#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_12
#ایه78
⁉️«امي» و « #اماني» يعني چه؟ چرا پيامبر #امي بوده است؟
💠🔆 وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ 78/بقره
🌱 و بعضي از آنان بيسواداني هستند كه كتاب [تورات] را نميشناسند، مگر آرزوهايي [خام و نژادپرستانه] و فقط پندارگرايي ميكنند [=تابع تصوّرات خود هستند].
💐🕊 «أُمِّي»، منسوب به اُمّ [مادر]، دلالت بر درس نياموختگي و بيسوادي ميكند، گويي فرزندي همچنان نزد مادر مانده و به مدرسه نرفته است. اعراب پيش از اسلام عموماً اُمّي بودند و به ندرت خواندن و نوشتن ميدانستند. خداوند به عمد پيامبر اسلام را «أُمِّي» ناميده است تا كسي گمان نكند سخن اوست [اعراف 157 (7:157) و 158 ، جمعه 2 (62:2) ] چرا كه نه كتابي خوانده و نه خطي نوشته بود [عنكبوت 48 (29:48) ] و نه اصلاً ميدانست كتاب و ايمان چيست [شوري 42]. قرآن اصطلاح «أُمِّي» را در برابر «اهل كتاب» قرار داده است كه معرّف دو گروه: اعراب بيسواد و باديهنشين، و بنياسرائيل [يهوديان و مسيحيان] ميباشد: آلعمران 20- ...وَقُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْأُمِّيِّينَ.... بنياسرائيل خود را باسواد و درس آموخته و مسلمانان را اُمّي ميشمردند و از موضع خود برتربيني تعهدّي درقبال آنان براي خود قائل نبودند: آلعمران 75- ...قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ....
💐🕊 آرزو كردن را در زبان عربي «تمني» ميگويند كه تصوراتي را در ذهن و خيال ميپروراند. «أَمَانِي» جمع «اُمنيه» است كه به آنچه در دل و ذهن و زبان انسان نقش بسته و بيان ميشود گفته ميشود. هر ملتي اميد و آرزوهايي دارد كه ممكن است حق يا باطل، واقعي يا كاذب باشد؛ «هنر نزد ايرانيان است و بس!» را ميتوان از جملة «اماني» بسياري از ايرانيان شمرد كه سخن شاعر شيرين زبان خويش فردوسي را از هزارة پيش حقيقتي انكار ناپذير تلقي كردهاند.
💐🕊بنياسرائيل نيز خود بزرگبينيهاي زيادي داشته و دارند كه در اين آيه به يكي از آنها اشاره كرده است. ما مسلمانان نيز به «اماني»هاي مغاير قرآن دلبستهايم؛ كتاب الهي سرنوشت بندگان را به ايمان و عمل صالح گِره زده است، اما بسياري از باورمندان سرنوشت خود را به تقليدِ چشم و گوش بسته سپرده و دل به شفاعتهاي بيعمل و توسلهاي بيوسيله خوش ميكنند.
📚تفسیر آقاے بازرگان
🍃❈🌸❈🍃
🆔@quranpuyan
#زندگی_قرآنی
شماره25
#نڪات_آموزنده_قرآنی
سوره #بقره #صفحه_11
⁉️« #امي» و « #اماني» يعني چه؟ چرا #پيامبر_ امي بوده است؟
🔸 وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ 78/بقره
🌱 و بعضي از آنان بيسواداني هستند كه كتاب [تورات] را نميشناسند، مگر آرزوهايي [خام و نژادپرستانه] و فقط پندارگرايي ميكنند [=تابع تصوّرات خود هستند].
💐🕊 «أُمِّي»، منسوب به اُمّ [مادر]، دلالت بر درس نياموختگي و بيسوادي ميكند، گويي فرزندي همچنان نزد مادر مانده و به مدرسه نرفته است. اعراب پيش از اسلام عموماً اُمّي بودند و به ندرت خواندن و نوشتن ميدانستند. خداوند به عمد پيامبر اسلام را «أُمِّي» ناميده است تا كسي گمان نكند سخن اوست [اعراف 157 (7:157) و 158 ، جمعه 2 (62:2) ] چرا كه نه كتابي خوانده و نه خطي نوشته بود [عنكبوت 48 (29:48) ] و نه اصلاً ميدانست كتاب و ايمان چيست [شوري 42]. قرآن اصطلاح «أُمِّي» را در برابر «اهل كتاب» قرار داده است كه معرّف دو گروه: اعراب بيسواد و باديهنشين، و بنياسرائيل [يهوديان و مسيحيان] ميباشد: آلعمران 20- ...وَقُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْأُمِّيِّينَ.... بنياسرائيل خود را باسواد و درس آموخته و مسلمانان را اُمّي ميشمردند و از موضع خود برتربيني تعهدّي درقبال آنان براي خود قائل نبودند: آلعمران 75- ...قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ....
💐🕊 آرزو كردن را در زبان عربي «تمني» ميگويند كه تصوراتي را در ذهن و خيال ميپروراند. «أَمَانِي» جمع «اُمنيه» است كه به آنچه در دل و ذهن و زبان انسان نقش بسته و بيان ميشود گفته ميشود. هر ملتي اميد و آرزوهايي دارد كه ممكن است حق يا باطل، واقعي يا كاذب باشد؛ «هنر نزد ايرانيان است و بس!» را ميتوان از جملة «اماني» بسياري از ايرانيان شمرد كه سخن شاعر شيرين زبان خويش فردوسي را از هزارة پيش حقيقتي انكار ناپذير تلقي كردهاند.
💐🕊بنياسرائيل نيز خود بزرگبينيهاي زيادي داشته و دارند كه در اين آيه به يكي از آنها اشاره كرده است. ما مسلمانان نيز به «اماني»هاي مغاير قرآن دلبستهايم؛ كتاب الهي سرنوشت بندگان را به ايمان و عمل صالح گِره زده است، اما بسياري از باورمندان سرنوشت خود را به تقليدِ چشم و گوش بسته سپرده و دل به شفاعتهاي بيعمل و توسلهاي بيوسيله خوش ميكنند.
📚تفسیر آقاے بازرگان
┄═❁
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