#آیت_الله_جوادی_آملی #قرآن_حکیم_از_منظر_امام_رضا 📌 چرا امام هشتم (علیه السلام)، «رضا»ست؟ 🍀 هیچ موجودی از هیچ موجود دیگری راضی نمی‌شود، مگر به وساطت مقام امام هشتم؛ هیچ انسانی به هیچ توفیقی دست نمی یابد و خوشحال نمی شود، مگر به وساطت مقام رضوان رضا (سلام الله علیه)؛ 🍀 و هیچ نفس مطمئنه ای به مقام راضی و مَرضی بار نمی‌یابد، مگر به وساطت مقام امام رضا! او نه چون به مقام رضا رسیده است، به این لقب ملقّب شده است! بلکه چون دیگران را به این مقام می‌رساند، ملقّب به رضا شد. 🍀 ممکن است در بین آحاد امّت کسانی باشند که به مقام رضوان راه پیدا کنند؛ چون پایان بخش سورة مبارکة فجر که فرمود: 🍀 یا أیَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَهُ ارْجِعِی إلی رَبِّکِ راضِیَهً مَرضِیَّه (1)مخصوص ائمه (ع) نیست، شامل سائر انسانهای ملکوتی‌منش هم می‌شود. 🍀 ممکن است در بین امّت کسانی باشند که دارای نفس مطمئنه و نائل به مقام راضِیَهً مَرضِیَّهً بشوند، امّا رضا نخواهند بود! آنها جزء امّت‌اند، ولی امام رضا (ع) واسطه است که چنین افرادی در بین امّت به مقام راضِیَهً مَرضِیَّهً راه پیدا می کنند. 📚قرآن حکیم از منظر امام رضا علیه السلام📚 🌿🌿🌿 کانال قرآنی رحیق شهادت امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه و الثناء را به شما عزیزان تسلیت عرض می کند. التماس دعا @rahighemakhtoom

فرمت:#ویدئو زمان:3/13 #صلوات_خاصه #امام_رضا #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 🏴 السلام علیک یاعلی بن موسی الرضا 🏴 ◼️نعمتی به هیچ کس نمیرسد،که او خوشحال بشود، مگر به وساطت رضا 🌿🌿🌿 کانال قرآنی رحیق شهادت امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه و الثناء را به شما عزیزان تسلیت عرض می کند. التماس دعا @rahighemakhtoom

#معرفی_کتاب 📚نام کتاب: قرآن حکیم از منظر امام رضا علیه السلام 📘 تک جلدی 📖مؤلف: آیت الله جوادی آملی مدظله العالی 🔸صفحه آرایی: پژوهشگاه علوم وحیانی معراج 🔸شرح کوتاه: 🔹قرآن حكيم و عترت كريم، دو يادگار ماندگار پيامبر اكرم (ص)‌اند كه به جهت عظمت والا و نقش حساس و خطير آن‌ها همواره مورد توجه و اهتمام مسلمانان بوده و مي‌باشند. 🔹هشدارهاي تكان دهندهٴ آن حضرت دربارهٴ اين دو امانت الهي بعد از جريان رسالت و اتحاد و هماهنگي بين آن دو ايجاب مي‌كرد كه مؤمنان راستين و صادق، همواره به فكر اين دو يادگار مهم رسالت باشند و با تمسك به قرآن و عترت، به موازات هم و بدون تفاوت، هم قرآن حكيم را در جايگاه اصلي آن ببينند و هم عترت عزيز را در ارايهٴ نقش مهم‌شان ياري كنند. 🔹از بهترين زمينه‌هايي كه مي‌توان به هماهنگي ثقل اكبر و اصغر، راه يافت، اين است كه قرآن را از زبان عترت و عترت را از زبان قرآن بيابيم. 🔹كتاب ارزشمند «قرآن حكيم از منظر امام رضا (عليه‌السلام)» در راستاي اين هدف تأليف شد و در مباحث وزين خويش در يك مقدمه، يك روضه و چهار جنت به آشنايي با حقيقت قرآن، قرآن علمي و عيني، راه و شرايط شناخت قرآن، موانع شناخت قرآن، تفاوت تدبر در قرآن و استنطاق آن، تشويق قرآن به تحصيل برهان عقلي و دريافت شهود قلبي، جايگاه شهود قلبي در قرآن و... مي‌پردازد. 🌱🌱🌱 #معرفی_کتاب #قرآن_حکیم_از_منظر_امام_رضا 🆔 @rahighemakhtoom

