#ویراست امسال به نیابت از۱۰۸۶ شهید و ۵۸۰۰ جانبازبستری، پیاده‌روی #اربعین را برگزار خواهیم کرد، ان‌شاءالله... این اعداد حرف‌ها دارند با ما... ما برای هر قدم از این مسیر، ندای «لبیک‌یاحسین» سر داده‌ایم... نه یک‌بار، نه ده‌بار، به قطره‌قطره خون شهدای‌مان... #اربعین۱۴۰۴ ✍️ #رحیم_آبفروش ▫️https://virasty.com/qoqnoos/1752566288912317202 ▫️@qoqnoos2

#ویراست جنگ ما با اسرائیل، نه دوازده روز که سال‌هاست آغاز شده و ادامه دارد... این جنگ، جنگ حق و باطل، جنگ نور و ظلمت، جنگ تاریخی اولیاء و اشقیاء است، تا ازاله نجاست صهیون... :: این دوازده روز تنها یک جلوه جَلیّ از این نبرد تاریخی بود... :: در تکرار این واقعه شکی نیست، دیر و زودش محل بحث است... آماده هستیم؟ ✍️ #رحیم_آبفروش ▫️https://virasty.com/qoqnoos/1753104132514089401 ▫️@qoqnoos2

📌 سؤال مهم: وضعیت غذا و آب در #غزه چه طوریه؟ این‌ها که پول جمع می‌کنند چه طوری می‌رسونند؟ پاسخ: جاهای مختلف غزه فرق دارد؛ برخی جاها غذا نیست و مردم مجبور به کوچ هستند، در همین روزها بسیاری دوباره طعم آوارگی را چشیدند جاهایی هم که مواد غذایی هست، به شدت کم و بسیاربسیار گران هست و به علت، همین کمبود، هر روز هم گران‌تر می‌شود... یک گرانی سرسام‌آور و باورنکردنی! در این شرایط، اکثریت مردم که از حیث مالی ضعیف هستند، توان خرید را ندارند گروه‌های خیریه در غزه فعالیت دارند، اما آن‌ها هم شدیداً احتیاج به کمک مالی دارند میزان بسیار کمی هم هنوز دامپروری و کشاورزی وجود دارد که از آن طریق هم کمک‌هایی تهیه می‌شود کمک‌های ارسالی ما، فقط و فقط به‌صورت نقدی و غیرمستقیم، گاه با چند واسطه و جابه‌جایی‌های مکرر انجام می‌گیرد؛ اما از راه‌های مطمئن به دست افراد خبیر و امین در خود غزه می‌رسد (که شرح بیش از این جزئیات هم خلاف مصلحت می‌باشد.) نتیجه این‌که: فرآیند رساندن کمک‌ها سخت است، ولی الحمدلله هم‌چنان می‌رسد، اگرچه قیمت‌ها بسیار بالاتر از حد تصور هست. 🇵🇸 جهت دریافت شماره کارت برای واریز نذورات، کلمه غزه را به شماره ۳۰۰۰۱۵۴۲ ارسال نمایید. 🚩 احرار | هیأت و جهانی‌اندیشی ▫️@ahrar1542 ✍️ #رحیم_آبفروش ▫️@qoqnoos2

«هلا مجسمه‌های عرب!» چه‌قدر خسته‌ام این روزها، دلم تنگ است دلی نمانده برایم، خودت ببین! سنگ است! چه‌قدر گریه بباریم؟ آسمان تشنه‌است چه‌قدر زنده بمانیم؟ بیش از این ننگ است شهید بعد شهید و یتیم بعد یتیم نگاه کن پسرم! آه، اسم این جنگ است.. هلا مجسمه‌های عرب! روایت‌مان چه‌قدر از غم مظلوم ناهماهنگ است میان سیرهٔ پیغمبر و سیاق شما هزار بادیه راه و هزار فرسنگ است زمان رسیده به پایان ماجرای زمین جهان برای خبرهای خوب دلتنگ است ✍🏻 #فاطمه_زاهدمقدم 🏷 #فلسطین | #غزه ▫️@Shere_Enghelab ▫️@qoqnoos2

🚩 دهمین‌‌گردهمایی‌‌ملی فعالان‌‌مردمی‌اربعين و دهمین‌همايش‌ هيأت‌های‌‌فعال درعرصه‌اربعين تیرماه۱۴۰۴|شهرمقدس‌قم| 🎙▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️🎙 (00:31) مقدمه و خوشامدگویی به خادمان اربعین (03:01) تجلیل از ماهیت مردمی و خودجوش گردهمایی و شرایط همایش (06:51) آمادگی برای دو سناریو: «اربعین در عراق» یا در «ایران عاشورایی» (08:39) تعریف مأموریت اصلی: برپایی ضدصهیونیستی‌ترین اربعین تاریخ (11:01) از موکب خدماتی تا موکب مقاومت (14:21) طرح‌های عملیاتی: «نایب‌الشهید» و «نایب‌الولی» (19:50) برنامه محوری: راهپیمایی «مسیرةالاحرار» و تلاوت سوره فتح #انا_علی_عهد 🚩 جامعه‌فعالان‌مردمی‌اربعین ▫️@jarbaein 🎙 #رحیم_آبفروش ▫️@qoqnoos2

💠 جایگاه هیأت نوجوان در تربیت فرهنگی و اجتماعی نسل آینده 🔰 هیأت نوجوان بهترین بستر برای رشد نسلی است که باید بر پایه سنت، اجماع و عقل، رمزوراز زندگی را فهمیده و راه خود را به سوی تعالی و ملکوت باز کند. در این مسیر نباید اجازه داد صدای جوانان خاموش شود؛چون آنان سرمایه‌های اصلی جامعه‌اند که باید با آموزش‌های صحیح و فضایی مناسب، توانمند و صاحب نگاه مستقل شوند. ❇️ وقتی هیأت محلی برای تجمع و یادگیری شود، نوجوانان فرصت می‌یابند در میدان عمل، توانایی‌ها و مسئولیت‌های اجتماعی خود را تجربه کنند. هیأت باید از حالت صرف مناسک عبور کرده و به محلی برای شکوفایی عقلانیت، فهم عمیق دینی و ایجاد گفتمان‌های فرهنگی بدل شود. اگر هیأت فقط در قالب مداح‌محوری یا ظواهر محدود شود، از جوهر اصلی خود فاصله خواهد گرفت. ♨️ ضروری است هیأت‌ یک فضای زنده، پویا و صمیمی باشد که نوجوانان در آن احساس تعلق کنند و رشد فردی و اجتماعی پیدا کنند. فضای هیأت باید به گونه‌ای طراحی شود که نوجوانان بتوانند استعدادهای خود را کشف و پرورش دهند و در کنار هم، یاد بگیرند: «چگونه در معرض چالش‌های زندگی ایستادگی کنند؟!». 👤 #استاد_رحیم_آبفروش 💢 اردوگاه فرهنگی_تربیتی شهید هاشمی‌نژاد| بهشهر 🗓 اردیبهشت۱۴۰۴ #تشکیلات #احداث ⚜️ أحلیٰ | «دفتر تخصصی هیأت‌ونوجوان» @ahla_HeyatNojavan

💡چگونه با اهتمام به دردهای امّت، به اربعین برویم؟

(یادداشت برادر فاضلم حجت‌الاسلام نعیم حسینی، برای اربعین ۱۴۰۴)

▫️ انذاری به‌جای مقدّمه ▫️تعارُف، مقدّمه‌ی اخوّت در میان امّت اسلامی ▫️تعارُف، لازمه‌ی حرکت عمومی به سمت تمدّن نوین اسلامی ▫️فرصت اربعین بستری برای ایجاد و تقویت پیوندهای ایمانی ▫️چند راه‌کار عملی ▫️فرصت ویژه‌ی اربعین پساجنگ ایران و رژیم صهیونی ✍🏻 #نعیم_حسینی ▫️@AatasheDel ▫️@qoqnoos2

گرسنگی نه شام، نه صبحانه و نه حتی چاشت دیدم زِ عطش رو به سیاهی بگذاشت مادر! تو به من بگو که وقتی مُردم بعد از آن هم، گرسنگی خواهم داشت؟ ✍🏻 #احمد_زندوکیلی 🏷 #فلسطین | #غزه ▫️@Shere_Enghelab ▫️@qoqnoos2

«سلطه زیبایی و هنری متعالی!» (روایتی از عظمت و شکوه اربعین به قلم حجت‌الاسلام دکتر حمید احمدی) مراسمی است عظیم! عظمتی به کثرت و انبوه جمیعت! عظمتی از تنوع فرهنگ‌ها و قومیت‌ها، پیروان مذاهب و ادیان! عظمتی در کرامت که در فرازین‌نقطه خود قرار دارد، بلکه هیچ نقطه و خطی نتوان بر آن ترسیم کرد! آن‌گاه بر این عظمتش فزون می‌گردد که بدانی خالقان این عظمت بی‌انتها، اکثر مردمانی تهی‌دست که حتی در تأمین معیشت خود در مضیقه‌اند! عظمتی خیره‌کننده از حضور انبوهی از انسان‌های هم‌دل و هم‌افق که روح‌شان را متوجه انسانی عظیم و شریف‌تر از همه عظمت‌ها کرده‌اند. عظمت مراسمی که جمال و زیبایی در متن وجود و چهره مراسم پخش و منتشر شده است. از این رو همه جلوه‌های آن زیباست! از صدای قدم‌های خسته و روان، از صدای‌ خوشامدگویی مداوم میزبانان! از صدای روضه‌ها و نوحه‌ها به الحان، الفاظ و آهنگ‌های مختلف و متنوع! عظمتی از اذان‌‌های مکرر که طراوت آن از همه اذان‌ها دل‌نشین‌تر است! عظمتی از صفوف نماز جماعت که در جای‌جای طریق برپاست و شکوه اقامه نماز زائری که در گوشه‌ای دست‌ها به قنوت گشوده است! شکوهی از اصرارهای میزبانان بر نشستن سر سفره‌های‌ بی‌آلایش تا برداشتن لیوان آب و شربت و کاسه‌ای از غذاهای ساده محلی‌اش! عظمتی از نغمه‌های دلکش قرآن در صبح‌گاهان! از رفتن‌های آرام و مداوم جمیعت بی‌انقطاع! عظمتی از لبخند کودکان که دستمال‌به‌دست منتظر ایستاده‌اند تا ورقی از جعبه کوچکش بردارید و شادمان‌‌تان سازند! از مرد جوانی که سینی خرما بر سر گذاشته‌ و روی خاک و آسفالت داغ زانو زده تا زائری برای برداشتن خرما خم نشود! شکوهی از هزاران موکبی که بی‌سؤال از نام و نشان و بدون مطالبه کارت و نشانی، زائران را به ورود و اسکان می‌خوانند! عظمتی از نوجوانان و جوانانی که برای سکونت در خانه‌های‌شان به تمنا ایستاده‌اند! شکوهی از روهای گشاده مردان و زنان از حضور مهمانان و مهیاکردن سفره و جای خواب زائران در بهترین جای خانه‌های‌شان! عظمتی از کودکان و نوجوانانی که سعی دارند کفش‌های خاک‌آلود زائری را تمیز و براقش سازند. عظمتی از کاروان‌های تعزیه با قطاری از شتران و کودکان که حرکت نمادین اسرای آل حسین را به نمایش‌ می‌گذارند. شکوهی از زنان و مردان قدخمیده در راه که با صبر و حلمی وصف‌ناشدنی روانه کربلا و عرض سلامی‌اند! شکوهی از جوانان شاداب و موقّر که کوله‌های‌شان بوی نماز می‌دهد و لبان‌شان ترنم نام حسین دارد! عظمت و شکوهی از میعاد واحد و از وحدت نگاه همه این جمعیت که رو به کربلا دارد و دل در عشق حسین بسته است! همه و هر یک خالق عظمتی‌اند که خود انعکاس‌دهنده زیبایی‌ها و شکوهی از بزرگی‌هاست! در این همه شگفتی‌ها، زیبایی با تمام ظرایفش بر محیط احاطه دارد و اوج آن لحظه‌ای است که روح زائر و هر آدمی که در خلق این زیبایی‌ها شرکت دارد، با روح حسین‌بن‌علی علیهماالسلام پیوندی زند و جذب مغناطیس پرجاذبه سالار شهیدان شود. در چنین حالی، زیبایی در حس او جای می‌گیرد و تحت کشش جاذبه‌اش قرار می‌گیرد. این زیبایی به‌عنوان محرکی نیرومند، خود هنر است، هنری متعالی که خالق حس و منش زیبایی‌ها می‌شود و در این دریای مواج انسان‌هایی که قلب‌های‌شان تحت عنایت روح هئیت کامله انسان کامل که زمان و مکان همه در آن ایام در تسخیر اوست، قرار می‌گیرد. این هنر متعالی و سلطه زیبایی ملکوتی است که رغم همه رنج‌ها و مشقت‌ها در این سفر شیرین و گوارا می‌شود. ✍🏻 #حمید_احمدی (با اندکی ویرایش) ▫️@qoqnoos2

«این عروسک‌ها که می‌سوزند دختر نیستند؟» (سوگ‌سروده استاد افشین علا در رثای مظلومان فلسطین) سعدیا! دیگر بنی‌آدم برادر نیستند جملگی اعضای یک اندام و پیکر نیستند عضوهای بی‌شماری را به درد آورده چرخ عضوهای دیگر اما یار و یاور نیستند کودک چشم‌آبی غرب و سیه‌چشم عرب در نگاه غربیان با هم برابر نیستند شاید اطفالی که اکنون در فلسطین زنده‌اند تا رسد شعرم به این مصراع، دیگر نیستند از نگاه غربیان انگار در مشرق‌زمین مادران داغ کودک‌دیده مادر نیستند نزد آنانی که می‌گریند در سوگ سگان صحنه‌های قتل‌ انسان گریه‌آور نیستند کاش بی‌بی‌سی سؤال از باربی‌سازان کند: این عروسک‌ها که می‌سوزند دختر نیستند؟ ای نتانیاهو! اگر مردی تو با مردان بجنگ گرچه اسرائیلیان از دم مذکر نیستند بی‌مروت! کودک‌اند این‌ها نه مردان حماس خانه‌‌اند این‌ها که شد ویرانه، سنگر نیستند ‌ کودکان هرچند بسیارند در ویرانه‌ها ساقه‌های ترد ریحان‌اند لشکر نیستند خادمان کعبه سرگرم‌اند در کاباره‌‌ها؟ یا که اهل جنگ جز با رقص خنجر نیستند؟ بار دیگر خو گرفت این قوم با دخترکشی؟ یا که غیرت داده از کف یا دلاور نیستند؟ پشته‌ها از کشته‌ها پیداست، دنیا کور نیست؟ آسمان از ناله‌ پر شد، گوش‌ها کر نیستند؟ تا به کی کودک‌کشی در غزه؟ آیا غربیان در هراس از انتقام اهل خاور نیستند؟! ✍ #افشین_علا ▫️@qoqnoos2

«اگر این کنی، من این ننگ را به کجا برم؟»

(یادداشت سرکار خانم دکتر فاطمه میری‌طایفه‌فرد)

در این روزها بیش‌تر فکر می‌کنم، انگار چشمانم بیش‌تر نعمت می‌بیند، حتی همان چیزهایی که قبلاً نعمت به حساب نمی‌آمد. دانه‌های برنج توی سفره، انگار باارزش‌تر شده؛ آبی که از دوش حمام می‌آید با اهمیت‌تر شده، انگار نان بابرکت‌تر شده... کمی هم غذا توی گلویم گیر می‌کند، مشکل از غذا که نیست، غذا همان است و گلو همان؛ مشکل از غصه است، از خجالت است؛ خجالت‌زده‌ام برای آبی که می‌خورم و فرزند فلسطین تشنه است. خجالت‌زده‌ام برای تمام روضه‌هایی که شنیدم و امروز در غزه می‌بینم. این خجالت بدچیزی است. انگار باید رجوع کنی‌ به خودت، به این که من چه‌قدر می‌توانستم به غزه کمک کنم و نکردم. مثلاً توانستم از چادر نشان‌کرده در سامرا که چشمم را گرفته بود، بگذرم؟! یا از کلی فانتزی‌های سر کوچه، توی پاساژ، توی خیابان خیام؟ سالاریه؟ ▫️▫️▫️ فلسطین! ببخش من را برای دوست‌داشتن عافیت‌طلبانه‌ام. ببخش که عافیت زندگی زیر پرچم #الله من را از مظلومیت تو غافل کرد. ببخش که این شدم... این که باید بشنوم طفل تو از گرسنگی بمیرد و من از غصه نمیرم، این شرم کشنده است. شرم روزهایی که روضه مجسم شده است. از تو چه پنهان که من را به سخت‌جانی خود این گمان نبود... ▫️▫️▫️ من کار ندارم که آل سعود هیچ غلطی نمی‌کند، من حالم از خودم بد است؛ من از مصر ناامیدم، ولی امید داشتم روزی به درد فرزندان پیامبر(ص) بخورم، ولی الآن پای در گِل عادات سخیفم. اصلاً بیا من را... ما را... ببخش! ببخش و ما را با سعودی و ترکیه و مصر و اردن توی یک کفه نگذار که اگر این کنی، من این ننگ را به کجا برم؟ #غزه #غذا #فلسطین ✍🏻 #فاطمه_میری_طایفه_فرد ▫️@del_gooye ▫️@qoqnoos2

عامو رحیم یا همان آقاعلیرضای رحیمی، برادر هنرمند هیأتی دوست‌داشتنی‌ام، از روزهای آغازین جنگ اخیر، صفحه‌ای برپا کرده با عنوان سَتُغْلَبُون و دل‌نوشته‌هایش را در آن‌جا می‌گذارد... روان می‌نویسد و شیرین، مثل خودش! ▫️ چه خوب بود همه بچه‌های انقلاب اسلامی، همه بچه‌های ایران، هر کدام خیمه‌ای برپا کنند، هر کدام سنگری بنا کنند، قلم بردارند و بنویسند... بنویسید، تبیین کنید، فریاد کنید، سکوت را بشکنید... هر کدام‌مان به قدر وسع‌مان در این نبرد روایت‌ها نقشی ایفا کنیم... در این ظلمات آخرالزمان، هر کدام مشعلی روشن کنیم... هزاران‌هزار مشعل برای روایت حق... در نبرد حق علیه باطل... ▫️ و چه خوب که یکدیگر را پیدا کنیم، بیابیم... اضافه شویم، ضرب شویم، بداریم... ببالیم... تا سپاهی از مجاهدان جهاد تبیین راهی میدان نبرد روایت‌ها شوند... ▫️ متن اخیر علیرضا را با هم بخوانیم...