eitaa logo
رهنامه پژوهش
1.2هزار دنبال‌کننده
237 عکس
5 ویدیو
33 فایل
🔻 معاونت پژوهش حوزه های علمیه 🔻 مدیریت ترویج پژوهش ☘️رهنامه پژوهش، فصلنامه ای برای ترویج فرهنگ پژوهش، ارتقای مهارتهای پژوهشی و افزایش سواد پژوهش در میان طلاب جوان: www.rahnamehmag.ir ▫️ارتباط با سردبیر ✅ @sadramah ارسال پیامک 5000400030096
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 تخصص گرایی ⭕️ آفت های تخصص گرایی 💠 گاهی ها آنقدر ریز می شود که ارتباطش با سایر قسمت ها فراموش می شود. 💠 در علوم جدید طوری شده که تخصص های ریز، ارتباط خود را با سایر علوم و گرایش ها از دست داده و مشکلاتی ایجاد شده است، لذا به فکر افتاده اند تا رشته های بین بخشی را زیاد کنند و توصیه کنند. 💠 آنهایی که رشته های خاصی را می خوانند، در رشته های مربوط هم، کم و بیش کار کنند. 💠 ، آفات و کمبودها و مشکلاتی دارد که با رشته های بین بخشی هم به طور کامل حل نمی شود. 💠 ممکن است در علوم دینی هم چنین مساله ای وجود داشته باشد؛ مثلا اگر کسی فقط در فقه متخصص شود و به تفسیر یا ادبیات کاری نداشته باشد، به راحتی ممکن است مشکل پیدا کند و در استنباطش از آیه و روایت، اشتباه کند. مرحوم آیت الله مصباح یزدی (ره) خشت اول، شماره ۷، صفحه ۳۳ @rahnameh رهنامه پژوهش
🔴 تخصص گرایی ⭕️ آفت های تخصص گرایی (حجاب حاجز بین رشته ها) ... اگر کسی فقط در فقه متخصص شود و به تفسیر یا ادبیات کاری نداشته باشد، به راحتی ممکن است مشکل پیدا کند و در استنباطش از آیه و روایت، اشتباه کند. 💠 به این خاطر توصیه می شود آنقدر حجاب حاجزی بین رشته ها ایجاد نکنند که دیگر به آنها سر نزنند و باعث شود که یک نوع بیگانگی بین رشته های علمی پیدا شود. 💠 ولی از آن طرف هم نباید از ترس اینکه چنین اتفاقاتی بیفتد، از دست بکشیم؛ چون اگر تخصص نباشد، علوم پیشرفت نمی کند. # بنابراین ما از یک طرف، از تخصص بی نیاز نیستیم؛ ولی نباید از سایر رشته ها هم غافل شویم و طوری که ارتباط یک تخصص با سایر رشته ها و مقدمات و ابزارها قطع شود. 💠 پس معنای یک تخصص مطلوب این است که ثقل کار را در یک بخش قرار دهیم، اما سایر بخش ها را فراموش نکنیم. مرحوم آیت الله مصباح یزدی (ره) خشت اول، شماره ۷، صفحه ۳۴ @rahnameh رهنامه پژوهش
هدایت شده از Sajjad Vhd
⚫️⚪️ اطلاعیه مهم ⚪️⚫️ 🔴🔵تغییر سامانه ثبت نام جشنواره🔵🔴 سامانه ثبت‌نام اینترنتی جشنواره علامه حلی(ره) از طریق سامانه پیشخوان حوزه و به آدرس زیر تغییر یافت: http://reg.ismc.ir/rules/143
🔴 تخصص گرایی ⭕️ ضرورت تخصص گرایی 💠 ایجاد ، یک نیاز واقعی است؛ مثلا رساله های عملیه بزرگانی که 30 یا 40 سال در فقه کار کرده اند، در بسیاری از موارد، عبارات « فیه تامل، فیه تردید، لایخلو من قوه، لایخلو من اشکال و...» دارد، چون آن فقیه فرصت پیدا نکرده تا تحقیق کند. 💠 اگر فرصت پیدا می کرد، بسیاری از این تامل ها و اشکال ها لااقل از دید خودش حل می شد. 💠 اگر اینها تخصصی می شد، کسی که 30 سال وقتش را صرف همه فقه بکند با کسی که 30 سال فقط صرف عبادات کند، قطعا تحقیقش متفاوت است؛ لذا به تعمیق علم کمک می کند. 💠 الان مسائل مستحدثه ای پیدا شده که خیلی احتیاج به تحقیق دارد . بنابراین ما نیاز داریم به تخصص ها و اگر اشکالی پیش بیاید، باید راه حل اشکال را پیدا کنیم. 💠 ترس از اینکه تخصص ها آنقدر گسترش پیدا کند که آدم غرق شود و ارتباطش قطع شود، به نظرم یک مقدار ذهن گرایی است. مرحوم آیت الله مصباح یزدی (ره) خشت اول، شماره ۷، صفحه ۳۵ @rahnameh رهنامه پژوهش
🔴 تخصص گرایی ⭕️ ضرورت تخصص گرایی ⭕️چرا باید به رشته های تخصصی پرداخت؟ 1⃣ طلبه ای که فقه و اصول، منطق و فلسفه و کلام خوانده و اینها را بلد است، وقتی می خواهد با مردم تماس داشته باشد و داشته های خود را به آنها منتقل کند، باید زبان و فرهنگ مشترکی داشته باشد تا بوسیله آن با دیگران ارتباط برقرار کند. 💠 گاهی احساس میکردم جوان های تحصیل کرده، سوالاتی دارند که حتی صورت مساله اش برای ما روشن نیست، چه رسد به جواب آن. 💠 گاهی آشنایی با علوم غیرحوزوی در مقام اثبات، انتقال و تعامل با دیگران لازم می شود. 2⃣ در سایه پیشرفت علوم، مسائل مستحدثه ای پیش می آید که برای پیدا کردن پاسخ آنها از منابع فقهی، لازم است نسبت به آن علوم آشنایی داشته باشیم تا اصل اشکال را درک کنیم و بتوانیم به آن پاسخ بدهیم. 💠 تصور صحیح از موضوعات مستحدثه، متوقف بر آشنایی با آنها است. برداشتی از مصاحبه با آیت الله مصباح یزدی (ره) خشت اول، شماره ۷، صفحه ۳۶ @rahnameh رهنامه پژوهش
🔴 تخصص گرایی ⭕️ ضرورت تخصص گرایی ⭕️چرا باید به رشته های تخصصی پرداخت؟ 3⃣ ما یک سلسله مباحثی داریم که در علوم اسلامی یک جور پاسخ داده می شود و در محافل علمی دنیا جور دیگری. 💠 ما نیاز داریم اثبات کنیم که نظر اسلام درست است و در آن نظرها خطا وجود دارد و سخن اسلام بر آنها ترجیح دارد و اگر این کار را نکنیم، تدریجا ایمان جوانانمان ضعیف می شود و می گویند یک روز اسلام این را گفته برای اینکه علم نمی توانست حل کند، اما حالا می شود از راه علم حل کرد؛ مثلا حقوق زن، حقوق بشر، ارتداد و مسائلی از این قبیل، الان در دنیا مطرح است. 💠 ما اگر بخواهیم درست نظریه اسلام را تبیین کنیم، باید نظر آنها را بفهمیم و دلایلشان را بررسی کنیم تا بتوانیم یک بحث تطبیفی انجام دهیم. 💠 بحث مقارن و تطبیقی، بدون اطلاع کافی از علوم جدید میسر نمی شود. 💠 نمی توان گفت نظر آنها کفریات است و بیخود گفته اند. 💠 شبهه شده است که احکام اسلام تاریخ مند است و متعلق به هزار سال پیش بوده و حالا باید چیزهای دیگری جایگزین آن شود. 💠 پس انگیزه سوم برای آشنایی با علوم غیردینی، انجام بحث تطبیقی و اثبات برتری نظریات اسلام است. آیت الله مصباح یزدی (ره) خشت اول، شماره ۷، صفحه ۳۶ @rahnameh رهنامه پژوهش
