eitaa logo
خط رهبری
3.6هزار دنبال‌کننده
7.2هزار عکس
3.5هزار ویدیو
143 فایل
🔰«خط رهبری»: صفحه ویژه تولیدات مربوط به رهبر انقلاب در خبرگزاری #فارس ✔️ تبیینِ شخصیت، مواضع، مطالبات و نظام فکری حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای
مشاهده در ایتا
دانلود
4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 | مسعود بهنود، روزنامه‌نگارِ خارج‌نشین و کارشناس ارشد BBC: آقای خامنه‌ای دست کم ۳ کتابخانه دارد اما محمدرضا پهلوی ۵ کتاب هم در طول عمرش نخواند @rahbari_plus
6.6M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 آقامیری، دانشمند هسته‌ای: هیچ‌گاه نخواستیم نظر رهبر انقلاب را در مورد فتوای حرام‌بودن ساخت بمب اتم تغییر دهیم 🔹هر موقع ایشان تشخیص دهند خودشان آن را تغییر می‌دهند و فکر می‌کنم هیچ موقع این فتوا تغییر نخواهد کرد. @Farsna
9.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 |خاطره آیت‌الله خامنه‌ای از موشک اعجاب‌انگیز ایرانی در خلیج فارس! @rahbari_plus
9.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 | حکمت مذاکرات قبل از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه چه بود؟ 🔸 اگر ایران مذاکره را نپذیرفته بود و آمریکایی‌ها متوسّل به عملیّات نظامی می‌شدند، این سؤال مطرح می‌شد که چرا نکردید تا به جنگ تبدیل نشود؟ @rahbari_plus
خط رهبری
🔰 | از دشمنیِ آمریکا تا ساده‌لوحیِ تسلیم‌طلبان ✍ امیر معصوم‌بیگی * توقع آمریکایی‌ها! 🔸 تاریخ روابط ایران و آمریکا، صفحه‌ای سیاه و تلخ دارد؛ صفحه‌ای که با دشمنی، کینه و تلاش‌های بی‌وقفه برای تسلیم کردن ایران پر شده است. از نگاه آمریکا، حکومت مطلوب در ایران همیشه حکومتی ضعیف، وابسته و بی‌استقلال بوده است؛ حکومتی مانند حکومت پهلوی که بدون مقاومت در برابر خواسته‌های خارجی عمل کند: «دولتمردان مردم غیرمنطقی‌ای هستند؛ حرف و عمل آنها غیرمنطقی و زورگویانه است؛ توقع دارند دیگران در مقابل کار غیرمنطقی آنها و زورگوئی آنها تسلیم شوند؛ بعضی از دولتها، بعضی از نخبگان سیاسی در برخی از کشورها در مقابل پرروئی و زورگوئی آنها تسلیم میشوند؛ اما ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی تسلیم‌شدنی نیست.» ۱۳۹۱/۱۱/۲۸ 🔹 تاریخ نشان داده است که ملت ایران هیچگاه در برابر زور و فشار سر خم نکرده است. علی‌رغم همه مشکلات، تحریم‌ها، تهدیدها و ترفندهای دشمن، این ملت با اتحاد و همدلی در برابر تجاوز و تحریم ایستاده است؛ همان وحدتی که مانع از تحقق اهداف شوم آمریکا شده است: «آن چیزى که دشمن را مى‌ترساند، اتحاد است. این خونخواران جهانى، بیشتر از همه چیز از اتحاد شما مردم مى‌ترسند. اگر نمى‌توانند با یک ملت روبه‌رو بشوند، بر اثر این نیست که نمى‌خواهند روبه‌رو بشوند؛ نه، از وحدت و شجاعت و ایمان آن ملت مى‌ترسند.» ۱۳۷۰/۰۴/۱۳ * «تسلیم»، پیشنهاد ظاهربینان در مقابل آمریکا 🔸 در واکنش به دشمنی‌های پیوسته آمریکا علیه ایران، گروهی از