#نُکَت_مُحرّمیّة نکته هشتم ✔️ سيد القرّاء در کربلا ▪️متأسفانه از برخی از افراد تعابيری شنيده می‌شود که قابل مناقشه جدی است. یکی از این تعابیر اینست که «در کربلا لوتی‌ها آمدند کمک امام حسین ولی فقهاء استخاره کردند که بیایند ولی استخاره آنها بد آمد» این در حالی است که در کربلا به غیر از بنی هاشم افراد بزرگی از علما در زمره شهداء هستند. ▪️یکی از آن بزرگان بُرَير بن خضير است که از بزرگان قراء در کوفه بود و از او به سید القراء یاد می شد. جز اين افتخار او افتخارات دیگری نیز دارد: 1⃣ هو والحبیب أول‏ من‏ قاما للمبارزة في اول القتال فأجلسهما الامام عليه السّلام. 📚 تاريخ طبري، ج ۴، ص ۳۲۶. 2⃣ هو القائل لعبدالرحمن بن عبد ربه الانصاري: واللّه لقد علم قومي أنى ما أحببت الباطل شابا ولا كهلا، ولكن- و اللّه- إنى لمستبشر بما نحن لاقون! واللّه ما بيننا و بين الحور العين الا أن يميل علينا هؤلاء باسيافهم، ولوددت أنهم قد مالوا علينا. 📚 همان، ص ۳۲۱. 3⃣ هو الذي كان يقول: إن عثمان بن عفان كان على نفسه مسرفا، وإن معاوية بن أبي سفيان ضالّ مضلّ، وإن امام الهدى والحق علي بن أبي طالب عليه السّلام. 📚 همان، ص ۳۲۸. 4⃣ هو الذي باهل رجلا من عسكر عمر بن سعد يدعى يزيد بن معقل على أنه علی الحق وذلك الرجل علی الباطل ودعا أن يقتل المحق منهما المبطل، ثم بارزه فقتله.‏ 📚 همان، ص ۳۲۸. 5⃣ هو القائل للحسين عليه السّلام: واللّه يا بن رسول اللّه، لقد منّ اللّه بك علينا أن نقاتل بين يديك، تقطّع فيك أعضاؤنا، ثمّ يكون جدّك شفيعنا يوم القيامة بين أيدينا، لا أفلح قوم ضيّعوا ابن بنت نبيّهم، أفّ لهم غدا ما ذا يلاقون، ينادون بالويل و الثبور في نار جهنم. 📚 سفينة البحار، ج ۱، ص ۲۶۶ 6⃣ و در آخر او همان کسی است وقتی دید حبیب شوخی می‌کند و می‌خندد به او گفت: "يا أخي ليس هذه بساعة ضحك" وحبیب در پاسخ به او چنین گفت: "فأيّ موضع أحق من هذا بالسرور، واللّه ما هو الا أن تميل علينا هذه الطغام بسيوفهم فنعانق الحور العين". ▪️در برخی کتب از وی با نام " یزید بن خضیر" یاد شده است. 📚 رجال کشی، ج ۱، ص ۲۹۳. در برخی دیگر با نام "یزید بن حصین" از او یاد شده است. 📚 بحارالأنوار، ج ۴۵، ص ۹۳ و تنقیح المقال، ج ۱۷، ص ۳۹۳ و جامع الرواة، ج ۱، ص ۱۷۸. ولی هر دو نادرست است، چنانکه در تنقيح المقال به لقب "سید الغرباء" و در جامع الرواة به لقب "سید القری" نامیده شده است که این دو نیز نادرست است. ▪️به اضافه نقل صحیح طبری در مورد نام او، دو شاهد نیز در کلام او بر صحت این دو ادعا وجود دارد: 1⃣ عفيف بن زهیر – یکی از راویان کربلا – در جریان حمله کعب بن جابر ازدی لعنة الله علیه به بریر بن خضیر، رو به کعب می گوید: "إنّ هذا برير بن خضير القاري الّذي كان يقرئنا القرآن في المسجد!" 📚 رجال کشی، ج ۱، ص ۲۹۳. 2⃣ وقتی کعب لعنه الله علیه بعد از جریان عاشورا به کوفه بازگشت: "قالت له امرأته أو اخته: أعنت على ابن فاطمة، وقتلت سيّد القرّاء؟ لقد أتيت عظيما من الأمر! واللّه لا اكلّمك من رأسي كلمة أبدا." 📚 تاريخ طبری، ج ۵، ص ۴۳۲ و ر.ک: قاموس الرجال، ج ۲، ص ۹۴. ▪️بُرَير به ضم باء بر وزن زُبير تصغير برّ است. البته احتمال دارد بریر به فتح باء وکسر راء باشد به معنی میوه درخت اراک (صحاح اللغة، ج ۲، ص ۵۸۸) ولی احتمال اول در نام سید القراء اشهر است. ▪️خُضير نیز بر وزن زُبير مصغر خضر است. یکی از نام های دریا خضیر است به جهت رنگ سبزی که با انعکاس نور در دریا پدید می آید. (الطراز الأول، ج ۷، ص ۳۸۱) و به برخی افراد به جهت شدت گندمگون بودنشان خضیر لقب داده شده است مثل ابراهیم بن مصعب بن مصعب بن زبیر. (توضیح المشتبه، ج ۳، ص ۲۶۷). 👉 @raveshsonnati

