بیماری میوپاتی چیست؟ #میوپاتی به گروهی از بیماری‌ها اطلاق می‌شود که در آن عضلات عملکرد خود را از دست می دهند و نتیجه آن #ضعف #عضلانی است. بروز اختلال در کارکرد سیستم های قلبی، تنفسی و گوارشی در کنار ضعف، بی حالی، عدم تحرک و لاغر شدن #عضلات و مشکلات بلع را باید جدی گرفت چراکه ممکن است نشانه هایی از بیماری های عصبی - عضلانی باشد. بیماری میوپاتی دارای طیف وسیعی از انواع گوناگون با علایم تیپیک در هر دسته هستند. #دیستروفی عضلانی بروز این آسیب در اثر فقدان پروتئینی خاص به نام‌ #دیستروفین است که وجودش برای عملکرد طبیعی عضلات ضروری است. فقدان این پروتئین در بدن می تواند عامل ایجاد اختلالات زیادی از جمله در راه رفتن، عمل بلعیدن غذا و هماهنگی عضلات باشد. بنابراین همان گونه که تا الان متوجه شدید این بیماری حتی عضلات صاف و غیر ارادی بدن را نیز تا حدودی تحت تاثیر قرار می دهد. مانند عضلات قلب، روده ها و غیره.. در ماهیچه آسیب دیده بافت نا منظم‌می شود و تراکم دیستروفین ( به رنگ سبز) بسیار کاهش می یابد . تا کنون بیش از۳۰ نوع از عارضه دیستروفی عضلانی شناسایی شده است که همین موضوع دلیلی است برای وجود تعداد بالا و انواع بسیار متنوعی از علائم و به طبع چندین شیوه های درمانی مختلف برای معالجه آن‌. دیستروفی عضلانی ممکن‌است در هرسنی سنی برای هر شخصی رخ دهد، اما بسیاری از گونه های این بیماری بیشتر در کودکی روی میدهد. پسران جوان بیشتر از دختران به این بیماری مبتلا می شوند که علت آن وجود به معیوبی است که از مادر به فرزند پسر انتقال می یابد.(همانگونه که میدانید دو نوع ژن غالب و مغلوب در بدن انسانها وجود دارد،اگر ژن معیوب غالب باشد،فرقی نمیکند که از پدر یا مادر منتقل شود اما اگر ژن معیوب مغلوب باشد، از بدن مادر قدرت انتقال به فرزند پسر را داراست). پیش بینی و تشخیص نوع بیماری دیستروفی عضلانی بستگی به شدت علایم‌ایجاد شده در بدن فرد دارد.اگرچه،اکثر بیماران‌مبتلا به دیسترفی عضلانی توانایی راه رفتن خود را از دست میدهند و یا به سختی می توانند راه بروند(اردک وار) که در اکثر شرایط هم به ویلچر نیاز پیدا میکنند.درحال حاضر برای این بیماری درمان قطعی وجود ندارد،اما برخی از شیوه های درمانی تازه کشف شده ی اخیر تا حدود زیادی موثر واقع شده اند. علائم و نشانه های دیستروفی عضلانی همانگونه که ذکر شد بیش از ۳۰ نوع از این عارضه در دنیا وجود دارد که از انواع آن می توان به دوشن و بکر اشاره کرد که بعدا توضیح داده خواهد شد . نوع #وراثتی این بیماری که عمدتاً دیستروفی های عضلانی مانند #دوشن و #بِکِر را در بر می گیرد؛ معمولاً در انتهای کودکی و نوجوانی بروز کرده و با احساس خستگی و ضعف در عضلات، عدم تمایل به فعالیت های حرکتی و گاهی علائم گوارشی و تنفسی ظاهر می شود که پس از انجام معاینات عصبی و فیزیکی دقیق وجود این بیماری مشخص خواهد شد. انواع #اکتسابی این بیماری نیز بر اثر وجود برخی بیماری ها مانند اختلالات #متابولیک، #دیابت، مسمومیت های دارویی، اختلالات #تیروئید در افراد ایجاد و به صورت فلج دوره ای و از دست دادن ناگهانی توان حرکتی خود را نشان می دهد.  این بیماری عمدتاً در دهه سوم زندگی نمایان می شوند و قابل درمان هستند، خوشبختانه این دسته از بیماران میوپاتی به دلیل وجود پیش آگهی بهتر، دوره درمان موفق تری خواهند داشت و این در حالیست که نوع وراثتی آن به دلیل از بین رفتن بخش قابل توجهی از توانایی های حرکتی فرد و بروز علائم ثانویه مفصلی منجر به آسیب های جدی می گردد. @pezeshkbartar