#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌 کلامُکُم نُور ▪️ ابن السکّیت که از علمای معروف بود از وجود مبارک امام رضا (سلام الله علیه) سؤال کرد که حجّت خدا امروز بر مردم چیست؟ مردم با چه معیاری حق را از باطل، صدق را از کذب، خیر را از شر و حَسن را از قبیح تشخیص بدهند؟ «فَقَالَ ع الْعَقْل‏»؛ عقل میزان و حجّت خوبی است. وقتی وجود مبارک امام رضا (سلام الله علیه) این مطلب را در پاسخ به سؤال ابن السکّیت فرمود، ابن السکّیت گفت: «هَذَا وَ اللَّهِ‏ هُوَ الْجَوَابُ‏»،[1] جواب حقیقی آن است که حجّت خدا بر مردم، عقل است. این عقل عبارت است از عقل برهانی است؛ آن قدر قدرتمند است که هم وهم را از خودپردازی و خیال را از خودپروازی و همچنین شهوت و غضب را از پرواز و پرداز بی جا عِقال کند. ▪️ حدیث دیگری که از وجود مبارک امام رضا (سلام الله علیه) رسیده است این است که فرمود: «صَدِیقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُه وَ عَدُوُّهُ جَهْلُه‏»؛[2] دوست هر فرد و ملّتی عقل آن فرد یا ملّت است، دشمن هر فرد یا ملّتی جهل آن ملّت است. اوّل عقل را معنا کردند، عقل یعنی قدرتی که بتواند دهن آدم را ببندد، چشم آدم را کنترل کند، هر محرم و نامحرمی را نبیند، هر بد و خوبی را نگوید، هر زشت و زیبایی را نگوید، هر حق و باطلی را ننویسد و جامعه را مُلتهب نکند. کسی که راست می‌ گوید، حق می ‌گوید، هم خود راحت است هم جامعه را راحت نگه می ‌دارد. فرمود اگر کسی عاقل شد، دوست او همین عقل است. درست است که زن و بچه خودش را دوست می ‌دارد، اینها وسیله ‌اند نه هدف! این امام است، ما در زیارت اینها می ‌گویم: «کَلامُکُم نُورٌ»،[3] در زیارت اینها در مشاهد مشرف عرض می ‌کنیم: «کَلامُکُم نُورٌ». وقتی از امام رضا (سلام الله علیه) سؤال می ‌کنند که دوست آدم کیست؟ یا خود حضرت ابتدائاً می ‌گوید: «صَدِیقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُه»؛ انسان یک دوست بیشتر ندارد و آن فهم اوست، مگر ما چند تا دوست داریم؟ این را آقایان طلبه‌ ها هم می ‌دانند که وقتی خبر مقدم بر مبتدا شد، نکته‌ ای دارد. این «صَدِیقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُه»، این «صدیق» خبر مقدم و «عقل» مبتدای مؤخر است. تقدیم این خبر بر آن مبتدا برای افاده حصر است؛ یعنی انسان یک رفیق دارد و آن فهم اوست، همین! بقیه ابزار هستند. این را ما می ‌گوییم: «کَلامُکُم نُورٌ». ما دو تا رفیق، چهار تا رفیق، ده تا رفیق که نداریم؛ یک رفیق داریم و آن ادب ماست، آن فهم ماست. ▪️ حضرت فرمود انسان یک دوست دارد و آن فهم اوست. نفرمود عقل هر کسی دوست اوست. مبتدا را که مقدم ذکر نکرد، خبر را مقدم ذکر کرد. این که خبر را قبل از مبتدا ذکر کرد، برای افاده حصر است؛ یعنی انسان فقط و فقط یک دوست دارد و آن فهم اوست. این است! ما به زیارت چنین ائمه‌ای می‌رویم، «صَدِیقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُه وَ عَدُوُّهُ جَهْلُه‏»؛ انسان یک دشمن دارد و آن بی ‌ادبی اوست. بی‌ عقلی اوست. حرفی می ‌زند خلاف، خودش را به زحمت می‌ اندازد. کاری می ‌کند خلاف، خودش را به زحمت می‌ اندازد. این می ‌شود امام رضا، این می‌ شود مشهد رضوی، این هم «کَلامُکُم نُورٌ». این است که اینها می ‌مانند این حرف ماندنی است، چون با فطرت ما سازگار است، با نظام هستی ما سازگار است. «عدو کلّ امرئ جهله»، «صَدِیقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُه»، در یک فصل عقل را معین کرده است که تنها میزان است، در فصل دوم مشخص کرد تنها دوست آدم ادب اوست. این حرف رضاست. ما شیعه اینها هستیم. اینکه می ‌گوییم: «کَلامُکُم نُورٌ»، برای همین بیانات نورانی است. ▪️ همین امام رضا (صلوات الله و سلامه علیه) فرمود عبادت، چیز بسیار خوبی است، نماز و روزه واجب که سرجایش محفوظ است؛ اما نمازهای مستحبی، روزه‌های مستحبی، آنها هم خیلی معیار نیست، «لَیسَتِ الْعِبَادَةُ كَثْرَةَ الصِّیامِ‏ وَ الصَّلَاةِ‏»؛ آن نمازها وروزه‌ های مستحبی ثوابش محفوظ است، اما اینها عبادت نیست. «وَ إِنَّمَا الْعِبَادَةُ كَثْرَةُ التَّفَكُّرِ فِی أَمْرِ اللَّه‏»،[4] فکر در تدبیر الهی و موحّدانه زندگی کردن عبادت است. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1397/05/04 📝 پی نوشت: [1]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‌1، ص25. [2]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص11. [3]. من لا یحضره الفقیة، ج2، ص616. [4]. تحف العقول، النص، ص442. 🌿🌿🌿 کانال قرآنی رحیق شهادت امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه و الثناء را به شما عزیزان تسلیت عرض می کند. التماس دعا @rahighemakhtoom

#کوثر_حکمت #حجت_خدا #حق #کلامکم_نور #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 📌 کلامکم نور زمان:6/04 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

⏺احیای امر اهل بیت⏺ 🏴سالروز شهادت امام هشتم شیعیان حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام تسلیت باد 🏴 #امام_رضا #امام_هشتم #علی_بن_موسی_الرضا #علم #اهل_بيت #جوادی_آملی #آیت_الله_جوادی_آملی @rahighemakhtoom

#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌 ناصح #جامعه 🔹 مرحوم علامه طباطبایی را خدا غریق رحمت کند! وقتی به حرم می ‌رفت، در و دیوار را می ‌بوسیدند، برای اینکه حرف‌ های آنها، آدم را زنده می ‌کند. ائمه (علیهم السلام) حرف ‌هایی دارند که واقعاً آدم را زنده می‌کند! به ما گفتند «بِالنَّصِیحَةِ لِأَئِمَّةِ الْمُسْلِمِین»،[1] گفتند نصیحت کنید؛ ما خیال می ‌کنیم نقد کردن و انتقاد کردن و اعتراض کردن اینها نصیحت است؛ اما همین ‌ها نصیحت را برای ما معنا کردند. گفتند این سوزن خیاط را می ‌گویند «منصحه»؛ خود خیاط را می‌ گویند «ناصح»، آن لباسی که ساخت را می‌ گویند «نصاح». اگر ما لباسی بدوزیم و به تن برادر مؤمن خود بپوشیم که آبروی او محفوظ باشد، این می ‌شود «نصیحت». چرا سوزن را می‌ گویند «منصحه»؟ چرا خیاط را می ‌گویند «ناصح»؟ چرا این لباس را می‌ گویند «نصاح»؟ برای اینکه این آبروی آدم را حفظ می‌کند. ما موظف هستیم نصیحت بکنیم، اگر واقعاً یک اشکالی دیدیم، حضوری می ‌توانیم بگوییم. 