#نُکَت_مُحرّمیّة نکته نهم: بعض الأوصاف العبّاسیّة نام: عبّاس عليه السلام نام پدر: امیر مؤمنان علی بن أبي طالب عليه السّلام نام مادر: فاطمه بنت حزام بن خالد از نسل ربيعة بن عامر معروف به أم البنين الكلابية القاب: قمر بنى هاشم (ماه درخشان بنی هاشم)، سقّاء (آب رسان و آب ده)، صاحب اللواء أو لواء الحسين (علمدار لشكر، پرچمدار لشکر حسین) و باب الحوائج. کنیه: ابوالفضل و ابو قِرْبة (صاحب مَشک) زمان ولادت: ۲۶ هجری زمان شهادت: ۶۱ هجری عمر شریف: حدود ۳۴ سال مکان شهادت و محل دفن: کربلای معلّی همسر: لُبابة بنت عبيدالله بن عباس بن عبدالمطلب فرزندان: عبيدالله (که قطعی است) و حسن، فضل، قاسم، عبدالله و دو دختر (علی ما قیل). برادران: عبدالله شهید در ۲۵ سالگی، عثمان شهید در ۲۱ سالگی و جعفر در ۱۹ سالگی. قاتل: زید بن رقاد الجنبی و حکیم بن الطفیل الطائی النبسی لعنة الله علیهما علت نامگذاری به عباس زبیدی عالم بزرگ علم لغت گفته است: عَبَسَ وَجْهُه یَعْبِسُ عَبْساً و عُبُوساً، من حَدِّ ضَرَبَ: کَلَحَ، کعَبَّسَ تَعْبِیساً. وقِیلَ: عَبَسَ وَجْهُه عَبْساً وعَبَّس: قَطَّبَ ما بَیْنَ عَیْنَیْهِ. ورجُلٌ عابِسٌ. وعَبَّس تَعْبِیساً فهو مُعَبِّسٌ وعَبّاسٌ، إِذا کَرَّهَ وَجْهَه. شُدِّد للمُبَالَغَةِ، ومنه قِرَاءَةُ زَیْدِ بنِ عَلِیٍّ: "عَبَّسَ وَتَوَلّی" فإِنْ کَشَرَ عن أَسْنَانِه فهو کالِحٌ. وقیل: العَبَّاسُ: الکَرِیهُ المَلْقَی والجَهْمُ المُحَیَّا ... والعَابِسُ: الأَسَدُ الذِی تَهْرُبُ منه الأُسود، وقال ابن الأَعْرابیّ: کالعَبُوسِ والعَبّاسِ، قال ابنُ الأَعْرَابِیّ: وبه سُمِّیَ الرجُلُ عَبَّاساً. قلت: عَبّاسٌ والعَبّاس: اسمُ عَلَمٍ. 📚 تاج العروس، ج ۸، ص ۳۴۹. حاصل آنکه چون قمر منیر بنی هاشم در مواجهه با دشمنان بسان شیری که شیران دیگر از او فرار می کنند با چهره ای درهم کشیده و ابهتی دلهره آور برایشان، به آنان حمله ور می شد عباس نامیده شد. کیفیت شهادت آن بزرگوار نیز گواه راستی است بر این مدعا. سلام الله عليه 👉 @raveshsonnati

