#ویژه 🔹 اللّٰهُمَّ وَكَمَا صَبَرَ عَلَىٰ غَلِيظِ الْمِحَنِ، وَتَجَرَّعَ غُصَصَ الْكُرَبِ، وَاسْتَسْلَمَ لِرِضاكَ، وَأَخْلَصَ الطَّاعَةَ لَكَ، وَمَحَضَ الْخُشُوعَ، وَاسْتَشْعَرَ الْخُضُوعَ، وَعادَى الْبِدْعَةَ وَأَهْلَها، وَلَمْ يَلْحَقْهُ فِي شَيْءٍ مِنْ أَوامِرِكَ وَنَواهِيكَ لَوْمَةُ لائِمٍ، صَلِّ عَلَيْهِ صَلاةً نامِيَةً مُنِيفَةً زاكِيَةً تُوجِبُ لَهُ بِها شَفاعَةَ أُمَمٍ مِنْ خَلْقِكَ، وَقُرُونٍ مِنْ بَراياكَ، وَبَلِّغْهُ عَنَّا تَحِيَّةً وَسَلاماً، وَآتِنا مِنْ لَدُنْكَ فِي مُوالاتِهِ فَضْلاً وَ إِحْساناً وَمَغْفِرَةً وَرِضْواناً، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَمِيمِ، وَالتَّجاوُزِ الْعَظِيمِ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. 🌹 میلاد امام کاظم علیه السلام مبارک باد. 👉 @raveshsonnati

#سخن_بزرگان 💥 راه نجات: تبری کامل از دشمنان اهل بیت علیهم السلام ✔️آیة الله العظمی شبیری زنجانی 🔹آقای سید محمد فرزند حاج آقا عزالدين زنجانی از پدرش و او ظاهرا از پدرش مرحوم امام جمعه (آیة الله سیدمحمود) نقل می‌کرد که انگلیس این آقا جواد (عموی مرحوم استاد روزبه) را به یکی از مناطق مستعمره خود تبعید می‌کند. در آنجا مطلع می‌شود که مرتاضی شیعی نیز در آنجا هست که کارهایی خارق العاده انجام می‌دهد. 🔹آقا جواد نزد او می‌رود و برای نجات خودش دستورالعملی می‌خواهد. آن مرتاض شیعی هم دستوری می‌دهد و او عمل می‌کند ولی نتیجه نمی‌گیرد. دوباره نزد او می‌رود و می‌گوید من عمل کردم ولی نتیجه نگرفتم. 🔹مرتاض تأملی می‌کند و می‌گوید: در دلت محبت برخی از خلفا است، تا این باشد، نجات نیست. بعد از این انقلابی در اورخ می‌دهد و به فاصله کمی نجات پیدا می‌کند. 🔹اواخر حالتی برایش پیدا شده بود که هرگاه قال الصادق عليه السلام می‌گفت، حالت بکاء به او دست می‌داد. البته او محبت به معنای ظاهری آن را که اهل سنت دارند، نداشت، ولی عقائدی به اصطلاح روشنفکرانه داشت و به فتوحات آنها معتقد بود و پس از این قضیه، از این روشنفکریها توبه کرد. 📚 جرعه‌ای از دریا، ج ۴، ص ۴۸۳. 👉 @raveshsonnati

#ویژه ▪️أَفاطِمُ لَوْ خِلْتِ الْحُسَیْنَ مُجَدَّلا ▪️وَ قَدْ ماتَ عَطْشاناً بِشَطِّ فُراتِ ▪️إِذاً لَلَطَمْتِ الْخَدَّ فاطِمُ عِنْدَهُ ▪️وَ أَجْرَیْتِ دَمْعَ الْعَیْنِ فِی الْوَجَناتِ ▪️أَفاطِمُ قُوْمی یا ابْنَةَ الْخَیْرِ وَ انْدُبی ▪️نُجُومَ سَماوات بِأَرْضِ فَلاة 👉 @raveshaonnati

#ویژه پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است؟! آهی کشید و گفت که ماه "محرّم" است 👉 @raveshsonnati

