#بلاغت_کاربردی
#۱۶
💥بسم الله الرحمن الرحیم🔅إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آَمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ
✔️ استاد معظم فتوحی حفظه الله
🔻 در این سلسله مباحث به تجزیه و ترکیب ادبی آیه ۵۵ سوره مائده پرداخته شده است.
↪️ 2⃣ نکات و اشارات بلاغی:
❓سوال: در تركيب: «إنّما وليّكم الله ...» گفته شد: «وليّكم» مبتداست «الله» خبرش، بعضی گفتهاند: عكس آن هم جائز است، يعنی «وليّكم» خبر مقدّم باشد «الله» مبتدأ مؤخّر، آیا ترکیب دوم هم صحیح است؟
🔹جواب: به نظر میرسد که صحت این ترکیب از ناحيهی معنی و بلاغت مورد تأمّل باشد، زمخشری هم در كشّاف تركيب اوّل را مطرح كرده، و دوّمی برايش قابل قبول نبوده است. أبو حيّان در البحر المحيط به زمخشری اعتراض كرده: كه چرا دومی را نپذيرفته با اينكه دومی هم جائز است و اشكال نحوی ندارد. ولی بايد گفت: درست است كه ابوحيّان نحوی قوی است، ولی قوی بودن در نحو تنها كافی نيست، بلكه در بسیاری از موارد درست تطبيق كردن قواعد نحوی متوقّف بر تأمّل در معنی، و عمل كردن به مقتضای بلاغت است.
🔹ابن هشام در اوّل باب پنجم مغنی میگوید: ابوحيّان از من پرسيد كه فلان كلمه در فلان بيت عطف بر چيست؟ گفتم اول بايد بفهمم اين كلمه به چه معنی است، بعد بگويم عطف بر چيست. نگاه كرديم، ديديم آن كلمه به فلان معنی است، فوراً جوابش را دادم، و گفتم عطف است بر فلان چيز، ابوحيّان اين را عظيم شمرد، و از آن خيلی خوشش آمد.
🔹حال در اين آيه هم بايد ديد معنی چيست، و مقتضای آن تركيب چيست يعنی خداوند از چه چيزی میخواهد خبر دهد، و به مقتضای آن، تركيب آيه چه خواهد بود؛ آيا خداوند میخواهد از ولیّ خبر دهد كه چه كسانیاند، و يا اينكه از خدا و رسول(صلی الله علیه و آله) و امير المومنين(علیه السلام) میخواهد خبر دهد كه اينها ولّی هستند.
🔸در فرض اول كلام به نوعی تركيب میشود، و در فرض دوم نوعی ديگر، برای روشن شدن مطلب مثالی ذکر میکنیم:🔻
❓فرض کنید زيد عالم قريهای است، و مخاطب، هم زيد را میشناسد، و هم میداند كه آن قريه عالمی دارد، ولی اين را نمیداند كه زيد همان عالم قريه است، و عالم قريه هم همان زيد است، و متكلم هم میخواهد از اين دو (زيد و عالم القرية) كلامی تشكيل دهد، و به مخاطب القاء كند، آيا بايد «زيد» را مبتداء، و «عالم القريه» را خبر قرار دهد و يا عكس، و يا اينكه مخيّر است بين آن دو و فرقی نمیكند؟
🔹در این حالت متکلم بايد ببيند كه مخاطب چه چيزی را نمیداند، و میخواهد آن را بداند؛
🔸يک مرتبه اين است كه مخاطب زيد را میشناسد، نمیداند كه او چه كاره است (نمیداند كه او عالم آن قريه است) و طالب اين است كه اين را بداند. در اين فرض متكلم بايد «زيد» را به عنوان مبتدا لحاظ كند، و عالم القريه را خبر آن قرار دهد، كه از زيد خبر داده باشد كه چه كاره است.
🔸مرتبه ديگر اين است كه مخاطب، كه میداند آن قريه عالمی دارد، ولی عالم آن چه كسی است، اين را نمیداند، و طالب اين است كه اين را بداند. در اين فرض متكلم بايد «عالم القرية» را به عنوان مبتدا لحاظ كند، و «زيد» را خبر آن قرار دهد، كه از «عالم القرية» خبر داده باشد كه او چه كسی است.
