eitaa logo
افسران جنگ نرم خادمین پیروان شهدای بجنورد
4هزار دنبال‌کننده
37هزار عکس
17.5هزار ویدیو
134 فایل
#افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد_دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo جهت ارتباط با خادمین شهدا 🌷 خواهران 👇 @sadate_emam_hasaniam @labike_yasahide @shahid_40 کپی بنر و ریپ کانال ممنوع
مشاهده در ایتا
دانلود
💔ـــنوشته👇 قانون پایستگی احوالم خوب پابرجاست! هایم از بین نمی روند؛ فقط،از نوعی به نوع دیگر تبدیل می شوند! درد دوری... درد دلتنگی... کاش هنوز بچه های بودند و از میان این همه مین ! به سوی سعادت به سوی برایمان می گشودند...❤️ چه خامی! برای من که پر ندارم؛ رسیدن به تو! که آن همه بالایی... ای ... در زمان غیبت، اطاعت محض از ولایـت فقیـه داشته باشید https://eitaa.com/piyroo
مےگفتـــــ: یڪ روز به پایان مےبرم... عمرے را! او از حرف مےزد... و ِ من پیش مرگ! . + قرار بود در حد ِ خودمان؛ خـــدا باشیم!! روے زمین... خلیفةالله بودن؛ یعنے همین.. https://eitaa.com/piyroo
! 💠فضای مجازی، فضای دل هاست! اینجا ذهن ها برای آماده تر است ..! اینجا دل ها برای خارج شدن از مسیر با وسوسه شیطان میگیرند .. اینجا عرصه است ... نبرد با نفس (جنگ داخلی) نبرد با دشمن (جنگ بیرونی) اینجا عکس ها و فیلم های مبتذل و (مذهبی ها) رژه میروند روی بصورت ضرب چهار ! با فرماندهی و دستور شیطان: طبل بزرگ زیر پای چپ ... اینجا گره میزند دل های مومنین را با بند و ! که دل با کوچکترین تق ، شود ... اینجا دل ها میشود! اگر نگهبان دلمان برای شیطان کند ! شیطان با تمام سپاهش برای ضربه زدن به ما وارد میدان شده است ... شیطان مذهبی ها تر !! اینجا میشود برای خدا بود ! اگر گناه رسیده از جانب شیطان را کوفت دلمان کنیم ..! وقتی بدون هیچ حریمی میتوان گفتگو کرد ! چه کسی میتواند ما را حفظ کند؛ به جز .. با و و و نظراتمان در سپاه شیطان نقش آفرینی نکنیم!! برای لرزاندن دل ها ... کنیم شیطان را در دل؛ با سلام بر ابا عبدالله... معناي را بدانيد . تقوا يعني : پرهيز در حال حركت و در حال حركت ، در فضای مجازی همه بهترین وجه خود را نشان میدهند! پس فضای مجازی،با واقعیت ها فاصله دارد! 🍃🌹 https://eitaa.com/piyroo
! 💠فضای مجازی، فضای دل هاست! اینجا ذهن ها برای آماده تر است ..! اینجا دل ها برای خارج شدن از مسیر با وسوسه شیطان میگیرند .. اینجا عرصه است ... نبرد با نفس (جنگ داخلی) نبرد با دشمن (جنگ بیرونی) اینجا عکس ها و فیلم های مبتذل و (مذهبی ها) رژه میروند روی بصورت ضرب چهار ! با فرماندهی و دستور شیطان: طبل بزرگ زیر پای چپ ... اینجا گره میزند دل های مومنین را با بند و ! که دل با کوچکترین تق ، شود ... اینجا دل ها میشود! اگر نگهبان دلمان برای شیطان کند ! شیطان با تمام سپاهش برای ضربه زدن به ما وارد میدان شده است ... شیطان مذهبی ها تر !! اینجا میشود برای خدا بود ! اگر گناه رسیده از جانب شیطان را کوفت دلمان کنیم ..! وقتی بدون هیچ حریمی میتوان گفتگو کرد ! چه کسی میتواند ما را حفظ کند؛ به جز .. با و و و نظراتمان در سپاه شیطان نقش آفرینی نکنیم!! برای لرزاندن دل ها ... کنیم شیطان را در دل؛ با سلام بر ابا عبدالله... معناي را بدانيد . تقوا يعني : پرهيز در حال حركت و در حال حركت ، در فضای مجازی همه بهترین وجه خود را نشان میدهند! پس فضای مجازی،با واقعیت ها فاصله دارد! https://eitaa.com/piyroo
