eitaa logo
مؤسسهٔ قرآن و عترت علی بن موسی الرضا(ع)
2.7هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
3.6هزار ویدیو
19 فایل
تهران- خیابان ایران- شهید مهدوی پور- ۱۲۱ ☎️تلفن تماس: ۳۳۵۴۵۸۵۹ -۳۳۵۴۵۸۶۰ ویژه خواهران 📆شنبه تا چهارشنبه ۸ تا ۱۲ ↙️ مسئول آموزش: @N_1311 ↙️ ادمین کانال: @yazahra1442 ↙️ مسئول واحد ازدواج: @aleyasin46 ↙️ کتابخانه شهید پورمحمدی: @RAZ110
مشاهده در ایتا
دانلود
📇 خلاصه تفسیرآیه ۲۲ سوره مبارکه 🎤: برگرفته از جلسات تفسیر ایت الله (سایت اسراء) 🔸فرمود: ﴿أَ فَمَن شَرَحَ اللّهُ صَدرَهُ لِلإِسلامِ﴾؛ گاهی می فرماید زنده و مرده یکی نیستند، بینا و نابینا یکی نیستند، سالم و مریض یکی نیستند، ظلّ و حرور یکی نیستند؛ گاهی می فرماید «مشروح الصدر» با «قسیّ الصدر» یکسان نیستند. «مشروح الصدر» کسی است که سینه او برای دریافت معارف باز است. اصل مطلب را ذات اقدس الهی در قرآن کریم بیان کرد، وجود مبارک حضرت امیر(سلام الله علیه) این را باز کرد. در قرآن فرمود ما حرف ها را بازگو می کنیم، گوش شنوا اینها را تحویل می گیرد: ﴿تَعِیَها أُذُنٌ واعِیَهٌ﴾، 🔹 «وعاء»؛ یعنی ظرف. اگر کسی ظرف همراه او نباشد، مظروفی را نمی برد. فرمود هر کس هر جا می رود، باید ظرف و وعائی همراه او باشد، ما این ظرف را دادیم، اما شما این ظرف ها را با چیز دیگر پر کردید. انسان چقدر قصه و چقدر سریال و چقدر های باطل و امثال باطل را باید بخواند، مگر آدم هر چیزی را می خواند، هر قصه ای را می خواند، هر کتابی را می خواند! 🔸بعد خود حضرت امیر که مصداق کامل «اُذُن واعیه» است، در همان جریانی که به کمیل فرمود: «یَا کُمَیلُ إِنَّ هَذِهِ القُلُوبَ أَوعِیَهٌ فَخَیرُهَا أَوعَاهَا» این دل ها ظروف است...، فرمود: این یک ظرف با تمام ظروف عالم فرق می کند، این ما ظرفی است که با تمام ظروف عالم فرق می کند. هر ظرفی ظرفیتی دارد، شما اگر بخشی از آن مظروف را به این ظرف دادید، از ظرفیت این کم کردید، این را اشغال کردید، اگر ظرفی ظرفیت یک لیتر آب داشت، شما نیم لیتر آب در آن ریختید، ظرفیت آن را اشغال کردید، این فقط ظرفیت نیم لیتر دیگر دارد، همه ظروف این طور است. فرمود: تنها ظرفی که هر چه شما بریزید از آن شود و ظرفیت آن افزوده می شود، این است. 🔹 الآن این شبستان بر فرض ظرفیت هفتصد، هشتصد یا هزار نفر را دارد، صد نفر که آمدند، بالأخره یک دهم ظرفیت آن اشغال شده، دیگر ظرفیت هزار نفر را ندارد. اما اگر شما شبستانی داشتید که اگر ظرفیت اوّلیه آن هزار نفر بود، وقتی صد نفر آمدند، ظرفیت آن دو هزار نفر شده، معلوم می شود مادی نیست. 🔸 این طلبه ای که تازه وارد حوزه علمیه شد، اول ظرفیت تا مطلب علمی را دارد، وقتی این ده تا مطلب را گرفت، ظرفیت تا مطلب را پیدا می کند، وقتی صد مطلب را یاد گرفت، هزار مطلب پیدا می کند. این ظرفی است که با آمدن مظروف، وسیع تر می شود. این می شود شرح صدر! 