تا شقایق هست؟

از افکارِ محو، حنجره‌ی یگانه و تدوینِ کاور، مجنون.

زمانی که تماشاگر گناهکارتر از جلاد می‌شود... @sedkhareji✔️

⚝

«یا بگذرد یا بشکند کشتی در این گرداب‌ها.» از افکارِ شگفت‌انگیز مولانا حنجره‌ی محو، شهرام ناظری ☕ نخستین نوایِ شعر.

«دلِ بندر سوخت» تسلیت🖤

«گاهی متلاطم و پر از جوش و خروش؛ گاهی آرام و ساکت. بعضی وقت‌ها که مردمم خوشحال‌اند من هم آرامش دارم. بعضی وقت‌ها هم که دل مردمم می‌لرزد آرام و قرار ندارم. مردم ایران، من را افتخار کشورشان می‌دانند. هیچ بیگانه‌ای حق نزدیک شدن به من را ندارد. من را جزءی از خودشان می‌دانند... اصلا در رگ آن‌ها خون نیست، آب خلیج فارس است! من هم دوستشان دارم. همه‌شان را؛ خوزستانی‌ها را، اصفهانی‌ها را، تهرانی‌ها را، خراسانی‌ها را... همه‌ی همه‌شان را. چه کسی گفته خلیج احساس ندارد‌؟ من هم با دیدن موشک‌هایی که به سمت اسرائیل می‌رفت آبی‌تر شدم. من هم با شنیدن خبرهای شهادت پی‌درپی تاریک شدم. تک‌تک قطره‌های آبم فدای اشک‌های چشمان خسته و با‌ابهت مردمم. من به فدای آه کشیدن مردمم‌. من به فدای بغض گلوی مردمم. من تاریک‌تر از تاریک؛ مردمم روشن‌تر از روشن. من سیاه‌تر از سیاه؛ مردمم آبی‌تر از آبی. من خشک تر از خشک؛ مردمم سبز تر از سبز. من هم ایرانی‌ام؛ یک ایرانی با غیرت.» از اِلای 🌱

این متن قرار بود صدا بشه. اما نشد که بشه. متنش رو با قلب قشنگ‌تون پذیرا می‌شید؟

‹ از مجنون ›

«آقاجان، می‌شود صدای‌تان کنم پدرجان؟» هنرمندیِ ایراندُخت از حنجره‌ی آسِنات و نوشته‌ی اِلای. ✨

[درگاهِ این خانه بوسیدنی‌ست.] در جوارِ بابا رضا 'ع' به یادِ : قهوه تلخ، تآلیا، شاید من، جانان، آواز قو، دختر کوچولو، Tired، کفتر موفرفری، وهم‌سبز، ساز زندگی، صبر، افکار پوسیده، متن سبز، خانه انتهای خیابان ۲۴۵، تاسیان، درنای کاغذی، مجنون حیدر، مست حسین‌بن‌علی (اسم چنل توی ذهنم نیست)، دختر خال دار عرب، زندگی به عنوان قارچ خپل، رادیوی کوچک زوزه، ارکیده بنفش، ایستاره، گیله گل، نورماه، مأوا، ابری‌ماه. و همه‌ی بچه های نویسنده نقلی بودم :)))🌟 و هرکسی که تا به‌حال به یادم بوده و یا ناخواسته فراموش کردم... دعا کردم زودی بیاید حرم`)🤍