ظاهربینان گمان می‌کنند راه حل، تسلیم شدن و کوتاه آمدن است. آن‌ها پیشنهاد می‌دهند که ایران در برابر فشارها کند، به امید آنکه دشمنی‌های آمریکا پایان یابد. اما تاریخ و تجربه ملت ایران چیزی جز درس‌های تلخ و عبرت‌آمیز ندارد: هر بار که عقب‌نشینی صورت گرفته، دشمن جری‌تر شده و نه تنها خصومت پایان نیافته بلکه عمیق‌تر شده است: «این دشمنی، یک دشمنی ذاتی است، دشمنی همیشگی است، هر وقت بتوانند ضربه بزنند میزنند. علاجش این است که ما خودمان را قوی کنیم. از جهات مختلف خودمان را قوی کنیم که دشمن نتواند ضربه بزند؛ وَالّا دشمنی او است. اینکه بعضی خیال کنند که اگر چنانچه ما یک قدم عقب رفتیم، یک کمی کوتاه آمدیم، آمریکایی‌ها دست از دشمنی برمیدارند، بسیار خطا است.» ۱۳۹۸/۱۰/۱۸ 🔹 ظاهربینان و غافلان، را با عینک رمانتیسم سیاسی می‌بینند؛ نگاهی که گمان می‌کند دشمنی‌ها ریشه در شعارها دارد. آن‌ها معتقدند اگر ایران دیگر علیه سیاست‌های استکباری آمریکا شعار ندهد و پای میز مذاکره مستقیم با این کشور بنشیند، مشکلات حل خواهد شد. اما تاریخ نشان داده است که دشمنی آمریکا صرفاً محدود به کلمات یا دیپلماسی ظاهری نیست و تجربه ملت ایران چیز دیگری را اثبات کرده است: دشمنی‌های قدرت‌های بزرگ با استقلال و عزت ایران، صرفاً با کوتاه آمدن پایان نمی‌یابد بلکه تنها با مقاومت و قدرت واقعی قابل مهار است: «این کسانی که میگویند «آقا! شعار ندهید علیه آمریکا، عصبانی میشوند، با شما دشمنی میکنند»، اینها ظاهربینند. این کسانی که تحلیل میکنند که «چرا با آمریکا نمیکنید، مسائلتان را حل نمیکنید»، به نظر من ظاهربینند. باطن قضیّه این نیست؛ این مسئله حل‌نشدنی است.» ۱۴۰۴/۰۶/۰۲ * قوی شدن، تنها نسخه پایان دشمنی‌ها 🔸 تنها راه پایان دادن به دشمنی‌های بی‌پایان، قوی شدن است؛ قوی شدن در اقتصاد، سیاست، علم، فناوری و فرهنگ و میدان نظامی. تنها با قدرت و استقامت است که دشمن وقیح می‌تواند هزینه سنگین دشمنی علیه ایران را درک کند و به تدریج عقب‌نشینی کند: «تنها راه مقابله‌ی با دشمن وقیح، عزم راسخ و عدم انفعال ‌است. همه‌ی ما وظیفه داریم در مقابل ‌زورگویی دشمن، در مقابل وقاحت دشمن، در مقابل توقّعات بیجای دشمن و در مقابل توطئه‌های دشمن با کمال قدرت و ‌بِایستیم‌.‌» ۱۳۹۴/۰۲/۳۰ 🔹 این مسیر، مسیر عزم راسخ، مقاومت و عدم انفعال است. ایران باید با اتحاد مردمان شریفش، گام‌های محکم در جهت قوی شدن بردارد تا نه تنها پیشرفت کند بلکه پایانی واقعی بر دشمنی‌ها گذاشته شود. این تنها نسخه شفابخش برای پایان دادن به خصومت‌ها و تضمین و استقلال ملت ایران است: «راه علاج پیشرفت کشور، قوی‌ شدن است؛ باید قوی بشویم. قوی شدنِ نظامی لازم است، قوی شدن علمی لازم است، قوی شدن دولتی و ساختاری و سازمانی لازم است. اگر این شد، آن وقت طرف تهدید هم نمیکند؛ اگر دید طرف مقابل قوی است، حتّی تهدید هم نمیکند. به نظر من جز این راهی وجود ندارد.» ۱۴۰۴/۰۷/۰۱ @rahbari_plus
🔰 | وقاحت آمریکایی @rahbari_plus
