🔰 #یادداشت | چرا مسأله ایران و آمریکا با مذاکره حل نمی‌شود؟ - ۲ 6⃣ در برابر سخنان بی‌منطق و زورگویی آن‌ها تسلیم شویم 🔸 آمریکا مدام به دنبال تخریب و محدود کردن #مسائل_حیاتی جمهوری اسلامی ایران است؛ او کاملا غیر منطقی از ما می‌خواهد که امکانات دفاعی‌مان، اقتدار منطقه‌ای‌مان را کنار بگذاریم. در واقع قدرت ملی خود را کنار بگذاریم: «دشمن میگوید بیایید مذاکره کنیم، یعنی اینکه شما بیایید پشت میز مذاکره بنشینید و ما به شما بگوییم باید شما موشک نسازید، شما هم باید قبول کنید؛ اگر قبول کردید که خب پدرتان درآمده؛ یعنی خودتان را #بی‌دفاع کرده‌اید؛ اگر قبول نکردید، همین آش است و همین کاسه؛ باز هم دعوا، باز هم تحریم، باز هم تهدید.» ۱۳۹۹/۰۵/۱۰ 🔹 تاسف‌بارتر اینکه «اگر ما تنازل هم بکنیم، آمریکا دست از نقش مخرّب خودش برنمیدارد.» ۱۳۹۵/۰۳/۱۴ ما این را در #مذاکرات_هسته‌ای تجربه کردیم. 7⃣ از فریب و دغل‌بازی آن‌ها چشم‌پوشی کنیم 🔸 #آمریکا و کشورهای اروپایی که مذاکره می‌کنند، مذاکره‌شان آمیخته‌ی با دغل و فریب‌کاری است: «این کسانی که پشت میز مذاکره ظاهر میشوند، آن جنتلمن‌های پشت میز مذاکره، همان تروریست‌های فرودگاه بغداد هستند، اینها همانها هستند؛ تفاوتی نمیکنند؛ لباس عوض میکنند؛ این #دست_چدنی‌ است که پوشش مخملی و #دستکش_مخملی را بیرون می‌آورد و خودش را نشان میدهد، وَالّا باطن، همان باطن است؛ هیچ تفاوتی ندارد. اینها نمیتوانند کسانی باشند که انسان به اینها اطمینان پیدا کند.» ۱۳۹۸/۱۰/۲۷ 🔹 مثلا «یکی از ترفندها هم همین است: یکی یک حرفی بزند، آن دیگری یک چیز دیگری بگوید، برای اینکه طرف مقابل را سردرگم کنند.» ۱۳۹۸/۰۶/۲۶ و یا «در اثنای کار مرتّب دبّه میکنند، مرتّب اضافه میکنند، مرتّب #چانه میزنند.» ۱۳۹۷/۰۵/۲۲ این مذاکره، مذاکره نیست فریب است. 8⃣ راه دخالت‌های آمریکا را باز کنیم 🔸 دشمن با مذاکره میخواهد راه #نفوذ خود را باز کند: «مذاکره و نشستن پشت میز و مانند اینها، مقدّمه‌ی دخالتها و حضورها است.» ۱۳۹۸/۱۰/۱۸ «اگر ما امروز راه را برای مذاکره با آمریکایی‌ها و وسوسه‌های آنها در بخش‌های مختلف، باز کنیم، نه فقط زمینه‌ساز نفوذ آشکار و پنهان آنها شده‌ایم بلکه پیشرفت مورد نظر کشور هیچ‌گاه محقق نخواهد شد و #عقب‌ماندگی قطعی خواهد بود.» ۱۳۹۵/۰۶/۲۸ 9⃣ فشار حداکثری را بپذیریم یعنی بپذیریم که به زانو درآمدیم 🔹 طرف مقابل، نشستن ما پشت میز مذاکره و قبول مذاکره از سوی ایران را به معنای به زانو درآوردن جمهوری اسلامی میداند. از همین رو مدام بر مذاکره اصرار دارد. حتی دلیل اینکه اروپایی‌ها را واسطه می‌کند از همین‌روست: «میخواهد بگوید که ما بالاخره با #فشار_اقتصادی، با تحریمهای شدید توانستیم ایران را به زانو دربیاوریم تا بیاید با ما بنشیند پشت میز مذاکره. میخواهد این را به دنیا تفهیم بکند، میخواهد اثبات کند که سیاست «#فشار_حداکثری» یک سیاست درستی است و این سیاست اثر کرد.» ۱۳۹۸/۰۸/۱۲ 🔸 در واقع او راهبرد فشار را با تاکتیک مذاکره جلو می‌برد تا طرف مقابل را ابتدا خسته کرده به زانو درآورد. سپس به مذاکره دعوت کند. «این مذاکره برای این است که محصول آن فشارها چیده بشود.» ۱۳۹۸/۰۳/۰۸ بدین‌ترتیب نتیجه این خواهد شد که ما معامله‌ای «بی‌فایده و باضرر» ۱۳۹۸/۰۳/۰۸ را قبول کنیم. یعنی به خوردن «#سم_مهلک» ۱۳۹۵/۰۵/۱۱ تن دهیم. @rahbari_plus

📝 #تحلیل | اقدام راهبردی برای حفظ صنعت پیشران در پیشرفت ملی ⏪ چرا رهبر انقلاب قاطعانه بر حفظ حق غنی‌سازی ایرانیان تأکید و اصرار میکنند؟ 🔰 صنعت هسته‌ای، مادر صنایع نوین 🔸در دنیای امروز، کاروان ملت‌ها شتابان در مسیر بهره‌گیری از #انرژی_هسته‌ای گام برمی‌دارند. این صنعت، مادرِ صنایع نوین و شاه‌کلیدِ دروازه‌های پیشرفت و رفاه است؛ بدون آن، حرکت به سوی آینده‌ای مطمئن و مستقل، رؤیایی دور از دسترس خواهد بود: «صنعت هسته‌ای یک صنعت مادر است. عرصه‌های متعدد علمی متأثر از صنعت هسته‌ای هستند. از جمله فناوری‌های دقیق و حساس، علوم پایه و مهندسی، کاربردهای پزشکی و دارویی متأثر از صنعت هسته‌ای هستند در صنایع مربوط به کشاورزی، مربوط به #محیط_زیست، این موارد متعددی از این قبیل هست که وابسته به صنعت هسته‌ایست یا متأثر از صنعت هسته‌ای است.» ۱۴۰۴/۰۳/۱۴ 🔰 چرخ غنی‌سازی، چرخ پیشرفت ایران 🔹#ایران نیز به برکت نبوغ درخشان جوانان و دانشمندان فرهیخته‌اش، در مسیر ساختن آینده‌ای توأم با اقتدار و پیشرفت گام در راه صنعت هسته‌ای نهاده و با همت بلند خویش به فناوری بومی این عرصه دست یافته است؛ افتخاری که ثمره‌ی ایمان، تلاش و #خودباوری ملتی بزرگ است: «ایران به برکت هوش جوانان، همت دانشمندان، تلاش فراوان توانست دارای چرخه کامل سوخت هسته‌ای بشود. یعنی ما امروز قادر هستیم سوخت هسته‌ای را از معدن تا خود نیروگاه تولید کنیم و پیش ببریم. این را جوانان و دانشمندان ما کردند. در دنیا کشورهایی که این توانایی را دارند شاید از عدد انگشتان دو دست کمتر است.» ۱۴۰۴/۰۳/۱۴ اکنون که ایران به قله‌ی فناوری هسته‌ای دست یافته است، #آمریکا با فشار و نیرنگ و جنگ روانی در پی آن است که با توقف غنی‌سازی چراغ پیشرفت ملت ایران را خاموش کند چراکه اگر چرخ غنی‌سازی از حرکت بایستد، پیکره‌ی صنعت هسته‌ای بی‌جان خواهد شد. گرفتن سوخت هسته‌ای از بیگانگان نیز راهی آزموده شده و شکست‌خورده است که سرانجامی جز #وابستگی و عقب‌ماندگی در پی ندارد: «در صنعت هسته‌ای یک نقطه وجود دارد که به منزله کلید است و آن عبارت است از غنی‌سازی