🔴 تخصص گرایی ⭕️ تردید در عصر علامگی 💠 در طول تاریخ علمای شیعه، اکثر قریب به اتقافق علما تنها در یک یا دو رشته علمی (تخصصی) موفق بوده اند و از خود اثر به جای گذاشته اند. 💠 آنها اگر چه در طول تحصیل در رشته های متنوع، تحصیل یا تدریس می کردند؛ اما عمدتا در یک یا دو رشته علمی صاحب نظر (متخص) می شدند. 💠 در نتیجه، تولید رأی و فکر جدید هم تنها در همین یک یا دو رشته اتفاق می افتاد. 💠 از موارد استثنایی که بگذریم، می توان این گونه ادعا کرد که سلطه بر همه رشته ها و علوم (علامه شدن) برای کسی رخ نداده است. 💠 در میان تاریخ شیعه، دو علامه بزرگ دیده می شوند که به جهت نبوغشان از موارد استثناء هستند. و ، دو علامه بزرگ هستند که در بسیاری از رشته های علمی، آثاری از خود به جای گذاشته اند که بعد از هزار سال از زمان شیخ طوسی و 8 قرن از حیات علامه حلی، هنوز آثارشان مورد استفاده است. حجت الاسلام و المسلمین مختاری خشت اول، شماره 7، صفحه 40 @rahnameh رهنامه پژوهش
🔴 تخصص گرایی ⭕️ علّامگی 💠 از این نوابغ (شیخ طوسی و علامه حلی) که بگذریم، سایر علما در یک یا دو رشته خبره بوده اند. 💠 به دلیل همین مشکل بودن صاحب نظر شدن در چند علم، عمده علمای ما تنها در یک یا دو رشته علمی آثار جاودان داشته اند. 🔶 مهم ترین آثار شیخ طوسی (ره) 🔸 حدیث: تهذیب، استبصار 🔸 فقه مقارن: الخلاف 🔸 تفریع فروع فقهی: المبسوط 🔸 رجال: اختیار، معرفة الرجال کشی 🔸 اصول فقه: عدة الاصول، النهایة 🔸 کلام: تلخیص شافی، تمهید الاصول 🔸 تفسیر: التبیان 🔷 مهم ترین آثار علامه حلی (ره): 🔹 فقه مقارن: تذکرة الفقها، منتهی المطالب 🔹 فقه: مختلف الشیعه 🔹 تفریع فروع فقهی: قواعد الاحکام، تحریر الاحکام، نهایة الاحکام، ارشاد الاذهان، تبصرة المتـألهین 🔹 اصول فقه: منتهی الاصول، تهذیب الاصول 🔹 کلام: الفین، نهج الحق، رساله سعدیه، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، باب حادی عشر 🔹 فلسفه و منطق: الجوهر النضید، الاسرار الخفیه حجت الاسلام و المسلمین مختاری خشت اول، شماره 7، صفحه 40 @rahnameh رهنامه پژوهش
🔴تخصص گرایی ⭕️لزوم تخصص گرایی 💠 به دلیل همین مشکل بودن صاحب نظر شدن در چند علم، عمده علمای ما تنها در یک یا دو رشته علمی آثار جاودان داشته اند. 💠 یک نمونه از این عالمان صاحب نظر، محقق حلی، معروف به محقق اول و دایی علامه حلی است. 💠 ایشان از بزرگان فقه و صاحب کتاب شریف «شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام» است. 💠 شرایع الاسلام را می توان معروف ترین کتاب فقهی شیعه نامید، چرا که علما بیشترین توجه را به آن داشته اند و شرح ها و حاشیه های فراوانی بر آن نگاشته اند. 💠 می بینید که هر چند موضوعی به نام مطرح نبوده، ولی محقق حلی، تخصصش را به فقه اختصاص داده و به جای اینکه عمر خود را پخش کند و به چند علم بپردازد و سرانجام نیز کار فوق العاده ای انجام نداده باشد، بر فقه تمرکز نموده و اثری همچون شرایع الاسلام را ارائه داده است که در اوج است. 🖋حجت الاسلام و المسلمین مختاری 📝خشت اول، شماره 7، صفحه 40 @rahnameh رهنامه پژوهش
🔴تخصص گرایی ⭕️ضروت های تخصص گرایی 💠 گستردگی علوم: 🔹 وضعیت امروز علم و گستردگی آن نسبت به زمان شیخ طوسی و علامه حلی، اصلا قابل مقایسه نیست؛ بلکه با صد سال پیش هم قابل قیاس نیست. 💠 موضوع شناسی: 🔹مطلب مهم دیگری که ضرورت را جدی تر می سازد، شناخت موضوع در مباحث فقهی است. 🔹 البته مطالعه در رشته های تخصصی برای شناسایی موضوعات مسائل فقهی، امر جدیدی نیست. 🔹 نکته مهم این است که فقهای ما در گذشته به سراغ آموختن آن دسته از علوم و ها می رفتند که در خدمت دانش فقه باشد. 🔹 به عبارت دیگر برای اینکه مسائل فقهی را درست بفهمند، سراغ علومی چون نجوم، هیئت و ریاضیات می رفتند، نه برای اینکه منجم یا ریاضی دان شوند. 🔹 علامه حلی در بخش ارث کتاب قواعد، مسائلی را مطرح نموده است که اگر کسی بر حدی از مباحث ریاضی مسلط نباشد، از درک آن عاجز خواهد بود. 🖋حجت الاسلام و المسلمین مختاری 📝خشت اول، شماره 7، صفحه 40 @rahnameh رهنامه پژوهش
🔴 تخصص گرایی ⭕️ تردید در عصر علامگی 💠 اصلا عصری به نام علامگی نبوده است. 💠 دو یا سه نفر مثل شیخ طوسی و علامه حلی استثناء بوده اند. همین! 💠 شهید ثانی (ره) حدود 35جلد کتاب دارد که اکثر آنها فقهی است. 💠 محقق نائینی (ره) با این عظمت، فقط در فقه و اصول تبحر دارد. 💠 نمونه دیگر، آقا سید ابوالحسن اصفهانی (ره) است که فقط در فقه مهارت دارد. 💠 آیت الله بروجردی (ره) نیز در سه رشته صاحب نظر بوده است: فقه، اصول و رجال؛ آن هم با نظریات نو و بدیع. 💠 اگر مساله شدن جدی گرفته نشود، دیگر نباید منتظر پیشرفت و رشد علوم بود. 💠 اگر هنوز به این امید هستیم که یک نفر هم متکلم بشود، هم فیلسوف و هم فقیه، دیگر نمی توان امیدی به رشد این علوم داشت؛ زیرا این فرد، تنها می تواند به همان مسائلی بپردازد که دیگران به آن پرداخته اند. 🖋حجت الاسلام و المسلمین مختاری 📝خشت اول، شماره 7، صفحه 43 @rahnameh رهنامه پژوهش
🔴تخصص گرایی ⭕️لوازم تخصص گرایی 💠 کسی که می خواهد در علوم حوزوی و یا انسانی متخصص بشود؛ مثلا می خواهد جامعه شناس، روان شناس و یا فیلسوف بشود و در حوزه فلسفه اسلامی کار کند، باید اجتهاد داشته باشد؛ یعنی دارای ملکه فهم صحیح کتاب و سنت باشد. 💠 به تعبیر دیگر، باید عمده مقدماتی را که یک فقیه برای رسیدن به فقاهت طی می کند، او هم طی کند. 🖋 آیت الله فیاضی 📝خشت اول، شماره 7، صفحه 53 @rahnameh رهنامه پژوهش