🔴 حوزه اختيارات #ولى_فقيه تا كجاست؟ #پرسش_و_پاسخ ⁉️ آيا ولى فقيه حق دخالت در امور شخصى و نظر دادن در اين مورد را دارد يا نه؟ اگر چنان كه بعضى مى گويند اين حق را ندارد، پس معناى ولايت چه مى شود⁉️ ✅ #ولايت واژه اى عربى است به معناى رهبرى و سرپرستى، دوستى و محبت، و.... در فلسفه سياسى، مراد از ولايت، امامت، زعامت و رهبرى سياسى است. ولايت دو نوع است: 1⃣ ولايت تكوينى به معناى سرپرستى موجودات جهان و قدرت تصرف مطلق در آن ها؛ چنان كه خداوند متعال در سوره يس آيه 82 بدان اشاره فرموده است: «إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ»؛ چون به چيزى اراده فرمايد، كارش اين بس كه مى گويد باش پس بى درنگ موجود مى شود». ولايت تكوينى از آن خداست. اوست كه همه موجودات، تحت اراده و قدرتش قرار دارند. پيدايش، تغييرات و بقاى همه موجودات به دست خدا است. خداى متعال مرتبه اى از اين ولايت را به برخى از بندگانش اعطا مى كند و معجزات و كرامات انبيا و اولياى معصوم(ع) از آثار همين ولايت تكوينى است. 2⃣ ولايت تشريعى كه به آن ولايت اعتبارى نيز مى گويند و به افعال اختيارى و امور اجتماعى و قانون گذارى و حاكميت بر نظام سياسى جامعه مربوط است. سخنى كه درباره ولايت فقيه مطرح است، ولايت تكوينى نيست. بحث ولايت براى فقيه در بخش ولايت تشريعى مطرح است. فقها با تمسك به ادله عقلي، معتقدند که در عصر غيبت امام معصوم، جامعه انسانى نيازمند قانونى است كه مصالح مادى و معنوى افراد را تأمين كند. از طرفى قانون گذار خداوندى است كه به مصالح و مفاسد بندگانش آگاهى كامل دارد و پيامبران و امامان معصوم را با قانون الاهى براى هدايت بشر فرستاده است. از آن جا كه تمام انسان ها در تكليف شريك هستند، پس در عصر غيبت معصوم، حاكم اسلامى بايد، از نظر ويژگى هاى رهبرى، نزديك ترين اشخاص به معصومان باشد. در خصوص سخن امام خمينى(ره) كه فرمود «تمام اختيارات پيامبر و امام معصوم را ولى فقيه نيز دارد»، مى توان با مراجعه به كتاب ولايت فقيه و كتاب البيع روشن ساخت كه مقصودش تمام اختيارات پيامبر و امام معصوم در حكومت و اداره جامعه اسلامى است؛ يعنى تمام اعمال و رفتارهاى افراد جامعه كه به نوعى با نظام اجتماعى و حكومتى مرتبط است نه امورى كه دليل بر اختصاص آن ها به پيامبر يا معصومان دارد. امام خمينى در كتاب البيع مى فرمايد: «جميع اختيارات حكومتى و سياست گذارى پيامبر اكرم و ائمه(ع) براى فقيه ثابت است و هيچ فرقى معقول نيست.» در جاى ديگر مى فرمايد: «اما اگر براى پيامبر و امام معصوم ولايت و اختيار اجراى طلاق بين دو نفر و يا... بدون هيچ مصلحت عمومى باشد، اين ولايت براى فقيه ثابت نيست»؛ زيرا اين گونه اختيارات به شأن حكومتى ايشان ارتباط ندارد. آنچه در مورد فقيه ثابت است شؤن حكومتى است نه مازاد بر آن. پس دخالت در امور شخصى افراد كه با نظام اجتماع در جامعه اسلامى هيچ ارتباطى ندارد، از اختيارات ولى فقيه نيست. البته اگر همان طلاق همسر و امور شخصى به نحوى با نظام اجتماعى مرتبط گردد، ولى فقيه مى تواند مداخله كند و به حل و فصل آن بپردازد.مثلاً در خصوص خريد منازلى كه در مسير جاده قرار مى گيرند، بدون شك اختيار ولى فقيه ثابت است و مى تواند فرد را به فروش آن وادار سازد؛ زيرا با مصالح عمومى جامعه ارتباط دارد. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید http://eitaa.com/joinchat/4119724036Cdb8274ed3a

🔴 فراز و نشيب هاى روحى #پرسش_و_پاسخ ⁉️ من در تمام عمرم سعى كرده ام از منكرات دور باشم و به معروفات روى آورم. بعضى وقت ها به آن حالت عرفانى مى رسم كه خدا را واقعا باور دارم و تقريبا به مرحله يقين دست مى يابم. در اين اوضاع و احوال، احساس بسيار خوشى به من دست مى دهد كه دلم نمى خواهد از آن جدا شوم؛ اما پس از چند صباحى احساس بى ارزشى پيش حق دارم و خيال مى كنم اعمالم قبول نمى شود و مردود است. در نتيجه احساس دلسردى به من دست مى دهد و اعمالم و عباداتم را با نااميدى انجام مى دهم و آن خلوص در آن نيست. لطف كنيد بفرماييد من چطور فكر كنم اعمالم قبول مى شود و پيش خدا ارزش دارم ⁉️ ✅ انسان حالات گوناگونى دارد. در نهج البلاغه از اميرالمؤمنين(ع) چنين نقل