🌟روایت زندگی به سبکی دیگر سبک زندگی جامعه مومنانه را که خوب بنگریم، می‌بینیم که در آن مؤمنان اعم از کوچک و بزرگ، فقیر و غنی، دولت‌مرد و غیره، همه و همه نسبت به یکدیگر احساس مسئولیت دارند. این احساس مسئولیت را به‌خوبی می‌توان در سبک زندگی اربعینی رصد نمود؛ ⏬ احساس مسئولیتی که در آن، دخترک خردسال آب به‌دست، حتی در نیمه‌شب نیز تمنای رفع عطش اطرافیان را دارد. ⏬ احساس مسئولیت مرد ژنده پوشی _که در جامعه‌ی کفر تنها یک کارتن‌خواب منفعل و مفلوک است_ در جامعه اربعینی، خود را به سیل خدمت‌گزاران رسانده و در این میان، حتی برای لحظه‌ای تاب کوچه نشینی بانوان و طفلان را ندارد، و سریعا به‌دنبال سرپناهی برای آنهاست. ⏬ احساس مسئولیت مادری که با طفلان قد و نیم قدش در شرایطی که خود نیاز به خدمت رسانی دارد، با روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر خادم جامعه اربعین می‌شود و این مجاهدت مسئولانه را در رگ‌های کودکان خود جاری و ساری می کند. ⏬ احساس مسئولیت پیرزن نود ساله ای که در کمال ناتوانی با دختر خود، راهی مسیر اربعین می شود. ⏬ احساس مسئولیتی که در آن، فرد بدون در نظر داشتن پست و مقام و منزلت اجتماعی، خادم جامعه اربعینی در هر شرایطی (حتی نظافت سرویس بهداشتی) می‌گردد. و هرکاری سخت‌تر، مسابقه برای انجام آن خدمت بیشتر. ⏬ احساس مسئولیتی که در آن انسان، زیبایی جامعه اربعینی را می‌چشد و دلش نمی‌آید که تنها خود به این لذت نائل شود، می‌رود و در شهر و دیار خود این لذت را به اشتراک می‌گذارد. ⏬ احساس مسئولیت، یعنی اگر جایی مردان هم تعلل در حضور اربعینی داشتند، زنان با استقامت و سرشار از عاطفه، با پیشروی و پیشتازی، چنان در این صحنه حاضر گردند که مردان پیرامون خود را هم وارد حرکت تمدنی اربعینی نمایند. ⏬ احساس مسئولیت یعنی بانوان زائری که دلشان تاب ندارد زنان دیگر در کوچه و خیابان بدون مکانی برای استراحت باشند، پس حتی مکان بسیار محدود عاریتی خود را هم با آن‌ها به اشتراک می‌گذارند. ✅ در جامعه‌ای با این همه احساس مسئولیت، که زن و مرد هم نمی‌شناسد، به سختی می‌توان احساس تملک شخصی را در افراد یافت، چه آنکه حتی خانواده‌هایی که ۲۰ روز ممتد خانه و مایحتاجش را با دیگر افراد به اشتراک می‌گذارند و با تمام وجود به زوار خدمت می‌کنند. و در پاسخ به این سوال که علت این همه گذشت چیست؟ می‌گویند: مگر ما چیزی از خود داشته‌ایم؟! همه دارایی ما از آن حسین بن علی علیه اسلام، است و از آن ولی است... اوست که همه چیز خود و خانواده اش را خرج کل جامعه انسانی نموده است. ✳️ در این سبک از جامعه، زائران هم جز کوله‌ای بسیار مختصر از دنیا هیچ ندارند‌! اما دائم بر سفره خان کرم ولی خویش بصورت عادلانه از نعم رنگارنگ برخوردارند. 🔆 زائران و مقیمان کوی اربعین، از اعطای هدیه به یکدیگر بالاخص به کودکان، غفلت ندارند؛ تا اینگونه احساس مسئولیت نسبت به خشنودی یکدیگر را نشان دهند! و این جلوه ای دل‌انگیز در تاریخ نگاره اربعینی است که بیشتر بر اساس عواطف پرشور زنانه در حال شکل گیریست. 💫با این اوصاف، کم است اگر بگوییم جامعه اربعینی جامعه امنیست! چراکه امنیت حداقل نیاز انسانیست که در این جامعه پاسخ داده می‌شود، سبک اربعین به دنبال رفع عطش از نیازهای حداقلی و سوق افراد به حقیقت فقر و نیاز خود است. این سبک جامعه، بدنبال ایجاد رابطه مستحکم و در هم‌تنیده‌ی مومنانه در ذیل ولایت حسین بن علیست. #روایت_اربعین #احساس_مسئولیت 🖋هدی صادق‌زادگان ┈┈••✾••┈┈ 💠راه سوم (شبکهٔ تخصصی زنان مترقی) ⏩@rahesevvom

