#پرسش_و_پاسخ 🔴 نياز بشر امروز به عبادت 2️⃣ ⁉️ عبادت، چه دردي از دردهاي بشريت امروز را دوا مي کند؟ ◀️ حجت الله حاجي کاظم 🔺 کارکرد متفاوت عبادت و خدمت به خلق آيا بدون عبادت، مي توان به خوبي ها دست يافت؟ آيا اخلاق ديني، مزيتي بر اخلاق فاقد دين دارد؟ آيا ما براي خوب بودن، به چيزي بيشتر از «خدمت به خلق» نياز داريم؟ نمونه هايي از کارکردهاي عبادت، تنها با خوبي کردن غريزي به ديگران، تأمين نمي شوند: بسياري که بدون عبادت به سوي اخلاقي بودن پيش مي روند، در برخي زيبايي هاي اخلاقي پيش رفته، از برخي غافل مي شوند؛ مثلاً به فقيران کمک مي کنند؛ اما عيب هاي ديگران را نمي پوشانند؛ اما عبادت، در نظر گرفتن خدايي است که در همه زيبايي ها مطلق است و بنابراين، تکرار چنين عبادتي، شوق انسان را به همه جنبه هاي عالي الهي، افزون مي کند. اين موضوع، تحقق هدف زندگي را جامع تر مي نمايد؛ در حالي که خدمت به خلق، هميشه ما را به سوي جامعيت در خوبي ها به پيش نمي برد. کساني که بدون عبادت به سوي اخلاقي شدن پيش مي روند، بيشتر در معرض تصورات نادرست قرار دارند؛ تصوراتي که هدف زندگي آنان را خدشه دار مي کند و مانع رشد روحي است؛ مثلاً به ديگران کمک مي کنند؛ ولي حس مي کنند که اگر آنان نباشند، فقيران و ضعيفان خواهند مرد و به همين خاطر منّت مي گذارند يا تصور مي کنند که اين فقيران هميشه به خاطر بدي خود و تلاش نکردنشان، به اين روز افتاده اند؛ کسي که با عبادت به فقر خود و بي نيازي خداوند رسيده است، کمک به ديگران را وظيفه و احتياج خويش مي داند و در برابر آن، حاضر نيست بر کسي منت بگذارد. براي اخلاقي عمل کردن، نياز به قدرت اراده داريم. برخي انسان ها براي تقويت روحي خويش، به رياضت روي مي آورند؛ اما اين رياضت، آنها را در معرض غرور شديد قرار مي دهد و در نتيجه، هميشه رياضت منجر به اخلاقي عمل کردن نمي شود. تاب آوردن آگاهانه بر دشواري هاي ملايم عباداتي چون روزه و حج واجب، علاوه بر تقويت اراده انسان، به خاطر نيت الهي، يعني حرکت براي خير مطلق (خداوند)، انسان را از بسياري غرورها و توقع ها رها مي کند و با خوب بودن بيشتر، همراه است. عبادت، موجب افزايش اعتماد و ايمان به خداوندي مي شود که تکيه گاه فلسفه اخلاق است و اين ايمان، در دشواري هاي اخلاقي مي تواند به اتخاذ تصميمات اخلاقي کمک کند. عبادت، موجب ايجاد خلوت و تمرکز قابل توجهي مي شود که فرصت نگريستن به درون را افزايش مي دهد؛ در حالي که خدمت به خلق، با وجود اهميت و لطافت آفريني خود، اين عمق کارکرد را ندارد و گاهي انسان را در خطر سطحي و حجمي ديدن خوبي قرار مي دهد. عبادت خدايي که همه وجود انسان از اوست، به خاطر شدت خضوع انسان در برابر او (رکوع، سجده و...) لج بازي هاي انسان را از بين مي برد و به او جرأت بيشتري براي شکرگزاري (به عنوان صفتي زيبا) مي دهد؛ اما در مقابل، کسي که به وجود خدايي هستي بخش باور داشته باشد، ولي او را در قالب عبادت خاضعانه شکر نگويد، حق شکرگزاري آن نعمت بخش را ادا نکرده است. #ادامه_دارد #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

#پرسش_و_پاسخ 🔴 نياز بشر امروز به عبادت 3️⃣ ⁉️ عبادت، چه دردي از دردهاي بشريت امروز را دوا مي کند؟ ◀️ حجت الله حاجي کاظم 🔺 تطبيق بر سه شبهه واژه عبادت، دو کاربرد دارد؛ يکي «عبادت اصطلاحي» است که براي اعمالي مثل نماز و روزه و ذکر و... استفاده مي شود و کاربرد ديگر آن، «عبادت عملي» است. از نظر منابع ديني، هر عملي (حتي عمل مباحي مثل غذا خوردن) اگر براي رضاي حق انجام شود، عبادت است. اسلام، تأکيدات بسيار زيادي بر خدمت به خلق، ايثار، آباد کردن زمين و... دارد؛ ولي اين موضوع، موجب نمي شود که چنين اعمالي، جايگزين کاملي براي عبادت شوند و بتوان عبادت را حذف کرد. تطبيق بحث هاي انجام شده بر اين شبهات، چنين است: 1️⃣ شبهه عبادت به جاي خدمت با توجه به نکات بيان شده، روشن است که از نگاه ديني، نه عبادت اصطلاحي جاي عبادت عملي را مي گيرد و نه عبادت عملي و اجتماعي، جاي عبادت اصطلاحي را پرمي کند. بنابراين، نمي توان با خدمت به خلق، عبادت را رها نمود. 2️⃣ شبهه همسايه گرسنه کسي که بداند همسايه اش گرسنه است، اگر بتواند براي او قدمي بردارد و برندارد و يا از وضع او آگاهي به دست نياورد، رسم مسلماني را به جا نياورده، چه برسد به آن که بخواهيم اعمال او را ملاک ارزيابي دين بدانيم. اولويت ها بايد رعايت شوند. رسيدگي به نياز فوري يک انسان، اولويت ديني دارد؛ اما کساني که چنين شبهاتي را مطرح مي کنند، مي خواهند بگويند با توجه به اين که به هر حال در جهان هميشه فقير وجود دارد، نبايد هزينه اي براي زيارت و عبادت صرف شود و اگر قصد صرف کردن هزينه براي اين مقاصد بود، به فقيران اختصاص يابد. در پاسخ مي گوييم: مشکل «فقر و تبعيض» در جهان، ناشي از بي اخلاقي انسان هاست و کسي که از زيارت و عبادت براي رشد خود استفاده مي کند، علاوه بر نزديک شدن به هدف نهايي زندگي، نسبت به فقيران و ضعيفان، مهربان تر خواهد شد و به تعبير