«بخش سوم» ♦️ظرفیتهای مغفول مانده قانون اساسی نظیر #همه_پرسی در مورد مسائل اساسی کشور یکی از بهترین ابزارهای تقسیم تصمیم با مردم است. مثلا در شهرداری تهران اگر قرار است این مدل اتفاق بیافتد بسیاری از تصمیمات به وسیله مردم انجام بگیرد نه به دست شورای شهر یا شهردار تهران. این فرصت را بدهیم تا برخی از تصمیمات اساسی شهر توسط مردم انجام بگیرد. ♦️یکی از فلسفه های وجودی دولت های محلی این است که مردم سالاری در فضای محدودتری تجربه شود تا بتواند در یک محیط ملی تعمیم پیدا کند. البته زمانی که شما تصمیمات تخصصی را به مردم بسپارید دیگر نمی شود با نگاه عام و عمومی این تصمیمات را گرفت و نهاد علم است که نقش لیدری را پیدا خواهد کرد و این همان است که حضرت امام خمینی(ره) فرمود: مبدا تمام تحولات دانشگاه است. دانشگاهی هم که امام فرموده نمادین است منظور همان نهاد علم است. ♦️بزرگترین ظلم به مردمسالاری در ایران این بود که از خرداد 76به بعد غالباً این موضوع توسط شیفتگان اندیشه غربی غنی سازی محتوائی شده است. در حالیکه این گام جدید مردمسالاری اگر در متن معارف اسلامی تئوریزه شود میتواند به خدمتی بزرگ برای رشد مردمسالاری واقعی یعنی #مردمسالاری_دینی تبدیل شود و به پیشرفت اندیشه سیاسی اسلامی در نظر و عمل منجر شود. ♦️در حقیقت در حکمرانی مشارکتی دانش عمومی انگیزه و تلاش افراد افزایش پیدا خواهد کرد و افراد از همدیگر یاد می گیرند. چنانچه می دانید هوش ماهیتی اجتماعی دارد و اگر این شور یاد دادن و یاد گرفتن جاری بشود بهره هوشی و خلاقیت های فردی و اجتماعی هم افزایش پیدا میکند و استعدادهای همه آدم ها شکوفا می شود. ♦️بحث بعدی که خیلی به آن نیاز داریم بحث #انسجام_ اجتماعی است. گفته می شود اعتماد اجتماعی در جامعه ما پایین است؛ اعتماد بین مردم، اعتماد بین مسوولین و اعتماد میان مردم و مسوولین. خب زمانی که مردم اعتماد نمی شوند چرا باید اعتماد بکنند؟ بهترین اقدام برای افزایش اعتماد این است که شما به تصمیمات مردم اهمیت بدهید بلکه به تصمیمات مردم عمل کنید. در یک مطالعه انجام شده بررسی کرده اند که مردم چه زمانی اعتماد می کنند. نتیجه خیلی جالب است. نتیجه این بوده که هر زمان که اعتماد بشوی اعتماد میکنی! فضا که مثبت می شود انگار برهم افزا می شود. اگر می خواهیم شاخص اعتماد بالا برود خب خود نظام سیاسی به مردم اعتماد بکند. بعد ببیند که مردم پاسخ می دهند یا نه. چیزی که الان نیاز داریم افزایش اعتماد عمومی است. و حکمرانی مشارکتی این فرصت را به ما خواهد داد. ♦️ #وحدت_اجتماعی هم موضوع بسیار مهمی است که در چنین فضایی درست می شود. فرصتی برای کاهش تعارضات اجتماعی و اینکه افراد ببینند چقدر به هم نیازمند هستند. فرصتی برای افزایش بهره وری های گوناگون. بهره وری یعنی از هر چیزی محصول بیشتری بگیرید. مطالعات می گوید هراندازه مشارکت بالا برود انحرافات و سوگیری های تصمیم گیری کاهش پیدا می کند. علت هم این است که هرکسی نقطه ضعف دیگری را برطرف میکند. ♦️از منظر #عدالتخواهی هم اتفاقات خوبی میافتد. همه آدم ها حس میکنند که فرصت رشد استعدادهای خودشان را دارند. شاید بهترین تعریف عدالت همین باشد. بر اساس همان تعریف که عدالت دادن حق هر ذی حقی به اوست، ما فرصت رشد ظرفیت های انسان ها را فراهم میکنیم. شاید بیشتر از این حق هیچ کسی نتواند برای خودش حقی را تصور کند. فساد قطعا کاهش پیدا میکند چون خود به خود همه ناظر هستند. قدرت توزیع عادلانه ای خواهد داشت. شفافیت به اوج می رسد. اینها جلوه های عدالتخواهی است که در این ماجرا محقق می شود. ♦️به راهکارهای این مشارکت هم میتوان فکر کرد که مهمترین آن همین تصمیم گیریهایی است که در اختیار مردم قرار میگیرد. بهترین جا هم همین شهرداری است که با کمترین هزینه می توان این مسئله را تجربه کرد. تصمیمات واقعی موضوع گفت و گوی ما قرار بگیرد. اشتراک گذاری های اطلاعات هم اتفاق می افتد. یعنی بخش هایی از اطلاعات که اکنون در اختیار طیف خاصی از جامعه است در اختیار تمام مردم قرار میگیرد. ♦️از منظر روانشناسی اجتماعی #انسانهای_سازگار تری به وجود می آید. تفسیرها اهداف مشترک و حتی اراده ها و مقاصد مشترک شکل میگیرد و در نهایت با جامعه ای همگراتری مواجه خواهیم بود... 🆔 @rafeieatani