سلام دعای سفر رو خانم اسماعیلی عزیزمون ارسال کردن ان‌شاءالله راهی کربلا شدی بخون و برای حاجات قلب ایشون و همه‌ی شیعیان و محبین امیرالمؤمنین خیلی دعا کنید 🙏

دنبال‌خوشبختی‌گشتن،تحصیل حاصل‌است برای خوشبخت شدن لازم نیست راه دوری برویم، راه درازی بپیمائیم و خودمان را به آب و آتش بزنیم برای کسب مدرک، شغل خاص و آدم خاصی که خوشبخت‌‌مان کند؛ بلکه سعی کنیم از همین موقعیت خوبی که در آن هستیم رضایت کامل داشته باشیم و نهایت استفاده را از آن ببریم. از همین چیزهایی که به زعم خودمان معمولی و دم دستی‌ هستند لذت ببریم‌؛ یادت هست، همین دارائی‌های امروزت، روزی آرزویت بود؟ خدا‌ را شکر کنیم بخاطر همه‌ی داده‌هایش و آنهایی را هم که به ظاهر نداده‌است، در آینده می‌دهد یا در دنیا یا عقبی؛ به قول قدیمی‌ها هر چه ندهد‌ داریم. 🖊مرضیه رمضان‌قاسم #شُکر #خوشبختی_باور_کن ‌╔   ⃟🌸๑‌ ╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110

شب جمعه کنار شش‌گوشه دل من حالت عجیبی داشت می‌شنیدم صدای قلبم را چشم من حس بی‌شکیبی داشت حرمش از ملائکه پر بود انبیا در طواف شش‌گوشه و ثواب هزار حج را داشت به خدا هر طواف شش‌گوشه شب جمعه ضریح اطهر او غرق نور حضور فاطمه بود به خودم آمدم و فهمیدم بر لبم این نوا و زمزمه بود: «شب‌های جمعه فاطمه با اضطراب و واهمه آید به دشت کربلا گردد به دور خیمه‌ها گوید حسین من چه شد نور دو عین من چه شد...» سمت پایین پا که می‌رفتم ناگهان چشم‌های من تر شد آنقدر اشک ریخت تا آخر روضه‌خوانِ علی اکبر شد یک به یک گفت روضه‌ها را تا پای شش‌گوشه از نفس افتاد آه گویا کنار پیکر او حضرت عشق ناله سر می‌داد: «جوانان بنی هاشم بیایید علی را بر در خیمه رسانید...» از نگاه پر از تلاطم من زمزم عشق و اشک جاری شد آه از خیمه تا کنار فرات عطش و داغ مشک جاری شد خنکای شریعه هم می‌خواند دم به دم از غریبی سقا هم‌نفس با صدای موج فرات مادری دم گرفته بود آنجا: «سقای دشت کربلا اباالفضل دستش شده از تن جدا اباالفضل...» آن طرف‌تر نگاه می‌کردم شِکوِه و اشک، ناله و گله را می‌شنیدم کنار غربت تلّ دم به دم ضجه‌های سلسله را ناگهان در حوالی گودال محفل گریه‌های زینب شد زینب آمد کنار شش‌گوشه کربلا کربلای زینب شد رفت قلبم کنار بالا سر آه انگار سر به پیکر نیست همهٔ کائنات می‌لرزند گوش کن این صدای خواهر نیست؟ «این کشتهٔ فتاده به هامون حسین توست این صید دست و پا زده در خون حسین توست...» بانگ ندبه مرا به خود آورد صبح جمعه رسیده بود از راه دل من داشت «العجل» می‌خواند در کنار ضریح ثارالله ✍یوسف رحیمی #شب_زیارتی_ارباب_بی‌کفن‌مان

