eitaa logo
« پُرسانــــــــــــــ پُرسانــــــــــــــ » «...ن‌...»
28 دنبال‌کننده
2هزار عکس
1هزار ویدیو
20 فایل
بسم‌الله الرحمن‌الرحیم انا اعطیناک #الکوثر فصل لربک #وانحر ان شانئک هو #الابتر قرآن،حدیث،دعا،احکام،متن،شعر،و... (جهان، انقلاب اسلامی، ولایت فقیه) پُرسان‌پُرسان تا آسمان
مشاهده در ایتا
دانلود
به نام الله چهار اشتباه رایج در روایت وقایع : اشتباه اول: اوج عزاداری (ع) ده روز اول ماه الحرام است بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می‌کنند و را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می‌دهند همین قرار داد بین مداحان و منبری‌ها باعث شده است که عده‌ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می‌کنند (ع) در روز تاسوعا به رسیده است 🚩اما که تمام شهدای کربلا در روز به شهادت رسیده‌اند و حضرات اباالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از (ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده‌اند (س) نیز پس از شهادت پدرش در از دنیا رفته است اشتباه دوم: باور عمومی این است که حضرت (ع) و و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند؛ اما که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمرو بن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است در کتاب نوشته (ره) آمده است: در (سلام الله علیها)... دست بر گریبان برده... و بیهوش بر زمین افتاد حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و... این نشان می‌دهد که تا هنوز آب در خیمه‌ها بوده و اصل تشنه کامی به ، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است (ره) در می گوید: شب عاشورا امام حسین(ع)؛ حضرت علی اکبر(ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و بسازید و کنید اشتباه سوم: یکی از معروف‌ترین ماجرای ، مادر (ع) است وچه روضه‌ها که در این زمینه خوانده نمی‌شود؛ در روضه‌ها ذکر می‌شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی می‌کرد یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی نیز شده است اما که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی‌دهد اشتباه چهارم: مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده‌اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه‌ها که پیرامون آن نساخته‌ایم؛ اما که تمام مورخین نوشته‌اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می‌خواست، اگر می‌شد حضرت برایشان عذری می‌آورد ولی در مورد جناب گفته‌اند: ، تا اجازه خواست گفت برو بر گرفته از - جلد ۱
🚩 به نام الله علیه‌السلام هنگام ، فرزندانش را به سپرد و به ايشان وصيت كرد تا نسبت به آن‌ها پدری كند بنابراین ، پسری كه هنوز به سن بلوغ نرسيده بود، پيوسته در كنار ابی‌عبدالله بود از علیه‌السلام نقل است، پس از خطبه امام و اظهار وفاداری اصحاب و بنی‌هاشم، قاسم بن الحسن از امام علیه‌السلام پرسيد: عموجان! آيا من هم به شهادت می‌رسم؟ حضرت فرمود: پسرجانم! مرگ نزد تو چگونه است؟ عرض كرد: شيرين‌تر از عسل فرمود: آری به خدا، عمويت به قربانت! تو هم با من كشته می‌شوی؛ بعد از آن كه به بلای عظيمی دچار شوی حضرت قاسم (ع) به محضر عمو آمد و اجازه ميدان گرفت حضرت اجازه نداد و او را در آغوش كشيد هر دو گريستند سرانجام آنقدر دست و پای عمو را بوسه زد و اصرار كرد تا اجازه گرفت در حالی كه اشك بر گونه‌اش جاری بود، عازم ميدان شد و لباس معمولی بر تن داشت و زره و خود و ساز و برگی نداشت و تنها يك شمشير برداشت و چنين رجز خواند: ان تنكرونی فانا فرع‌الحسن سبط‌النبی المصطفی والموتمن هذاحسين كالأسير المرتهن بين اناس لاسقوا صوب المزن راوی می‌گوید: نوجوانی از خیمه‌گاه خارج شد که صورتش، همچون ماه تابان درخشان بود او مشغول جنگیدن با لشگر عمر سعد ملعون شد در حالی که لشكر محاصره‌اش كرده بود، ابن‌نفیل‌ازدی، با شمشیر بر سر مبارکش زد سر شکافته شد و آن نوجوان با صورت روی زمین افتاد فریادی