اورانیوم. دشمنان ما بر همین غنی‌سازی اورانیوم تکیه کردند. #صنعت_هسته‌ای بدون داشتن توانایی غنی‌سازی یک چیز بی‌فایده است زیرا برای سوخت نیروگاه‌هامون باید دستمان را به دیگران دراز کنیم. ما اگر صد تا نیروگاه هسته‌ای داشته باشیم، اما #غنی‌سازی نداشته باشیم، به دردمان نمی‌خورد. برای خاطر این‌که نیروگاه هسته‌ای احتیاج به سوخت دارد. اگر این سوخت را نتوانیم در داخل کشور #تولید کنیم، باید دست دراز کنیم طرف آمریکا. و آن‌ها برای دادن سوخت هسته‌ای ممکن است ده‌ها شرط بگذارند. ما این را امتحان کردیم در دهه‌ی ۸۰. ما احتیاج داشتیم به [سوخت] ۲۰ درصد. وقتی [آمریکایی‌ها] دیدند ما روی گرفتن ۲۰ درصد دقت داریم و اصرار داریم، زیر قول خودشان زدند و ندادند.» ۱۴۰۴/۰۳/۱۴ 🔰 چرخ سانتریفیوژ که بچرخد، چرخ زندگی هم می‌چرخد 🔸آمریکا در سودای بازگرداندن ایران به دوران تاریکی و #عقب‌ماندگی است؛ دورانی که بر پیشانی‌اش شعار ننگینِ «ما نمی‌توانیم» حک شده بود. آنان با پیشرفت و #استقلال ملت ایران سرِ سازگاری ندارند و با تمام توان، در پی آن‌اند که راه تعالی و شکوفایی این سرزمین سرافراز را سد کنند. اما ایران با تکیه بر اراده‌ی پولادین مردمش، این مسیر روشن را با صلابت ادامه خواهد داد: «حرف اول آمریکایی‌ها این است که شما اصلاً صنعت هسته‌ای نداشته باشید. آن‌ها با #پیشرفت_ایران و استغنای ملت ایران مخالفند. پاسخ ما به یاوه‌گویی‌های دولت پر سر و صدا و بی تدبیر آمریکا معلوم است. در این مورد هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند.» ۱۴۰۴/۰۳/۱۴ 🔰 راه موفقیت در دیپلماسی از قدرت در میدان می‌گذرد در عرصه‌ی سیاست و دیپلماسی آن‌گاه که از جایگاه #اقتدار و با زبان قدرت پای به میدان مذاکره می‌گذاریم، طرف مقابل ناگزیر است به حقوق ملت ایران اذعان کند. ما توان آن را داریم که با حضوری عزتمندانه در مذاکره با #آمریکا، راهی بگشاییم که هم چرخ سانتریفیوژها بی‌وقفه بچرخد، هم سفره‌ی مردم رونق گیرد و تحریم‌های ظالمانه کنار زده شود. نکته‌ی کلیدی اما این است که امتیازگیری در دیپلماسی و مذاکرات سیاسی بسته به مولفه‌های #قدرت کشورها در عرصه‌ی میدانی است: «قدرت یک امر نسبی است؛ در هر مرحله‌ای از قدرت، انسان میتواند یک فعّالیّتی انجام بدهد. در مذاکرات دوره‌ی قبل بحث ما این بود که مثلاً اجازه بدهند پنج #سانتریفیوژ کار کند، آنها میگفتند نمیشود؛ وقتی‌که قدرت نیست، #دشمن این‌جوری وارد میشود؛ [امّا] وقتی شما نوزده هزار سانتریفیوژ به راه انداختید، نسل دوّم و سوّم و چهارمش را تولید کردید خب [دشمن‌] مجبور است قبول بکند؛ اقتدار این است. اگر اقتدار بود، انسان میتواند حتّی از #استکبار امتیاز بگیرد.» ۱۳۹۵/۰۳/۰۶ @rahbari_plus