🏴السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَا الْفَضْلِ الْعَبّاسَ🏴 ✔️ استاد علی مومنی ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✍🏻یکی از مجاهدان و شهدای والامقام کربلا که مقام و منزلت و عظمت واقعی اش در قیامت شناخته خواهد شد، حضرت ابوالفضل العباس"علیه السلام" است که در اثر تربیت پدر بزرگوارش حضرت علی (ع) وبرادران معصومش امام حسن مجتبی و امام حسین”علیهم السّلام” به مقام شامخ علم لدنی و بصیرت نافذ و کمال ایمان و اوج شجاعت و شهامت و ایثار و فداکاری نائل شده است و در قیامت، همه شهداء از اولین تا آخرین به مقام و منزلت ایشان غبطه خواهند خورد. ✍🏻با اینکه در روز عاشورا آخرین نفر از بنی هاشم بود که قبل از امام حسین "علیه السّلام "شهید شد ولی در طول تاریخ روز نهم محرم الحرام را که تاسوعاست به آن حضرت اختصاص دادند تا به صورت مستقل یادی از فضایل و مناقب و مصائب آن حضرت باشد. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 💠ویژگی های حضرت عباس علیه السلام💠 امام صادق "عليه السلام " فرمود: 🔅كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِيٍّ نافِذَ البَصيرَةِ صُلبَ الإيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللّه ِ و أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهيدَا 🔅 عموى ما عبّاس ، داراى بصیرتی نافذ و ايمانى راسخ بود ؛ همراه با ابی عبدالله الحسین جهاد كرد و نيك آزمايش داد و به شهادت رسيد.📚(عمده الطالب ص ۳۵۶) ✍🏻توضیح هرکدام از این ویژگی ها و تطبیق آنها با شخصیت حضرت عباس "ع" مباحث مستقلی را می طلبد و اینجا چاره ای به جز اشاره نیست. 1⃣ بصیرت نافذ بصیرت، یک نورانیّتِ عقلی و قلبی و یک بینش و روشن بینی خاصّی است که در اثر معرفت، یقین، عملِ خالص، تهذیب، تزکیهٔ قلب از حبّ دنیا و مظاهر آن حاصل می‌شود و بدون آن انسان به مقام ایمان نمی رسد و اگر هم برسد ایمانش ثابت و مستقرّ و دائمی نخواهد شد. 2⃣ ایمان محکم و استوار امام صادق "علیه السّلام " فرمود: 🔅الْمُؤْمِنُ‏ أَشَدُّ فِی‏ دِینِهِ‏ مِنَ‏ الْجِبَالِ‏ الرَّاسِیَةِ وَ ذَلِکَ أَنَّ الْجَبَلَ قَدْ یُنْحَتُ مِنْهُ وَ الْمُؤْمِنَ لَا یَقْدِرُ أَحَدٌ عَلَى أَنْ یَنْحِتَ مِنْ دِینِهِ شَیْئاً وَ ذَلِکَ لِضَنِّهِ بِدِینِهِ وَ شُحِّهِ عَلَیْه🔅‏ مؤمن در دینش از کوه‌های راسخ استوارتر است؛ چراکه گاهی از کوه‌ها چیزی کنده مى‏شود، ولى احدى قادر نیست که از دین مؤمن بکاهد. و سرّش آن است که مؤمن نسبت به دینش بخیل بوده و حاضر نیست چیزی از آن را بگیرند.📚(علل‌ الشرايع ج ۲ ص ۵۵۷ ) 3⃣ جهاد در معیت ابی عبدالله الحسین علیه‌السلام. 4⃣ امتحان خوب. 5⃣ مقام شهادت. ⚜️به دریا پا نهاد و خشک لب بیرون شد از دریا ⚜️مروّت بین، جوانمردی نگر، غیرت تماشا کن. ⚫️ای همه عالم گدای دو دست تو یا عباس! ادرکنا! 🔅اللهم عجل لولیک الفرج🔅 👉 @Fatemiyeh_alyasin 👉 @raveshsonnati

#ویژه امشبی را شه دین در حرمش مهمان است مکن ای صبح طلوع😭 عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع😭 👉@raveshsonnati

