#زندگینامه‌نادرشاه_افشار #پسرشمشیرفرزنددرگز #ادامه‌قسمت‌چهل‌وچهارم ستون اول این ستون با بیش از دو هزار فیل جنگی تربیت شده آرایش گرفته بود که به خرطوم های آنان شمشیرهای دو دم بسته شده بود و تن شان با زره های تیغ داربفرماندهی سردار نظر خان پوشیده بود ستون دوم به فرماندهی سردار خانِ دوران مرکب از سی هزار سوار و بیست هزار پیاده و یکصد قبضه توپ بود این ستون از زبده ترین افراد دست چین شده بود و سه هنگ پارام و هنگ جات و هنگ سند وظیفه داشتند پس از آنکه فیل های جنگی سپاه ایران را درهم کوبید مجروحین و بازماندگان را از پای درآورند و حتی یک تن را زنده نگذارند ستون سوم این ستون از چهل هزار سوار و سی هزار پیاده تحت فرمان سعادت خان سردار نامدار هندی قرار داشت و وظیفه آنان پشتیبانی از دو ستون اول و دوم بود ستون چهارم افراد این ستون بالغ بر یکصد هزار نفر بودند (دقیقا برابر با کل سپاه ایران) و برابر پیش بینی فرماندهان هند بعنوان نیروی ذخیره در پشت جبهه بودند نخستین روز جنگ ارتش هند در پهنه ای به وسعت سه میلیون متر مربع پراکنده شده بود تا چشم کار می کرد سوار و پیاده  و توپخانه و فیل و فیل سوار دیده می شد که از عظمت و شکوه آن دل شیر آب می شد نادر دستور داده بود سپاه ایران بهیچ وجه شروع کننده حمله نباشد و تاکید می کرد اگر شکست بخوریم فرار برای ما معنائی ندارد و همگی کشته خواهیم شد زیرا هر جائی که برویم خاک خاک دشمن است دو سپاه تا (ظهر) یکدیگر را نظاره می کردند سعادت خان که در جنگ قبلی با رسوائی تمام از نادر شکست خورده بود بر خلاف نظام الملک که نظر بر عدم حمله اولیه داشت پیشنهاد کرد با سواره نظام از پهلوی راست نیروهای ایران را درهم بکوبد که با تائید دیگر سرداران هندی محمد شاه دستور حمله داد لذا توپخانه هند با شدت شروع به غرش کرد متقابلاً توپخانه ایران نیز بسوی هندیان شلیک کردند سپس سواره نظام هند با هیاهو و فریادهای کر کننده دست به حمله ای برق آسا زد زمین در زیر سم اسبان سواران هند به لرزه درآمده بود نادر که بیدی نبود از هر بادی بلرزد برای اینکه رده های دیگر نیروهای هندی را بحرکت وادار کند به دو دسته پانصد نفره از پیاده های سپاه خود فرمان داد از دو طرف به سمت ستونی که زیر نظر خانِ دوران بود حمله کنند این هزار نفر سربازدر میان سپاهیان ایران مثل و مانندی نداشتند و چابک ترین و نیرومندترین سربازان ارتش بودندآنها توانستند با جنگ و گریزهای حساب شده سواره نظام هند را به سمتی که سواره نظام ایران کمین کرده بود بکشانند و آنها را به دامی هراس آور که نادر برای آنان گسترده بود راهی کنند به یکباره با فریاد هلهله سواران ایرانی صحنه جنگ دگرگون شد سواران هندی ناگهان با فریادهای تبرزین بدستی روبرو شدند که یک سر و گردن از سواران مهاجم ایرانی بلندتر بود و نعره های تندآسای او دشت کرنال را به لرزه درآورده بود بدستور نادر هر پانزده دقیقه دویست سوار تازه نفس به میدان می آمدند و سواران خسته میدان را ترک می کردند سواران هندی که پیروزی را در یکقدمی خود می دیدند متوجه شدند موج پشت موج از سواران تازه نفس ایرانی با شدت و صلابتی بی نظیر به میدان می آیند و با هر تاخت آنان آرام آرام از شمار نیروهایشان کاسته می شود ناگزیر به عقب نشینی شدند بدستور نادر سواران ایرانی بدنبال فراریان هندی تاخته و بیشتر آنان را از پای درآورده و بسرعت به جایگاه های خود بازگشتند در اولین روز جنگ مظفر خان سردار دلاور هندی نیز کشته شد و مراد خان سردار خوشنام و دلیر هندی نیز زخمی و از همه مهم تر سردار شیر جنگ خان و شماری از سربازانش به اسارت سپاه ایران درآمدند هوا رو به تاریکی می رفت نادر که از نتیجه جنگ بسیار خشنود بود به میان پیادگانی که دلاورانه سواران هندی را به سوی دام سپاه ایران کشانیده بودند رفت و یکایک آنان را مورد تشویق و محبت قرار داد با طلوع خورشید  توپخانه بزرگ هندیان ، با شدت تمام شروع به غرش کرد و سنگرهای ایرانی ها را زیر آتش گرفت و پس از یک ساعت سواران هندی دست به حمله ای سخت و همه جانبه زدند و از چپ و راست و میانه به سپاهیان ایران تاختند و عرصه را بر نیروهای نادر تنگ کردند دوستداران ولایت https://eitaa.cm/doostdaranvelayat