🔹 مرحوم آقای دیباجی را خدا رحمت کند! از علمای بزرگ اصفهانی بود که در قم درس می‌ خواند. یک سفری ایشان تنها رفته بودند کردستان و آمدند که برای ما تعریف کردند، گفت آنجا کوه‌ های بلندی دارد که با قاطر رفتیم، بالای کوه بود و سرد هم بود؛ بعد زمستان شد و برف سنگینی دامنه‌ های کوه کردستان آمده بود، ما شنیدیم که چند نفر از این عزیزان سپاهی که آنجا سنگردار بودند، این قدر مقاومت کردند و ایستادند تا یخ زدند و مردند! گفتند ما دین خود را باید حفظ کنیم. این شهدا را آوردند، در مجلس ترحیم آنها در همین مسجد اعظم رفتم و تا آخر نشستم، خجالت کشیدم و گریه کردم. این دین یقیناً محفوظ است، این نظام یقیناً محفوظ است، این انقلاب محفوظ است؛ خدا خدای اینهاست! آن وقت حیف است که همه بهره می ‌برند و ما بهره نمی‌بریم! بازی نکنیم و کسی را هم بازی ندهیم؛ اگر این چنین نباشد «گو کوه تا به کوه منافق سپاه باش»،[2] کاری از پیش نمی ‌برند. 🔹 وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) دارد که در شب بدر ما تعداد کمی سرباز داشتیم، به اینها خرما می‌ دادیم، اما آنها [مشرکین] کباب می ‌دادند، ما هیچ چیزی نداشتیم، ما پیاده بودیم اما آنها سواره بودند، جنگی نکرده بودیم، خیلی‌ها می‌لرزیدند! وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تا صبح کنار یک درخت مشغول زمزمه و مناجات بود، گویا اصلاً فردا جنگ نیست،[3] این همان دین است! 📚 دیدار مسئولین رسیدگی به امور مساجد با حضرت استاد تاریخ: 1398/02/09 [1]. كافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص403. [2]. غزل منسوب به حافظ؛ «از خارجی، هزار به یک جو نمی‏خرند ٭٭٭ گو کوه تا به کوه، منافق سپاه باش» [3]. الجامع لأحكام القرآن، ج‏7، ص372. 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

برشی از کتاب #مفاتیح_الحیات آیت الله #جوادی_آملی #سبک_زندگی_اسلامی #دانش #دانش_سودمند 🔅🔅🔅 📌 برخی آموزش های مورد نیاز 🍃 آموزش عقاید: 🌱رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: نخستین کلمه ای که به زبان کودکانتان می آورید کلمه لا اله الا الله [توحید] باشد. 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

📌 اول ربیع الاول هجرت پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم ▫ شب اول ماه ربیع الأول، مصادف با دو واقعه مهم تاریخ صدر اسلام یعنی هجرت خاتم الأنبیاء(صلوات الله علیه) از مکه به مدینه و بیتوتۀ سید الأوصیاء (سلام الله علیه) در بستر آن حضرت است که هردوی این وقایع به نوبۀ خود از اهمیت بساری بر خوردار می باشد. ▫ بنابر نقل های روایی معتبر از منابع شیعه و سنی مانند ثعلبي از مفسران بزرگ و معروف اهل سنت ، نزول آیۀ(ومِنَ النّاسِ مَن يَشري نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللّهِ واللّهُ رَؤفٌ بِالعِباد) را به حق در شأن مولی الکونین حضرت علی(ع) می دانند. *مفسر بزرگ قرآن کریم و صاحب #تفسیر_تسنیم نیز در جلد دهم #تفسیر خود بصورت تفصیلی بدین واقعه ی مهم پرداخته که در ذیل مختصرا از نظر می گذرانیم:* ♻️ مردم با توجه به انگيزه و هدف اخروي خود در اعمال عبادي سه دسته‌اند: برخي براي رهيدن از دوزخ جانشان را در دنيا نثار مي‌كنند، پس خدا را «خوفاً من النار» عبادت مي‌كنند و بعضي جانشان را براي دستيابي به بهشت و مغفرت الهي به خدا مي‌فروشند، پس خدا را «شوقاً إلي الجنّة» عبادت مي‌كنند و دسته سوم كه از برجستگان قيامت‌اند، جانشان را در راه خدا نثار مي‌كنند تا به رضوان الهي برسند: (وفِي الآخِرَةِ عَذابٌ شَديدٌ ومَغفِرَةٌ مِنَ اللّهِ ورِضوان) كه برترين درجه و مقام و مخصوص اولياي الهي است: (ورِضوانٌ مِنَ اللّهِ اَكبَر) و آيه مورد بحث بيان كننده درجه همين گروه سوم است كه جان خود را براي خشنودي خدا به او مي‌فروشند. 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

حضرت آیت الله #جوادی_آملی: 💢 خدای سبحان به جبرئیل و میکائیل وحی کرد که من شما را برادر یکدیگر و عمر یکی از شما را طولانی‌تر قرار دادم، کدام‏یک حاضرید ایثار کنید و زندگی دیگری را بر خود مقدم دارید؟ 🌀 غیر از شیعه بسیاری از مفسران عامه نیز معتقدند که این آیه شریفه (ومِنَ النّاسِ مَن یَشری نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللّهِ واللّهُ رَؤفٌ بِالعِباد) در شأن امیرمؤمنان (علیه‌السلام) در جریان «لیله المبیت» نازل شده است؛ برای نمونه، ثعلبی از مفسران بزرگ و معروف اهل سنت، در این باره می‌نویسد: 🚩 پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) هنگام هجرت از مکّه فرمان داد تا علی(علیه‌السلام) در بستر او بخوابد و پارچه سبز رنگی (بُرْد حَضْرَمی) را که مخصوص پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) بود بر روی خود بکشد. سرانِ قریش از هر قبیله‌ای نماینده‌ای برگزیده بودند تا پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) را محاصره کرده و به‏ شهادت رسانند. خدای سبحان به جبرئیل و میکائیل (علیهما‌السلام) وحی کرد که من شما را برادر یکدیگر کردم و عمر یکی از شما را طولانی‌تر قرار دادم، کدام‏یک حاضر است ایثار کند و زندگی دیگری را بر خود مقدم دارد؟ هیچ یک حاضر نشدند، پس خداوند به آنان وحی فرمود که اکنون علی(علیه‌السلام) در بستر پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) آرمیده و آماده است تا جان خویش را فدای او سازد. به زمین بروید و نگهبان او باشید. 🚩هنگامی که جبرئیل بالای سر و میکائیل پایین پای علی(علیه‌السلام) قرار گرفتند، جبرئیل گفت: آفرین بر تو ای علی! خداوند به وجود تو بر فرشتگان مباهات می‌کند، آن‌گاه این آیه شریفه نازل شد. 📚 #تفسیر_تسنیم، ج۱۰ 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

برشی از #تفسیر_تسنیم_جلد_اول(18) #تفسیر_قرآن #تفسیر_تخصصی #سوره_حمد #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 ▪ نكته شايان توجه اين كه، قرآن كريم از آن جهت كه كلام خداوند است و متكلم آن با ايجاد اين حروف و كلمات، كتاب تدويني را فراهم ساخت، صبغه‌ي «تعليم» دارد و از آن جهت كه بندگان خدا آن را تلاوت مي كنند و معاني آن را فرا مي گيرند و با عمل به محتواي آن تزكيه مي شوند، صبغه‌ي «تعلّم» دارد. ▪ بر اين اساس، هنگامي كه خداوند مي فرمايد: (بسم الله) نبايد متعلّق آن را استعانت و مانند آن دانست يا معناي حرف جر را استعانت توهم كرد؛ اما هنگامي كه بندگان خدا آن را تلفظ مي كنند متعلّق آن مي تواند مادّه استعانت و نظير آن باشد؛ چنانكه معناي حرف جر نيز مي تواند استعانت باشد. البته اين مطلب به معناي جمع دو استعانت نيست؛ زيرا حتماً بايد از جمع آن دو پرهيز كرد. به هر تقدير، چون كلمه (بسم الله) جزء سوره و نيز