#نُکَت_مُحرّمیّة نکته دهم: علت نامگذاری حضرت مهدی عج به قائم و ارتباط آن با جریان عاشورا عَنِ الثُّمَالِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ الْبَاقِرَ علیه السلام: یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ! ألَسْتُمْ كُلُّكُمْ قَائِمِینَ بِالْحَقِّ؟ قَالَ: بَلَی. قُلْتُ: فَلِمَ سُمِّیَ الْقَائِمُ قَائِماً؟ قَالَ: لَمَّا قُتِلَ جَدِّیَ الْحُسَیْنُ علیه السلام ضَجَّتِ الْمَلَائِكَةُ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْبُكَاءِ وَالنَّحِیبِ وَ قَالُوا: إِلَهَنَا وَ سَیِّدَنَا! أَتَغْفُلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتَكَ وَابْنَ صَفْوَتِكَ وَخِیَرَتَكَ مِنْ خَلْقِكَ؟! فَأَوْحَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِمْ: قَرُّوا مَلَائِكَتِی! فَوَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَأَنْتَقِمَنَّ مِنْهُمْ وَلَوْ بَعْدَ حِینٍ. ثُمَّ كَشَفَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ عَنِ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ علیه السلام لِلْمَلَائِكَةِ، فَسُرَّتِ الْمَلَائِكَةُ بِذَلِكَ فَإِذَا أَحَدُهُمْ قَائِمٌ یُصَلِّی فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: بِذَلِكَ الْقَائِمِ أَنْتَقِمُ مِنْهُمْ. 📚 بحارالأنوار، ج ۳۷، ص ۲۹۳ به نقل از علل الشّرائع شیخ صدوق. 👉 @raveshsonnati

#ویژه #سخن_معصوم ◼️پیامد قتل امام حسین علیه السلام تا روز قیام امام زمان عجل الله فرجه ●عَنِ الْحَلَبِيِّ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه): لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ (صلوات الله علیه) سَمِعَ أَهْلُنَا قَائِلًا يَقُولُ بِالْمَدِينَةِ الْيَوْمَ نَزَلَ الْبَلَاءُ عَلَى هَذِهِ الْأُمَّةِ فَلَا تَرَوْنَ فَرَحاً حَتَّى يَقُومَ قَائِمُكُمْ فَيَشْفِيَ صُدُورَكُمْ وَ يَقْتُلَ عَدُوَّكُمْ وَيَنَالَ بِالْوَتْرِ أَوْتَاراً ... ●به نقل از حلبى: امام صادق (صلوات الله عليه) به من فرمود: «هنگامى كه حسين (صلوات الله عليه) كشته شد، خانواده ما شنيدند كه گوینده‌ای در مدينه مى‌گويد: امروز، بلا بر اين امّت فرود آمد. ديگر روز خوشى نخواهيد ديد، تا قائم شما قيام كند و سينه‌هايتان را شفا دهد و دشمنتان را بكشد و انتقام خون ها را بگيرد ... 📚 كامل الزيارات، طبع دار المرتضوية صفحه ۳۳۶ باب ۱۰۸ حدیث ۱۴. 👉 @raveshsonnati

#ویژه ✔️نیّر تبریزی ▪️آنکه طرح بیعت شوری فکند ▪️خود همانجا طرح عاشورا فکند ▪️چرخ در یثرب رها کرد از کمان ▪️تیر کاندر نینوا شد بر نشان 📚آتشکده نیّر، بخش ۲۴. 👉 @raveshsonnati

#ویژه ⬛ شهادت حضرت زین العابدین امام سجاد علیه السلام را به محضر مولایمان بقیةالله الاعظم عجل الله فرجه تسلیت عرض می‌کنیم. 👉 @ravrshsonnati