شده است: «ان للقلوب شهوه و اقبالا و ادبارا». بنابراين، قلب انسان گاه اقبال به خدا و معنويات دارد و گاه پشت مى كند. در اين باره فرموده اند: هنگام اقبال دل به مستحبات و مندوبات بپردازيد و در صورت ادبار به واجبات اكتفا كنيد. البته هر قدر انسان بيش تر با نفس مبارزه كند و با خدا و قرآن و اهل بيت(ع) انس يابد و دل از هواهاى نفسانى تخليه كند، به تدريج اقبالش بيش تر مى شود و به صورت ملكه راسخ در مى آيد. آن گاه در همه حالات به ياد خدا است و هيچ چيز نمى تواند وى را از محبوب حقيقى باز دارد. اين همان حالت «نماز دائم» است: خوشا آنان كه الله يارشان بى به حمد و قل هو الله كارشان بى خوشان آنان كه دائم در نمازند بهشت جاودان مأوايشان بى البته بايد دانست از شيوه هاى هدايتى خداوند آن است كه پس از انجام دادن خيرات و عبادات، «احساس ترديد» درباره قبولى اعمال بندگان خوب را فرا مى گيرد تا از «غرور و تكبر» نجات يافته، به مقام «خوف و رجاء» نائل گردند. از اين رو، حالات انبساط و انقباض روحى از الطاف آشكار و پنهان خداوند است. ناگفته نماند كه دوران «فترت» و نگرانى از قطع رحمت، نمونه آشكار «هجران» بعد از «وصال» و «افتادگى» قبل از «پرواز مجدد» است كه براى سالكان كوى دوست بارها تكرار مى شود. درباره شناسه بندگان قبول شده به درگاه خدا مى توان گفت: قبل از اقدام: هر كار نيك را بزرگ مى شمارند هر چند كوچك باشد. بعد از اقدام: هر كار نيك را كوچك مى شمارند هر چند بزرگ باشد. ثمره اين ويژگى بندگان، «نشاط» در انجام عبادات و كسب معنويات و «خشيت» و فروتنى در برابر پروردگار است كه نشانه قبولى اعمال و ارزشمندى نزد خداوند است. در مقابل آن چه گذشت، «اتكا به عمل» به جاى «شكر نعمت» و «اميد به فضل» نزد اهل معرفت از مصاديق شرك خفى است؛ چنان كه «ترك عبادت» از وسوسه هاى آشكار شيطان به شمار مى آيد. از اين رو، توصيه مى شود فراز و نشيب هاى روحى و عاطفى را به فال نيك گرفته، هيچ گاه از انجام عبادات و تلاش براى حصول يقين دلسرد نشويد و با اميد به لطف خداوند خود را از نااميدى رها سازيد كه اميد به رحمت «به تنهايى» سرچشمه نزول بركات است. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید http://eitaa.com/joinchat/4119724036Cdb82

🔴 اسلام ايرانيان #پرسش_و_پاسخ ⁉️ آيا درست است که ايرانيان به دست خليفه دوم مسلمان شده اند ⁉️ ✅ مسئله رفتار مسلمانان با دولت ايران و پيروزي آنان بر حکومت ساساني، از مسائلي است که سبب آشنايي ايرانيان با عظمت و واقعيت اسلام شد. آن چه مهم است، فداکاري مسلماناني است که ايمان به خدا، قيامت و رسالت نبي اکرم صلي الله عليه و آله را باور داشتند و انديشه نجات ستم ديدگان را رسالت توحيدي و اجتماعي خود مي انگاشتند و پذيرش ايرانيان عطش ناک نيز زمينه حضور و بروز مسلمانان را فراهم آورد؛ زيرا اسلام براي ايران و ايراني، در حكم غذاي مطبوعي بود كه به حلق گرسنه اي فرو رود يا مثل آب گوارايي بود كه به كام تشنه اي ريخته شود. طبيعت ايراني - مخصوصا با شرايط زماني، مكاني و اجتماعي ايران قبل از اسلام - اين خوراك مطبوع را به خود جذب كرده و از آن، نيرو و حيات گرفت و نيرو و حيات خود را صرف خدمت به آن كرده است. عكس العمل ايرانيان در برابر اسلام، فوق العاده نجيبانه و سپاس گزارانه بود و از يك نوع توافق طبيعي ميان روح اسلامي و كالبد ايراني حكايت مي كرد. حرکت پيروزمندانه و قابل ستايش مسلمانان در آن مقطع از زمان، يک ضرورت بود و هر کس غير از عمر نيز بر مسند حكومت بود، از انجام آن ناگزير بود؛ هر چند که حضور عمر به عنوان خليفه و نوع رفتار خشن او، ناکامي هايي را نيز در پي داشت و در صورت فقدان او، بي شک پيروزي بزرگ تري در اين فتح براي مسلمانان حاصل مي شد. ايرانيان، تسليم فرهنگ اسلام شدند و نه فرهنگ خليفه وقت و اين گرايش و علاقه مندي به فرهنگ اسلام ناب محمدي را مي توان در گرايش تدريجي آنان به تشيع دانست. آنان، سرچشمه هدايت را در اهل بيت پيامبر صلي الله عليه و آله جستند و بدان، گرايش يافتند. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید http://eitaa.com/joinchat/4119724036Cdb82

