#تفسیرادبی_تجزیه_و_ترکیب_و_ترجمه #سوره_حمد #آیه_اول ۲ احتمالات در متعلق باء احتمال اول یک احتمال و دیدگاه این است که متعلّق آن، استعانت یا یکی از مشتقّات آن است، مثل «أستَعینُ باسم الله». در این صورت باید دید «استعانَ به» به چه معناست؟ عرب، فعل استعان را به دو شکل به کار می برد: أ) استعانَهُ؛ مانند: «إیّاک نستعین» ب) استعانَ بِهِ؛ مانند: «واسْتَعِیْنُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاةِ» (بقره: 45). با توجّه به اینکه باب استفعال در اینجا مفید معنای طلب است و افعال مشابه وهمسان آن متعدّی بنفسه اند، مانند: استخرجه، استکتبه، استنصره و دهها مثال دیگر، از این رو، ظاهرا اصل این است که استعانت متعدّی بنفسه است و در آیۀ پنجم سورۀ حمد، مطابق اصل خود به کار رفته است. در نتیجه اینکه برخی گفته یا احتمال داده اند که «إیّاک» در آن آیه و مانند آن منصوب به نزع خافض است، خلاف اصل و ظاهر است. البتّه ترجمۀ «استعانَهُ» می شود: «از او کمک خواست» یا «از او درخواست کمک کرد» چنانکه ترجمۀ «استکتبَهُ» «از او درخواست نوشتن کرد» است. بنا بر این، در «استعانَ به» سه احتمال وجود دارد: أ) زائده باشد برای تأکید یا غیر آن؛ ب) به معنای ربط و لصوق باشد؛ ج) به معنای استعانت باشد، مانند باء در «کتبتُ بالقَلَم». تنها فرقش این است که نوع فعل با مُفاد حرف جرّ در «استعانَ بِهِ» یکی است ولی در مثال بالا یکی نیست. همینطور در «لَصِقَ بِهِ» و «تعلَّقَ بِهِ» و در «ابتدأ منه» و «ذهب منه». البته برخی از مفسّران بر این باورند که در این صورت امکان ندارد باء معنای استعانت داشته باشد که البته این دیدگاه از دید ما نادرست است. ممکن است گفته شود: جایگاه کاربرد «استعانَه» با «استعانَ بِهِ» متفاوت است؛ زیرا هر جا متعلّق استعانت کسی باشد که حقیقتاً بتوان به او «مُعِین» (= کمک کننده یا کمککار) گفت مانند خدای متعال در آیۀ پنجم سوره حمد، در این صورت «استعانَهُ» به کار می رود و هر جا اطلاق «مُعِین» بر آن متعلّق در عرف حقیقت نباشد بلکه با کمی عنایت و تسامح باشد از این باب که آن متعلّق، در واقع ابزار کمک است نه یاور و کمککار، در این صورت «استعانَ بِهِ» به کار می رود مانند آیۀ «واسْتَعِیْنُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاةِ» (بقره: 45)؛ چرا که نماز ابزار و وسیله برای کمک است نه خود کمک کننده، کمککار و یاور؛ زیرا یاور و معین حقیقی خداست. در پاسخ گوییم: این سخن با اینکه بدواً، سخنی دقیق به نظر می آید، ولی با مراجعه به استعمالات دیگر پذیرش آن مشکل است. مثلا در آیۀ «قال مُوسی لِقَوْمِهِ اسْتَعِینُوا بِاللهِ وَاصْبِرُوا» (اعراف: 128)، باء بر «الله» داخل شده است. بنا بر این پذیرش فرق بالا با دشواری روبروست، مگر اینکه قائل شویم در این آیه خدای متعال به عنوان ابزار و وسیلۀ کمک در نظر گرفته شده است. فتأمّل. با توجّه به تمام آنچه گذشت، روشن است که استعمال «استعانَ مِنْهُ» که در کلام برخی از فارس زبانان یا ناآشنایان به استعمالات لغوی، دیده می شود، خلاف استعمال فصیح عربی است و بیشتر فارسی شدۀ «از او کمک خواست» است. ادامه دارد ان شاء الله ... @raveshsonnati