🔹 در برابر «مشروح الصدر»: ﴿فَوَیلٌ لِلقاسِیَهِ قُلُوبُهُم﴾ است. شما می بینید این چشمه هایی که رسوبات دارد، اینها راه را می بندند، بسیاری از شما اهل ییلاق هستید یا ییلاق رفتید. این چشمه هایی که رسوبات دارد، وقتی که اول یک سرزمین دشت و شفاف است، این چشمه ای که با رسوب و املاح معدنی می جوشد، این راه خودش را می بندد، بسیاری از همین أحجار همان رسوبات معدنی این چشمه هاست، این اول کاری که می کند راه را می بندد، می شود قسیّ: ﴿أو أشدُّ قَسوَهً﴾؛ نه چیزی از آن بیرون درمی آید به نام ، نه چیزی به درون نفوذ می کند به نام حوزه و دانشگاه، این می شود: ﴿فَوَیلٌ لِلقاسِیَهِ قُلُوبُهُم مِن ذِکرِ اللّهِ أُولئِکَ فی ضَلالٍ مُبینٍ﴾ که «اعاذنا الله من شرور أنفسنا و سیئات أعمالنا». @qurantehran
واجبات رکنی ولايت.mp3
4.71M
💠 واجبات رکنی ولایت 🔸 اگر کسی «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة»؛ در حقیقت به همان امامتشان است، به همان ولایتشان است، به همان حدیثشان است؛ اگر کسی اینها را نشناسد «مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة». هر حکمی که درباره قرآن است درباره عترت هم هست، هر حکمی که درباره عترت هست درباره قرآن هم هست. اگر درباره وجود مبارک پیغمبر گفته شد: ﴿ینادُونَكَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ أَكْثَرُهُمْ لا یعْقِلُونَ﴾، آنکه به منزله پیغمبر_است او هم همین ‌طور است. 🔸۲۴ذی حجّه روز است. از غریب‌ترین ایام زندگی ما همین ۲۴ ذی حجّه است. ما اوّل ذی حجّه یا فلان شب یا فلان روز ازدواج وجود مبارک حضرت امیر با فاطمه زهرا (سلام الله علیهما) است، را گرامی میداریم اینها جزء واجبات غیر رکنی است. اما جزء واجبات رکنی است، با ازدواج فرق می ‌کند. جزء واجبات رکنی است، با ازدواج فرق می ‌کند. 🔸 وقتی مأمون به وجود مبارک عرض می‌ کند به چه دلیل علی بن ابی‌طالب أفضل است؟ دیگر نفرمود ! فرمود: «بِآیةُ ﴿أَنْفُسَنَا﴾».خدا وقتی وجود مبارک حضرت امیر را می‌ داند، آیا از این بالاتر فضیلت فرض می ‌شود؟ «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِی مَوْلَاه‏» کجا! که گفته خود پیغمبر است؛ تا آنکه ذات اقدس الهی فرمود علی است و وجود مبارک امام رضا (علیه السلام) به این استدلال کرد. @qurantehran
🌺صفحه ۲۰۴ مصحف شریف 🌸 سوره مبارکه ━═🌸━⊰🍃💔🍃⊱━🌸═━ 🔹 🔻 ، بازار است و مردم در آن معامله‏ گر. فروشنده، مردم ‏اند و خریدار خداوند. متاعِ معامله، و است و بهاى معامله . اگر به خدا بفروشند، سراسر سود و اگر به دیگرى بفروشند، یکسره خسارت است. معامله با خدا چند امتیاز دارد: ① خود ما و توان و دارایى ما از اوست، سزاوار نیست که به جز او بدهیم. ② خداوند، اندک را هم مى‏ خرد. «مثقال ذرّة خیراً یره» ③ عیوب جنس را اصلاح مى‏ کند و رسوا نمى ‏سازد. ④ به بهاى بهشت مى ‏خرد. خداوند در خریدن وارد مزایده مى ‏شود و نرخى را پیشنهاد مى‏ کند که فروختن به غیر او احمقانه و خسارت است. 🔸امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید: براى بدنهاى شما جز بهشت، بهایى نیست، پس خود را به کمتر از بهشت نفروشید. @qurantehran