ديگر، دينداران و اهل عبادت، نه تنها خود رشد مي کنند و ديگران را رشد مي دهند، بلکه بسيار بيشتر از ديگران، حاضرند براي کمک به ضعيفان، تلاش کنند. 3️⃣ شبهه کار در ماه رمضان گاهي تصور ما اين است که دين بايد بخشي از زندگي دنيايي ما باشد؛ با اين هدف که مرفه تر زندگي کنيم و دنيا جاي بهتري براي زيستن باشد؛ اما اين نگاه با وجود نکات مثبت خود، اشکالاتي دارد؛ زيرا زندگي ما در دنيا، بخشي از سير الهي و ديني ما مي باشد. بنابراين، براي يک حرکت معنوي، گاهي بايد از منفعتي مادي گذشت؛ هرچند خداوند وعده داده که با ديني عمل کردن، در زندگي دنيايي بشر نيز عدالت، برکت، گشايش و آرامش، جاري مي شود. و علاوه بر اين، روزه، تأثيرات زيادي بر سلامت جسم و روان انسان دارد. 🔺هشدار به خودمان مي خواهيم قدمي فراتر بگذاريم و ادعا کنيم که گويا همه ما تا حدودي به اين شبهه گرفتار هستيم و نشانه آن، اين است که به بهانه کار و درس و...، عبادات را در حد واجبات تقليل داده ايم. شخصيت آيت الله بهجت، دقيق ترين تدريس ها را داشت و در عين حال، زمان قابل توجهي را براي عبادت صرف مي کرد. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

🔴 بعد از 1400 سال باز بايد روزه بگيريم؟ #پرسش_و_پاسخ ⁉️ به نظر من، روزه يك برنامه غذايي براي اعراب صدر اسلام بود كه فرهنگ درست تغذيه نداشتند و با توجه به آناتومي بدن اعراب، براي سلامتي شان مفيد بود. آيا منطقي است حكمي كه 1400 سال پيش صادق بوده، امروزه هم صادق باشد و آيا نبايد در احكام روزه، تجديد نظر كرد؟ 1️⃣ ماهيت روزه به عنوان عملي ديني و عبادي و براي رسيدن به مراتب والاي معنوي، مانند تقوا، از جانب خداوند براي بشر تعريف شده است و در قطعي بودن اين تكليف ديني براي همه نسل ها و اقوام و نژادهاي گوناگون بشري در طول تاريخ، ترديدي وجود ندارد، اين مطلب را مي توان از آيات قرآن و روايات به دست آورد؛ به ويژه كه اين عمل به عنوان يكي از اركان پنج گانه دين اسلام تعريف شده و محدود كردن آن در يك توصيه تغذيه اي براي افراد خاص و در يك محيط معين، بسيار دور از واقعيت است. 2️⃣ دستورات ديني و تكاليف الهي، بر مبناي حكمت خداوند و مصلحت بشر كه اعم از مصلحت دنيايي و آخرتي است، تنظيم شده و بشر در عمل به اين دستورات، از تأثيرات مثبت و حداكثري اين عمل ها براي سعادت دنيوي و اخروي خود، مطمئن است و هرچند به خوبي مي داند كه اين تكاليف، ممكن است ضررهاي محدود و حد اقلي دنيوي را نيز به دنبال داشته باشند، اما در عين حال، حتي در جنبه مادي و جسماني نيز منافع اين تكاليف، قابل مقايسه با زيان هاي محدود احتمالي نيست. 3️⃣ اصل اوليه در همه تكاليف ديني، وجود برخي ويژگي ها و ضوابط عام است كه عدم وجود ضرر قابل توجه براي فرد، يكي از اين شاخصه هاست و در نتيجه، اگر هر عمل عبادي براي فرد يا افرادي در بردارنده ضرري غير قابل تحمل از ديدگاه عقل باشد، به دستور خود شرع، انجام آن به عنوان ثانوي، صحيح نيست و اين همان جايگاه لا ضرر و لا ضرار است؛ اما اين، غير از اصل يك تكليف مسلم ديني، براي توده افراد جامعه است كه به عنوان يک اصل اوليه ديني، شناخته مي شود. بر اين اساس، اصل وجوب روزه، حقيقتي غير قابل انكار است كه انجام آن بر همه افراد، ضروري است؛ اما اگر در شرايط و موقعيت هاي خاص، افرادي مشخص از انجام اين عمل معذور بودند، يعني احتمال وجود ضرر در انجام آن به درجه اي رسيد كه عُقَلا پذيرفتن اين ضرر را منطقي ندانستند، وجوب اوليه اين عمل از عهده اين افراد، برداشته مي شود و تكاليف جايگزين به جاي آن قرار مي گيرد. 4️⃣ بر اساس نظر كارشناسان پزشكي، بيشترين تأثيرگذاري مثبت روزه داري براي بدن انسان، در همين ايجاد تغيير و تبديل در رويه تغذيه و عملكرد سيستم گوارشي بدن است كه بر اثر آن، جلوي عادات نادرست غذايي انسان گرفته مي شود و برخلاف رويه معمول، سيستم گوارشي بدن براي مدتي به استراحت مي پردازد. علاوه بر اين، عامل بسياري از بيماري ها، زياده روي در خوردن غذاهاي مختلف است; چون مواد اضافي جذب نشده، به صورت چربي هاي راکد در نقاط مختلف بدن، يا به صورت چربي و قند اضافي در خون باقي مي ماند و اين مواد، زمينه مناسبي براي پرورش انواع ميكروب هاي عفوني است و در اين حال، بهترين راه براي مبارزه با اين بيماري ها، نابود كردن آنها از طريق گرسنگي محدود و ضابطه مند، يعني همان روزه است. 5️⃣ در صدر اسلام هم وضعيت معيشت و تغذيه افراد هرچند متاثر از عادات دوران جاهليت بود، اما در مواردي كاملاً مناسب با وضعيت جسمي و مزاجي انسان هاي همان زمان بود و چه بسا بتوان گفت که تغذيه بشر در همه ادوار گذشته، به دليل سلامت محصولات و حجم كم غذاها در نوبت هاي تغذيه، به مراتب بهتر از زمان كنوني و دوران مدرن بوده است. علاوه بر اين، ماهيت روزه داري، مهار حجم غذاست؛ نه مهار كيفيت غذاها و در گذشته، به ويژه در صدر اسلام به دليل محروميت ها و مشكلات اقتصادي شديد مسلمانان، حجم تغذيه افراد بسيار كمتر از زمان كنوني و حتي وضعيت طبيعي در همان زمان بوده است و در نتيجه، محدودتر كردن اين حجم غذايي و تغيير نوبت هاي تغذيه، نمي تواند دليل اصلي اين حكم الهي باشد و اگر هم باشد، در زمان كنوني، به مراتب ضروري تر و لازم تر است. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

🔴 چشم انتظاري در قرارگاه فرشتگان ◀️ محبوبه زارع 🔺ماه هاست که چشم انتظار آمدن اوست. مادري که اسطوره نجابت و جلالت و پدري که بوتراب است و دروازه شهر علم و پيغمبري که خاتم النبيين است و تکميل کننده رسالت پيامبران الهي و ملائکه اي که از قرن ها پيش براي رويش چهارمين نفر از پنج تن آل عبا در لاهوت به تسبيح نشسته اند، همه انتظار آمدنش را مي کشند. در لحظه تولد او، همه خلقت، نداي «تبارک الله احسن الخالقين» را از پرورگار بي همتاي خود شنيده اند و به معرفتش رسيده اند. 🔺امشب خانه علي عليه السلام و زهرا عليهاالسلام قرارگاه فرشتگاني است که براي بهره جويي از نور اولين ميراث دار امامت، رو به سوي نوزاد دارند. فاطمه عليهاالسلام که خود ام ابيهايي بي تکرار است و مقام مادري را به تماشا نشسته، فرزند را در آغوش گرفته، در ميان انبساط و شور کروبيان، رو به همسر خويش مي گويد: براي نوزادمان نامي انتخاب کن و علي عليه السلام سرشار از شعفي که تنها مفسر شوق پدرانه اوست، رو به سوي معرفتي بي نهايت دوخته، به پدر مهرباني که او را در آغوش محبت خويش بزرگ کرده و اسلام را در قالب ارمغاني بي بديل به او عرضه داشته، فکر مي کند؛ من چنان نيستم كه در مورد نام گذاري فرزندم از رسول خدا صلي الله عليه وآله پيشي بگيرم. 🔺خبر ميلاد اولين فرزند فاطمه عليهاالسلام به پدر رسيده، اينک او مشتاقانه به سوي هديه خداوندي آمده است. دست هاي مبارک رسول الله صلي الله عليه وآله كودك را در آغوش گرفته و به قنداقه زرد او، خيره مانده است و بعد رو به اهل خانه و خدمت کاران مي فرمايد: مگر من به شما نگفته بودم كه او را در پارچه زرد نپيچيد؟ بعد برخاسته، کودک را در ميان قنداقه سفيدي پيچيده و در ميان بازوان خود، همچون گنجي گرانبها، به نظاره ايستاده است. آن گاه رو به علي عليه السلام مي فرمايد: آيا او را نام گذاري كرده اي؟ مولا در نهايت ادب پاسخ مي دهد: من در نام گذاري وي از شما پيشي نمي گيرم. رسول خدا صلي الله عليه وآله هم مي فرمايد: من هم در نام گذاري وي بر خدا سبقت نمي جويم. صاحب نام ها، جبرييلش را به سوي خانه وحي فرستاد و پيغام داد: يا رسول صلي الله عليه وآله! به راستي كه علي عليه السلام نزد تو، به منزله هارون است نسبت به موسي، پس او را به نام پسر هارون، نام بگذار. رسول خدا صلي الله عليه وآله پرسيد: نام پسر هارون چيست؟ گفته شد: شبّر. رسول خدا صلي الله عليه وآله نيز او را حسن ناميد که معادل نام شبر در زبان عربي است. 🔺پيامبر صلي الله عليه وآله در گوش چپ حسن عليه السلام اقامه گفت و براي او گوسفندي قرباني کرد. سرش را تراشيده و هم وزن موي سرش به مستمندان نقره هديه کرد. اين اولين باري بود که دستور داده شد سر نوزاد را عطرآگين کنند و به اين ترتيب، آيين عقيقه و صدقه دادن برابر وزن موي سر نوزاد، سنت شد. 🔺بيش از چهارده قرن است که هرساله ماه رمضان مي آيد و به نيمه مي رسد و به سوي قدر، اوج مي گيرد؛ زيرا اگر ماه رمضان به نيمه نرسد و برات تکامل از محبت مجتبوي نگيرد، چگونه مي تواند ظرفيت نزول قرآن را در خود بيابد؟ رمضان ها مي آيند و مي روند و هر ساله در نيمه رمضان، شوق تجلي اولين وارث امامت علي عليه السلام در جان شيعيان به اوج مي رسد. 🔺آن چه اين روزها بيش از هميشه هنگام يادآوري نام امام حسن عليه السلام در خاطره ها زنده مي شود، پاسخي است که به معاويه داده است؛ روزي که او به امام عليه السلام گفت: من از تو بهتر و برتر هستم و امام عليه السلام در پاسخ افرادي كه اطراف تو قرار گرفته اند، دو دسته اند؛ يك دسته فرمان بر و مطيع و دسته اي ناچار و مضطرّ؛ پس آنهايي كه از روي ميل و رغبت پيرو تو مي باشند، همانا مخالف خدا و رسول صلي الله عليه وآله و معصيت كار هستند؛ و آنهايي كه از روي ناچاري با تو مي باشند، در پيشگاه خدا، معذور خواهند بود؛ اما من نمي گويم از تو بهترم؛ زيرا فضايل پسنديده اي در تو وجود ندارد که من از تو بهتر باشم! 🔺تاريخ، نام او را نبض حيات خود قرار داده است؛ تا رايحه حُسن حسن در جان عالم، تداوم داشته باشد. ميلاد خوب ترين خوب، مبارک باد! #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

⚫️ ام کلثوم به فدايت پدر! کاش برگردي ◀️ بخش اول 🔸 محبوبه ابراهيمي فرشته ها، هجدهمين روز بود که بال بر شانه هاي زمين مي ساييدند؛ در ماه ميهماني خدا؛ ماه رمضان. هرم آفتاب، کم کم بوسه اش را از زمين بر مي داشت و جاي خود را به سايه ماه مي بخشيد و باران اذان، فضاي شهر را نمناک لحظه هاي افطار مي کرد. من، ام کلثوم؛ دختر کوچک امير؛ در خانه ام بي تاب رسيدن ميهماني از جنس خدا بودم. در خانه ام ضيافتي آسماني بر پا بود و ميهمانش، مردي با شکوه تر از آسمان! چه ميهماني عزيزتر از پدر براي دختر؟ پدر، شبي را در خانه برادر بزرگ ترم حسن، افطار کرده بود و روزه اي را پاي سفره برادرم حسين، گشوده بود و شبي را ميهمان خانه خواهرم زينب و همسرش عبدالله بود. امشب نيز مهتاب روي سفره من مي تابيد. درب خانه ام را که کوبيد، با اشتياق خود را به در رساندم؛ تا مهر پايان بزنم بر پرونده انتظار و دلتنگي ام. در را که گشودم، تصوير ملکوتي پدر، مهربان و آرام تر از هميشه، در قالب چشمانم نقش بست. دلم آرام گرفت. ماه، سايه پدر را روي سرم افکند و فخر پدر داشتن، دلم را آرام و آرام تر کرد. به خود باليدم از اين سايه و اين آرامش. کاش مادر هم زنده بود! پدر، عمري بود که فقط نان و نمک مي خورد. بيش از اين داشت؛ اما مي خواست مثل فقيرترين ها باشد. اين را تمام شهر مي دانستند. من اما مي خواستم اندکي و فقط اندکي، سفره را براي بابا رنگين تر کنم؛ پس دو تکه نان جو، کاسه اي شير و مقداري نمک، داخل طبق گذاشتم و بعد از نماز، مقابل پدر نهادم. کاسه چشمان پدر، پر آب شد و سرش تکاني به اين سو و آن سو خورد. بهت، تمام وجودم را فرا گرفت و از ديدن اشکي که بر گونه پدر غلطيد، دلم لرزيد. واي بر من؛ اگر قلبش را شکسته باشم! واي بر من! بابا، طبق را کمي عقب زد؛ دخترم! پدر را نمي شناسي؛ دو خورشت در يک سفره؟ محال است افطار کنم؛ مگر اين که يکي را برداري. بي درنگ، کاسه شير را برداشتم و به سرعت از اتاق بيرون بردم. پدر، آرام شد؛ زير لب دعايي خواند و روزه اش را گشود. من، زانو زدم در مقابل پدر و نگاه از صورتش بر نمي داشتم. اجزاي صورتش را مي ديدم که رنگ غربت گرفته اند و مظلوميت. چه قدر آفتاب پيشاني ات، از سنگ طعنه ها و سرزنش ها، ترک برداشته! ابروانت چه قدر خم شده اند؛ زير بار سنگين «خانه نشيني يک مرد»! بغض سنگيني در نگاه آسماني ات نشسته بود! تو عمري است در آسودگي جهالت اين کوفيان نفس کشيده اي؛ چه تلخ و جانکاهند نفس هايت! لب هايت خشکيده اند در برهوت سکوت بيست و پنج ساله! فداي قلب صبورت پدر... #ادامه_دارد #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

⚫️ ام کلثوم به فدايت پدر! کاش برگردي ◀️ بخش دوم 🔸 محبوبه ابراهيمي لقمه هايش آن قدر اندک بود که توانستم بشمارم؛ تنها سه لقمه کوچک دستان پدر به آسمان بلند شد و شکر نعمت کرد؛ نعمت روزه داري و نعمت نان و نمک. ضيافت، طولاني تر از هميشه شد و دل من شادمان تر و بي قرارتر. پدر تا صبح در خانه ام ماند؛ بيدار و بي قرار. مناجات پدر، دلم را مي لرزاند. از اتاق بيرون مي رفت و با خدا سخن مي گفت؛ خدايا مرگ را بر علي مبارک کن. نجوايش آتشم مي زد. گاهي به اتاق برمي گشت و «يس» مي خواند و نماز شب و بلند مي گريست و باز لحظه ها تکرار مي شدند. چراغ گريه اش تا سحر پرفروغ بود. دلواپسي، امانم را بريد. پيش پايش زانو زدم و گفتم: پدر! جانم فدايت! شصت و سه رمضان بر شما گذشته و شب هاي قدر بسيار؛ اما هيچ شب قدري، شما را اين گونه نديدم؛ چه سري در امشب نهفته؟ پدر دوباره نگاهش را به آسمان هديه داد و اشک در چشمانش حلقه زد و گفت: دخترم! روزي پدر بزرگت از فضيلت هاي رمضان برايم مي گفت و مي گريست. وقتي دليل گريه اش را پرسيدم، از سرنوشت من در اين ماه و اين شب گفت و فرمود: تو را در حال نماز مي بينم و شقي ترين مردم را که شمشير زهرآلود بر فرق تو فرود مي آورد. دخترم! امشب همان شب موعود است؛ شب قصه پدربزرگ. رمق از جانم رفت. هق هق گريه هايم، لرزه بر شانه هايم افکند. گويي آسمان هم پا به پايم مي گريست و اين پدر بود که مرا آرام مي کرد و شايد شب را. نفرين بر تو اي کوفه که باز آستين فتنه بالا زدي براي خانواده ما؛ براي باباي من و براي باباي دنيا! آرامم مي کرد؛ اما خود مي گريست. خسته شده بود از اين استخوان در گلو و از خاري که سال ها بود چشمانش را مي آزرد. نبض زمان در خلوت سحر، به تندي مي تپيد. ريسمان شب به انتها رسيده بود و گلبانگ اذان، قبله ايمان را به ضيافت محراب مي خواند. کلامم، بي اثر بود در نگاه داشتن پدر؛ حتي التماس هاي ميخ در و مرغابي ها هم بي فايده ماند. پدر با دلي به وسعت بي کران آرامش، قدم بر مي داشت؛ اما رد گام هاي صبورش، سينه سرد و تب دار زمين را مي لرزاند. در را که بست،‌دلم تنگ شد براي چروک هاي پيشاني اش؛ براي زخم دستانش و براي مظلوميتش. رفت و من پشت در زانو بر زمين ساييدم و پلک بر هم نزدم؛ تا برگردد! دلم قسم مي خورد که تقدير رقم خورده و تقدير شوم جهان هم؛ اما محتاج سايه پدر بودم و در پي اش زمزمه مي کردم: ام کلثوم به فدايت پدر! کاش برگردي! #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

🔴 نسخه هاي شفابخش ⭕️ نگاهی به مهم ترين دعاهاي مخصوص ماه رمضان 1⃣ 🔸 دعاي جوشن کبير دعاي جوشن كبير را كفعمي در کتاب المصباح و کتاب البلدالامين نقل كرده است، امام سجاد عليه السلام از پدر خود امام حسين عليه السلام و آن حضرت از امام علي عليه السلام و آن حضرت نيز از پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله آن را نقل كرده است. بنا بر اين روايت، در يكي از غزوات كه پيامبر زرهي سنگين پوشيده بود و آن زره جسم وی را اذيت مي كرد، جبرئيل بر آن حضرت نازل شد و ضمن اعلام سلام خدا بر پيامبر صلي الله عليه وآله، خواندن اين دعا را به جاي پوشيدن آن زره به پيامبر صلي الله عليه وآله توصيه كرد و گفت: اين دعا، امان پيامبر صلي الله عليه وآله و امت اوست. بنا بر اين روايت، هر كس اين دعا را هنگام خروج از خانه اش بخواند، خدا او را حفظ مي كند و ثواب بسيار به او مي دهد و هر كس آن را بر كفنش بنويسد، از عذاب [قبر] مصون مي ماند و هر كس آن را اول ماه مبارك رمضان بخواند، خدا به او درك فضيلت شب قدر را روزي مي دهد و نيز هر كس آن را سه بار در اين ماه بخواند، در طول زندگي اش در امان خدا قرار مي گيرد. همچنين از پيامبر صلي الله عليه وآله نقل شده كه امام حسين عليه السلام فرمود: پدرم امام علي عليه السلام مرا به حفظ كردن و بزرگداشت اين دعا و نوشتن آن بر كفن او و تعليم آن به نزديكان و ترغيب آنان به خواندن اين دعا، سفارش كرد. عالمان بزرگ شيعه، به فضيلت خواندن اين دعا در شب هاي قدر نيز اشاره كرده اند. از اين رو، خواندن اين دعا در شب هاي قدر نيز رايج است. اين دعا يكصد بند دارد و هر بند، حاوي ده اسم از اسامي خداوند است ؛ به جز بند 55 كه يازده اسم خداوند در آن آمده است. بنابراين در مجموع، اين دعا، حاوي هزار و يك اسم خداي متعال است. در اين دعا، بيشتر نام هاي خدا و تعبيرات ديگر از قرآن گرفته شده و آنها به گونه اي در كنار يكديگر قرار گرفته اند كه علاوه بر موزون و مسجع بودن، در بيشتر موارد، اسما و صفات از لحاظ حروف پاياني نيز يك شكل و مشابهند. برخی از علمای بزرگ شيعه، بر دعاي جوشن كبير شرح هايي نوشته اند که يکی از مشهورترين آنها، شرح حاج ملاهادي سبزواري است. وی در شرح خود نوشته است كه خالي بودن اين دعا از پرداختن به خواهش ها و جلب منفعت ها و توجه نكردن زياد به خود، مشوق وي براي شرح اين دعا بوده است. شرح سبزواري، صبغه اي عرفاني و فلسفي دارد. #ادامه_دارد #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

🔴 دعايي که سرنوشت را تغيير می دهد ⭕️ گفتاري از آيت الله شيخ مجتبي تهراني در باب شب قدر 1️⃣ 🔺شب قدر؛ قلب رمضان در بين ايام و ليالي ماه مبارک رمضان، شب هاي قدر، از نظر اجابت دعا، مورد تأکيد خاص قرار گرفته اند؛ حتّي در روايتي امام صادق عليه السلام فرمود: «قَلْبُ شَهْرِ رَمَضَانَ لَيْلَةُ الْقَدْرِ»؛ يعني آن شبي که از نظر آثار در پذيرش درخواست هاي عبد توسط ربّ، برجسته ترينِ شب هاست، شب قدر است. 🔺در شب قدر، چگونه دعا کنيم؟ شخصي به خدمت امام صادق عليه السلام و مي گويد: آقا! من دعا مي کنم؛ ولي دعاهايم به اجابت نمي رسد؛ چه کار کنم؟ حضرت مي فرمايد: تو بايد از جهت دعا وارد شوي و دعا کني. تو راه دعا را گم کرده اي. اگر از خدا تقاضا کني، امّا از همان راه دعا، اگرچه گناهکار هم باشي، جوابت را به تو مي دهد. بعد حضرت به او دستورالعمل مي دهد: 🔸ابتدا مسئله حمد و ثناي الهي را مطرح مي فرمايد که خودش بحث جداگانه دارد. 🔸بعد اين جمله را دارد: «ثُمَّ تَعْتَرِفُ بِذُنُوبِكَ ذَنْبٍ ذَنْبٍ»؛ يعني پيش خدا که رفتي، به يکايک گناهانت اعتراف کن و بگو بد کردم و هر مقدار که يادت مي آيد چه کردي را اقرار کن و بعد مي فرمايد: آن چيزهايي را که بر تو پوشيده است، اجمالاً اعتراف کن و بعد آن جا عذرخواهي کن و بگو حالا از ما چشم پوشي کن. 🔸در مرحله بعد، بايد در دلت تصميم بگيري که ديگر گناه نکني؛ عذرخواهي کن و پوزش بطلب و بعد هم در دلت - نه زبانت - واقعاً بنا بگذار که ديگر اين کارها را نکني. پوزش هم که مي طلبي، با حالت پشيماني و صدق نيت و با خوف و رجا باشد. 🔸مرحله نهايي، اين است که طلب مغفرت را با اين دعا تکميل کني و بعد به سراغ ساير خواسته هايت بروي و آن اين که از خدا کمک بخواه که مطيع او شوي! حضرت مي فرمايد: حالا که مي خواهي با خدا حرف بزني، بگو خدايا! من معذرت مي خواهم از گناهانم؛ من از تو مي خواهم که از من بگذري و توبه ام را بپذيري و امّا تنها خواسته ات اين نباشد و از خدا فقط نخواه که از گناهانت بگذرد؛ بلکه در دعاهايي که اين شب ها مي کنيد، از خدا بخواهيد که خدا کمکتان کند که سال آينده مطيع خدا باشيد. درباره طلب مغفرت، نبايد تصور شود که امري سخت است؛ نه، بلکه فقط يک توجه کافي است! آن وقت مطمئن باش که او هم مي گذرد. من يقين دارم و اصلاً اعتقادم اين است که آنهايي که امشب «يک توجه» به خدا کرده اند، همه آنها آمرزيده هستند و با همين يک توجه که «خدايا ما بد کرديم»، همه چيز تمام مي شود و او هم کار را تمام مي کند. پس اوّل، معذرت خواهي کن؛ بعد هم طلب کمک کن که سال آينده ديگر من اين طور عمل نکنم و بگو خدايا! تو خودت دستم را بگير. اين روش دعا کردن را به ما ياد داده اند. بنابراين، در بهترين ايام و بهترين موقعيت ها که دعا به اجابت مي رسد، آن هم در حالي که خودش مرا دعوت کرده و گفته است بيا و من هم آمده ام و سرافکنده هم هستم، اعتراف هم مي کنم به اين که من بد کرده ام، تصميم مي گيرم که ديگر بد نکنم. اينها همه مقدمه اين است که بتوانم از خدا درخواست کنم. اينجاست که خطاب مي رسد حالا چه مي خواهي و درخواستت چيست؟ #ادامه_دارد #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

🔴 دعايي که سرنوشت را تغيير می دهد ⭕️ گفتاري از آيت الله شيخ مجتبي تهراني در باب شب قدر 2️⃣ 🔺در شب قدر چه بخواهيم؟ ما چون مخلوقيم، همه تنگ نظريم؛ يعني چون محدوديم، خدا را هم مثل خودمان فرض مي کنيم؛ امّا اين تصور اشتباه است. در معارف ما آمده که آن چه را که به ذهنت مي آيد، از خدا بخواه؛ امّا به اين بسنده نکن و بگو: خدايا! اينهايي که به ذهن من مي رسد، همين است؛ امّا سال آينده ما نمي دانيم چه گرفتاري هايي ممکن است براي ما پيش بيايد و يک چيزهايي هست که ما به آنها محتاج مي شويم و الآن به فکرمان هم نمي آيد؛ پس اکتفا کردن به اين گرفتاري هايي که در ذهنمان هست يا احتياجات فعليه اي که الآن داريم، اشتباه است. از ديگر سو، محدود بودنمان نيز برايمان اضطرابي سخت حاصل مي کند و شايد هر سال به اين مي انديشيم که غير از اين حاجات فعلي مان چه بخواهيم. با ديدي کلان و کلي مي توانيم تمام خواسته هايمان را در دو خواسته مختصر، ترميم گذشته و ترسيم آينده، خلاصه کنيم؛ اما حقيقت اين دو امر چيست؟ 🔸ترميم گذشته همه ما در سال گذشته، گناه ها و خطاهايي مرتکب شده ايم و حالا اگر انسان بخواهد بهترين ترميم شامل حالش شود، تنها راهش، استغفار و پناه بردن به غفاريت خداوند است. از طرف ديگر، مقام غفاريت خداوند موجب پديد آمدن ستاريت خاصّ خداوند - ستارالعيوب بودن - مي شود؛ اما غفاريت خداوند، سه گونه ستاريت را به دنبال دارد که عبارتند از: 1️⃣ برطرف کردن تبعات گناه اوّل آن که وقتي خداوند ما را مي آمرزد، نمي گذارد تبعات گناه، دامن‎گير ما شود. تبعات گناه ما، همان جهنم و عقوبت الهي است. در اين قسم از ستاريت خاصّ الهي، خداوند نمي‎گذارد که تبعات معصيت، دامن‎گير فرد گناه‎کار شود و او پس از مرگ، عذاب شود. 2️⃣ پوشيدن معصيت از شاهدان اگر کسي مرتکب گناه و خطا شود، تمام موجوداتي که در ارتباط با او بوده اند، چه فرشتگان رقيب و عتيد و چه زمين و زمان و حتّي اعضا و جوارح وي، از گناه او مطلع مي‎شوند. در قرآن آمده است: روز قيامت، دست و پا و زبان ايشان، برضد آنها به کارهايي که کرده اند، گواهي مي‎دهند؛ زيرا از اعمال او مطلع هستند و قسم دوم از ستاريت ناشي از غفاريت آن است که خداوند به موجوداتي که از اين معصيت آگاه هستند، مي فرمايد ديگر برضد او گواهي ندهيد. 3️⃣ امحاء گناهان اما ما امشب از خدا، چيز ديگري مي خواهيم و آن اين که نه تنها اين گناهان به ما زيان نرسانند و اين شاهدان برضد ما شهادت ندهند؛ بلکه از خدا مي خواهيم که اين معصيت ها را محو کند. سخن امشب ما با خدا اين است: خدايا! امشب مرا پاک کن و اين پليدي ها را از وجود من دور ساز و مرا تطهير کن! اين، نوع سوم از ستاريت ناشي از غفاريت است که نوع کامل و اتمّ آن است. معاويه بن عمار مي گويد: امام صادق عليه السلام فرمود: هنگامي که بنده مؤمن خالصانه توبه کرد، اوّلين اثرش اين است که مورد محبّت خدا قرار مي‎گيرد و خداوند، ستاريت خود را در دنيا و آخرت، شامل حال او مي کند. من عرض کردم چگونه؟ حضرت فرمود: خداوند ابتدا به رقيب و عتيد خطاب مي‎کند که عيوب او را فراموش کنيد؛ سپس به اعضا و جوارح مي‎گويد: شما هم فراموش کنيد و پس از آن به زمين نيز مي گويد: آن چه را که بر روي تو معصيت کرد فراموش کن! چنين بنده اي، روز قيامت، وقتي خدا را ملاقات مي کند، هيچ موجودي برضد او شهادت نمي دهد! 🔸ترسيم آينده چيست؟ در باب «آداب ضيافت و ميهماني» روايات بسياري داريم. بعضي روايات به نحو کلّي دعوت به ميهمان‎ نوازي مي کنند. پيغمبر اکرم صلّي الله عليه وآله مي فرمايد: کسي که ايمان به مبدأ و معاد دارد، بايد خوب مهمان نوازي و اکرام کند. در وصيت‎هايي که علي عليه‎السلام در شب بيست و يکم به فرزندش کرد، اموري را فرمود که يکي از آنها اين بود: ميهمان نواز باش و حتّي حضرت نسبت به قاتل خود نيز سفارش کرد که از او به خوبي پذيرايي کنيد. خصوصيات زيادي در بحث ميهمان نوازي و ميهمان داري بيان شده است که نمونه هايي را عرض مي‎کنم. امام صادق عليه‎السلام مي فرمايد: مبادا به ميهماني که در خانه تو وارد شده، بگويي آيا امروز چيزي خورده اي يا خير؛ بلکه هر چيزي داري، پيش او بگذار و از او پذيرايي کن! حدّ اعلاي جود و سخاوت اين است که ميزبان آن چه را دارد، در کاسه اخلاص گذاشته، نزد ميهمان بگذارد. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