نسخه استوری
خط رهبری
🔰 | صلح‌بازی در شرم الشیخ؛ قاتل به صحنه جرم باز می‌گردد_۱ ✍️ امیر معصوم‌بیگی 🔸 سال‌هاست آمریکا در غرب آسیا مشغول یک بازی تکراری اما خون‌آلود است؛ تبدیل به هژمون منطقه، سپردن شریان‌های امنیتی منطقه به دست آن و تحمیل روابط کشورهای منطقه با این رژیم جنایت‌کار. هدف روشن است: خالی کردن میدان برای چرخش راهبردی به سمت شرق آسیا و مهار ؛ و واگذاری غرب آسیا به رژیم صهیونی که قرار است نقش سگ نگهبان منافع آمریکا را ایفا کند. * تله‌ی مذاکره: صلحی که فقط بازی قدرت بود 🔹 برای تحقق این هدف، همه‌چیز به میدان آورده شده است: پول، سلاح، ، پوشش رسانه‌ای، حمایت سیاسی و حتی کشتار سیستماتیک و نسل‌کشی. محبوب‌ترین ابزار واشنگتن اما همیشه همان «نمایش مذاکره» بوده یا دقیق‌تر بگوییم: ؛ تئاتری که نامش صلح است اما نتیجه‌اش چیزی جز تثبیت اشغالگری و خاموش کردن مقاومت نیست. 🔸 از کمپ دیوید که پیمانی بین انور سادات، رئیس‌جمهور مصر و مناخیم بگین، نخست‌وزیر رژیم صهیونی با میانجی‌گری آمریکا برای «» امضا شد، تا قرارداد اسلو، نخستین توافقنامه رسمی بین رژیم صهیونی و سازمان آزادیبخش فلسطین در سال ۱۹۹۳ با حضور یاسر عرفات و اسحاق رابین و میانجی‌گری بیل کلینتون، تلاش‌ها برای «حل منازعه» رنگ و لعاب دیپلماتیک گرفت. 🔹 اما مسیر فقط به این دو محدود نمی‌شود: طرح صلح راجرز، کنفرانس مادرید ۱۹۹۱، توافقنامه هبرون، یادداشت تفاهم رودخانه وای، یادداشت اول، مذاکرات طابا، اجلاس بیروت، طرح صلح عربی، نقشه راه صلح، اجلاس شرم‌الشیخ دوم، کنفرانس آناپولیس، مذاکرات مستقیم ۲۰۱۰ و ۲۰۱۳ و فرايند صلح خاورمیانه و و بسیار طرح های دیگر؛ همه با وعده صلح، رنگ و لعاب داده شدند و با یک نتیجه پایان یافتند: شکست، بی‌اعتنایی و رژیم صهیونی به تعهدات و تلاش برای حذف حقانیت فلسطین: «فرصتی که به روند سازش داده شد، آثار مخرّبی در مسیر مقاومت و مبارزه‌ی ملّت فلسطین به همراه داشت، امّا تنها فایده‌ی آن، اثبات نادرستی تصوّر واقع بینی در عمل بود. اساساً روش و طریقه‌ی شکل‌گیری رژیم صهیونیستی به ‌گونه‌ای است که نمیتواند از توسعه‌طلبی و سرکوبگری و تضییع حقوق حقّه‌ی فلسطینیان دست بردارد؛ زیرا موجودیّت و آن در گروِ نابودی تدریجی هویّت و موجودیّت فلسطین است.» ۱۳۹۵/۱۲/۰۳ 🔸 کاغذها امضا شدند، دست‌ها فشرده شد، عکس‌ها منتشر شد، اما آمریکا و رژیم صهیونی حتی تظاهر به اجرای تعهدات هم نکردند. برای آن‌ها، این توافق‌ها چیزی جز «کاغذپاره» نبود. آمریکا هیچ‌گاه ضامن صلح نبود بلکه همواره صلح‌بازی بود. *پیمان ابراهیم در معرض خطر؛ واشنگتن دوباره به صحنه آمد 🔹 عملیات ۷ اکتبر تمامی نقشه‌های آمریکا برای غرب آسیا را به‌هم زد. عملیات هیمنه رژیم صهیونی را شکست و شعار «ارتش شکست‌ناپذیر» را مضحکه جهان کرد. با وجود تمام پشتیبانی‌های مالی، تسلیحاتی و سیاسی آمریکا و برخی کشورهای اروپایی، سه هدف اصلی رژیم صهیونی ـ نابودی ، بازگرداندن اسرا و تغییر بافت جمعیتی غزه ـ یکی پس از دیگری