✨میلاد بانوی دو عالم بر همگان مبارک✨ روایت رهبری از الگوی فاطمی ⏬بخش دوم ✳️روایت گری سازنده و برانگیزاننده روایت مقام معظم رهبری از الگوی فاطمی برای بانوی ایرانی و زنان متحیر دنیا، بر خلاف روایتیست که عموما از شخصیت زهرای اطهر ترسیم شده است. تصویر مشهور از الگوی فاطمی، ترسیم چهره‌ای مظلوم و البته بسیار والا مقام به لحاظ معنوی، علمی و فردی می باشد که روایتی خوب اما ناقص است. در این میان، ابعاد ناشناخته سازنده و برانگیزاننده حضرت فاطمه، روایت مورد نظر رهبریست ؛(10/12/1364) یعنی روایتی که مخاطب با شنیدن آن ، دیگر تاب نشستن و انفعال ندارد و بدنبال حرکتی برای ساختن خود و جامعه پیرامونیست. لذاست که چشیدن شیرینی روایت رهبری از الگوی فاطمی، وجود آدمی را مالامال از احساس مسئولیت می کند. ✳️ احساس مسئولیت، شاخص الگوی فاطمی رهبری، در پاسخ به دختر دانشجویی که از چگونگی الگوگیری از زندگانی حضرت سؤال نموده، چنین بیان می کند:«یک خصوصیات اصلی در شخصیت هر انسانی هست؛ آنها را بایستی مشخّص کنید و الگو را در آنها جستجو نمایید. مثلاً فرض بفرمایید در برخورد با مسائل مربوط به حوادث پیرامونی، انسان چگونه باید برخورد کند؟ حالا حوادث پیرامونی، یک وقت مربوط به دوره‌ای است که مترو هست و قطار هست و جت هست و رایانه هست؛ یک وقت مربوط به دوره‌ای است که نه، این چیزها نیست؛ اما حوادث پیرامونی بالاخره چیزی است که انسان را همیشه احاطه می‌کند.  انسان دوگونه میتواند با این قضیه برخورد کند: یکی مسؤولانه، یکی بی‌تفاوت. مسؤولانه هم انواع و اقسام دارد؛ با چه روحیه‌ای، با چه نوع نگرشی به آینده. آدم باید این خطوط اصلی را در آن شخصی که فکر می‌کند الگوی او می‌تواند باشد، جستجو کند و از آنها پیروی نماید».(۱۳۷۷/۲/۷) ✳️کنشگری در شعب ابی طالب در کودکی رهبری از مشخصه برخورد مسئولانه، وارد بحث کنشگری حضرت زهرا (س) در شعب ابی‌طالب می‌شوند؛ در این ایام، بنا به بیانات رهبری در  ۱۳۷۱/۹/۲۵، «دختری حدوداً هفت، هشت ساله یا دو، سه ساله -بنابر اختلاف روایات، کمتر و بیشتر- در شرایطی که خدیجه و ابوطالب از دنیا رفتند، آن شرایط دشوار را تحمّل کرد. پیغمبر تنهاست، بیغمگسار است، همه به او پناه می‌آورند؛ ولی کیست که غبار غم را از چهره خودِ او بزداید؟ یکوقت خدیجه بود، که حالا نیست. ابوطالب بود، که حالا نیست. در چنین شرایط دشواری، در عین آن گرسنگیها و تشنگیها و سرما و گرمای دوران سه‌ساله شعب ابی‌طالب که از دورانهای سخت زندگی پیغمبر است و آن حضرت در درّه‌ای با همه مسلمانان معدود، در حال تبعید اجباری زندگی میکردند؛ این دختر مثل یک فرشته نجات برای پیغمبر؛ مثل مادری برای پدر خود؛ مثل پرستار بزرگی برای آن انسان بزرگ، مشکلات را تحمّل‌کرد. غمگسار پیغمبر شد.» او مثل یک مشاور، پرستار و یک مادر برای پدری تنها و بدون حامیست که رهبر امت نوپای بحران زده است. به تعبیر رهبری سن فاطمه زهرا (س) در این دوران، معادل دختر نوجوان ده، دوازده ساله امروز است؛...مقام معظم رهبری در ادامه این تعبیر بیان می‌کنند،« آیا این نمیتواند برای یک جوان الگو باشد، که نسبت به مسائل پیرامونی خودش زود احساس مسؤولیت و احساس نشاط کند؟ آن سرمایه عظیم نشاطی را که در وجود اوست، خرج کند، برای این‌که غبار کدورت و غم را از چهره پدری که مثلاً حدود پنجاه سال از سنش میگذرد و تقریباً پیرمردی شده است، پاک کند. آیا این نمیتواند برای یک جوان الگو باشد؟ این خیلی مهمّ است.»(۱۳۷۷/۲/۷) این روایت ادامه دارد... 🖋️هدي صادق‌زادگان #فاطمه‌ای_که_نمی‌شناسیم #روایت_زن #احساس_مسئولیت ┈┈••✾••┈┈ 💠راه سوم ⏩@rahesevvom

