هلالی ك در آسمان خداست تراشیده ُناخُن مرتضی است . .🫀 #محمد‌عطایی‌نیا #قمر_۱۳۳_🌙 💠 @qmar133_net 💠

دنیامی‌ت ُ‌❤️:) . عشق ِ‌خاصم ؛ تنهایارم‌امام‌حسین ـ #حسین‌ستوده

دوا دوای ابوالفضل.. #حسین‌طاهری

نزدیک ترم با عشق علی من به تو نزدیک ترم 💔 . #مهدی‌رسولی

خب کسی ندارما ؛ امام رضا.. #حسین‌ستوده

دل من کنار زوار توعه🥺 یا امام رضا..💔 کربلایی شدنم کارِ توعه.. یا امام رضا..💔 #محمدحسین‌حدادیان

آشفتم کربلا...❤️‍🩹 #قمر_۱۳۳_🌙 💠 @qmar133_net 💠

شیرین تر از بغل مادر حرم حسین♥️ #قمر_۱۳۳_🌙 💠 @qmar133_net 💠

انقد دوسِت دارم که می‌گن

مجنونتم

آقا

🖇✨️♥︎ #قمر_۱۳۳_🌙 💠 @qmar133_net 💠

دلم برات تنگ شده حسین ( :❤️‍🩹 . #قمر_۱۳۳_🌙 💠 @qmar133_net 💠

مثلا ضریحش رو بغل بگیری و این مداحی رو بخونی♥️ : #قمر_۱۳۳_🌙 💠 @qmar133_net 💠

:)...

علما میگن انسان عاشق از چهار چیز معشوقش خسته نمیشه♥️ @paradise707『ܥ݆ܢܚ݅ܩܣߊ‌ࡅ࡙ܚ݅ࡍ』

‹ رحم‌الله‌مَن‌نادیٰ؛یا‌اباعبدالله ❤️‍🩹 › #حسین‌ستوده #قمر_۱۳۳_🌙

دنیا‌ طلبان‌ دل‌ نگرانی‌‌ دارند . . 🫀 #وحید‌شکری | #حسین‌طاهری #قمر_۱۳۳_🌙

اَلٖلهُمَ اَرنيٰ الٰطَلعَة الرَشٖیدِة ♥️ :))) #آقای‌جمکران | #العجل #قمر_۱۳۳_🌙

- #قمر_۱۳۳_🌙

همه مادر دارن ؛ من ندارم . . 💔 #روح‌الله‌رحیمیا #قمر_۱۳۳_🌙

دلبــر دلــ🫀ـــها :))) #حسین‌ستوده #قمر_۱۳۳_🌙

‹ ماهِ‌پشت‌ابرِمن. . . 💔 › #حسین‌ستوده #قمر_۱۳۳_🌙

ربنا‌ آتنا کربلا کربلا . ‌. . 💔 #یبر‌نژاد #قمر_۱۳۳_🌙

_ 01:05 خیــــــالِ‌ برگشتــن نــــداری انگــــار🥲💔 #حسین‌ستوده #قمر_۱۳۳_🌙

بسم الله الرحمن الرحیم #جان_داده "قسمت چهل و پنجم " ساعت ۵ صبح بود. تاریکی هوا کم کم داشت میرفت. طلوع آفتاب رو نسبت به غروب آفتاب خیلی دوست داشتم. تو مسیر خونه تصمیم گرفتم برم رو بام تهران.‌. دقیقا همونجایی که شهر زیر پاته. وقتی رسیدم، موتور رو نگه داشتم و کلاه کاسکت رو از سرم برداشتم. پیاده که شدم، دست تو جیبم کردم و چند قدم رفتم جلوتر. طلوع آفتاب‌‌! چقدر قشنگ بود.. دوست داشتم کل ساعت طلوع رخ می‌داد و من نگاش میکردم.. ولی این اتفاق فقط برای چند لحظست.. یه عطسه کردم. سیدمحمد:" هعی، خدایا شکرت" آفتاب که کلا اومد بالا، حالا دیگه روشنایی کل شهر رو گرفته بود.. چند دقیقه ای موندم، در آخر حرکت کردم سمت خونه. موتور و بیرون دروازه گذاشتم. کلید انداختم که دروازه رو باز کنم که موبایلم زنگ خورد، سیدرضا بود: سیدمحمد:" سلام رضا" سیدررضا:" سلام محمد، خوبی؟ حالت خوبه؟" سیدمحمد :" ممنون، اتفاقی افتاده ؟" سیدرضا:" نه، مگه باید اتفاقی بیفته که من زنگ بزنم؟" در و باز کردم، وارد حیات شدم. سیدمحمد:" نه ولی معمولا هر وقت زنگ میزنی یا چیزی میخوای یا خبری رو میرسونی" سيدرضا :" نگران نباش. چیزی نشده. فقط از دیروز غروب خبری ازت نبود. گفتم زنگ بزنم ببینم چه کردی و به کجا رسوندی اون ماجرا رو، اصلا کاری کردی براش؟ " سیدمحمد:" بیخیالش " سیدرضا:" تعریف میکنی یا باید خودم از زیر زبونت بکشم؟ " سیدمحمد:" رضا خواهشا اصرار نکن که تعریف کنم، بیخیال. دوست ندارم دوباره دغدغه و فکرم بشه" سیدرضا:" مگه الان نیست؟ " سیدمحمد:" ای بابا، تو هم شدی مهدی؟ مدام سوال میپرسی... " سیدرضا:" طفره نرو از جواب سوال" سیدمحمد:" طفره نرفتم" سیدرضا:" امروز کجاهستی؟ " سیدمحمد:" خونه. به احتمال! شایدم رفتم مرکز یه سر. دیشب مسئول شب بودم نرفتم. به خاطر همین صد در صد اضافه شیفت میخورم. بدون مرخصی اونم. الانم که ساعت 6:10 دقیقست، میرم یه سر بخوابم، بعد میرم گچ دستم رو باز کنم." سیدرضا:" باشه، ساعت۹میام دنبالت، بریم تا گچ دستت رو باز کنی، از اونجا میریم مرکز" سیدمحمد:" زحمت میشه واست. " سیدرضا:" زحمت که هستی ولی خب کاریش نمیشه کرد، میبینمت پس پسر" سیدمحمد:" دست شما درد نکنه الان شدیم زحمت" میدونستم شوخی میکنه. کلا اهل شوخی بود، ولی تو زمان خودش جدی رفتار میکرد. سیدرضا :" شوخی میکنم، خب فعلا کاری نداری؟ من برم." سیدمحمد:" عزیزی، بازم ممنون. میبینمت پس" سیدرضا:" باشه فعلا یاعلی" سیدمحمد:" درپناه حق"

