به احترام ابالفضل، ایستاد حروف . . . برای رخصت میدان به سمت مولا رفت به یک اشاره، بدون سوال، اما رفت و مشک منتظر دست‌های حضرت بود به روی شانه نشست و چه با سعادت بود بگو به علقمه ماه منیر می‌آید به گرگ‌ها برسانید که شیر می‌آید رسید یک تنه حالا حریف می‌طلبد بگو به قطره که دریا حریف می‌طلبد در اوج بندگی و اقتدار، مشک به دوش شکوفه‌ها به امید بهار، مشک به دوش و اسب‌ها چقدر با دروغ، زین شده‌اند به عشق بردن سر، فتنه‌ها عجین شده‌اند فرات، آب شد و سمت ابر، زانو زد و مشک سینه زد و پیش آسمان رو زد و مشک تکه‌ای از شرم بود و جان می‌داد اگر که نیزه به چشمان او امان می داد غروب می‌کند از غصه، آفتاب اینجا ولی قضا نشده رنگ هر ثواب اینجا #روضه_حضرت_عباس #هدیه_ارجمند @publiciriu