#ویژه #تحلیل_معنای_دو_واژه_تاسوعاوعاشورا و نقد نظریه برخی از معاصران علامه حاج میرزا ابوالفضل تهرانی قدس الله نفسه در فائده دهم از فوائد یازدهگانه در مقدمه کتاب شریف شفاء الصدور فی شرح زیارة العاشور ج ۱ ص ۱۲۱ فرموده است: (مناسب است كه در اين مقام تحقيق لفظ عاشوراء بشود، چه تعلق تمامى و مناسبت تامى به اين ابواب و اسم اين كتاب دارد، لهذا متعرض می شويم: بدان كه جماعتى گفته‌اند كه عاشوراء معرب است، و در اصل عبرانى بوده و لفظ اصلى عاشور است، و او روز دهم از ماتشرى يهود است، كه روزه او را فرض می دانند، وصوم كبور می نامند، و چون او را بر ماه‌هاى عربى تطبيق كرده اند، روز دهم اول سال اعتبار شد، كه دهم محرم الحرام باشد، چنانچه او نيز در دهم اول ماه هاى يهود واقع شده. و ظاهر جماعتى از لغويين اين است كه خود عربى است، وقياس لغت و ماده عشر شاهد او است، واشتراک لغتين كثير الوجود است، مثل صابون، وتنور و كوزه، و غير ذلك كه در " فقه اللغة " ثعالبى و "مزهر اللغة" سيوطى، معدودى از اينها مذكور شده، و می توان ادعا كرد كه اصل عدم تعريب است، و اين از اصول عقلائيه است كه موصوف بر ثبوت حالت سابقه و راجع به استصحاب نيست و در مطاوى كلمات لغويين ونحويين به اين اصل اشاره شده است. وعلى الجمله ظاهر استعمال و اخبار صحيحه متواتره در قتل سيد الشهداء عليه السلام كه در دهم محرم بوده و استعمال متواتر قديم بر وجهى كه جاى شك نيست و احتمال خلاف ندارد و عبارات جماعتى از لغويين وفقهاء فريقين شاهد اين است كه عاشوراء دهم محرم است، و تاسوعا نهم می شود. و آنچه در "صحيح بخارى" از ابن عباس نقل شده كه عاشوراء نهم است و تاسوعا هشتم، البته كذب و مفترى است، و هم در صحاح خود ايشان شاهد وضع واماره كذب وارد شده، چه روايت كرده اند: " انه صام يوم عاشوراء فقيل له ان اليهود والنصارى تعظمه فقال عليه السلام: فاذا كان العام المقبل صمنا التاسع". و اين دليل است كه مراد از يوم عاشوراء يوم عاشر است چنانچه واضح است. و لفظ تاسوعا نيز بر قوانين عربيت جارى است، و در حديث مكررا وارد شده، پس قول جوهرى كه او را مولد دانسته خطا است، چه مولد عبارت از الفاظ مستحدثه در ألسنه متأخرين است كه كلامشان حجت نيست، و از عرب فصيح استعمال او صادر نشده، و اخبار صادقين عليهما السلام بالاتفاق از آن طبقه است، و اين نوع اشتباهات از قصور تتبع اين جماعت است در كلام اهل بيت عليهم السلام، و از اين قبيل در كلام ايشان بسيار است، مثل اينكه " كنه " را جوهرى مولد دانسته " وازل " را ازهرى با اينكه در نهج البلاغه مكرم و در زبور اهل البيت صحيفه مقدسه كثيرا استعمال شده و مقصود استيفاى اين قسم از خطاهاى اين طايفه است. و در لفظ عاشوراء چند لغت ثابت است: عاشورا و عاشوراء به مد و قصر وعشورا وعشوراء، وعاشور چنانچه از قاموس و غير او استفاده می شود، و در اشعار فصيحه عرب متأخرين استعمال عاشور وارد شده، چنانچه سيد اجل اعظم ذو الحسبين الرضي رضي الله عنه كه جماعتى از ادباء عامة و خاصه اشعار او را حجت می دانند گفته: فقلت هيهات فات السمع لائمه لا يعرف الحزن الا يوم عاشور) انتهی کلامه الشریف. اما اینکه برخی معاصران اشکال کرده و گفته اند: (اکثر قریب به اتفاق اهل لغت این تصور را داشته‌اند که چون عشر و عاشر از یک ریشه‌اند و واقعه کربلا هم در دهم ماه محرم اتفاق افتاده است پس عاشورا یعنی دهم محرم؛ و بر همین قیاس تاسوعا را نیز که با تسع و تاسع شباهت ظاهری دارند روز نهم ماه محرم گفته‌اند) نادرست است، زیرا: اولا، نقل اهل لغت به ویژه اجماعشان در معنای استعمالی لغت قطعا حجت است، اگر چه در تعیین معنای موضوع له یا تدقیق و تحدید مفهوم واژه، آن را حجت ندانیم. ثانیا، علت اینکه گفته اند عاشورا یعنی دهم محرم، صرف شباهت ظاهری آن با ماده عشر و لفظ عشره نیست، بلکه علت آن استعمالات صحیح و فصیح اصیل و قدیمی است چنانکه از شفاء الصدور گذشت. وی در ادامه گفته است: (اما این معنا به دلایل زیر اشتباه است: - آیا واژه عاشورا برای دهم ماه‌ها دیگر نیز به کار می‌رود؟ مثلاً آیا شنیده شده است که کسی به دهم ماه رجب هم عاشورا گفته باشد؟ یا این مفهوم مختص دهم ماه محرم است؟ - آیا اگر امام حسین(ع) مثلاً در یازدهم محرم شهید می‌شد، آنگاه تاسوعا با عاشورا عوض می‌شد و عاشورا واژه دیگری داشت؟ - آیا اعراب قبل از این واقعه به دهم محرم عاشورا و نهم محرم تاسوعا گفته می‌شده است؟ در هیچ منبعی حداقل در مورد تاسوعا چنین چیزی وجود ندارد. - در ریاضی اعداد قاعده خود را دارند و هر قاعده‌ای که بر شمارش اعداد حکم کند بر سلسله اعداد هم حاکم خواهد بود. اعداد بر خلاف کلمات استثناپذیر نیستند؛ به طور مثال در کلام عرب اعداد این گونه شمارش می‌شوند: اول – ثانی - ثالث - رابع ... و یا اولاً – ثانیاً - ثالثاً - رابعاً و... ادامه دارد .... @raveshsonnati

چنان چه تاسوعا و عاشورا در زمره اعداد باشند باید قاعده‌پذیر باشند، یعنی باید بتوان بقیه اعداد را هم به همان سیاق تلفظ کرد؛ مثل ثامونا – سابوعا-..، اما می‌بینیم که بقیه اعداد از این قاعده پیروی نمی‌کنند؛ لذا نمی‌توانیم دلیلی داشته باشیم که تاسوعا و عاشورا عدد هستند تا از قاعده شمارش پیروی کنند و این دو روز هیچ ربطی به اعداد ندارد بلکه معنای دیگری دارند). این سخن نیز مردود است زیرا چطور و از چه زمانی چند پرسش ساده و نهایتا غریب، جای استدلال را گرفته است؟ اما درباره پرسش اول روشن است که عاشورا به تصریح اهل لغت و استعمالات فصیح و اصیل اسم است برای دهم ماه محرم نه دهم هر ماهی. آیا این اختصاص موجب می شود، در اصل مطلب تردید کرد؟!!! اما پرسش دوم پاسخش در کلام صاحب شفاء الصدور گذشت، آنجا که فرمود: (عاشورا روز دهم از ماتشرى يهود است، كه روزه او را فرض می دانند، وصوم كبور می نامند، و چون او را بر ماه‌هاى عربى تطبيق كرده اند، روز دهم اول سال اعتبار شد، كه دهم محرم الحرام باشد، چنانچه او نيز در دهم اول ماه هاى يهود واقع شده) پرسش سوم نیز پاسخش در کلام صاحب شفاء الصدور گذشت. پرسش چهارم نیز مبنی بر لزوم مطابقت همه واژگان با قواعد کلی ادبی و لغوی است، در حالیکه این لزوم نادرست و لزوم ما لا یلزم است، چرا که شواذ و نوادر ادبی در هر باب از ابواب لغت و صرف و ادب به قدری زیاد است که نیازی به بیان نیست و با یک رجوع مختصر، برای پژوهشگر روشن می شود. جدا از آن، هیئت فاعول در کلام عرب چنانکه از المزهر و فقه اللغه ثعالبی نقل شد، عدیم النظیر نیست، بلکه نظائر بسیاری دارد که جناب فارابی در دیوان الادب خود قریب به چهل واژه را بر وزن فاعول ذکر کرده است. اگر چه وزن فاعولاء به گفته سیوطی در المزهر مختص به این دو صیغه تاسوعا و عاشورا است، و این نیز نکته ادبی لطیفی دارد و صناعت زیبای ائتلاف اللفظ والمعنی را در بر دارد، زیرا چنانکه معنای عاشورا به دهم اول ماه قمری (دهم محرم) اختصاص دارد و نظیر ندارد، واژه آن نیز مختص به هیئت خاصی شده که نظیر ندارد. معاصر مذکور در ادامه معنای دیگری برای عاشورا ارائه داده است که متن و نقد آن در پست بعدی خواهد آمد ان شاء الله. ادامه دارد .... @raveshsonnati

امان از دل زینب

#سخن_بزرگان ✔️ مرحوم آیت الله العظمی بهجت 💥 به کی شکایت بکنیم از دست «خودمون» 👉 @raveshsonnati