ادامه بحث فرق میان خوف و خشیت فرق سوم خوف هم به مکروه (امر ناخوشایند) تعلّق می گیرد و هم به ترک آن، چنانکه گفته می شود: از زید ترسیدم و گفته می شود: از بیماری ترسیدم. خدای متعال فرموده است: «یخافون ربَّهم من فَوقهم» و«ویخافون سوء الحساب»؛ ولی خشیت تنها به جایگاه مکروه (امر ناخوشایند) است تعلّق پذیرفته و مربوط می شود و ترس از خود مکروه (آن امر ناخوشایند) را خشیت نمی گویند. 📚 ابوهلال عسکری، الفروق في اللغة، ص ۲۳۶. نصّ عبارت وی این است: «الفرق بين‏ الخوف‏ والخشية أنّ الخوف يتعلق بالمكروه وبترك المكروه، تقول: «خفت زيدا» كما قال تعالى‏: «يَخافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ» وتقول: «خفت المرض» كما قال سبحانه‏: «وَيَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ» والخشية تتعلق بمنزل المكروه ولا يسّمى الخوف من نفس المكروه خشية، ولهذا قال‏: «يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ». فان قيل: أليس قد قال‏: «إِنِّي خَشِيتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرائِيلَ» قلنا: إنه خشي القول المؤدي الى الفرقة والمؤدي الى الشي‏ء بمنزلة من يفعله. وقال بعض العلماء: يقال: خشيت زيدا ولا يقال: خشيت ذهاب زيد، فان قيل ذلك فليس على الأصل ولكن على وضع الخشية مكان الخوف، وقد يوضع الشي‏ء مكان الشي‏ء اذا قرب منه». البتّه خفاجی عبارت را از ابوهلال چنین نقل کرده است: «في فروق العسكري: الخوف‏ متعلق بالمكروه، ومنزل المكروه تقول خفت زيدا وخفت المرض والخشية تتعلق بمنزل المكروه دون المكروه نفسه، ولذا قال تعالى: يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ يَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ‏». 📚 خفاجى، احمد بن محمد، حاشية الشهاب المسماة عناية القاضي وكفاية الراضي على تفسير البيضاوي، ج‏ ۵ ص ۴۰۹. 👉@raveshsonnati

ادامه بحث فرق میان خوف و خشیت فرق چهارم خوف ترس است و خشیت ترس شدید یا شدیدترین ترس؛ زیرا خشیة از «شجرة خشیة» به معنای درخت خشکیده گرفته شده که کلا از دست رفته است ولی خوف از «ناقة خوفاء» به معنای شتر بیمار گرفته شده است که نقص است نه از بیت رفتن. 📚 ابوهلال عسکری، الفروق في اللغة، ص ۲۳۶. نصّ عبارت وی این است: الخشية: تألم القلب بسبب توقّع مكروه في المستقبل. والخوف: بمعناها. وهما يكونان تارة بكثرة الجناية من العبد، وتارة بمعرفة جلال اللّه سبحانه وهيبته، وخشية الأنبياء و الأئمّة وخوفهم من هذا القبيل. وقال بعضهم: لا يكاد اللغوي يفرّق بين الخوف والخشية، ولا شكّ أنّ الخشية أعلى منه وهي أشدّ الخوف، فإنّها مأخوذة من قولهم: شجرة خشيّة أي: يابسة، وهي فوات بالكلية، والخوف من ناقة خوفاء: أي: بها داء، وهو نقص وليس بفوات، ولذلك خصّت الخشية باللّه في قوله تعالى: يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ» @raveshsonnati

ادامه بحث فرق میان خوف و خشیت فرق پنجم خوف یعنی ترس ولی خشیة عبارت است از مراقبت و محافظت همراه با ترس به اینکه شخص مراقب اعمالش باشد و خویشتن داری کند همراه با ترس و ملاحظه. و مقابل این مفهوم، اهمال، تغافل، بی مبالاتی، سهل انگاری و ناپرهیزی از خلاف است. و این معنا از لوازم علم و یقین است و به همین خاطر گاهی به معنای علم به کار می رود، ولی خشیة ذاتا نه به معنای خوف است و نه علم. 📚 حسن مصطفوی، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج‏ ۳ ص ۶۴. نصّ عبارت وی این است: «والتحقيق‏ أنّ الأصل الواحد في هذه المادّة هو المراقبة والوقاية مع الخوف، بأن يراقب أعماله ويتّقى نفسه مع الخوف والملاحظة. ويقابل هذا المعنى: الإهمال والتغافل وعدم المبالاة وترك الاهتمام والملاحظة وعدم صيانة النفس من الخلاف. وهذا المعنى من لوازم العلم واليقين، وقد ورد أنّ من فقد الخشية لا يكون عالما وأن شقّ الشعر بمتشابهات العلم. وبهذه المناسبة قد يطلق ويراد منه العلم، كما في خشيت بمعنى علمت. فهذه المادّة ليست بمعنى العلم، ولا بمعنى الخوف. ويدلّ عليه قوله تعالى: «لا تَخافُ دَرَكاً وَلا تَخْشى» فإنّ‏ الْخَشْيَةَ قد ذكر في مقابل الخوف. 👉 @raveshsonnati