🔴 تخصص گرایی ⭕️ تردید در عصر علامگی 💠 در طول تاریخ علمای شیعه، اکثر قریب به اتقافق علما تنها در یک یا دو رشته علمی (تخصصی) موفق بوده اند و از خود اثر به جای گذاشته اند. 💠 آنها اگر چه در طول تحصیل در رشته های متنوع، تحصیل یا تدریس می کردند؛ اما عمدتا در یک یا دو رشته علمی صاحب نظر (متخص) می شدند. 💠 در نتیجه، تولید رأی و فکر جدید هم تنها در همین یک یا دو رشته اتفاق می افتاد. 💠 از موارد استثنایی که بگذریم، می توان این گونه ادعا کرد که سلطه بر همه رشته ها و علوم (علامه شدن) برای کسی رخ نداده است. 💠 در میان تاریخ شیعه، دو علامه بزرگ دیده می شوند که به جهت نبوغشان از موارد استثناء هستند. #شیخ_طوسی و #علامه_حلی، دو علامه بزرگ هستند که در بسیاری از رشته های علمی، آثاری از خود به جای گذاشته اند که بعد از هزار سال از زمان شیخ طوسی و 8 قرن از حیات علامه حلی، هنوز آثارشان مورد استفاده است. حجت الاسلام و المسلمین مختاری خشت اول، شماره 7، صفحه 40 @rahnameh رهنامه پژوهش