#سخن_معصوم #سخن_بزرگان ✔️ استاد علی مومنی 🏴شهادت جانسوز حضرت امام سجاد" علیه السلام" تسلیت باد. 💠امام سجاد "علیه السلام" فرمود:🔅إصْبِرْ عَلَی الْحَقِّ وَ إنْ کَانَ مُرّاً 🔅 بر شناخت و پذیرش و عمل به حق، صبور باش اگر چه تلخ باشد. 📚( بحارالأنوار، ج۷۰، ص۱۸۴ ) ✍🏻مقوم شخصیت حقیقی انسان و کمال آن، شناخت حق و قبول و تبعیت از آن است. چنانچه امام حسین "علیه السلام" فرمود:🔅 لا يَكمُلُ العَقلُ إلاّ بِاتِّباعِ الحَقِّ🔅 عقل انسان کامل نمی شود مگر به تبعیت و پیروی کردن از حق.🔅 📚(بحارالأنوار، ج ۷۸، ص۱۲۷) ✍🏻شناخت حق و عمل به آن بدون شناخت چهارده معصوم "علیهم السلام"( که ملاک حق هستند)  امکان پذیر نیست در راستای تحریف مسیر حق، بعد از پیامبر اکرم "ص" توسط سیاست مداران و ریاست طلبان، امام حسین "ع" فرمود :🔅ألاَ تَرَونَ أنَّ الحَقَّ لا يُعمَلُ بهِ ، و أنَّ الباطِلَ لا يُتَناهى عَنهُ 🔅 آيا نمى بينيد كه به حق عمل نمى شود و از باطل نهى نمى گردد؟ 📚( تحف العقول ص ۲۵۵) و با شهادتش، مسیر حق را مشخص کرد. ✍🏻متاسفانه بیشتر مردم به جهت غلبه تمایلات نفسانی ویرانگر و اشباع غرائز حیوانی طغیانگر و به جهت جلب منافع مادی و دنیوی شان، از شنيدن حرف حق گریزان و ناخوشایند و چنان احساس سنگینی و تلخی می کنند که گویا زیر آوار مانده اند. ✍🏻اینان نه تنها از حق دفاع نمی کنند حتی حاضر نیستند حق را بشناسند و بلکه از آن روی گردانند. چنانچه خداوند می فرماید:🔅اكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ فَهُمْ مُعْرِضُونَ- انبیاء آیه ۲۴🔅 ✍🏻اگر مردم در هر زمان، حق و حقیقت را می شناختند و از آن دفاع می کردند و در مقابل باطل و انواع ظلم و فساد و خیانت و حرام خواری و سوء تدبیر حاکمان و مسؤلین ، انتقاد و اعتراض می کردند به این فقر و فلاکت و بدبختی و سرگردانی و افسردگی و ناامیدی و ذلت و خواری مبتلا نمی شدند.( خلائق هرچه لایق ) ✍🏻البته این نشناختن حق و حقیقت توسط مردم و غوطه ور شدن در باطل و فساد و ضلالت و گمراهی و سکوت مرگبار و حاکمیت افراد غیر متعهد و متخصص و بی عرضه و بی لیاقت و متملق و ریاست طلب مخصوصا به عنوان خدمت به دین و مذهب تا ظهور امام زمان"عج " بیشتر خواهد شد تا اینکه آن "حق جدید"( السلام علی الحق الجدید ) با ظهورش بطلان تمامی حکومت های جهان را اعلام و حکومت حقیقی الهی و دولت کریمه عادله را در جهان مستقر فرماید و چون حکومت عقل و شرع حاکم خواهد شد لذا حق برای مردم از عسل شیرین تر و گواراتر خواهد شد. 🔅وَ قُل جَاءَ الحَقُّ وَ زَهَقَ البَاطِلُ إنَّ البَاطِلَ کَانَ زَهوقاً🔅 اسراء: آیهٔ ۸۱ اللهم عجل لولیک الفرج 👉 @Fatemiyeh_aleyasin 👉 @raveshsonnati

#ویژه ⚫️ انا لله وانا الیه راجعون ▪️مرجع عالیقدر و فقیه اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و الصلاة، حضرت آیت الله سید محمد سعید حکیم رضوان الله علیه به ملکوت اعلی پیوست. ▪️این مصیبت بزرگ را به ساحت مولایمان بقیه الله الاعظم تسلیت عرض می‌کنیم. 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #نصاب_الصبیان #استاد_بکان_طالقانی جلسه: ۴۴، ۴۵ 👉 @raveshsonnati

#نصاب_الصبیان 044 #استاد_بکان_طالقانی 👉 @raveshsonnati

#نصاب_الصبیان 045 #استاد_بکان_طالقانی 👉 @raveshsonnati

#ویژه ⚫️ *الـ 8 من شهر صفر ذكرى رحيل زعيم الحوزة العلمية سماحة المرجع الديني آية الله العظمى الإمام السيد أبو القاسم الخوئي (قدس الله نفسه الزكية)‎* أرثيك أم أرثي بـك التنـزيلا فلقد فجعت الدين جيلاً جيلا أرثي الأئمة فيك أم أرثي الهدى والأوليـاء معاشـراً وقـبيلا   ‎فلقد هززت الكون حتى لم تدع للفكـر إلا حـيرة وذهـولا أرثي بـك القـرآن في آياتـه ‎وأؤبـن التـوراة والإنجـيلا ‎أنت الوريث لها وحسبك رفعـة إرث النبـوة وارفـاً وظليـلا 🖊 للشاعر الدكتور محمد حسين الصغير 👉@raveshsonnati

کِران عُود و بَرْبَط وَتَر شِرعَه رُود ولی صَنج چنگ است و مِزمار نای 🍀نام آلات موسیقی که امروز در درس مطرح شد و بعضا در روایات هم آمده است .همچنین در منثور و منظوم. عنه عن أحمدَ بنِ یوسفَ بنِ عقیلٍ عن أبیه عن موسی بن حبیبٍ عن علیّ بن الحسین (ع)قال: لایقدّس الله أمّةً فیها بربطٌ یُقعقع و تائهٌ تُفجّع. (کافی،اسلامیه،ج ۶،ص۴۳۴) 🔹شیخ اجل گوید: چون در آواز آمد آن بربط سرای کدخدا را گفتم از بهر خدای زیبقم¹ در گوش کن تا نشنوم یا دَرَم بگشای تا بیرون روم (گلستان،باب دوم،ح ۲۰) أیضا فرماید: تو نیکو روش باش تا بدسِگال به نقص تو گفتن نیابد مجال چو آهنگ بربط بُوَد مستقیم کی از دست مطرب خورَد گوشمال؟ (همان،ح۲۴) و أیضا در باب هشتم فرماید: خردمندی را که در زمره اَجلاف سخن ببندد شگفت مدار،که آواز بربط با غلبه دهل برنیاید و بوی عنبر از گندِ سیر فروماند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱-زَیبَق: جیوه 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #نصاب_الصبیان #استاد_بکان_طالقانی جلسه: ۴۶ 👉 @raveshsonnati

#نصاب_الصبیان 046 #استاد_بکان_طالقانی 👉 @raveshsonnati

بَلَد کُورَه را شهر دان ،شَهْر ماه دگر وَِتر را طاق دان ،طاق تای عَیُون شورچشم و بَلید است کُند بُوَد لَوذَعي ألْمَعي تیز رای 👉 @raveshsonnati

#ویژه انا لله و انا الیه راجعون إذا مات العالم ثُلِمَ في الإسلام ثلمة لا يسدها شيءٌ ⚫️ روح بلند علامه حسن زاده آملی به ملکوت اعلی پیوست. ▪️این مصیبت جانکاه را به محضر حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه تسلیت عرض می‌کنیم . 👉 @raveshsonnati

#سخن_معصوم #سخن_بزرگان 🏴 اربعین حسینی "علیه السلام" تسلیت باد 🏴 ➖امام صادق علیه السلام در زیارت اربعین می فرماید: 🔅بَذَلَ مُهجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَهِ وَ حَیرَةِ الضَّلالَة🔅 (خدایا! حسین بن علی) خونش را در راه تو بذل کرد تا بندگانت را از نادانی و نفهمی و حیرت گمراهی نجات دهد. ✍🏻 عظمت و ارزش خون مبارک امام حسین علیه السلام وقتی برای انسان روشن و آشکار می‌شود که حداقل، تاریخ پنجاه ساله بعد از پیامبر اسلام "صلی الله علیه و آله" را دقیقا مطالعه کند که چگونه با کنار گذاشتن مظهر تام علم، تقوی و هدایت، خلیفه بلا فصل پیامبر یعنی امیرالمؤمنین علی علیه السلام و جایگزین کردن، حاکمیت نادانی و گمراهی، تحریفات، انحرافات و بدعتها در اصول دین از توحید تا معاد و در فروع دین از طهارت تا دیات، پیدا شد. ✍🏻 در این دوره مردم چنان در نادانی و گمراهی بودند که معاویه با چهل سال تبليغ علیه اسلام و اهل‌ بيت عصمت و طهارت "علیهم السلام" و با گرفتن بیعت برای یزید، خواست اسلام را ریشه کن کرده، شاهرگ اسلام را قطع کند. ✍🏻 ولی امام حسین "علیه السلام" با خون مبارک خود و شهدای کربلا، اصل اسلام را نجات داد تا با ظهور فرزند دلبندش مهدی موعود "عجل الله فرجه" اسلام، به حاکمیت تامه عملی برسد. حیرت وسرگردانی در زمان غیبت ✍🏻 در بعضي از روايات، اساسی ‏ترين ويژگی دوران "غيبت کبری"حيرت و سرگردانی مردم ذکر شده است؛ به ويژه هر چه به ظهور نزديک‏تر شويم بر شدّت اين حيرت افزوده خواهد شد. در اين دوران مسلمانان ‏بلکه بشریت به جهت غیبت امام زمان علیه السلام اختلافات، توطئه های گوناگون، هجمه‌های شدید و شبهات ویرانگر در مسائل اعتقادی، اخلاقی، فرهنگی و سیاسی و ظهور و شیوع فساد همه جانبه ( ظهر الفساد فی البر و البحر ) و ضعف، بلکه از بین رفتن باورهای دینی و مشتبه بودن حق و باطل و کمیاب و کیمیا بودن مومنان واقعی، گرفتار سرگردانی، و گمراهی می شوند. ➖علی علیه السلام فرمود: 🔅يَخْرُجُ بَعْدَ غَيْبَةٍ وَ حَيْرَةٍ لايَثْبُتُ فيها عَلي دينِه اِلا الُْمخْلِصُونَ🔅 مهدی موعود بـعد از غيبت و حيرتی ظهور مي کند که در آن زمان تنها افراد مخلص نجات می یابند. 📚(بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۰۹) پرچم سرخ حسینی بر فراز قبه گوید انتقام خون سلطان شهیدان خواهد آمد 🔅اللهم عجل لولیک الفرج🔅 ✍🏻 استاد علی مومنی @Fatemiyeh_alyasin

#ویژه #تحلیل_معنای_دو_واژه_تاسوعاوعاشورا و نقد نظریه برخی از معاصران (بخش ۲) معاصر مذکور در ادامه بحث که به انکار اسم عدد بودن تاسوعا و عاشورا کشید، معنای دیگری برای عاشورا ارائه داده و گفته است: عاشورا؛ روز معاشرت با امام(ع) عشر به کسر عین و عشرت، به معنای معاشرت و مصاحبت است. معاشر به ضم میم یعنی مصاحب و عاشر اسم فاعل عشر است که خودش ثلاثی مجرد اسم مصدر عشرت است. خداوند می‌فرماید: «وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ» (نساء/۱۹) با زنان آن گونه که شایسته آنان است معاشرت کنید. عشیر یعنی همدم و رفیق؛ «وَلَبِئْسَ الْعَشِیرُ» (حج/۱۳) چه بد دوستی انتخاب کرده‌اند و چه بد معاشر و رفیقی است. العاشور از ریشه عشر به کسی گفته می‌شود که معاشرت خصلت او باشد. العاشوراء جایی که میل به معاشرت و رفاقت و مصاحبت نمایان می‌شود و افراد میل معاشرت خود را با کسی که مورد نظر است عرضه می‌کنند؛ و عاشورا مبالغه است از میل به معاشرت؛ یعنی روزی که میل معاشرت و رفاقت با امام(ع) به شدت بالا می‌رود. تاسوعا؛ روزی برای وسعت ظرفیت با خارج شدن عاشورا از سلسله اعداد، عدد بودن تاسوعا نیز مورد تردید قرار می‌گیرد و معنی نهم را از دست می‌دهد. اَتْسَعَ به فتح الف یعنی گروه‌های ۹ نفره شدند. اما اِتَّسَعَ به کسر الف یعنی وسعت پیدا کرد - گشاد شد - فراخ گردید. اتساع یعنی گسترده شدن و گشاد شدن. بالا رفتن ظرفیت. اتساع شرائین؛ یعنی رگ‌ها گشاد شدند و ظرفیت شان برای عبور خون زیاد باشد. التاسوع چیزی که فراخی و گستردگی و ظرفیت اش زیاد باشد؛ و بالاخره التاسوعا یعنی جایی که بتوان ظرفیت را بالا برد و فراخی ایجاد کرد؛ و تاسوعا این معنی را پیدا می‌کند: روزی که ظرفیت بالا می‌رود و در سینه‌ها فراخی ایجاد می‌شود و به جای تنگی، وسعت می‌یابد. این دو نام از ابداعات امام سجاد (علیه‌السلام) است و اگر در بعضی از روایات از پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) از عاشورا گفته شده است، اکثرا جعلیات بنی‌امیه برای کم کردن اثرات عاشورای امام حسین (علیه السلام) است، اما در مورد تاسوعا تقریباً نداریم که قبلاً از امام سجاد (علیه السلام) لغت تاسوعا به کار برده شده باشد و این معنا از عاشورا و تاسوعا خیلی عاشقانه است. «پایان گفتار معاصر» نگارنده گوید: 1. اینکه گفته است: «عشر به کسر عین و عشرت، به معنای معاشرت و مصاحبت است» ایراد دارد؛ زیرا گر چه عِشرت به این معنا آمده است امّا «عِشْر» بدون تاء به این معنا در کتب لغت یافت نشد. 2. اینکه گفته است: «عاشر اسم فاعل عشر است که خودش ثلاثی مجرد اسم مصدر عشرت است.» مفهوم نشد؛ اگر مقصود از عشر عشر فعلی است که فیروزآبادی گفته است: «عَشَرَ يَعْشِرُ: أخَذَ واحداً من‏ عَشَرَةٍ، أو زادَ واحداً على تِسْعَةٍ و- القومَ: صارَ عاشِرَهُم‏» (القاموس المحیط، ج 2، ص 165). در نتیجه عاشِر وصفی یا به معنای «گیرندۀ یک از ده» است یا به معنای «زیادت کنندۀ یک بر نُه» است و یا به معنای «دهم شونده» است و عاشر اسمی نیز به معنای دهم است. و این معانی چه ارتباطی با اسم مصدر عشرت دارند؟! و اینکه «خودش ثلاثی مجرد اسم مصدر عشرت است» دقیقا یعنی چه؟! 3. اینکه گفته است: ««وَلَبِئْسَ الْعَشِیرُ» (حج/۱۳) چه بد دوستی انتخاب کرده‌اند و چه بد معاشر و رفیقی است.» نادرست است؛ زیرا اولا «لبئس العشیر» به معنای «بد همدمی است» است، نه «چه بد ...» زیرا فعل مدح و ذم غیر از صیغۀ تعجّب است و «چه بد ...» در ترجمۀ صیغۀ تعجّب می¬آید نه فعل ذمّ و ثانیا «چه بد دوستی انتخاب کرده¬اند» در ترجمه زائد است مگر اینکه ترجمۀ «لبئس المولی» باشد که پیش از این فراز است، که در این صورت اولا عبارت عربی آن ذکر نشده است و ثانیا ترجمه باز ایراددار است. 4. اینکه گفته است: «العاشور از ریشه عشر به کسی گفته می‌شود که معاشرت خصلت او باشد ...» مدرک و منبع و دلیل این حرف چیست؟ آیا این واژه پژوهش قیاس در لغت را جایز می داند؟! جدا از آن گذشت که عشرت به معنای معاشرت است نه عشر. ایراد دیگر اینکه خصلت بودن معاشرت برای کسی از هیئت «فاعولاء» استنباط کرده است یا از مادّۀ «ع ش ر» در حالی که نه مادّه بر آن دلالت دارد کما هو واضح جدّا و نه هیئت؛ زیرا به تصریح اهل لغت هیئت «فاعولاء» وضع نوعی ندارد و معنای خاصی را نمی رساند و جزو اوزان صفت مشبّهه هم ذکر نشده است. (رک: جمهرة اللغة، ج 2، ص 1207 و تهذیب اللغة، ج 1، ص 261). 5. اینکه گفته است: «عاشورا مبالغه است از میل به معاشرت» دلیل یا مدرکش چیست؟ این مبالغه و این میل به معاشرت از کجای این واژه استخراج شده است و این معنا به کدام کتاب لغت یا استعمال عرب یا کاربرد قرآنی یا فرمایش معصوم استناد شده است؟! ادامه دارد ... @raveshsonnati‌

ادامه پست قبلی 6. اینکه گفته است: «یعنی روزی که میل معاشرت و رفاقت با امام(ع) به شدت بالا می‌رود.» استحسانی بیش نیست و هیچ دلیلی اثباتا بر آن نیست اگر چه خوشایند ذوق شیعیان و محبّان سیّدالشّهداء علیه السّلام باشد. 7. اینکه گفته است: «با خارج شدن عاشورا از سلسله اعداد، عدد بودن تاسوعا نیز مورد تردید قرار می‌گیرد و معنی نهم را از دست می‌دهد.» چه ملازمه ای میان مقدّم و تالی در این قیاس استثنایی است؟! کاش تبیین می شد، می فهمیدیم! 8. اینکه گفته است: «اَتْسَعَ به فتح الف یعنی گروه‌های ۹ نفره شدند.» دقیق نیست؛ زیرا «أتْسَعوا» به این معناست نه «أتسع» که به معنای نهمی شد است. بلکه «أتسعوا» نیز به معنای (هشت نفر بودند و) نه نفر شدند است، نه گروه‌های نُه نفره شدند. دقّت شود. (رک: تاج العروس، ج 11، ص 45). 9. اینکه گفته است: «التاسوع چیزی که فراخی و گستردگی و ظرفیت اش زیاد باشد.» از کجا و چطور و با چه استدلال یا استظهاری به این معنا رسید؟! مدرک و منبع یا دلیل این سخن چیست؟ جدا از آن «التّاسوع» بدون الف مدّی آخر مگر به کار رفته است؟! از همه مهم تر، تاسوعا از حروف «ت س ع» است و «اِتَّسَع» که به معنای فراخ و گسترده شد است از حروف «وس ع» و اصل آن «اوتسع» بوده است که ابدال و ادغام شده است. حال چه ارتباطی میان این دو است؟ آیا اصل تاسوعا «واسوعا» بوده است؟! به چه دلیل؟ 10. اینکه گفته است: «و بالاخره التاسوعا یعنی جایی که بتوان ظرفیت را بالا برد و فراخی ایجاد کرد» تعریف تاسوعا به «جایی» از کجا پیدا شد و چطور از مقدّمات پیشین نتیجه گرفته شد؟! آیا مطالب پیشین بر این مطلب دلالت کرد که تاسوعا مکان و ظرف مکان است؟! 11. اینکه گفته است: «تاسوعا این معنی را پیدا می‌کند: روزی که ظرفیت بالا می‌رود و در سینه‌ها فراخی ایجاد می‌شود و به جای تنگی، وسعت می‌یابد.» توضیح نداده شده که چرا باید چنین باشد و علت ثبوتی و اثباتی این فراخی چیست؟! 12. اینکه گفته است: «این دو نام از ابداعات امام سجاد علیه‌السلام است» پیش از این در کلام علامه میرزا ابوالفضل تهرانی گذشت که فرموده بود: «بدان كه جماعتى گفته‌اند كه عاشوراء معرب است، و در اصل عبرانى بوده و لفظ اصلى عاشور است، و او روز دهم از ماتشرى يهود است، كه روزه او را فرض می دانند، وصوم كبور می نامند، و چون او را بر ماه‌هاى عربى تطبيق كرده اند، روز دهم اول سال اعتبار شد، كه دهم محرم الحرام باشد، چنانچه او نيز در دهم اول ماه هاى يهود واقع شده.» بنا بر این ظاهرا نام گذاریِ دست کم واژۀ عاشوراء قدیمی تر از این حرفهاست. 13. اینکه گفته است: «این دو نام از ابداعات امام سجاد (علیه‌السلام) است ...»؛ آنچه معروف و مشهور است کاربرد این دو واژه در فرمایش امام صادق علیه السّلام است و نگارنده کاربرد این دو واژه را در احادیث امامان پیشین در کتب شیعی نیافت! 14. و در پایان اینکه گفته است: «این معنا از عاشورا و تاسوعا خیلی عاشقانه است.»؛ آیا عاشقانه یا عارفانه بودن یک معنا سبب می شود که بر واژه ای تحمیل شود وقتی هیچ دلیلی بر آن نیست؟!!! به نظر شما خوانندگان عزیز آیا عاشقانه و عارفانه نیست برخی از مطالب فلسفی یا عرفانی یا توحیدی ناب را به برخی از آیات و روایاتی که هیچ دلالتی بر آن ندارند، نسبت دهیم؟! قضاوت با شما! والحمدلله ربّ العالمین وهو الموفِّق وهو المعین. @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #تدریج_الادانی #استاد_سلیمانیان جلسه: ، ۲۱، ۲۲، ۲۳، ۲۴، ۲۵ 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #تدریج_الادانی #استاد_سلیمانیان جلسه: ۲۱ 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #تدریج_الادانی #استاد_سلیمانیان جلسه: ۲۲ 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #تدریج_الادانی #استاد_سلیمانیان جلسه: ۲۳ 👉 @raveshsonnati