جزء قرآن است، اگر براي استعانت يا عنوان ديگر قرائت شود، گرچه از لحاظ لفظ شامل حال خود نمي شود، ولي از جهت ملاك، خود را نيز در بر مي گيرد؛ يعني استعانت از خداوند همان طور كه نسبت به ساير اجزاي سوره و همچنين ساير كلمات قرآن مجيد محقّق است، نسبت به خودِ (بسم الله) نيز محقّق خواهد بود. حتي در ابتداي به نام خداوند، بايد نام الهي را سرآغاز افتتاح و ابتداء و تسميه و بَسْمَله دانست. ▪ آري اگر (بسم الله) جزو سوره نبود و خارج از قرآن بود مي توانست به عنوان ابتداء به نام خدا قرار گيرد و با افتتاح آن، سوره شروع شود. ▪ به هر حال تسميه‌ي الهي مفتاح هر دِرِ بسته و كليد هر مخزن است.[ چنانكه نظامي گنجوي در آغاز مخزن الأسرار مي گويد: بسم الله الرحمن الرحيم/هست كليد در گنج حكيم... و در طليعه ليلي و مجنون چنين مي سرايد: اي نام تو بهترين سرآْغاز/بي نام تو نامه كي كنم باز... و در آغاز هفت پيكر مي سرايد: اي جهان ديده بود خويش از تو/هيچ بودي نبود پيش از تو/ در بدايت بدايت همه چيز/در نهايت نهايت همه چيز /در مبدأ اسكندرنامه چنين مي فرمايد: خدايا جهان پادشاهي تو راست/زما خدمت آيد خدايي تو راست/ پناه بلندي و پستي تويي/همه نيستند آنچه هستي تويي ... ▪ و در آغاز اقبالنامه مشابه طليعه مخزن الأسرار چنين سروده است: خرد هر كجا گنجي آرد پديد/زنام خدا سازد آن را كليد/خداي خردبخش بخرد نواز/همان ناخردمند را چاره ساز ... ▪ البته بينش توحيدي همه سرايندگان ادب پرور يكسان نيست. از اين رو آنچه جناب حكيم ابوالقاسم فردوسي فرموده است: به نام خداوند جان و خرد/كزين برتر انديشه برنگذرد... با آنچه جناب شيخ محمود شبستري فرموده است، همتاي هم نيست: ▪ به نام آنكه جان را فكرت آموخت/چراغ دل به نام جان برافروخت... زيرا گرچه فردوسي خداوند را خالق جان و خالق خرد ناميد، اما مطلب سوم كه تنظيم رابطه بين جان انديشور و بين انديشه است در نظم دلپذير وي نيامد؛ ليكن عارف شبستر گذشته از اشاره ضمني به خالقيت خداوند نسبت به مطلب اول و دوم يعني آفرينش جان و آفرينش فكرت و انديشه، به مطلب سوم، يعني ربوبيت خداوند در تعليم انسان و ايجاد فروغ انديشه در جان انديشور توجه كرد، تا كسي نپندارد كه گرچه خداوند اصل جان و اصل علم را آفريد، ليكن فراگيري علم از ناحيه‌ي خود روح انساني انجام مي شود و دانشمند در فراگيري دانش نيازمند افاضه علم از خداوند نيست. ▪ خلاصه آن كه، فردوسي(رحمه الله) به دو جعل بسيط اشاره كرد و شبستري(رحمه الله) به دو جعل بسيط و يك جعل تأليفي اشاره كرد. به هرتقدير، «عرفان گلشن راز» مشهود صاحبدلان است، چنانچه «حماسه شاهنامه» معلوم صاحب نظران و هر دو در ساحت توحيد الهي، به نظم منضود مي پردازند؛ گرچه امتياز بَصَر از نَظَر را نبايد از نظر دور داشت و رجحان بَصَر بر نَظَر را بايد مقتضاي بصيرت دانست. مناسب است عنان كلام از مسير مشهور عدول نكند و به معبر مستور وارد نگردد كه كاميابان از آن اندكي از راهيان طريقِ معرفت و قليلي از سالكان صراطِ عبادت شُكري و مسافت حُبّي هستند. آري حريّت از غيرصَمَد بهره‌ي بندگان اجوف نخواهد شد و شهود شهيد مطلق نصيب هر أكمه و أعور و أحول و أعمي نيست. ادامه دارد... 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom