این کلیپ در پاسخ دوستی که برایم نوشتند از خودم متنفرم، دیگر از همه چیز خسته‌ام از خودم، از زندگی، از خانواده‌ و... پاسخ حقیر به این دوست خوب‌مون👇 من افرادی را سراغ دارم که بی‌خانمان‌اند و دلشان می‌خواست مادر، خواهر، برادر، همسر و پدر داشتند ولو پدرشان معتاد بود و کتک‌شان می‌زد. همه‌ی‌مان باید رشد کنیم پس برای رشدمان، رنج‌هایی داریم فقط رنگِ رنج‌‌مان فرق می‌کند که خدا طبق تحمل‌مان به هر کدام‌مان داده است. کسی که شاغل است ممکن است در محیط کار از مدیر، همکار و ... رنج ببیند کسی که متاهل است ممکن است از همسر، فرزند و یا فامیل همسر و ... رنج ببیند. فرد مجرد هم رنج‌هایش به گونه‌ای دیگر است. همه‌ی ما یه جورایی درگیر امتحان‌ایم فقط سوالهای‌مان فرق می‌کند؛ رنج شما این شکلی‌ست. به دید سریال به رفتار خانواده‌تان نگاه کنید، نه واقعیت؛ انوقت می‌ببینید چقدر برایتان جذاب می‌شوند. همه‌ی ما یک روز می‌شود که حسرت همین روزهای به ظاهر تراژدی را می‌خوریم. حتی خود شما ممکن است یک روز آه بکشید و در مورد همین امروزی که به قول خودتان از آن متنفرید و شر می‌بینید بگوئید یادش بخیر. شاید یک روز دلتان بخواهد برگردید به عقب و یک بار دیگر همین فیلم زندگی امروز را که از تماشایش منزجرید را از نزدیک تماشا کنید؛ ولی چه بسا دیگر برخی بازیگرانش نباشند؛ یادمان باشد ما مسافریم؛ پس سعی کنیم نقش‌‌های‌مان را به خوبی ایفا کنیم. اگر بدانیم خدا مالک و شاهد ماست؛ نه افسرده می‌شویم و نه مغرور. از رنج کشیدن آدمی حُر گردد قطره چو کِشَد حَبسِ صدف، دُر گردد 🖋نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #رنج 🇮🇷🇵🇸 ╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110

🌈 "آزموده شدن با خیر و شر" ناملایمات زندگی، از ما آدم‌ها یک اسطوره می‌سازد، ما در زندگی هیچ‌گاه شکست نمی‌خوریم بلکه در مواجهه با هر رویداد، نحوه‌ی دیگری از زندگی را تجربه می‌کنیم؛ پس مبادا در آزمون زندگی یک موقع گمان کنیم دارد غرورمان تَرَک برمی‌دارد و یا می‌شکند بلکه ما با این شکسته شدن‌های ظاهری همچون جوجه، حصار تاریکی‌های ظلمت را می‌شکنیم و قدم در نورانیت می‌گذاریم؛ ما آن به آن با مرگ ظلمت در نور متولد می‌شویم. رنج‌های زندگی برای حقیر تداعی‌گر داستان جوجه اردک زشت است؛ همان داستانی که در کودکی، دیدم، شنیدم و بعدها خواندم؛ اکنون به این باور رسیده‌ام که رنج‌های زندگی حکم جوجه اردک زشتی را دارند که غاز و رازهایی در دل‌شان نهفته است هر چند ممکن است اکنون از آنها بی‌اطلاع‌ باشم و یا امکان دارد همین الان، در آینده‌ی دور و نزدیک بر من مکشوف گردند. پس در ناملایمات ملول نشویم بلکه همچون بالون‌سواران یکی پس از دیگری بارهای اضافه را قیچی کنیم و زیر پای‌مان قرارشان دهیم تا قد بکشیم و آنها برای‌مان کوچک شوند آنگاه سبکبال بالا و بالاتر برویم. پس امیدوار ادامه دهیم زیرا ما بحمدلله داریم با موفقیت به خط پایان مسابقه نزدیک می‌شویم اما این پایان کارمان نیست و باید خود را برای مراحل بالاتری که سخت‌تر، نفس‌گیرتر اما شیرین‌تر هستند آماده کنیم. «... وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً...» [انبیاء/35] «... و شما را با بدي‌ها و خوبي‌ها آزمايش مى‌كنيم...» 🖊مرضیه رمضان‌قاسم #رنج #آزمایش #زندگی_ادامه_دارد 🌍 ╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110

وجودِ هیچ سنگی در زندگی ما بی‌دلیل نیست؛ مشکلات و امتحانات، پله‌های رشد و ترقی ما هستند. پس موانع نما‌ها را بگذاریم‌شان زیرپای‌مان و برویم بالا... #سواد_زندگی #موانع_نما #رنج 🌍https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef ╰┈➤Ⓜ️

#سفر_اربعین سخته ولی شیرینه سختیش به دل میشینه سفر تنها برای گشت و گذار و تفریح نیست بلکه موجب پخته‌گی آدمی نیز می‌گردد، طبق گفته‌ی شاعر: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی پخته شدن نیاز به تحمل سختی‌ دارد، نظیر برنجی که تا به قدر کافی حرارت و مرارت نبیند به تعبیر آشپزها زنده است پخته نشده است، رنج‌های سفر نیز ما را رشد داده و به پخته‌گی می‌رساند. سفر می‌رویم تا قدر دارایی‌های‌مان را بهتر بدانیم، زیرا در سفر حتی برای داشته‌هایی که در زندگی روزمره برای‌مان مهیاست و بسیار عادی‌ شده از قبیل آب، خوراک، محل اسکان و ... دغدغه‌ی زیادی پیدا می‌کنیم، به زحمت می‌افتیم و همه‌ی اینها از این جهت است که عافیت‌طلبی و راحت‌طلبی‌مان کاهش یافته و به حداقل ممکن برسد؛ اینجاست که برخی هنگام بازگشت از سفر نفس راحتی می‌کشند و می‌گویند: هیچ جا خانه‌ی آدم نمی‌شود. ما در دنیا نیز مسافری بیش نیستیم، آنگاه که عزم سفر کردیم و بله گفتیم باید منتظر بلا باشیم چرا که در همین بلاها، سختی‌‌ها و ناملایمات است که عیار انسان محک خورده و مشخص می‌گردد، معایب و محاسن اخلاقی‌اش بر او مکشوف می‌گردد تا هم میزان صبر و استقامتش سنجیده شود و هم میزان صبر او افزایش یابد و سعه صدر پیدا کند؛‌ بنابراین اگر در سفر سختی‌‌هایی بر ما غلبه نمود ملول نگردیم، فقط منتظر رفاه، آسایش، خوشی و شادیِ نباشیم زیرا در سفر نیز همانند حَضَر سختی و آسانی در هم تنیده و گاه حتی سختی آن بیش از راحتی‌ست پس همانند کوه‌های جاده استوار باشیم. 🖊مرضیه رمضان‌قاسم #سفر_زندگی #مسافر #رنج ‌╔   ⃟🌸๑‌ ╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110

🍄🌾🍄 🌾🍄 🍄 ⁉️چرا در دنیا بعد از چند صباحی تلاش و دویدن، به محض اینکه می‌خواهیم زیر سایه‌ی دسترنج‌مان بنشینیم و لذت ببریم باید برویم؟ ⬇️ پاسخ امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند: فِي صِفَةِ الدُّنْيَا: تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ‏ تَعَالَى لَمْ يَرْضَهَا ثَوَاباً لِأَوْلِيَائِهِ وَلَا عِقَاباً لِأَعْدَائِهِ وَ إِنَّ أَهْلَ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ بَيْنَا هُمْ حَلُّوا إِذْ صَاحَ بِهِمْ سَائِقُهُمْ فَارْتَحَلُوا 📚(حکمت 415) دنیا اینگونه است که: می‌فریبد، ضرر می‌رساند و می‌رود، بنابراین خداوند راضی نشده که ثواب اولیائش در دنیا باشد؛ چون دنیا برای پذیرایی از اولیای خدا کوچک است و حتی اگر خداوند بخواهد دشمنانش را عقاب کند، دنیا برای عذاب نیز گنجایش ندارد؛ زیرا نهایت عذابی که می‌توان در دنیا به یک نفر داد، این است که او کشته شود؛ اهل دنیا همانند قافله‌ای هستند که وقتی آرام نشسته‌اند و بساط‌شان را باز کرده‌اند، ندا می‌رسد که وقت حرکت است و تازه همان موقع که او می‌خواهد قرار بگیرد، باید جمع کند و برود. 🔰ترجمه‌ی مختصر روح مؤمن چون مراتب بالاتر را درک می‌کند، دل به دنیا نمیبندد. ما در این دنیا مهمان خداوند هستیم، چطور وقتی یک میهمان عزیز و گرانقدر برایمان می‌آید با وجودی که از دم انباری عبور می‌کند و در انباری پر از لوازم است؛ اما او را به انباری نمی‌بریم؛ چون وسایل بهتر و لوکس‌تر از آنچه در انباری هست در اتاق پذیرایی برای او قرار داده‌ شده است، خدا نیز می‌خواهد ما را از دنیا عبور دهد و به سمت ضیافت‌خانه‌ی ابدی آخرت با بهترین پذیرایی سوق دهد؛ دنیا در مقایسه با آخرت انباری هم نیست؛ بلکه طبق فرمایش معصوم: الدنیا سِجن‌ المؤمن: دنیا‌ زندان‌ِ مؤمن‌ است. 🔻مثال فرض کنید رفته‌‌‌‌اید‌ گردش به یک جای باصفا، عالی، غذا‌ی آماده نیز از رستوران تهیه کرده‌اید و همه دور هم در فضای باز طبیعت نشسته‌اید، به خیال اینکه یک روز را آنجا طی می‌کنید؛ ناگهان ابرهای تیره و تار می‌آید و باران شدیدی شروع به بارش‌ می‌کند و چاره‌ای نیست جز اینکه وسایل را جمع کنید و سوار ماشین‌تان شوید و برگردید؛ هرکه دیرتر بلند شود از زیر باران سیل‌آسا که ضرر می‌زند، ضرر می‌کند؛ حالِ دنیا همین‌گونه است. دنیا هتل و استراحتگاه نیست بلکه بازار و تجارتخانه‌ای است که باید در آن توشه برگیریم نه اینکه در آن توشه بگسترانیم؛ ان‌شاءالله خداوند بهترین بهره‌هایی را که می‌توانیم از دنیا برای آخرت با خود ببریم را تفضلا به همه‌ی ما کرامت فرماید. 🖊مرضیه رمضان‌قاسم #خطبه‌خوانی #اعتقادی #آخرت #دنیا #رنج ╔   ☕️🖊 ╰┈➤https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef