eitaa logo
در محضر قرآن کریم
97 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
548 ویدیو
3 فایل
إنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یَهدی لِلَّتی هِيَ أَقوَم تفسیر آیات قرآن برگرفته از تفاسیر شیعه و بخصوص تفسیر تسنیم استاد جوادی آملی 🔼 ارتباط با ادمین: @piroozy
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 از نگاه قرآن: 💢 خدا در آیه 130 بقره معیار رشد و سفاهت را نشان می دهد. خدا آنهایی که از و دین ابراهیم نبی اعراض میکنند را سفیه می داند و ابراهیم را «راشد». «و من یرغب عن ملّۀ ابراهیم الّا من سفه نفسه» 🔰گوید ما به رشد را دادیم پس به این الگوی رشد اقتدا کنید و اگر نکردید سفیهید. «و لقد آتینا رشدَه من قبل و کنّا به عالمین» پس به این سفیهان گفت اگر می خواهید از سفاهت خارج شوید مثل این مسلمانان، ایمان بیاورید. «و اذا قیل لهم آمنوا کما آمن الناس/بقره_13» 🍄 تعریف : یکی از جوابهایی که می توان به تعارض هدایت برای متقین و هدایت برای « » داد این است که طبق آیه 13 بقره «ناس» همان متقین هستند که ایمان آورده اند. وگرنه قرآن غیر متقین را انسان یا ناس نمی داند بلکه یا پستتر از حیوان می داند. «کالانعام بل هم اضلّ» 🐷 خیلی ها « » هستند که تنها نطق می کنند اما انسان نیستند چون که معیار انسانیتشان است در جهاد کبیر زیر خاکستر ، مرده و دفن شده است. لذا تنها کسی در قیامت به صورت انسان محشور می شود که عقلش زنده بوده و ایمان به خدا را انکار نکرده باشد وگرنه جز و شهوت و غضب چیزی برایش نمانده است. https://eitaa.com/quraanalkarim 🍒🌿🍒🌿🍒🌿
📇 سوره 🔖 آیه: ۲۱ و ۲۲ موضوع: 📚 ✅آیه ۲۱ سوره بقره: «یا ایها الناس اعبدوا الذی خلقکم و الذین من قبلکم لعلکم تتقون» ای مردم، عبادت کنید کسی را که خلق کرد شما و پیشینیانتان را، شاید متقی و پرهیزگار شوید. 💠💠💠💠 🔷خداوند تنها با خلوص را می پذیرد. در این خصوص گاهی عبادت و خلوص را یکجا ذکر کرده مانند آیه ۳ زمر که از عبارت «دین خالص» نام برده است و این خلوص یعنی غیر در عبادات راه نیابد. گاهی آنها را در کنار هم بکار برده مانند آیه ۵۵ نور که می فرماید: عبادت کنید مرا آن عبادتی که در آن شرکی نباشد «یعبدوننی لا یشرکون بی شیئاً». گاهی نیز این دو معنا در جمله از هم جدا هستند که نمونه آن، همین آیه مورد بحث یعنی آیه ۲۱ و ۲۲ بقره است که گوید «اعبدوا الذی ... فلا تجعلوا لله انداداً» ♦️سیر الی الله دو نوع است. که زاد مسافر برای حرکت در مسیر رسیدن به خداست گاهی آنقدر قوی است که مسافرش را به سوی مقصد «می برد» و گاهی تنها به قدری است که مسافر می تواند بوسیله آن به سوی مقصد «برود». ♦️بین پیامبران نیز از جهت درجه تقوا فرق است «تلک الرسل فضّلنا بعضهم علی بعضٍ/بقره_253». حضرت کلیم الله و حضرت خلیل الله به سمت خدا رفتند اما حضرت (ص) محبوب خدا شد و خداوند او را به سمت خود برد. 💠لذا قرآن در مورد حضرت موسی گوید موسی به سوی وعده گاه ما آمد «فلمّا جاء موسی لمیقاتنا/اعراف_143» و سپس از قول حضرت ابراهیم می فرماید: ابراهیم گفت که همانا من به سوی پروردگارم در حرکتم «و قال انّی ذاهبٌ الی ربّی/صافات_99» اما در مورد حبیب خود، پیامبر اسلام گوید: خداوند عبدش محمد را شبانه از به سوی برد. «سبحان الله اسرا بعبده لیلاً من المسجد الحرام الی المسجد الاقصی الذی بارکنا حوله/سرا_1» https://eitaa.com/quraanalkarim 🌿🍃🌿🍃🌿🍃