🏴بازنشر به بهانه ایام اربعین حسینی🏴 🌟روایت زندگی به سبکی دیگر سبک زندگی جامعه مومنانه را که خوب بنگریم، می‌بینیم که در آن مؤمنان اعم از کوچک و بزرگ، فقیر و غنی، دولت‌مرد و غیره، همه و همه نسبت به یکدیگر احساس مسئولیت دارند. این احساس مسئولیت را به‌خوبی می‌توان در سبک زندگی اربعینی رصد نمود؛ ⏬ احساس مسئولیتی که در آن، دخترک خردسال آب به‌دست، حتی در نیمه‌شب نیز تمنای رفع عطش اطرافیان را دارد. ⏬ احساس مسئولیت مرد ژنده پوشی _که در جامعه‌ی کفر تنها یک کارتن‌خواب منفعل و مفلوک است_ در جامعه اربعینی، خود را به سیل خدمت‌گزاران رسانده و در این میان، حتی برای لحظه‌ای تاب کوچه نشینی بانوان و طفلان را ندارد، و سریعا به‌دنبال سرپناهی برای آنهاست. ⏬ احساس مسئولیت مادری که با طفلان قد و نیم قدش در شرایطی که خود نیاز به خدمت رسانی دارد، با روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر خادم جامعه اربعین می‌شود و این مجاهدت مسئولانه را در رگ‌های کودکان خود جاری و ساری می کند. ⏬ احساس مسئولیت پیرزن نود ساله ای که در کمال ناتوانی با دختر خود، راهی مسیر اربعین می شود. ⏬ احساس مسئولیتی که در آن، فرد بدون در نظر داشتن پست و مقام و منزلت اجتماعی، خادم جامعه اربعینی در هر شرایطی (حتی نظافت سرویس بهداشتی) می‌گردد. و هرکاری سخت‌تر، مسابقه برای انجام آن خدمت بیشتر. ⏬ احساس مسئولیتی که در آن انسان، زیبایی جامعه اربعینی را می‌چشد و دلش نمی‌آید که تنها خود به این لذت نائل شود، می‌رود و در شهر و دیار خود این لذت را به اشتراک می‌گذارد. ⏬ احساس مسئولیت، یعنی اگر جایی مردان هم تعلل در حضور اربعینی داشتند، زنان با استقامت و سرشار از عاطفه، با پیشروی و پیشتازی، چنان در این صحنه حاضر گردند که مردان پیرامون خود را هم وارد حرکت تمدنی اربعینی نمایند. ⏬ احساس مسئولیت یعنی بانوان زائری که دلشان تاب ندارد زنان دیگر در کوچه و خیابان بدون مکانی برای استراحت باشند، پس حتی مکان بسیار محدود عاریتی خود را هم با آن‌ها به اشتراک می‌گذارند. ✅ در جامعه‌ای با این همه احساس مسئولیت، که زن و مرد هم نمی‌شناسد، به سختی می‌توان احساس تملک شخصی را در افراد یافت، چه آنکه حتی خانواده‌هایی که ۲۰ روز ممتد خانه و مایحتاجش را با دیگر افراد به اشتراک می‌گذارند و با تمام وجود به زوار خدمت می‌کنند. و در پاسخ به این سوال که علت این همه گذشت چیست؟ می‌گویند: مگر ما چیزی از خود داشته‌ایم؟! همه دارایی ما از آن حسین بن علی علیه اسلام، است و از آن ولی است... اوست که همه چیز خود و خانواده اش را خرج کل جامعه انسانی نموده است. ✳️ در این سبک از جامعه، زائران هم جز کوله‌ای بسیار مختصر از دنیا هیچ ندارند‌! اما دائم بر سفره خان کرم ولی خویش بصورت عادلانه از نعم رنگارنگ برخوردارند. 🔆 زائران و مقیمان کوی اربعین، از اعطای هدیه به یکدیگر بالاخص به کودکان، غفلت ندارند؛ تا اینگونه احساس مسئولیت نسبت به خشنودی یکدیگر را نشان دهند! و این جلوه ای دل‌انگیز در تاریخ نگاره اربعینی است که بیشتر بر اساس عواطف پرشور زنانه در حال شکل گیریست. 💫با این اوصاف، کم است اگر بگوییم جامعه اربعینی جامعه امنیست! چراکه امنیت حداقل نیاز انسانیست که در این جامعه پاسخ داده می‌شود.این سبک جامعه، بدنبال ایجاد رابطه مستحکم و در هم‌تنیده‌ی مومنانه در ذیل ولایت حسین بن علیست. #روایت_اربعین #احساس_مسئولیت 🖋هدی صادق‌زادگان ┈┈••✾••┈┈ 💠راه سوم (شبکهٔ تخصصی زنان مترقی) ⏩@rahesevvom