🔴فقط 12 ساعت مي خوابم! 🔸مشاور: ابوالقاسم بشيري #پرسش_و_پاسخ ⁉️من در شبانه روز حدود دوازده ساعت مي خوابم. مشكل من خواب زياد است كه مرا بسيار آزار مي دهد! و تمام اعتماد به نفسم را گرفته، چون تاكنون نتوانستم مشكلم را حل كنم؛ البته كمي افسرده هستم و مي خواهم اين مشكل را نيز حل كنم. وقتي مي خوابم، با خود مي گويم كه امروز بعد از نماز، ديگر نمي خوابم؛ اما به محض خواندن نماز، به رختخواب رفته، مي خوابم! شما را به خدا مرا راهنمايي كنيد؛ تا اين عادت را كنار بگذارم⁉️ ✅ پرخوابي مانند بي خوابي، يكي از اختلالات خواب است و براي حل اين مشكل، بايد علت هاي آن كاملاً بررسي شوند. علت احتمالي پرخوابي، ممكن است مشكلات روحي (مانند افسردگي)، نامنظم بودن چرخه خواب، رژيم غذايي نامناسب، آب و هوا، مشكلات جسماني، داروها و سوء مصرف داروهاي مؤثر بر روان باشد. بنابراين، براي حل اساسي اين مشكل، بايد به روان شناس يا روان پزشك مراجعه كنيد؛ تا دقيقاً وضعيت جسمي و رواني شما مورد بررسي قرار گيرد و علل آن مشخص گردد؛ اما قبل از مراجعه به متخصص، عمل به راهكارهاي زير، نقش مؤثري در كنترل پرخوابي دارد. 1⃣ پرخوري در شب يكي از مهم ترين عوامل پرخوابي است؛ لذا بكوشيد تا شب ها به حداقل غذا اكتفا كنيد. 2⃣ اگر طبع شما سرد است، از خوردن بعضي غذاها (مثل ماست، بادمجان، ترشي و...) كه طبيعتاً سرد بوده، موجب تشديد خواب آلودگي مي شوند، بپرهيزيد و اگر طبيعت شما گرم است، از غذايي كه طبيعت گرم دارند نيز اجتناب كنيد؛ چون موجب پرخوابي مي شوند. 3⃣ غذا را سرشب ميل كنيد؛ تا موقع خواب، هضم شده باشد. 4⃣ در صورت امكان از خواب قيلوله (قبل از ظهر) يا خواب بعد از ظهر، بهره مند باشيد (بين نيم تا يك ساعت). 5⃣ فعاليت هاي شديد بدني در روز، موجب خواب آلودگي و افزايش خواب مي شوند و گريزي از آنها نيست. اگر فعاليت هاي شما زيادند، آنها را تعديل كنيد. 6⃣ با برنامه ريزي دقيق، بكوشيد تا به تدريج از ميزان خواب خود بكاهيد. براي اين كار، جدولي تنظيم كنيد و بر اساس آن، به مدت يك ماه از خواب خود، يك ساعت كم كنيد؛ يعني هر 5 روز 10 دقيقه (5 دقيقه از ابتدا و 5 دقيقه از انتها)، از خواب خود بكاهيد و در 5 روز بعد، اين مقدار را دو برابر كنيد؛ تا در مدت 30 روز، 60 دقيقه از خواب شما كاسته شود و به اصطلاح عادت شكني تدريجي داشته باشيد. بعد از يك ماه، اگر بازهم مدت زمان خواب شما زياد بود، به همين ترتيب از مدت زمان آن بكاهيد؛ اما در عين حال، ميزان كاهش، نبايد از حد مورد نياز بدن افزون تر شود. 7⃣ توجه داشته باشيد كه براي انسان هايي مانند شما، 6 تا 7 ساعت خواب، ضروري است و اگر كاستن از خواب، موجب افت كارآيي روزانة شما مي شود، هرگز در صدد كاهش ميزان خواب خود برنياييد. 8⃣ براي زمان پس از نماز صبح، يك برنامة مفيد و الزام آور، تنظيم كنيد؛ به طور مثال، يك برنامة مرتب مطالعه اي يا عبادي و يا ورزشي داشته باشيد. در پايان بايد دانست كه گاهي پرخوابي، ناشي از يك مشكل روحي است و همان طور كه خودتان نيز بيان كرده ايد، شما تا حدودي دچار افسردگي شده ايد و يكي از عوارض افسردگي، پرخوابي است، البته تشخيص افسرده بودن، نيازمند دقّت و بررسي بيشتري است و به محض غمگين بودن فرد، نمي توان به كسي برچسب افسردگي زد. بنابراين، شما براي مقابله با اين وضعيت روحي، علاوه بر رعايت نكات ياد شده، بايد به روان پزشك يا روان شناس مراجعه كنيد. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag

🔴 چرا بايد امام زمان را بشناسيم؟ #پرسش_و_پاسخ شناخت، زمينه ساز اعتقاد و ايمان و در نتيجه، عمل و تعهد است. امام علي عليه السلام مي فرمايد:«ارزش و منزلت هر کسي، به اندازة معرفت اوست». در قرآن و احاديث، شناخت امام و اعتقاد به او، از اهميتي ويژه برخودار است و امري واجب براي هر شخص مؤمن دانسته شده است. شناخت امام، پيوندي ناگسستني با معرفت خدا و پيامبر صلي الله عليه و آله دارد و زمينه ساز بينش عميق در دين و منش درست و پسنديده در زندگي است. «امام»، پيشوا، راهنما و راهبر انسان ها به سوي تکامل و تعالي و حجت و خليفة خدا بر روي زمين است. امام، انساني کامل، برگزيدة خالق، معصوم و پاک سرشت و واسطة فيض الهي است. امام، طريق وصول به حقيقت و مبين