🚩 پیام جهانی کربلا: آزادگی برای همه جوامع ▫️ در جریان خلافت حضرت آدم، شیطان گفت: ﴿أَنَا خَیرٌ مِنْهُ﴾. در جریان حسین ‌بن‌ علی (سلام الله علیهما) که از بزرگ‌ترین خلفای الهی است، «خلیفة الله» است، «خلیفة رسول الله» (علیهما آلاف التحیة و الثناء) است، امویان گفتند: «أنا خیر منه»، معاویه در برابر علی‌ بن ‌ابی طالب (سلام الله علیه) می ‌گفت: «أنا خیر منه»، یزید در برابر حسین ‌بن‌ علی (سلام الله علیه) می‌گفت: «أنا خیر منه». وجود مبارک خواست به این فکر خاتمه دهد. 👈 آنها یک سلسله حرف‌ هایی ضدّ ارزش داشتند که از صدر تا ساقه، این حرف ‌ها رواج داشت، الآن هم بی‌ رونق نیست! از دیرزمان، این حرف، مدوّن بود و هست تا امروز و انبیا با این تفکرات مبارزه کردند. ▫️ شما ببینید در عصر وجود مبارک نوح (سلام الله علیه) چه فکری حاکم بود، در عصر موسای کلیم (سلام الله علیه) چه فکری حاکم بود، در عصر ابراهیم خلیل چه فکری حاکم بود، تا عصر پیامبر اسلام. ـ در عصر وجود مبارک ، وقتی مؤمنان به حضرت نوح ایمان آوردند، آن سرمایه ‌داران مُسرِف مُترَف، به نوح گفتند که یک عده مستمندِ مستضعفِ فقیر، دور تو جمع شده‌ اند، اینها ـ معاذ الله ـ اراذل جامعه ‌اند: ﴿مَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلَّا الَّذِینَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِی الرَّأْی﴾. ـ تا رسید به جریان حضرت كه نمرود هم در برابر حضرت ابراهیم همین حرف ‌ها را می‌ زد. ـ تا رسید به عصر که فرعون هم همین حرف ‌ها را می ‌زد و می ‌گفت ارزش و تمدّن، متعلق به کسی است که زندگی او پررونق است؛ می ‌گفت: ﴿أ َلَیسَ لِی مُلْكُ مِصْرَ وَ هذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِی مِن تَحْتِی﴾؛ مگر سلطنت مصر در اختیار من نیست؟! مگر قصر من، مُشرف بر این دریای روان نیست؟! مگر این رود نیل از کنار قصر من نمی‌ گذرد؟! تا رسید به عصر وجود مبارک (علیه و علیٰ آله آلاف التحیة و الثناء)؛ جریان ﴿عَبَسَ وَ تَوَلَّی﴾ را شنیده ‌اید که در محضر پیامبر، یک سرمایه ‌دار نشسته بود، مستمندی هم آمد، این سرمایه ‌دار، خود را برای اظهار تنفّر و انزجار از این فقیر و مستمند جمع كرد که این سوره برای تنبیه، تربیت و هدایت اوست. ▫️ از دیرزمان که شروع می ‌کنید، می‌ بینید قدم به قدم، این حاکم بود که هر کس وضع مالی او خوب است، متکاثر است، مُسرِف است، مُترَف است، سرمایه ‌دار است، او متمدّن است او شریف است او برجسته است و مانند آن و هر كسی وضع مالی‌ اش خوب نیست، او عقب افتاده است، او رذل است، او ضعیف است، او فرومایه است و مانند آن. این فکرها بود تا عصر اموی؛ در عصر اموی و مروانی هم همین فکر رایج بود. ▫️ وجود مبارک حسین ‌بن ‌علی (سلام الله علیهما) برای اینکه به همه این حرف ‌ها خاتمه دهد و این وحی الهی را متجلّی کند، صحابه ‌ای تربیت کرده است که عاقلانه می ‌خواهند این را متجلّی کنند. گاهی با سخن گفتن مسئله حلّ است، گاهی با نامه نوشتن مسئله حل است، گاهی با همایش و سخنرانی و تألیف کتاب و مصاحبه و گفتگو و گفتمان مسئله حل است و گاهی هیچ راهی ندارد جز ! وجود مبارک ابی ‌عبدالله آمد با خون به این حرف ‌ها خاتمه دهد! 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1382/12/04 https://eitaa.com/quraanalkarim