بسم الله الرحمن الرحیم #جان_داده "قسمت چهل و ششم" در حال رو باز کردم، تو پذیرایی کسی نبود. از پله ها رفتم بالا و در اتاق رو باز کردم. مامان تو اتاق داشت لباس هارو مرتب میکرد. با تعجب صحبت کردم: سیدمحمد:"سلام" خاتون:" سلام محمدجان، خوبی مادر؟" سیدمحمد:" ممنون. اول صبح تواتاقم در حال مرتب کردن لباس هایی مامان. بزار خودم انجام میدم، زحمت میشه" خاتون:" چه زحمتی، بین تو و زهرا که فرقی نیست، هردو بچه های منید." نشستم رو تخت. مامان لباس های تا شده رو گذاشت تو کمد. سیدمحمد:" زهرا خوابه؟" خاتون:" آره، بعد نماز خوابید" سیدمحمد:" امروز کلاس جبرانی داره؟خواب نمونه یه وقت" خاتون:" امروز نداره" سیدمحمد:" مامان با اجازه یکم دراز بکشم...؟" خاتون:" راحت باش پسرم، اتاق خودته.من باید اجازه بگیرم." سیدمحمد:" شما تاج سری، هرچی دارم ازتو دارم" یه آخیش عمیق گفتم و دراز کشیدم رو تخت. مامان اومد بالاسرم رو تخت نشست و دستشو گذاشت رو سرم و آروم نوازش میکرد: سیدمحمد:" آخ، خیلی وقت بود با دستات موهامو نوازش نکرده بودیاااا ." میخواستم زمان بگذره و سر صحبت دیشب باز نشه. اینکه مامان نشسته بود بالا سرم، یعنی به این نشونه که دیر یا زود میخواد با من صحبت کنه. منم مدام داشتم میپیچوندم... سیدمحمد:"مامان!" خاتون:"جان؟" سیدمحمد:" جانت سلامت.دمنوش نداریم؟احساس میکنم دارم سرما میخورم، گلو درد داره میاد سراغم" خاتون:"ای بابا، چرا مادر؟ داری سرما میخوری، خودت اینجوری. دستت اینجوری. یه جای سالم نداری.حرف هم گوش نمیدی." سیدمحمد:" خودت میدونی یه دنده م که" خاتون:" آره ،دقیقا مثل بابات هستی، اونم یه دنده بود و لج میکرد" سیدمحمد:" هعییی...، امروز پنجشنبست، صبح با سید رضا دیگه میرم دست گچم رو باز کنم. خیلی وقته تو گچه، سنگینی و اذیت میکنه. بعد میرم بهشت زهرا سر مزار بابا یه سر. از اونجا میرم اداره." خاتون:" هرجا میری برو، فقط مراقب خودت باش، میخوای برم دمنوش‌ آماده کنم برات؟" سیدمحمد:" نه نه فعلا نمیخواد،یکم بخوابم، شاید خوب شدم. الان ساعت چنده؟" موبایلو از جیبم درآوردم و روشن کردم. یه نگاهی به پس زمینه انداختم. ساعت6:26دقیقه بود. سیدمحمد:" ساعت یه ربع مونده به ۹ منو بیدار کن که برم اداره" خاتون:" باشه پسرم" سیدمحمد:" دست شما درد نکنه" مامان که دید ،قصد خوابیدن دارم. آروم از جاش بلند شد و با یه" خوب بخوابی مادر" در و تا نیمه بست و رفت..