شکست خورد. تنها چیزی که تولید شد، یک کوه جنایت بود و یک مشروعیت جهانی: «عملیّات طوفان الأقصی یک ضربه‌ی تعیین‌کننده‌ای به رژیم صهیونیست بود؛ ضربه‌ای که هیچ علاجی برای آن وجود ندارد.» ‌۱۴۰۳/۰۳/۱۴ 🔸 پیمان ابراهیم ضربه خورد، طرح عادی‌سازی متوقف شد، رژیم صهیونی در داخل دچار بحران اقتصادی، اجتماعی و سیاسی شد و وجهه رژیم صهیونیستی در جهان فرو ریخت. فهمید اگر ابتکار عمل را از دست بدهد، پروژه ۷۰ ساله‌اش ترک می‌خورد. پس دوباره کارگردان وارد صحنه شد و دوباره صحنه آشنا انتخاب شد: شرم‌الشیخ. *صحنه آماده است: قاتل با نقاب صلح 🔹 همان کسی که تا دیروز شریک جنایات بود، حالا با ادعای پایان جنگ وارد می‌شود: «آمریکا شریک جرم قطعی جنایت‌کاران است. دست آمریکا تا مِرفق در خون مظلومان و کودکان و بیماران و زنها و مانند اینها داخل شده و آلوده است.» ۱۴۰۲/۰۸/۰۳ ، قاتلی که حالا با لباس میانجی‌گری برگشته، دقیقاً به صحنه جرم بازگشته است. این‌بار هم نه برای صلح بلکه برای احیای پروژه ابراهیم، نجات رژیم صهیونی از فشار جهانی و بازسازی چهره سوخته این در افکار عمومی. 🔸 شرم‌الشیخ دوباره همان نقش همیشگی‌اش را بازی کرد: سالن اجرای صلح‌بازی‌ها. این شهر مصری که در چند دهه گذشته بارها میزبان نمایش‌های شکست‌خورده میانجی‌گری بوده، حالا دوباره صحنه تکراری یک نمایش کمدی-تراژیک شد. این بازگشت به بیشتر از آنکه تلاشی برای صلح باشد، تلاشی برای تنفس مصنوعی دادن به رژیم صهیونی شکست‌خورده بود. اما نمایش تازه یک ویژگی مهم داشت؛ تحقیر آشکار شرکت‌کنندگان و تبدیل اجلاس به شویی تمام‌عیار برای و نمایش سلطه. @rahbari_plus
🔰 | صلح‌بازی در شرم الشیخ؛ قاتل به صحنه جرم باز می‌گردد - ۲ * بازگشت دوباره فرعون به مصر: شرم الشیخ، اجلاس شرم و تحقیر 🔸 در همان دقایق ابتدایی، تکلیف روشن شد. دست عبدالفتاح سیسی را مقابل دوربین‌ها نگرفت؛ میز اجلاس طوری چیده شد که همه پشت سر او قرار بگیرند؛ رهبران اروپایی و اعراب سوژه تمسخر شدند؛ نخست‌وزیر انگلیس را مضحکه کرد؛ همسر اردوغان و ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا را با ادبیاتی زننده ستایش کرد و و کشورهای عربی را به چشم حساب بانکی دید. این فقط تحقیر نبود، نمایش فرعونیت و استکبار آمریکا بود. با وقاحت برگشته بود مصر؛ این‌بار با نام ترامپ: «استکبار جهانى امروز، وارث حقیقى فرعون‌ها و نمرودها است.» ۱۳۶۸/۰۳/۲۶ *جریان ساده‌لوح و تله مذاکره: وقتی تجربه‌های تلخ فراموش می‌شود 🔹 دعوت از ایران هم بخشی از همین نمایش بود؛ اما با تصمیم هوشمندانه تهران رد شد. با این حال برخی از داخلی که نگاه احساسی و غیرواقع‌بینانه به روابط بین‌الملل دارند، حتی پس از این رفتارهای تحقیرآمیز، همچنان از لزوم حضور در چنین جمعی سخن گفتند و دوباره بحث مذاکره مستقیم با آمریکا را بدون در نظر گرفتن منافع ملی پیش کشیدند؛ بی‌آنکه آسیب‌های تجربه‌هایی چون و حتی حمله آمریکا به ایران در میانه مذاکرات عمان را در نظر بگیرند: «این کسانی که تحلیل میکنند که «چرا با آمریکا مذاکره‌ی مستقیم نمیکنید، مسائلتان را حل نمیکنید»، به نظر من ظاهربینند. باطن قضیّه این نیست؛ این مسئله حل‌نشدنی است. او میخواهد که ایران گوش‌به‌فرمان آمریکا باشد. ملّت ایران از چنین اهانت بزرگی بشدّت رنجیده میشود و در مقابل آن کسانی و آن کسی که چنین توقّع غلطی از ملّت ایران دارد، با همه‌ی قدرت می‌ایستد.» ۱۴۰۴/۰۶/۰۲ 🔸 ادبیات این جریان‌ها همان ادبیات ساده‌لوحانه‌ای است که همیشه روی آن سرمایه‌گذاری کرده: «یک بار دیگر امتحان کنیم، شاید این بار فرق کند!» اما فرق نمی‌کند. برای واشنگتن، مذاکره یعنی دیکته کردن، صلح یعنی تسلیم و توافق یعنی ابزاری برای خلع قدرت دیگران. ترامپ را چیزی جز ابزار تحمیل و تسلیم نمی‌بیند و «صلح» در قاموس او یعنی پذیرش بی‌چون و چرای شروط آمریکا. *مقاومت و تسلیم: دوگانه عزت و تحقیر 🔹 نه ‌بار اول است و نه آخر. هر بار که آمریکا صحنه را چیده، نتیجه‌اش تقویت اشغالگری بوده و حذف مسئله فلسطین از دستورکار. حالا هم پروژه روشن است: گرفتن ابزار مقاومت، احیای پروژه ابراهیم و تبدیل رژیم صهیونی به هژمون منطقه . 🔸 تجربه ثابت کرده است: هزینه مقاومت زیاد است اما هزینه سازش همیشه بیشتر است: «هزینه‌ی تسلیم شدن بمراتب بیشتر از هزینه‌ی کردن و ایستادگی کردن است. بله، ایستادگی کردن ممکن است هزینه‌ای داشته باشد، امّا دستاوردهای بسیار بزرگی دارد که صدها برابرِ آن هزینه برای ملّتها ارزش دارد؛ امّا شدن در مقابل دشمن عنود و لجوج و خبیث، جز لگدمال شدن، جز ذلیل شدن، جز بی‌هویّت شدن هیچ اثری ندارد.» ۱۳۹۷/۴/۹ 🔹 قاتل وقتی با دست خونین به صحنه جرم برمی‌گردد، قصد اعتراف ندارد؛ فقط می‌خواهد شواهد را پاک کند. شرم‌الشیخ تنها یک نشست نبود؛ یادآوری تلخ تاریخ بود: اگر در میدان نفهمی چه کسی کارگردان صحنه است، همانند رهبران اعراب که تحقیر شدند، خودت هم بخشی از دکور و ابزار کارگردان خواهی شد. نمایش‌های شرم‌الشیخ هیچ چیز را تغییر نمی‌دهند جز این که بار دیگر روشن می‌کنند چه کسانی واقعاً می‌سازند و چه کسانی از این «صلح‌بازی» سود می‌برند. 🔸 در برابر آمریکا و رژیم صهیونیستی، راهی جز دو مسیر پیش روی هر کشوری نیست: یا تسلیم می‌شوی، زیر بار خم می‌شوی و خودت را به بخشی از صحنه‌ای بدل می‌کنی که دشمن با دقت طراحی کرده است؛ یا مقاومت می‌کنی، پا بر قله و استقلال می‌گذاری و نشان می‌دهی که هیچ قدرتی نمی‌تواند اراده‌ای استوار را بشکند. هیچ میان‌بری وجود ندارد. در این میدان، تسلیم یعنی ناپدید شدن در پس پرده شرم و تحقیر و مقاومت یعنی روشن کردن مشعل عزت و استقلال. این درس تاریخی است که شرم الشیخ به ما داد: وقتی کنی، تو نویسنده سرنوشت خودت خواهی بود، هر جمله و هر فصلش را خودت می‌نگاری، هر برگش را با اراده و شجاعتت رقم می‌زنی. اما اگر تسلیم شوی، قلم از دستانت ربوده می‌شود؛ دیگران داستانت را خواهند نوشت و تو تنها بازیگری در صحنه‌ای خواهی بود که با تحقیر و شرم چیده‌اند. @rahbari_plus