از ته دل کشید و عموجانش را خطاب قرار داد امام حسین علیه‌السلام همانند باز شکاری وارد میدان شد و همانند شیر خشمگینی به سوی سپاه عمر سعد ملعون حمله کرد حضرت با شمشیر به ابن فضیل ضربه‌ای زد و چون او دست خود را سپر قرار داد، دستش جدا شد نعره‌ای زد و صدایش را لشکریانش شنیدند و برای نجات او آمدند، اما بدنش زیر سم اسبان قرار گرفت و به هلاکت رسید راوی می‌گوید: وقتی گرد و خاک میدان فرو نشست، مشاهده کردم که امام حسین علیه‌السلام بر بالین حضرت قاسم ایستاده و قاسم از شدت درد، پاهایش را روی زمین می‌کشد امام حسین علیه‌السلام فرمودند: دور باشند از رحمت خداوند آن گروهی که تو را کشتند و آن کسی که در روز قیامت با آنها مخامصه می‌کند، جد و پدر توست سپس فرمودند: به خداوند قسم بر عمویت سخت است که او را بخوانی، اما پاسخ‌ات را ندهد یا بدهد، اما پاسخ او برای تو سودی نداشته باشد به خدا قسم امروز، روزی است که دشمنان عموی تو بسیار و یارانش اندکند امام علیه‌السلام بدن پاک و خونین حضرت قاسم را در آغوش کشید وقتی سينه به سينه‌اش نهاده بود، پاهای آن نوجوان به زمين كشيده می‌شد امام، او را به سوی خیمه‌گاه آورد و در کنار شهیدان اهل بیت (ع) قرار داد - سید بن طاووس - شيخ عباس قمی ج ٢ - خوارزمی ⚑ ⚑ ⚑
🚩 به نام الله توفيقى بود چند كربلا بودم، مردم عزادارى را زود تمام كرده و به استقبال هيأت طُويريج مى‌روند من علماى زيادى را ديدم كه پابرهنه در اين هيأت به سر و سينه مى‌زدند از جمله پرسيدم: راز اين قصه چيست!؟ فرمودند: كه از علماى بزرگ نجف بود، براى به كربلا آمده بودند در مسير راه حرم، به تماشاى هيأت عزاداراى طويريج مى‌ايستد ناگهان مردم مى‌بينند سيد بحرالعلوم عبا و عمامه را به كنارى گذارده و به داخل جمعيت رفته و يا حسين، يا حسين مى‌كند و به سر و سینه می‌زند طلبه‌ها مى‌روند آقا را از داخل جمعيّت نجات دهند تا زير دست و پا له نشود، امّا اجازه نمى‌دهند بعد از عزادارى مى‌بينند سيد در آستانۀ غش كردن است، علّت اين حركت را مى‌پرسند؟ سيد مى‌گويد: همين كه مشغول تماشاى هيأت بودم، (عج) را ديدم كه با پاى برهنه و سر بدون عمامه، در ميان عزاداران به سر و سينه مى زنند، من شرم كردم كه تماشاچى باشم جلد ۱ صفحه ۶۶ ⚑ ⚑ ⚑ ⚑ ⚑ ⚑
به نام الله (ع) سه گروه دشمن دارد: دسته اول؛ این دسته دشمنان هستند، چون تنها جسم امام را که محدود بود، کشتند دسته دوم؛ آنان که تلاش کردند آثار امام را محو کنند قبر امام را ویران کردند و و کسانی که در اطراف قبر آن حضرت زندگی می‌کنند را مورد آزار و اذیت قرار دادند این دسته بیشتر از دسته اول است، ولی نتوانستند کاری از پیش ببرند ولی...!!! دسته سوم؛ که دشمنان آن حضرت هستند آنانند که کوشیدند اهداف امام حسین(ع) و ابعاد انقلاب حسینی را کنند و آن را ابزار کسب و درآمد قرار دهند و بهره برداری‌های بی‌ارزش از آن کنند و یا آن را مورد سوء استفاده برای قرار دهند ا⚠️ا اینان تلاش کردند بالاترین بُعد حسینی یعنی را از بین ببرند من از خودم و شما سؤال می‌کنم؟ ما از چه بهره ‌ای برده‌ایم؟ چه سودی به دست آورده‌ایم؟ چه استفاده‌ای در عرصه عمومی و چه استفاده‌ای در زمینه فردی برده‌ایم؟ اگر استفاده نبرده باشیم و تنها گریه کرده باشیم من به شما خبر می‌دهم که این کار سودی ندارد...!!! ما از کدام دسته هستیم؟؟؟ از کسانی که گریه می‌کنند و حسین را می‌کشند؟؟؟ روشن است که امام حسین(ع) الان نیست تا کسی او را بکشد، ولی چیزی گران‌بهاتر و مهم‌تر از خود امام حسین(ع) در دستان ماست: اگر ما گریه کنیم ولی در عین حال برای امام حسین(ع) تلاش کنیم؛ اگر گریه کنیم و در باشیم اگر گریه کنیم ولی بدهیم اگر گریه کنیم ولی به دشمنان کمک کنیم و به اختلاف و در جامعه خود دامن بزنیم اگر گریه کنیم ولی گناهانمان بیشتر شود، در این صورت ما گریه می‌کنیم ولی در عین حال حسین را نیز می‌کُشیم؛ زیرا تلاش می‌کنیم هدف حسین را از بین ببریم که گرانبهاتر از خود اوست کتاب گفتارهای امام موسی صدر دربارۀ قیام عاشورا