#تفسیرادبی_تجزیه_و_ترکیب_و_ترجمه #سوره_حمد #آیه_اول ۳ ادامه احتمالات در متعلق باء تتمه احتمال اول بنا بر آنچه گذشت، ترجمۀ «استعانَ بِهِ» نیز همچون «استعانَهُ» عبارت است از «از او کمک خواست» یا «درخواست کمک کرد». البته ممکن است گفته شود: بائی که در آیۀ «قال مُوسی لِقَوْمِهِ اسْتَعِینُوا بِاللهِ وَاصْبِرُوا» بر سر «بالله» داخل شده است با بائی که در آیۀ «واسْتَعِیْنُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاةِ» بر سر «بالصّبر» داخل شده متفاوت است؛ زیرا باء نخست باء زائده و باء دوم باء استعانت است و قرینۀ این تفاوت این است که مدخول باء در آیۀ اول وسیله و ابزار کمک نیست ولی در آیۀ دوم، چنین است. بنا بر این ترجمۀ دقیق «أستعین باسم الله» این است: «(از خدا) به وسیلۀ نام خدا کمک می گیرم»، چنانکه ترجمۀ آیۀ این است: «به وسیلۀ شکیبایی و نماز کمک بگیرید»؛ ولی ترجمۀ آیۀ «قال مُوسی لِقَوْمِهِ اسْتَعِینُوا بِاللهِ وَاصْبِرُوا» عبارت است از: «از خدا کمک بگیرید». فتأمّل. ادامه دارد ان شاء الله ... @raveshsonnati

#تفسیرادبی_تجزیه_و_ترکیب_و_ترجمه #سوره_حمد #آیه_اول ۴ ادامه احتمالات در متعلق باء احتمال دوم احتمال و دیدگاه دیگر این است که متعلّق آن، بَدء یا ابتدا یا یکی از مشتقّات آن دو است، مثل «أبْتَدِاُ باسم الله». در این صورت باید دید «بَدَاَ یا ابْتَدَاَ بِهِ» به چه معناست؟ عرب، فعل بدء را نیز به دو شکل به کار می برد: أ) بَدَاَهُ؛ ب) بَدَاَ بِهِ. ظاهر عبارات اهل لغت این است که فرق روشنی میان مفهوم این دو نیست و هر دو به معنای «آغازیدن چیزی یا کاری» یا «آغاز کردن کاری یا آغاز به انجام کاری» هستند. بنابر این هر دو مترادف خواهند بود، چنانکه زمخشری و دیگران نیز تصریح کرده است. البتّه «بَدَاَهُ» در صورتی که مصداق مفعولش مخلوقی باشد به معنای خلق، آفریدن و ایجاد نیز آمده است چنانکه در آیۀ (اعراف: 29) به این معناست، همانطور که برخی اهل لغت نیز گفته اند. البته حتی در قرآن کریم نیز همیشه «بَدَاَهُ» به معنای خلق نیست، بلکه گاهی به معنای «آغازیدن، آغاز کردن یا شروع کردن» است؛ مانند آیۀ «أَلا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْراجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَؤُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِين» (توبه : 13)‏ که «بَدَؤُوکُم» در اینجا به معنای این است که شما را پیش انداخته و کار را به شما شروع کرده و آغازیدند. امّا «بَدَاَ بِهِ» ظاهرا همیشه به معنای شروع کردن و آغاز کردن به کاری است. مانند آیۀ «فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعاءِ أَخِيهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَها مِنْ وِعاءِ أَخِيهِ» (یوسف: 76) یعنی: پیش از باردان (و ظرف) برادرش به باردان¬ها (و ظروف) ایشان پرداخت و شروع به (گشتن) آن کرد. بنا بر آنچه گذشت، «أبدَاُ باسم الله» یا «أبتَدِاُ باسم الله» به این معناست: «نام خدا را آغاز می کنم» یا «(در کارم) به نام خدا آغاز می کنم» یا «نام خدا را (در کارم) جلو می اندازم» یا «گفتن و ذکر یاد خدا را آغاز می کنم». اما ترجمۀ آن به «با نام خدا آغاز می کنم» تنها در صورتی درست است که باء را حرف متعدّی کنندۀ فعل (به معنایی که گذشت) ندانیم، در نتیجه، «بسم الله» می شود جارّ و مجرور متعلّق به «ابدأ» یا «ابتدأ» ولی مجرور باء، مفعول به معنوی آن نخواهد بود، بلکه مفعول به فعل محذوف خواهد بود که عبارت است از «هذا الفعلَ» مثلا یا مانند آن. یعنی: «کارم را آغاز می کنم با نام خدا». در این صورت، باء یا باء استعانت خواهد بود یا باء مصاحبت نه باء تعدیۀ عامّی که در این نظریۀ سوم، مقصود است. فافهم. برخی ممکن است متعلّق محذوف را «أشرع» به معنای شروع می کنم، بدانند که با توجّه به اینکه این فعل با «في» متعدّی می شود، در صورت تقدیر آن، باء «بسم الله» یا باء مصاحبت است یا استعانت نه تعدیۀ عامّ به معنایی که گذشت. یعنی: شروع می کنم (در این کار) با نام خدا (با کمک آن یا همراه آن). ادامه دارد ان شاء الله ... @raveshsonnati

#ویژه #پرسش_معرفتی_ادبی چرا از میان امامان معصوم علیهم السلام تنها امام هشتم "رضا" نامیده شده است، با اینکه همه امامان راضی از خدا و مرضی او بودند؟ #پاسخ_پرسش_معرفتی_ادبی ✍ عَنِ الْبَزَنْطِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَی علیهما السلام: إِنَّ قَوْماً مِنْ مُخَالِفِیکُمْ یَزْعُمُونَ أَنَّ أَبَاکَ إِنَّمَا سَمَّاهُ الْمَأْمُونُ الرِّضَا لِمَا رَضِیَهُ لِوِلَایَةِ عَهْدِهِ. فَقَالَ علیه السلام: کَذَبُوا وَ اللَّه وَ فَجَرُوا بَلِ اللَّهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَی سَمَّاهُ بِالرِّضَا علیه السلام لِأَنَّهُ کَانَ رَضِیَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی سَمَائِهِ وَ رَضِیَ لِرَسُولِهِ وَ الْأَئِمَّةِ بَعْدَهُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ فِی أَرْضِهِ. قَالَ: فَقُلْتُ لَهُ: أَ لَمْ یَکُنْ کُلُّ وَاحِدٍ مِنْ آبَائِکَ الْمَاضِینَ علیهم السلام رَضِیَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لِرَسُولِهِ وَ الْأَئِمَّةِ بَعْدَهُ علیه السلام؟! فَقَالَ: بَلَی. فَقُلْتُ: فَلِمَ سُمِّیَ أَبُوکَ علیه السلام مِنْ بَیْنِهِمُ الرِّضَا؟ قَالَ: لِأَنَّهُ رَضِیَ بِهِ الْمُخَالِفُونَ مِنْ أَعْدَائِهِ کَمَا رَضِیَ بِهِ الْمُوَافِقُونَ مِنْ أَوْلِیَائِهِ وَلَمْ یَکُنْ ذَلِکَ لِأَحَدٍ مِنْ آبَائِهِ علیهم السلام فَلِذَلِکَ سُمِّیَ مِنْ بَیْنِهِمُ الرِّضَا علیه السلام. 📚 بحار الانوار چاپ بیروت ج ۴۹ ص ۳ به نقل از سه کتاب معروف شیخ صدوق یعنی عیون اخبار الرضا علیه السلام و علل الشرائع و معانی الاخبار. پ ن: با اینکه در تسمیه اطراد لازم نیست کما تحقق فی محله ولی بیان مناسبت مخصصه راجح است. فافهم. 👉 @raveshsonnati

✅ صوت بسيار جالب از مرحوم مدرس افغاني ⁉️ چرا هر کسي نمي تواند دروس سطح را تدريس کند؟ ⁉️ چرا برخي مدعي تدريس درس خارج هستند؟ ⁉️چرا تمرکز بايد روي دروس سطح باشد نه بالاتر؟ 👌 نصیحتی شنيدني در خلال درس باب حادي عشر از کانال میراث علمی سلف ↘️http://eitaa.com/joinchat/702283798C36acb3a525 👉 @raveshsonnati

#معرفی_مولف_و_کتاب 🔵 نام کتاب: تنویرُ مصابیح الیقین في تفضيلِ أميرالمؤمنين عليه السلام 🔵 نویسنده: محمدعلی حاجی زاده 🔵 موضوع: علم کلام- مبحث إمامت و ولايت أميرالمؤمنين عليه السلام 🔵 زبان: عربی 🔵 قالب: نثر + ۱۱۰ بیت رَجَز (نظیر ألفيّه ابن مالك) 🔵 قطع: رقعی 🔵 ناشر: واژه پرداز اندیشه 🔷 @tanvir110 :لینک کانال کتاب 👉@raveshsonnati

#معرفی_کتاب ❇️ #امتیازات_این_کتاب: 1️⃣ خدمت به مذهب تشیّع و مکتب أهل بيت عليهم السلام. 2️⃣ تقریظ عالم فرزانه، فقیه گرانقدر و أديب متبحّر: حضرت آیت‌الله صفایی بوشهری (حفظه الله). 3️⃣ قابل إستناد بعنوان کتاب مرجع. 4️⃣ نوآوری در عرصه أُرجوزه و منظومه‌های علمی. (در برخی علوم نظیر نحو و منطق و فقه، منظومه‌های متعدّد وجود دارد اما در علم کلام و مبحث إمامت، چنین نیست.) 5️⃣ فواید بیان مطالب علمی در قالب نظم (شعر): ⭐️ ۱) سهولت یادگیری مطالب و معارف علمی و آسان‌‌سازیِ حفظِ مطالب. ⭐️ ۲) ضابطه‌مندیِ مطالب به لحاظ حجم ثابتِ مطالبِ هربیت از نظر وزن. ⭐️ ۳) بخاطر وجود وزنِ خاصّ و قافیه‌بندی، باعث ایجاد شوق و نشاط در مطالعه‌کننده می‌گردد و خستگی و کسالت را از بین می‌برد یا حدّأقل کاهش می‌دهد. ⭐️ ۴) درصورت مراعات قواعد فصاحت و بلاغت و آرایه‌های أدبی، جذابیّتِ فراوانی دارد؛ مخصوصاً اگر مانند این منظومه، به‌لحاظِ علمی، محتوای مفید و مهمّی داشته باشد. ⭐️ ۵) برای تدریس، مناسب است. ⭐️ ۶) قابل استفاده در منبر و جلسات علمی و‌مناظرات. 6️⃣ قابل استفاده بعنوان متن علمی جهت مباحثه طلاب محترم: ➕ باتوجه به موضوع مهمّی که این کتاب دارد، قطعاً ضرورت حفظ أبيات این منظومه و مباحثه آن، از حفظ و مباحثه "ألفيّه ابن مالک" بیشتر است. بویژه با توجه به اینکه تعداد أبيات این منظومه، تقریبا یک‌دهم (۱۰٪) تعداد أبيات ألفيّه است. 7️⃣ تعداد أبيات این منظومه، ۱۱۰ بیت است که این عدد، معادل أبجدی نام مبارک أميرالمؤمنين عليه السلام (علی) است: در الفبای