🔴 درس هايم مانده، به دادم برسيد! 🔸مشاور تحصيلي: الهه سروش ⁉️ پرسش: با توجه به اين که مدت زماني زيادي تا ايام امتحانات باقي نمانده و بسياري از درس ها و تکاليفم باقي مانده، در اين شرايط و با اين همه اضطراب، چه بايد بکنم ⁉️ تجربه به ما نشان مي دهد که نبايد فرصت هاي طلايي را از دست بدهيم و مطالعه درس ها را به ساعات پاياني قبل از امتحان، موکول کنيم؛ زيرا در صورتي که درس ها انباشته شوند، به علت زمان کوتاه با مشکل روبه رو مي شويد. 🔺برنامه ريزي براي مطالعه درس ها، اول راهکاري است که به ذهن مي رسد؛ ولي بايد دقت کنيد که اگر برنامه اي مناسب با توانايي هاي فيزيکي و روحي و شرايط و موقعيت هاي خود فراهم نکنيد، بيش از آن که کمک کننده باشد، باعث افزايش نگراني و کاهش اعتماد به نفس مي شود. با اين حال، بدون آن، ممکن است زمان هاي خود را از دست بدهيد. 🔺حضور منظم در جلسات باقيمانده از کلاس را از دست ندهيد. حضور در کلاس، علاوه بر کمک به فهم بهتر، باعث مي شود که نکاتي را که از نظر استاد، مهم ترند و احتمال مطرح شدن آنها در امتحان بيشتر است، شناسايي کنيد. اين امر به اولويت بندي مطالب براي مطالعه، بسيار کمک مي کند . 🔺عادت هاي مطالعه خود را جدي بگيريد و تلاش نکنيد براي افزايش کارايي يا افزايش حجم مطالب مطالعه شده، آنها را در مدتي کوتاه تغيير دهيد . در صورتي که ساعات خاصي از روز براي مطالعه شما مناسب تر است، آنها را صرف کار ديگري نکنيد و اگر مکان با شرايط خاصي بر روي کيفيت مطالعه شما تأثير گذار است، سعي کنيد آن را فراهم نماييد؛ مثلاً اگر تلويزيون يا راديو يا عامل ديگري در منزل يا خوابگاه، مزاحم شماست، به کتابخانه برويد. 🔺هنگام مطالعه، آن چه را که مزاحم تمرکز شماست، از خود دور کنيد. اگر همواره آماده باشيد که به پيامک ها يا ايميل هايتان پاسخ دهيد، تلاش هايتان نتيجه کمي در پي خواهد داشت. 🔺فهم مطلب را به بعد موکول نکنيد. بسياري از دانشجويان فهم دقيق و عميق مطالب را به شب امتحان، موکول مي کنند؛ اما فهم مطلب، به زمان بيشتري نياز دارد. 🔺خلاصه برداري کنيد. ممکن است فکر کنيد که در شب امتحان، بايد تمام کتاب را مرور کنيد؛ ولي خلاصه برداري، نتايج شگفت انگيزي دارد و اگر با فهم عميق مطالب همراه باشد، هر بار مرور آنها، تمام جزئيات را به خاطر مي آورد. 🔺از روش هاي به خاطرسپاري، استفاده کنيد؛ مثلاً مرور مختصر مطالب خوانده شده در طي 24 ساعت پس از اولين مطالعه، احتمال فراموش کردن آنها را تا 60 درصد، کاهش مي دهد. اين کار، موجب صرفه جويي در تلاش ها و زمان هاي بعدي مي شود. 🔺اگر آشفته و سردرگم هستيد، حتماً کاري براي رفع آن انجام دهيد؛ چون سردرگمي، بزرگ ترين دشمن براي زمان هاي طلايي شماست. 🔺گاهي به صورت جمعي مطالعه کنيد. اين کار، موجب مي شود که بعضي اشتباهاتتان تصحيح شود و اطلاعاتي را که ناچاريد براي ديگران توضيح دهيد، بهتر به خاطر بسپاريد. 🔺ممکن است زماني اندک و مطالبي بسيار براي مطالعه و يادگيري داشته باشيد؛ ولي مثبت فکر کنيد و در عين حال، سخت تلاش کنيد. 🔺در مقابل تلاش هايي که مي کنيد، خود را تشوق کنيد و به خود جايزه بدهيد. 🔺ورزش کنيد؛ حتي وقتي با کمبود وقت مواجهيد. اين کار، ذهن شما را آماده و کارايي شما را به ميزان قابل توجهي، افزايش مي دهد. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

🔴 روز قدس، جهان را فتح خواهد کرد 1️⃣ 🔸ترجمه و گردآوري: شيما پراينده 🔺روز قدس، يک روز جهاني است؛ روزي نيست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد؛ روز مقابله مستضعفين با مستکبرين و روز مقابله ملت هايي است که در زير فشار ظلم آمريکا و غيرآمريکا بودند؛ در مقابل ابرقدرت هاست؛ روزي است که بايد مستضعفين مجهز بشوند در مقابل مستکبرين و دماغ مستکبرين را به خاک بمالند؛ روزي است که بين منافقين و متعهدين، امتياز خواهد شد. متعهدين، اين روز را روز قدس مي دانند و عمل مي کنند به آن چه بايد بکنند و منافقين ـ آنهايي که با ابرقدرت ها در زير پرده آشنايي دارند و با اسرائيل دوستي ـ در اين روز، بي تفاوت هستند، يا ملت ها را نمي گذارند که تظاهرات کنند. روز قدس، روزي است که بايد سرنوشت ملت هاي مستضعف معلوم شود؛ بايد ملت هاي مستضعف اعلام وجود بکنند در مقابل مستکبرين. (صحيفه امام، ج 9، ص 276) 🔺روز قدس، روزي است که بايد به اين روشنفکراني که در زير پرده با آمريکا و عمال آمريکا روابط دارند، هشدارداد؛ هشدار به اين که اگر از فضولي دست برنداريد، سرکوب خواهيد شد! روز قدس، روزي است که بايد به همه ابرقدرت ها هشدار داد که بايد دست خود را از روي مستضعفين برداريد و سر جاي خود بنشينيد. روز قدس، روز اسلام است. روز قدس، روزي است که اسلام را بايد احيا کرد و احيا بکنيم و قوانين اسلام در ممالک اسلامي اجرا بشود. روز قدس، روزي است که بايد به همه ابرقدرت ها هشدار بدهيم که اسلام ديگر تحت سيطره شما، به واسطه ي عمال خبيث شما، واقع نخواهد شد، روز قدس، روز حيات اسلام است. (صحيفه امام، ج 9، ص 277) اين صداي بزرگ مردي بود که طنين آوايش، سراسر غرب را به لرزه درآورده بود؛ آوايي که هر سال، از زبان آزاد مردان و آزاد زنان در سراسر دنيا، شنيده مي شود که همراه با او و با مشت هاي گره خورده، نام قدس و ياد قدس را زنده نگه مي دارند. آري، بر خلاف همه تلاش ها و کوشش هاي رسانه هاي غربي، روز قدس، نه تنها فقط براي فلسطين؛ بلکه يک روز براي همه آزادي خواهان و همه ملت هاي ستم ديده