و مفسر شريعت است و همان گونه که اطاعت و تبعيت از امام و دوستي او بايسته و واجب است، شناخت شخصيت و ويژگي هاي او نيز ضروري است و در روايات معتبر نيز سفارش خاصي به شناخت امام شده است. در يکي از روايات مشهور شيعه و سني از قول پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله چنين نقل شده است: «من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميته جاهليه؛ هر کس بميرد، در حالي که امام زمان خود را نشناخته باشد، به مرگ جاهلي مرده است». معرفت امام عصر، شرط اسلام است و اگر کسي بدون شناخت امام از دنيا برود، گويا از اسلام واقعي و اصيل، بي بهره بوده است. بنابراين، شناخت امام، آن گاه مي تواند انسان را از مرگ جاهلي دور کند که بتواند به دستورات او پاي بند بوده، از هدايت ها و راهنمايي هاي او بهره مند شود. علاوه بر اين، شناخت امام زمان (عج) و باور قلبي به او، باعث نزديکي هر چه بيشتر انسان به او مي شود و اگر کسي با اين معرفت از دنيا برود، از پاداش هاي بي شماري برخوردار خواهد شد که يکي از آنها درک ثواب ياري امام عصر عليه السلام در زمان ظهور است؛ يعني چنين شخصي مانند کسي است که در لشکر آن حضرت حضور يابد و زير پرچم او جهاد کند. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag

🔴 آداب خوردن و آشامیدن پیامبر اکرم 🔸آداب و سیره پیامبر(ص) در مواردی مثل خواب، خوردن و آشامیدن چه بود؟ #پرسش_و_پاسخ 🔺چون سفره گسترده می شد خدای را یاد می کرد و می گفت: «بسم الله الرحمن الرحیم. اللهم اجعلها نعمه مشکوره تصل بها نعمه الجنه؛ بار پروردگارا این غذا را نعمتی قرار ده که از عهده شکر آن برآیم و به وسیله آن مرا به نعمت های بهشت رهنمون ساز». 🔺بر سر سفره دو زانو می نشست و دو پایش را جمع می کرد؛ همانگونه که نماز گذار می نشیند؛ با این تفاوت که زانو روی زانو و روی یک پهلو می نشست و می گفت: همانا من بنده ام و همچون بنده می نشینم و غذا می خورم. 🔺غذای داغ نمی خورد و می گفت: غذای داغ برکت ندارد. خداوند آتش را غذای ما قرار نداده. 🔺با سه انگشت غذا می خورد و گاهی از انگشت چهارم کمک می گرفت و پس از آنکه غذایش را میل می فرمود، ظرف غذا را تمیز می کرد و می گفت: پایان غذا پربرکت است. 🔺چون از غذا خوردن فارغ می شد خدای را می خواند و می گفت:«اللهم لک الحمد اطعمتَ و اشبعتَ و سقیتَ وارویتَ. لک الحمد غیر مکفور و مودع و لامستغنی عنه؛ بار خدایا! تو را سپاس می گویم به خاطر آنکه مرا غذا دادی و سیرم ساختی، نوشاندی و سیرابم نمودی. حمد تو راست، حمدی که کفران نشود، آخرین حمد من نباشد و بی نیاز از آن نباشم». 🔺چون به خصوص نان و گوشت میل می کرد، دست هایش را خوب می شست و آنگاه زیادی آب را به صورتش می کشید. 🔺در سه نوبت آب می نوشید و در آن سه نوبت سه (بسم الله) و در آخر آنها (الحمدالله) می گفت و آب را سر نمی کشید، بلکه به نوعی می مکید و چه بسا با یک نفس می نوشید تا فارغ می شد و باقی مانده آن را به کسی که کنارش بود می داد. 🔺داخل ظرف آب نفس نمی کشید، بلکه هنگام نفس کشیدن دهانش را به سویی می گرداند. 🔺ظرفی از عسل وشیر به حضور آن حضرت آورند، آن را متواضعانه ندانست و ننوشید و گفت: من حرامش نمی دانم؛ ولی افتخار به خوردنی های دنیوی و حساب فردای قیامت را نمی پسندم و تواضع را دوست دارم؛ زیرا هر کسی برای خدا تواضع کند، خداوند او را بلند گرداند. 🔺از اهل خانه غذا نمی خواست و اظهار تمایل هم نمی کرد. اگر غذائی می آوردند، می خورد و آنچه می دادند، قبول می کرد و هر نوشیدنی که بود می نوشید و فراوان اتفاق می افتاد که خود برمی خاست و برای خویش خوردنی یا نوشیدنی می آورد. 🔺پیش از خوردن، دستانش را می شست یا وضو می گرفت و می فرمود: خجستگی و برکت غذا در وضوی پیش و پس از خوردن آن است. 🔺هنگام غذا خوردن با تواضع روی زمین می نشست و به چیزی تکیه نمی زد. 🔺تا جایی که امکان داشت تنها غذا نمی خورد و می فرمود: بهترین غذا آن است که دست های زیادی به طرف آن دراز شود، برای خوردن، دورهم جمع شوید؛ خجستگی و برکت در این کار است. 🔺بر سر سفره از آن قسمت غذا که جلوی خودش بود می خورد؛ اما وقتی خرما میل می کرد آن را از جاهای مختلف ظرف انتخاب می نمود.

