و با اهل دانش و جود بياميزد و از اهل ذلت و معصيت دورى كند. 💛 نهج الفصاحه / ۱۹۱۶-۳ @pelak13

می‌دونید چی برام جالبه؟ این‌که اینجا نفرمودند خوش به حال کسی که هیچ عیبی نداره... بلکه فرمودند کسی که مشغول عیب‌های خودش باشه نه بقیه :)

حتماً این حدیث رو شنیدید که: «حُبُّکَ لِلشَّیْءِ یُعْمِی وَ یُصِمُ» | محبت تو به چیزی (تو را) کور و کر می‌کند. (من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص: ۳۸۰) با یه برداشت لطیف، می‌گفت ممکنه این در ابعاد مثبت هم باشه! مثل کسانی که اونقدر عاشق شهادت بودند که انگار خطرات رو نمی‌دیدند و نمی‌شنیدند... مثل کسانی که اینقدر عاشق‌اند که خستگی‌ناپذیرند. مطمئن نیستم تفسیر این حدیث چیه؛ اما، حقیقت همینه که هرچیزی رو عاشقانه دوست داشته باشی، چشم به سختی‌هاش می‌بندی... و به نظرم ریشهٔ خیلی از حرکت‌نکردن‌ها رو باید اینجا جست‌وجو کرد. @pelak13

امروز از احساساتی‌بودنم به یکی گفتم. تقریباً میشه گفت خیلی باورش نشد. مثالی زد از حرفی که بهم زده بود و منطقی برخورد کرده بودم، و این‌که واکنش احساساتی‌ش به چه شکلیه. جا خوردم. قلب من با شنیدن اون حرف هزار تیکه شده بود اما به روی خودم نیاوردم. و خیلی منطقی مکالمه رو ادامه داده بودم... اول یکم دلخور شدم که چطور منو نمی‌شناسه؟ اما بعد با خودم گفتم این نتیجهٔ طبیعی چیزیه که خودت انتخاب کردی... منطقی رفتار کردن تا حدی که باهوش‌ترین و نزدیک‌ترین آدم‌ها هم بُعد احساساتی‌ت رو دقیق نتونن بشناسن... آیا این درسته؟ نمی‌دونم. احساساتی که بروزشون ندادم توی قلبم تلنبار شدند اما امشب که اینطوری جا خوردم، مغزم انگار درد گرفت :)) اینجا نوشتم تا شاید روزی جواب این سؤال رو بگیرم. منطقی رفتار کردن تا حدی که باهوش‌ترین و نزدیک‌ترین آدم‌ها هم بُعد احساساتی‌ت رو دقیق نتونن بشناسن... آیا این درسته؟ @pelak13

شب زیارتی اباعبدالله دنیانا ظلام و الخدمة ضوی دنیای تاریک ما با نوکری او روشن می شود الما یبجی حرام یطب ریتة هوی کسی که برایش گریه نکند حیف است نفس بکشد الماء عنده حسین ... آخرته لوین کسی که امام حسین علیه السلام ندارد عاقبتش به کجا می رود ؟ تالیها یصیر ... والماکو سوی آخرش این می شود بود و نبودش فرق نمی کند من حقی اهیم محبوبی رحیم حق دارم از عشق او شیدا شوم چون محبوب من بسیار مهربان است الماء یرضی یجیه یمشیلة هو کسی که به سمتش نیاید او خودش می آید 🗨 @ahlamona | احلامُنـــا🌱

مَحبوبي رَحیم ... :)

ما را بقیه پس زده بودند هزار بار ما را حسین (ع) بود که آدم حساب کرد :) ❤️‍🩹

امروز یه خانومی رو دیدم که حالش خیلی بد شده بود. یه خانوم دیگه کمکش کرد بشینه. ازش پرسیدیم چی شده؟ به‌سختی حرف می‌زد، گفت گاهی اینطوری میشم. گفتیم بیماری خاصی داری؟ گفت آره، بیماری اعصاب. حالش خیلی بد بود ولی مدام معذرت‌خواهی می‌کرد و چشمش پر اشک می‌شد که وقت ما رو گرفته. گفتیم گوشی داری؟ گفت نه. گفتیم شماره‌ای داری زنگ بزنیم؟ آدرس خونه؟ گفت الآن چیزی یادم نمیاد... دیگه متوجه نشدم چی شد، چون دو تا خانوم بردنش. اون خانوم زیاد پیر نبود ها. بگی ۹۰ سالشه مثلاً. نه...! ولی ما آدما اینقدر ضعیفیم که ممکنه طوری بشه که حتی یه شماره تلفن رو هم یادمون نیاد. اما مغروریم. باورمون نمیشه که در یک لحظه، واقعاً در یک لحظه ممکنه دیگه هیچی نداشته باشیم. یا شاید خیلی چیزها رو... یا أیها الإنسان ما غرّک بربک الکریم؟! از یه طرف دیگه، اعصاب. آخ از اعصاب‌خردی‌های بیخودی، آخ از زندگی رو ساده‌نگرفتن‌ها، الکی جوش زدن‌ها و غصه خوردن‌ها، ........ لطفاً براش یه حمد بخونید. کاش خوب باشه. ❤️ @pelak13