جهان است. اليف کايي، روزنامه نگار و تحليل گر رسانه اي در مونپليه فرانسه، در فوريه 2008م. در مقاله اي تحت عنوان اسلام عليه صهيونيسم، هويت اسلام و مقابله خاورميانه، در مورد روز قدس مي نويسد: روز قدس در ميان جوامع عربي و اسلامي، تبديل به يک سنت شده است. تظاهرات اين روز در سال هاي اخير، در اروپا نيز بيش از پيش مشاهده مي شود. در شهرهايي مثل برلين، پاريس، تورنتو و لندن، فعالان اسلام گرا، همراه با غير مسلمانان چپ گرا به خيابان ها مي آيند. بسياري از شعارها، مانند «دست در دست هم در مقابله با صهيونيست ها» در اين حالت به وجود مي آيند. فريادهاي ضد صهيونيستي و مرگ بر آمريکا، حتي اندک شکي را هم از ماهيت ضد صهيونيستي روز قدس، باقي نمي گذارد. براي مشاهده کنندگاني که به دنبال نگرش اسلامي نسبت به صهيونيسم و اسرائيل هستند، هيچ چشم اندازي مانند روز قدس نيست. اين روز در ايران، توسط رهبر انقلاب ايران، آيت الله خميني در سال 1979م. همزمان با انقلاب اسلامي، پايه گذاري شد که در آخرين جمعه ماه [مبارک] رمضان براي اعلام اعتراض مردم به کنترل اسرائيل در اورشليم، برگزار مي شود. #ادامه_دارد #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824

🔴 روز قدس، جهان را فتح خواهد کرد 2️⃣ 🔸ترجمه و گردآوري: شيما پراينده 🔺در مجله وحدت، در مورد روز قدس آمده است: القدس، نام عربي اورشليم، سرزمين مقدس است. روز قدس، روز همبستگي و برادري است که بخش جدايي ناپذير ماه مبارک رمضان است؛ ماه عبادت، صدقه؛ ماهي که نبايد در آن فقر را فراموش کرد. هر سال مسلمانان و غير مسلمانان از اقشار مختلف، يک پارچه زير يک پرچم، در روز قدس، با هم متحد مي شوند؛ تا همبستگي خود را با مردم ستم ديده جهان، به ويژه مردم رنج ديده فلسطين، نشان دهند. تجمع و تظاهرات در بسياري از کشورهاي جهان، حتي ايالات متحده آمريکا، در ميان غيرمسلمانان و حتي يهوديان ضد صهيونيست و مسلماناني که به خاطر ديدگاه مذهبي شان با بي عدالتي صهيونيست ها مبارزه کرده اند، برپا مي شود. اين روز، توسط مرحوم امام خميني تعيين شده است. روز قدس، نمادي براي از بين بردن بي عدالتي در سراسر جهان است. قتل عام اخير فعالان صلح بين الملل در آب هاي آزاد، در تلاش براي شکستن محاصره نامشروع غزه، بازتابي از وحشي گري رژيم اسرائيل است. ما بايد تلاش خود را براي از بين بردن ظلم و بي عدالتي، انجام دهيم. اين سنت و آيين، نبايد تنها براي ما به يک شعار تبديل شود؛ بلکه بايد وظيفه اي براي ايجاد صلح و عدالت باشد. 🔺سايت inminds.com در تاريخ 26 آگوست 2010م. در باره روز قدس مي نويسد: روز قدس، روزي است که مردم سراسر جهان، مسلمان و غير مسلمان، گرد هم مي آيند؛ تا حمايت خود از مظلومان و ستم ديدگان جهان، به ويژه ملت مظلوم فلسطين که بيش از 60 سال تحت اشغال صهيونيست ها قرار گرفته اند، نشان دهند. 31 سال پيش در شانزدهم آگوست 1979م. در اولين ماه رمضان پس از پيروزي انقلاب اسلامي، امام خميني آخرين جمعه ماه مبارک رمضان را به عنوان روز همبستگي با مظلومان و ستم ديدگان جهان، به ويژه مردم فلسطين، اعلام کرد. او گفت: «روز قدس، روز ضعيفان و مظلومان براي مقابله با قدرت هاست». از آن روز به بعد، هر سال بدون استثنا، تظاهراتي در روز قدس، در سراسر جهان برگزار مي شود. روز قدس، يکي از قديمي ترين اعتراضات بين المللي سالانه در حمايت از مردم فلسطين است. اين عبارات، تو خالي نيستند! چه حادثه ديگري را در تقويم سراغ داريد که مردم کوبا، نيجريه، انگليس، آفريقاي جنوبي، چين و اندونزي را در حمايت از فلسطين هم پيمان کند؟ هيچ اتفاق ديگري وجود ندارد. اين روز به شيوه منحصر به فردي، مرز شمال، جنوب، غرب و شرق را به هم پيوسته است. 🔺لينا صالح، يکي از اعضاي گروه اس جي پي(SJP Students for Justice in Palestine) که در شيکاگو فعاليت مي کنند، درباره روز قدس مي نويسد: همان طور که هزاران نفر در غزه و فلسطين، بزرگداشت بين المللي قدس را برپا مي کنند، دوستان آنها در سراسر دنيا نيز همراه با آنان، با گرد هم آمدن در نيويورک، پاکستان، بحرين، بنگلادش، مصر، ايران، اندونزي، لندن و عراق، اين روز را گرامي مي دارند. مردم شيکاگو نيز از اين قاعده جدا نيستند. روز جمعه، 26 آگوست، حمايت کنندگان در ديلي پلازا، گرد هم آمدند؛ تا همبستگي خود را با فلسطين تحت اشغال اسرائيل، ابراز کنند و خواستار پايان دادن به خشونت و نسل کشي شوند. صدها تظاهرکننده با ديدگاه هاي مختلف - که توسط تماشاچيان احاطه شده و به دور ميدان حلقه زده بودند - شعار مي دادند: «فلسطين را آزاد کنيد» و همزمان با اين شعارها، تابلوهايي را تکان مي دادند و شعارهايي را با اعتقادي راسخ، در مورد سنت بين المللي روز قدس، براي آزادي، فرياد مي زدند. آري، روز قدس، روز همه ماست؛ روز همه انسان هاست؛ روز همه کساني است که عدالت مي خواهند و در برابر ظلم و ستم، مي ايستند. آري، هنوز آن نواي آسماني شنيده مي شود. #به_کانال_نشریه_دانشجویی_پرسمان_بپیوندید https://eitaa.com/porsemanmag/824