🔴 برترين زنان عالم ⁉️ بر اساس روايات، ما شيعيان معتقديم حضرت فاطمه علیهاسلام برترين زنان جهان است. اين عقيده چگونه با آيه 42 سوره آل عمران كه حضرت مريم را برترين زنان عالم معرفى مى كند، سازگار است ⁉️ ✅ مفسران به اين سؤل دو پاسخ داده اند: 1⃣ مراد آيه برترى حضرت مريم بر همه زنان جهان عصر خويش است. اين پاسخ هم مشابه قرآنى دارد و هم دليل روايى. الف) در قرآن مجيد آمده است، خداوند درباره بنى اسرائيل فرمود: «و انى فضّلتكم على العالمين». در تفسير نمونه آمده است: «بديهى است منظور، برترى مؤنان بنى اسرائيل بر مردم عصر خود بوده است». ب) در تفسير برهان از مفضل بن عمر چنين نقل شده است: «به امام صادق علیه السلام عرض كردم: مرا خبر ده از قول پيامبر خدا درباره فاطمه كه فرمود: «او سرور زنان جهان است». آيا او سرور زنان عصر خويش است؟ امام فرمود: «مريم سرور زنان جهان در عصر خود بود؛ اما فاطمه علیهاسلام سرور همه زنان از آغاز تا پايان است». 2⃣ آيه قيد زمانى ندارد و به همه زمان ها مربوط است؛ ولى قيد موضوعى دارد. از همين رو، با سرورى حضرت زهرا علیهاسلام بر همه زنان عالم در كمالات والاى انسانى منافات ندارد. توضيح اين كه در قرآن مجيد ويژگى ها و امتيازاتى براى حضرت مريم بيان شده است. اين ويژگى ها از اختصاصات حضرت مريم نيست و افراد ديگرى نيز در رتبه او و چه بسا بالاتر از او به چنين مقاماتى رسيده اند؛ اما آنچه ازاختصاصات حضرت مريم شمرده مى شود و بدان وصف بر همه زنان عالم امتياز يافته، چگونگى ولادت فرزند او است. علامه طباطبايى در تفسير الميزان مى نویسد: «[اين كلمه ]از خصائص وجودى حضرت مريم انگشت روى هيچ خصيصه اى به جز ولادت عجيب فرزندش نمى گذارد. اين است كه «اصطفاء» از هر جهت نيست؛ بلكه آن گونه فرزند آوردن مراد است». در تفسير «اطيب البيان» نيز امتياز خصوصى حضرت مريم بر ديگر زنان چگونگى زادن حضرت عيسى علیه السلام بيان شده و درباره «واصطفيك على نساء العالمين» آمده است: بيان اين جمله براى آن است كه ديگر زنى نتواند چنين ادعايى كند و بهانه به دست بياورد. بنابراين، اگر آيه داراى قيد زمانى نباشد، حضرت مريم را فقط در چگونگى فرزند آوردن از همه زنان جهان ممتاز دانسته است و اين نافى برترى حضرت زهرا علیهاسلام در كمالات عالى انسانى نيست. #پرسش_و_پاسخ #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

#پرسش_و_پاسخ 🔴 نياز بشر امروز به عبادت 1️⃣ ⁉️ عبادت، چه دردي از دردهاي بشريت امروز را دوا مي کند؟ ◀️ حجت الله حاجي کاظم بسياري از افراد جامعه ما، خوب بودن را تنها در کاهش مشکلات ديگران و خدمت به رفاه آنان مي دانند. از نظر ايشان، عبادت، جايگاه چنداني در زندگي ندارد؛ زيرا دردي را از آدم ها دوا نخواهد کرد. مي خواهيم اين گونه نگاه ها را بررسي و نقد کنيم. برخي از شبهات نزديک به اين نگاه، به شرح زيرند: 1️⃣ آيا فايده هاي عبادت را از راه هاي ديگر نمي توان تأمين کرد؟ آيا بهتر نيست به جاي عبادت (حتي عبادت واجب)، به خلق خدا خدمت کنيم؟ 2️⃣ شخصي به زيارت اولياي دين مي رود و يا براي مراسمي ديني هزينه مي کند؛ در حالي که کودک همسايه اش گرسنه است. آيا بهتر نيست همه اين هزينه ها صرف محرومان شود؟ 3️⃣ در ماه رمضان، زمان زيادي را براي روزه گرفتن صرف مي کنيم و اين موجب مي شود که مجبور شويم سبک تر کار کنيم و در نتيجه، از زندگي و تأمين رفاه خود و جامعه، عقب بمانيم. آيا بهتر نيست که هدف روزه را (که مثلاً مهربان شدن با مردم، خويشتن داري و... است) از راه ديگري برآورده کنيم؟ 🔺قدم هايي به سوي حل شبهه 1️⃣ ما مسلمانان، به وجود خداوندي مهربان، قدرتمند و حکيم، باور داريم و مي دانيم اسلام، هديه و خواسته او براي زنده کردن انسان هاست و بخش قابل توجهي از عبادات، نياز به اعتماد کردن نسبت به برنامه دين و خواست خداوند دارد؛ زيرا کشف همه جنبه هاي حکمت آميز دستورات الهي، بسيار دشوار است و همين که با استدلال عاقلانه به حق بودن دين و زيبايي برخي جنبه هاي عبادات، مطمئن شديم، مي توانيم به بخشي که درک حکمت هاي آن براي ما مشکل است، اعتماد کنيم. 2️⃣ نزديکي به مقام خليفه اللهي، عالي ترين هدف زندگي انسان است. آنان که مي گويند عبادت چه دردي از دردهاي بشريت را دوا مي کند، گاهي دردهاي بشريت را تنها در دردهاي مرتبط با رفاهيات او مي دانند؛ اما بررسي هدف زندگي، اين مشکل را برطرف مي کند و ملاکي براي ارزيابي اهميت عبادت خواهد بود. 3️⃣ عبادات، موجب مي شوند ما به هدف زندگي نزديک تر شويم. انسان ها در خواستن خوبي ها، برابر نيستند. برخي بيشتر مايل به نيکي ها هستند و برخي کمتر. محبت، ايثار، روحيه شکرگزاري، اداي امانت، عيب پوشي، رزق رساني و... صفات بزرگي هستند و انسان براي رشد يافتگي، نيازمند انتخاب آگاهانه اين صفات است. عبادت و خضوع در برابر خداوند، چيزي جز «تسليم خوبي ها شدن» نيست. خداوند، منبع همه خوبي هاست و براي رسيدن به خيرها و حق ها، بايد تسليم تمام خيرها شد و مظهر همه آنها، «الله» است. اين نگاه دين به عبادت، ما را در مسير خوبي ها که هدف زندگي است، قرار مي دهد. #ادامه_دارد #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

#پرسش_و_پاسخ 🔴 نياز بشر امروز به عبادت 2️⃣ ⁉️ عبادت، چه دردي از دردهاي بشريت امروز را دوا مي کند؟ ◀️ حجت الله حاجي کاظم 🔺 کارکرد متفاوت عبادت و خدمت به خلق آيا بدون عبادت، مي توان به خوبي ها دست يافت؟ آيا اخلاق ديني، مزيتي بر اخلاق فاقد دين دارد؟ آيا ما براي خوب بودن، به چيزي بيشتر از «خدمت به خلق» نياز داريم؟ نمونه هايي از کارکردهاي عبادت، تنها با خوبي کردن غريزي به ديگران، تأمين نمي شوند: بسياري که بدون عبادت به سوي اخلاقي بودن پيش مي روند، در برخي زيبايي هاي اخلاقي پيش رفته، از برخي غافل مي شوند؛ مثلاً به فقيران کمک مي کنند؛ اما عيب هاي ديگران را نمي پوشانند؛ اما عبادت، در نظر گرفتن خدايي است که در همه زيبايي ها مطلق است و بنابراين، تکرار چنين عبادتي، شوق انسان را به همه جنبه هاي عالي الهي، افزون مي کند. اين موضوع، تحقق هدف زندگي را جامع تر مي نمايد؛ در حالي که خدمت به خلق، هميشه ما را به سوي جامعيت در خوبي ها به پيش نمي برد. کساني که بدون عبادت به سوي اخلاقي شدن پيش مي روند، بيشتر در معرض تصورات نادرست قرار دارند؛ تصوراتي که هدف زندگي آنان را خدشه دار مي کند و مانع رشد روحي است؛ مثلاً به ديگران کمک مي کنند؛ ولي حس مي کنند که اگر آنان نباشند، فقيران و ضعيفان خواهند مرد و به همين خاطر منّت مي گذارند يا تصور مي کنند که اين فقيران هميشه به خاطر بدي خود و تلاش نکردنشان، به اين روز افتاده اند؛ کسي که با عبادت به فقر خود و بي نيازي خداوند رسيده است، کمک به ديگران را وظيفه و احتياج خويش مي داند و در برابر آن، حاضر نيست بر کسي منت بگذارد. براي اخلاقي عمل کردن، نياز به قدرت اراده داريم. برخي انسان ها براي تقويت روحي خويش، به رياضت روي مي آورند؛ اما اين رياضت، آنها را در معرض غرور شديد قرار مي دهد و در نتيجه، هميشه رياضت منجر به اخلاقي عمل کردن نمي شود. تاب آوردن آگاهانه بر دشواري هاي ملايم عباداتي چون روزه و حج واجب، علاوه بر تقويت اراده انسان، به خاطر نيت الهي، يعني حرکت براي خير مطلق (خداوند)، انسان را از بسياري غرورها و توقع ها رها مي کند و با خوب بودن بيشتر، همراه است. عبادت، موجب افزايش اعتماد و ايمان به خداوندي مي شود که تکيه گاه فلسفه اخلاق است و اين ايمان، در دشواري هاي اخلاقي مي تواند به اتخاذ تصميمات اخلاقي کمک کند. عبادت، موجب ايجاد خلوت و تمرکز قابل توجهي مي شود که فرصت نگريستن به درون را افزايش مي دهد؛ در حالي که خدمت به خلق، با وجود اهميت و لطافت آفريني خود، اين عمق کارکرد را ندارد و گاهي انسان را در خطر سطحي و حجمي ديدن خوبي قرار مي دهد. عبادت خدايي که همه وجود انسان از اوست، به خاطر شدت خضوع انسان در برابر او (رکوع، سجده و...) لج بازي هاي انسان را از بين مي برد و به او جرأت بيشتري براي شکرگزاري (به عنوان صفتي زيبا) مي دهد؛ اما در مقابل، کسي که به وجود خدايي هستي بخش باور داشته باشد، ولي او را در قالب عبادت خاضعانه شکر نگويد، حق شکرگزاري آن نعمت بخش را ادا نکرده است. #ادامه_دارد #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

#پرسش_و_پاسخ 🔴 نياز بشر امروز به عبادت 3️⃣ ⁉️ عبادت، چه دردي از دردهاي بشريت امروز را دوا مي کند؟ ◀️ حجت الله حاجي کاظم 🔺 تطبيق بر سه شبهه واژه عبادت، دو کاربرد دارد؛ يکي «عبادت اصطلاحي» است که براي اعمالي مثل نماز و روزه و ذکر و... استفاده مي شود و کاربرد ديگر آن، «عبادت عملي» است. از نظر منابع ديني، هر عملي (حتي عمل مباحي مثل غذا خوردن) اگر براي رضاي حق انجام شود، عبادت است. اسلام، تأکيدات بسيار زيادي بر خدمت به خلق، ايثار، آباد کردن زمين و... دارد؛ ولي اين موضوع، موجب نمي شود که چنين اعمالي، جايگزين کاملي براي عبادت شوند و بتوان عبادت را حذف کرد. تطبيق بحث هاي انجام شده بر اين شبهات، چنين است: 1️⃣ شبهه عبادت به جاي خدمت با توجه به نکات بيان شده، روشن است که از نگاه ديني، نه عبادت اصطلاحي جاي عبادت عملي را مي گيرد و نه عبادت عملي و اجتماعي، جاي عبادت اصطلاحي را پرمي کند. بنابراين، نمي توان با خدمت به خلق، عبادت را رها نمود. 2️⃣ شبهه همسايه گرسنه کسي که بداند همسايه اش گرسنه است، اگر بتواند براي او قدمي بردارد و برندارد و يا از وضع او آگاهي به دست نياورد، رسم مسلماني را به جا نياورده، چه برسد به آن که بخواهيم اعمال او را ملاک ارزيابي دين بدانيم. اولويت ها بايد رعايت شوند. رسيدگي به نياز فوري يک انسان، اولويت ديني دارد؛ اما کساني که چنين شبهاتي را مطرح مي کنند، مي خواهند بگويند با توجه به اين که به هر حال در جهان هميشه فقير وجود دارد، نبايد هزينه اي براي زيارت و عبادت صرف شود و اگر قصد صرف کردن هزينه براي اين مقاصد بود، به فقيران اختصاص يابد. در پاسخ مي گوييم: مشکل «فقر و تبعيض» در جهان، ناشي از بي اخلاقي انسان هاست و کسي که از زيارت و عبادت براي رشد خود استفاده مي کند، علاوه بر نزديک شدن به هدف نهايي زندگي، نسبت به فقيران و ضعيفان، مهربان تر خواهد شد و به تعبير ديگر، دينداران و اهل عبادت، نه تنها خود رشد مي کنند و ديگران را رشد مي دهند، بلکه بسيار بيشتر از ديگران، حاضرند براي کمک به ضعيفان، تلاش کنند. 3️⃣ شبهه کار در ماه رمضان گاهي تصور ما اين است که دين بايد بخشي از زندگي دنيايي ما باشد؛ با اين هدف که مرفه تر زندگي کنيم و دنيا جاي بهتري براي زيستن باشد؛ اما اين نگاه با وجود نکات مثبت خود، اشکالاتي دارد؛ زيرا زندگي ما در دنيا، بخشي از سير الهي و ديني ما مي باشد. بنابراين، براي يک حرکت معنوي، گاهي بايد از منفعتي مادي گذشت؛ هرچند خداوند وعده داده که با ديني عمل کردن، در زندگي دنيايي بشر نيز عدالت، برکت، گشايش و آرامش، جاري مي شود. و علاوه بر اين، روزه، تأثيرات زيادي بر سلامت جسم و روان انسان دارد. 🔺هشدار به خودمان مي خواهيم قدمي فراتر بگذاريم و ادعا کنيم که گويا همه ما تا حدودي به اين شبهه گرفتار هستيم و نشانه آن، اين است که به بهانه کار و درس و...، عبادات را در حد واجبات تقليل داده ايم. شخصيت آيت الله بهجت، دقيق ترين تدريس ها را داشت و در عين حال، زمان قابل توجهي را براي عبادت صرف مي کرد. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

🔴 بعد از 1400 سال باز بايد روزه بگيريم؟ #پرسش_و_پاسخ ⁉️ به نظر من، روزه يك برنامه غذايي براي اعراب صدر اسلام بود كه فرهنگ درست تغذيه نداشتند و با توجه به آناتومي بدن اعراب، براي سلامتي شان مفيد بود. آيا منطقي است حكمي كه 1400 سال پيش صادق بوده، امروزه هم صادق باشد و آيا نبايد در احكام روزه، تجديد نظر كرد؟ 1️⃣ ماهيت روزه به عنوان عملي ديني و عبادي و براي رسيدن به مراتب والاي معنوي، مانند تقوا، از جانب خداوند براي بشر تعريف شده است و در قطعي بودن اين تكليف ديني براي همه نسل ها و اقوام و نژادهاي گوناگون بشري در طول تاريخ، ترديدي وجود ندارد، اين مطلب را مي توان از آيات قرآن و روايات به دست آورد؛ به ويژه كه اين عمل به عنوان يكي از اركان پنج گانه دين اسلام تعريف شده و محدود كردن آن در يك توصيه تغذيه اي براي افراد خاص و در يك محيط معين، بسيار دور از واقعيت است. 2️⃣ دستورات ديني و تكاليف الهي، بر مبناي حكمت خداوند و مصلحت بشر كه اعم از مصلحت دنيايي و آخرتي است، تنظيم شده و بشر در عمل به اين دستورات، از تأثيرات مثبت و حداكثري اين عمل ها براي سعادت دنيوي و اخروي خود، مطمئن است و هرچند به خوبي مي داند كه اين تكاليف، ممكن است ضررهاي محدود و حد اقلي دنيوي را نيز به دنبال داشته باشند، اما در عين حال، حتي در جنبه مادي و جسماني نيز منافع اين تكاليف، قابل مقايسه با زيان هاي محدود احتمالي نيست. 3️⃣ اصل اوليه در همه تكاليف ديني، وجود برخي ويژگي ها و ضوابط عام است كه عدم وجود ضرر قابل توجه براي فرد، يكي از اين شاخصه هاست و در نتيجه، اگر هر عمل عبادي براي فرد يا افرادي در بردارنده ضرري غير قابل تحمل از ديدگاه عقل باشد، به دستور خود شرع، انجام آن به عنوان ثانوي، صحيح نيست و اين همان جايگاه لا ضرر و لا ضرار است؛ اما اين، غير از اصل يك تكليف مسلم ديني، براي توده افراد جامعه است كه به عنوان يک اصل اوليه ديني، شناخته مي شود. بر اين اساس، اصل وجوب روزه، حقيقتي غير قابل انكار است كه انجام آن بر همه افراد، ضروري است؛ اما اگر در شرايط و موقعيت هاي خاص، افرادي مشخص از انجام اين عمل معذور بودند، يعني احتمال وجود ضرر در انجام آن به درجه اي رسيد كه عُقَلا پذيرفتن اين ضرر را منطقي ندانستند، وجوب اوليه اين عمل از عهده اين افراد، برداشته مي شود و تكاليف جايگزين به جاي آن قرار مي گيرد. 4️⃣ بر اساس نظر كارشناسان پزشكي، بيشترين تأثيرگذاري مثبت روزه داري براي بدن انسان، در همين ايجاد تغيير و تبديل در رويه تغذيه و عملكرد سيستم گوارشي بدن است كه بر اثر آن، جلوي عادات نادرست غذايي انسان گرفته مي شود و برخلاف رويه معمول، سيستم گوارشي بدن براي مدتي به استراحت مي پردازد. علاوه بر اين، عامل بسياري از بيماري ها، زياده روي در خوردن غذاهاي مختلف است; چون مواد اضافي جذب نشده، به صورت چربي هاي راکد در نقاط مختلف بدن، يا به صورت چربي و قند اضافي در خون باقي مي ماند و اين مواد، زمينه مناسبي براي پرورش انواع ميكروب هاي عفوني است و در اين حال، بهترين راه براي مبارزه با اين بيماري ها، نابود كردن آنها از طريق گرسنگي محدود و ضابطه مند، يعني همان روزه است. 5️⃣ در صدر اسلام هم وضعيت معيشت و تغذيه افراد هرچند متاثر از عادات دوران جاهليت بود، اما در مواردي كاملاً مناسب با وضعيت جسمي و مزاجي انسان هاي همان زمان بود و چه بسا بتوان گفت که تغذيه بشر در همه ادوار گذشته، به دليل سلامت محصولات و حجم كم غذاها در نوبت هاي تغذيه، به مراتب بهتر از زمان كنوني و دوران مدرن بوده است. علاوه بر اين، ماهيت روزه داري، مهار حجم غذاست؛ نه مهار كيفيت غذاها و در گذشته، به ويژه در صدر اسلام به دليل محروميت ها و مشكلات اقتصادي شديد مسلمانان، حجم تغذيه افراد بسيار كمتر از زمان كنوني و حتي وضعيت طبيعي در همان زمان بوده است و در نتيجه، محدودتر كردن اين حجم غذايي و تغيير نوبت هاي تغذيه، نمي تواند دليل اصلي اين حكم الهي باشد و اگر هم باشد، در زمان كنوني، به مراتب ضروري تر و لازم تر است. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

🔴 هدف از روزه گرفتن در زمان حال #پرسش_و_پاسخ ⁉️ اگر هدف از نياشاميدن در اين ماه، درک تشنگي فقراست، با اين وضع، آيا در زمان کنوني هم اين هدف برقرار است؟ به نظر من روزه داري و تشنه ماندن طولاني در زمان پيامبر صلي‏ الله‏ عليه‏ وآله و امامان عليهم‏ السلام مي‏ توانست معني داشته باشد؛ چون هر کسي در خانه اش چاه آب نداشت و نيز برخي افراد، خرابه نشين بودند و دسترسي به آب آشاميدني نداشتند و نيازمند کمک بودند و روزه داري، افراد غني را به ياد اين وضعيت فقرا مي‏ انداخت؛ اما امروزه با توجه به اين که در بيشتر جاها آب سردکن وجود دارد و آب آشاميدني رايگان در دسترس همه است، ديگر نمي‏ توان گفت کسي تشنه مي‏ ماند. با اين وضعيت، آيا تشنه ماندن در گرماي شديد تابستان با وجود اين همه سموم خطرناک در هوا که بدون آشاميدن آب سالم، امکان دفع آنها وجود ندارد، آن هم تنها به بهانه درک تشنگي فقرا، ضرورتي دارد و سلامتي اعضاي حياتي بدن انسان را به خطر نمي‏ اندازد⁉️ 1⃣ اگر چه يكي از خواص روزه، اين است كه انسان با تحمل تشنگي و گرسنگي، به ياد فقرا و سختي‏هاي آنها مي‏ افتد، ولي اين موضوع، علت وجوب روزه نيست؛ بلكه اساساً روزه، تأثيرات عميق معنوي و جسماني براي هر فرد دارد كه جز با روزه گرفتن، نمي‏ توان به آنها رسيد. قرآن مي‏ فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَي الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ؛ اي افرادي كه ايمان آورده‏ ايد! روزه بر شما نوشته شده، همان‏ گونه كه بر كساني كه قبل از شما بودند، نوشته شد؛ تا پرهيزكار شويد». تمرين صبر و استقامت، پرورش روحية تقوا و مقاومت در برابر شهوات و... يا رسيدن به سلامت جسماني و دفع يا كاهش بسياري از امراض و... همگي از تاثيرات روزه است كه اهميت اين حكم الهي را نشان مي‏ دهد كه به چند نمونه از روايات در اين زمينه اشاره مي‏ كنيم: حضرت فاطمه عليهاالسلام فرمود: خداوند متعال روزه را براي تثبيت اخلاص در بندگان، واجب کرد و پيامبر صلي‏ الله‏ عليه‏ وآله نيز هفت ثمره براي روزه ذكر کرده و فرموده است که روزه، موجب ذوب شدن گوشت حرام بدن و کفارة گناهان و موجب قرب به خدا و امان از آتش جهنم است. بنابراين، بر فرض هم كه براي فردي يكي از اين تأثيرات نظير به ياد فقرا افتادن حاصل نشود و يا در صورت حصول اين تذكر در فرد، عملاً تأثيري در سرنوشت فقرا نداشته باشد، باز هم لزوم رعايت اين حكم الهي، از بين نمي‏ رود. 2⃣ يادآوري تشنگي فقرا، حتي در زمان صدر اسلام هم مصداق درستي نداشت؛ زيرا در همان صحراي بي آب و علف حجاز هم قنات ها و چاه هاي گوناگوني در شهر و اطراف آن براي استفادة عموم مردم وجود داشت؛ البته اگر گرسنگي فقرا را هم به تشنگي ضميمه کنيم، اين هدف تا حدي قابل قبول خواهد بود؛ چون گرسنگان در صدر اسلام، کم نبودند و اکثريت افراد جامعه را تشکيل مي‏ دادند. در عين حال، روزه هم براي اغنيا و هم براي فقرا، واجب است و اگر هدف روزه، تنها درک وضعيت فقرا باشد، بايد روزه را تکليف واجب اغنيا و سرمايه داران بدانيم؛ در حالي که در آية مذکور، دستور وجوب روزه، در بر گيرندة همة مؤمنان، اعم از فقير و غني است و علاوه بر اين، اگر هدف، ياد کردن فقيران بود، بهتر بود خداوند دستور مي‏ داد که در ماه رمضان، هر مسلمان غني، موظف است سي فقير را سير يا سيراب کند؛ نه اين که خود سي روز روزه بگيرد!