أبجد، هر حرف، یک معادلِ عددی دارد؛ ع= ۷۰ ل= ۳۰ ی= ۱۰ علی (۱۱۰)= ع (۷۰)+ ل (۳۰)+ ی (۱۰) 🌟 تعداد أبيات اين منظومه (۱۱۰)، متناسب با موضوع و محتوای این منظومه (إمامت و ولايت أميرالمؤمنين امام علی علیه السلام) است. 8️⃣ برخی از إشکالاتی که به لحاظ علم عَروض و وزن شعر، در "ألفيّه ابن مالک" وجود دارد، بحمدالله در این منظومه نیست. 9️⃣ شرح کتاب "تفضیل أميرالمؤمنين عليه السلام" (أثر ارزشمند شيخ مفيد قدس سره) محسوب می‌شود. 0⃣1⃣ وضوح، إتقان و قاطعیّت در إستدلالات و براهين. 1️⃣1️⃣ تنوّع و جامعیّت در أدلّه و براهین: أدلّه موجود در اين کتاب: ۱) عقلی ۲) نقلی ۲) الف) قرآنی ۲) ب) روایی ۲) ب-۱) روایات شیعه ۲) ب-۲) روایات أهل سنّت 2️⃣1️⃣ به زبان عربی است. 3️⃣1️⃣ أشعار آن، فصیح، بلیغ، منبطق بر قواعد، مبانی و مطالبِ "علومِ شش‌گانه أدبيّات عرب" است: ⬅️ علومِ: ١) لغت، ٢) صرف، ٣) نحو، ۴) بلاغت (معانی- بیان- بدیع)، ۵) عَروض، ۶) قوافی (قافیه). 4️⃣1️⃣ طرّاحی جلد زیبا. 5️⃣1️⃣ صفحه‌آراییِ زیبا. 6️⃣1️⃣ چاپ با کاغذ مرغوب و باکیفیّتِ "بالْک". 7️⃣1️⃣ برگزیده توسط مرکز امور نخبگان حوزه‌های علمیّه. 8️⃣1️⃣ دارای موضوعی مهمّ و أساسی. 9️⃣1️⃣ إحياء تُراث علمی شیعه. 0⃣2⃣ قابل استفاده طلاب محترم، دانشجویان گرامی و تمامی علاقمندان. 1️⃣2️⃣ حائز رتبه برتر در سومین کنگره علمی-پژوهشی علامه بلادی (رحمةالله عليه) در سال ۱۳۹۶ 2️⃣2️⃣ آشنایی با روش إستدلالی مرحوم شیخ مفید (قدّس سرّه) در مباحث کلامی. 3️⃣2️⃣ قابل استفاده بعنوان متن منبع مسابقات کتابخوانی طلاب محترم. 4️⃣2️⃣ أبیاتِ آن، جهت تجزیه و ترکیب و تقویت مهارتهای أدبیّاتی طلاب محترم، مفید می‌باشد. 5️⃣2️⃣ تقویت مهارتهای منطقی طلّاب محترم در فرایند إستدلال و إقامۀ برهان و دلیل. 6️⃣2️⃣ استفاده از فرمایشات مقام معظّم رهبری (حفظه الله) در چند موضع از کتاب. و ... 🌟والحمدلله ربّ العالمین؛ فما بِنا من نعمةٍ فمنه!🌟 🔷 @tanvir110 👉 @raveshsonnati

#تفسیرادبی_تجزیه_و_ترکیب_و_ترجمه #سوره_حمد #آیه_اول ۵ ادامه احتمالات در متعلق باء احتمال سوم احتمال و دیدگاه سوم این است که متعلّق آن، در هر کاری همان کار خاص باشد و اصلا به همین دلیل حذف شده است تا صلاحیت تقدیر هر فعلی را داشته باشد؛ مثلا در وقت خورن تقدیر آن چنین است: «آکُلُ باسم الله» و در وقت نوشتن چنین است: «أکتُبُ باسم الله» و در وقت رفتن چنین است: «أذهبُ باسم الله». در این دیدگاه باء یا باء مصاحبت است یا استعانت که یکی از دو نظریۀ پیشین است نه برای تعدیۀ عامّه که نظریّۀ سوم بود. ادامه دارد ان شاء الله ... @raveshsonnati

#ویژه مناجاتی بسیار زیبا درباره امام زمان عج از حاج منصور ارضی در دهه شصت یا هفتاد این مناجات نایاب بوده و از نوار کاست ضبط شده است. بسیار زیبا و پر از سوز و گداز و مضامین عالیست. 👉 @raveshsonnati