✍️ در را که پشت سرش بست صدای مغرب بلند شد و شاید برای همین انقدر سریع رفت تا افطار در خانه نباشد. دیگر شیره توتی هم در خانه نبود، امشب فقط چند تکه نان بود و عباس رفت تا سهم ما بیشتر شود. رفت اما خیالش راحت بود که یوسف از گرسنگی دست و پا نمی‌زند زیرا با اشک زمین به فریادمان رسیده بود. چند روز پیش بازوی همت جوانان شهر به کار افتاد و با حفر چاه به رسیدند. هر چند آب چاه، تلخ و شور بود اما از طعم تلف شدن شیرین‌تر بود که حداقل یوسف کمتر ضجه می‌زد و عباس با لبِ تَر به معرکه برمی‌گشت. سر سفره افطار حواسم بود زخم گوشه پیشانی‌ام را با موهایم بپوشانم تا کسی نبیند اما زخم دلم قابل پوشاندن نبود و می‌ترسیدم اشک از چشمانم چکه کند که به آشپزخانه رفتم. پس از یک روز روزه‌داری تنها چند لقمه نان خورده بودم و حالا دلم نه از گرسنگی که از برای حیدر ضعف می‌رفت. خلوت آشپزخانه فرصت خوبی بود تا کام دلم را از کلام شیرینش تَر کنم که با شنیدن صدایش تماس گرفتم، اما باز هم موبایلش خاموش بود. گوشی در دستم ماند و وقتی کنارم نبود باید با عکسش درددل می‌کردم که قطرات اشکم روی صفحه گوشی و تصویر صورت ماهش می‌چکید. چند روز از شروع می‌گذشت و در گیر و دار جنگ فرصت هم‌صحبتی‌مان کاملاً از دست رفته بود. عباس دلداری‌ام می‌داد در شرایط عملیات نمی‌تواند موبایلش را شارژ کند و من دیگر طاقت این تنهایی طولانی را نداشتم. همانطورکه پشتم به کابینت بود، لیز خوردم و کف آشپزخانه روی زمین نشستم که صدای زنگ گوشی بلند شد. حتی اینکه حیدر پشت خط باشد، دلم را می‌لرزاند. شماره ناآشنا بود و دلم خیالبافی کرد حیدر با خط دیگری تماس گرفته که مشتاقانه جواب دادم :«بله؟» اما نه تنها آنچه دلم می‌خواست نشد که دلم از جا کنده شد :«پسرعموت اینجاس، می‌خوای باهاش حرف بزنی؟» صدایی غریبه که نیشخندش از پشت تلفن هم پیدا بود و خبر داشت من از حیدر بی‌خبرم! انگار صدایم هم از در انتهای گلویم پنهان شده بود که نتوانستم حرفی بزنم و او در همین فرصت، کار دلم را ساخت :«البته فکر نکنم بتونه حرف بزنه، بذار ببینم!» لحظه‌ای سکوت، صدای ضربه‌ای و ناله‌ای که از درد فریاد کشید. ناله حیدر قلبم را از هم پاره کرد و او فهمید چه بلایی سرم آورده که با تازیانه به جان دلم افتاد :«شنیدی؟ در همین حد می‌تونه حرف بزنه! قسم خورده بودم سرش رو برات میارم، اما حالا خودت انتخاب کن چی دوست داری برات بیارم!» احساس نمی‌کردم، یقین داشتم قلبم آتش گرفته و به‌جای نفس، خاکستر از گلویم بالا می‌آمد که به حالت خفگی افتادم. ناله حیدر همچنان شنیده می‌شد، عزیز دلم درد می‌کشید و کاری از دستم برنمی‌آمد که با هر نفس جانم به گلو می‌رسید و زبان عدنان مثل مار نیشم می‌زد :«پس چرا حرف نمی‌زنی؟ نترس! من فقط می‌خوام بابت اون روز تو باغ با این تسویه حساب کنم، ذره ذره زجرش میدم تا بمیره!» از جان به لب رسیده من چیزی نمانده بود جز هجوم نفس‌های بریده‌ای که در گوشی می‌پیچید و عدنان می‌شنید که مستانه خندید و اضطرارم را به تمسخر گرفت :«از اینکه دارم هردوتون رو زجر میدم لذت می‌برم!» و با تهدیدی وحشیانه به دلم تیر خلاص زد :«این کافر منه و خونش حلال! می‌خوام زجرکشش کنم!» ارتباط را قطع کرد، اما ناله حیدر همچنان در گوشم بود. جانی که به گلویم رسیده بود، برنمی‌گشت و نفسی که در سینه مانده بود، بالا نمی‌آمد. دستم را به لبه کابینت گرفتم تا بتوانم بلند شوم و دیگر توانی به تنم نبود که قامتم از زانو شکست و با صورت به زمین خوردم. پیشانی‌ام دوباره سر باز کرد و جریان گرم را روی صورتم حس کردم. از تصور زجرکُش شدن حیدر در دریای درد دست و پا می‌زدم و دلم می‌خواست من جای او بدهم. همه به آشپزخانه ریخته و خیال می‌کردند سرم اینجا شکسته و نمی‌دانستند دلم در هم شکسته و این خون، خونابه است که از جراحت جانم جاری شده است. عصر، حیدر با من بود که این زخم حریفم نشد و حالا شاهد زجرکشیدن عشقم بودم که همین پیشانی شکسته جانم شده بود. ضعف روزه‌داری، حجم خونی که از دست می‌دادم و عدنان کارم را طوری ساخت که راهی درمانگاه شدم، اما درمانگاه دیگر برای مجروحین شهر هم جا نداشت. گوشه حیاط درمانگاه سر زانو نشسته بودم، عمو و زن‌عمو هر سمتی می‌رفتند تا برای خونریزی زخم پیشانی‌ام مرهمی پیدا کنند و من می‌دیدم درمانگاه شده است... ✍️نویسنده: فاطمه ولی نژاد https://eitaa.com/piyroo