آخه نیمی‌دونیم چی‌چی‌ هس🧐🤔 این اصطلاح را اکثر اصفهانیها وقتی می‌خواهند از رستوران خصوصا رستورانهای بین‌راهی در مسیر سفر غذا "نخرند" بکار می‌برند. خدائیش ما اصفهانی‌ها خسیس نیستیم و اگر اطمینان به سالم و خوشمزه بودن غذای رستوران داشته باشیم بی‌تردید دست به جیب می‌شویم؛ کلا ما اصفهانی‌ها مردم دردسر سازی نیستیم و اصلا حاضر نیستیم سیستم دفاعی بدن‌مان را به خطر بیندازیم، بماند که بدن‌مان هم طاقت مسمومیت غذایی ندارد بعلاوه اینکه نباید سری که درد نمی‌کند را دستمال بست و مزاحمت بی‌جا برای پزشکان ایجاد نمود. حالا بخوانیم با لهجه‌ی اصفهانی پیشنهاد اقل اصفهانی‌ها را به اکثر آنها: اینجوری که شوماوا دمی رستوران خوددونا پس می‌کشیند، حسرِتی همه‌چی به دل‌دون می‌مونه، آخه با سر رابِری کُلا پاره میشِد، با پا رابِری کفش پاره میشِد؛ حاااالا یه بار شوما غِذا این رستورانا بوخوریند تا بفمیند چی چی هست، یوهو اومدا خُب بودا خوشِدون اومِد؛ جَخ تازه نمی‌خیند اینقَد پا گاز وایسین. بذار اینم بگم که غِذا اکثری مجالس چه شادی و چه غم مثی عروسی و مهمونی حَجی‌یاوا ... همه اِز رستورانا تهیه میشِدا! تا افشای راز و راهکار بعدی اصفهانی، به خدا می‌سپارمتان. 🖊مرضیه رمضان‌قاسم #تجربه‌_نوردی ‌╔   ⃟🌸๑‌ ╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110

تزورونی اعاهدکم... 😭 عشق یعنی که غمش وصله‌‌جانت‌باشد نام او در همه جا ورد زبانت باشد گریه آبت شود و مرثیه نان‌ات باشد دردِ دائم بکشی، داغ نهانت باشد کاش‌بااینهمه‌دردی‌که کشیدی‌از عشق عاقبت باعث رفتن به جنانت باشد شب اول که گرفتار لحد خواهی شد نام زیبای علی ورد لبانت باشد ✍صاحب صبر #اربعین ‌╔   ⃟🌸๑‌ ╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110

_-●━━━━━━─────── ⇆ ㅤㅤ ◁ ㅤ❚❚ㅤ▷   ㅤ پی سیر و سلوک‌ اگر هستی خاک شو محضرش تمنا باش دست، پیش کسی دراز نکن سائل دست‌های سقا باش علف هرز هم اگر بودی در زمینِ حسینِ زهرا باش گرچه اصلا به تو نیازی نیست پای کار حسین اما باش میل داری به روضه‌ی رضوان هر کجا روضه بود آنجا باش هدف از گریه، خنده‌ی زهراست بی‌خیالِ ثواب عُقبی باش ✍مرضیه نعیم امینی #شب_زیارتی_ارباب_بی‌کفن‌مان ‌╔   ⃟🌸๑‌ ╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110

#سفر_اربعین سخته ولی شیرینه سختیش به دل میشینه سفر تنها برای گشت و گذار و تفریح نیست بلکه موجب پخته‌گی آدمی نیز می‌گردد، طبق گفته‌ی شاعر: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی پخته شدن نیاز به تحمل سختی‌ دارد، نظیر برنجی که تا به قدر کافی حرارت و مرارت نبیند به تعبیر آشپزها زنده است پخته نشده است، رنج‌های سفر نیز ما را رشد داده و به پخته‌گی می‌رساند. سفر می‌رویم تا قدر دارایی‌های‌مان را بهتر بدانیم، زیرا در سفر حتی برای داشته‌هایی که در زندگی روزمره برای‌مان مهیاست و بسیار عادی‌ شده از قبیل آب، خوراک، محل اسکان و ... دغدغه‌ی زیادی پیدا می‌کنیم، به زحمت می‌افتیم و همه‌ی اینها از این جهت است که عافیت‌طلبی و راحت‌طلبی‌مان کاهش یافته و به حداقل ممکن برسد؛ اینجاست که برخی هنگام بازگشت از سفر نفس راحتی می‌کشند و می‌گویند: هیچ جا خانه‌ی آدم نمی‌شود. ما در دنیا نیز مسافری بیش نیستیم، آنگاه که عزم سفر کردیم و بله گفتیم باید منتظر بلا باشیم چرا که در همین بلاها، سختی‌‌ها و ناملایمات است که عیار انسان محک خورده و مشخص می‌گردد، معایب و محاسن اخلاقی‌اش بر او مکشوف می‌گردد تا هم میزان صبر و استقامتش سنجیده شود و هم میزان صبر او افزایش یابد و سعه صدر پیدا کند؛‌ بنابراین اگر در سفر سختی‌‌هایی بر ما غلبه نمود ملول نگردیم، فقط منتظر رفاه، آسایش، خوشی و شادیِ نباشیم زیرا در سفر نیز همانند حَضَر سختی و آسانی در هم تنیده و گاه حتی سختی آن بیش از راحتی‌ست پس همانند کوه‌های جاده استوار باشیم. 🖊مرضیه رمضان‌قاسم #سفر_زندگی #مسافر #رنج ‌╔   ⃟🌸๑‌ ╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110