🔹پس بنابراين دو مقام هست، و هر مقامی مقتضای خاصّ خودش را دارد.
❓اکنون ببينم در آيه شريفه قضيّه از چه قرار است؟
🔹آيا مقام اين است كه مخاطبين خدا و رسول(صلی الله علیه و آله) و امير المؤمنين(علیه السلام) را میشناسند، ولی نمیدانند كه اينها ولی هستند يا نه؟ و طالب اين هستند كه اين را بدانند،
🔸در اين فرض بايد «وليّكم» در آيهی شريفه خبر مقدم باشد، و مسند و «الله ...» مبتدأ مؤخّر، و مسند اليه.
🔹و يا اينكه مقام اين است كه وجود ولّی برای مخاطبين مفروغ عنه است، و مسلّم (چون در تمام دورانها، و در تمام مناطق مختلف، كه مردم زندگی میكردند و میكنند، برايشان رئيس و بزرگي و پيشوائی انتخاب میشود ـ دنيا كه جنگل نيست ـ و اين يک امر طبيعی است) ولی مخاطبين نمیدانند كه آن ولّی چه كسی است، و طالب اين هستند كه او را بشناسند،
🔸در اين فرض بايد «وليّكم» مبتدا باشد و مسند اليه، و «الله ...» خبر آن باشد و مسند، و عكس آن صحيح نيست🔻
🔺و از آن جائی كه به طور قطع و يقين، مقام مقام ثانی است نه أوّل، پس حتماً «وليّكم، مبتدا است» و «الله ...» خبر.
↩️ ادامه دارد.
👉 @raveshsonnati
#بلاغت_کاربردی
#۱۷
💥بسم الله الرحمن الرحیم🔅إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آَمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ
✔️ استاد معظم فتوحی حفظه الله
🔻 در این سلسله مباحث به تجزیه و ترکیب ادبی آیه ۵۵ سوره مائده پرداخته شده است.
↪️ 2⃣ نکات و اشارات بلاغی:
❓سوال: آيا در اين آيه شريفه، قصر «وليّكم» بر اين سه، قصر حقيقی است، و يا قصر اضافی؟ و بر فرض اضافی بودن هم آيا اِفراد است، يا قلب و يا تعيين؟
🔹جواب: مقدمه:🔻
🔸قصر حقيقی: عبارت است از «تخصيص شئٍ بشيءٍ بالنسبة الی جميع ما سواه.» يعنی منحصر كردن چيزی در چيز ديگر، نسبت به جميع ما سوای آن چیز دیگر، مانند لا اله الا الله که در این مثال الوهیت نسبت به جمیع ماسوی الله منحصر در «الله» شده، يعنی از جميع ما سوی الله نفی شده، و فقط برای الله اثبات شده است.
🔸قصر اضافی: عبارت است از «تخصيص شيءٍ بشيءٍ بالنسبه الی بعض ما سواه». يعنی منحصر كردن چيزی در چيز ديگر نسبت به بعض ما سوای آن چيز ديگر، مانند: «ما شاعر إلّا زيد» در صورتی كه متكلّم خواسته باشد شاعريّت را نسبت به عمرو منحصر در زيد كند، نه نسبت به جميع ما سوای زيد، يعني نمیخواهد بگويد كه غير از زيد شاعر ديگری وجود ندارد، بلكه میخواهد بگويد كه: در بين اين دو نفر شاعريّت منحصر در زيد است، و منافاتی ندارد كه اشخاص ديگری غير اين دو نفر هم شاعر باشند.
🔹قصر اضافي هم بر سه قسم است: ۱ـ افراد، ۲ـ قلب، ۳ـ تعيين.
🔸توضيح: اگر مخاطب معتقد باشد كه: مقصور عليه با آن بعض در مقصور شريك اند، (مثلاً در مثال مذكور، معتقد باشد كه هم زيد شاعر است و هم عمرو) در اين صورت اين قصر اضافی قصر افراد خواهد بود.
🔸و اگر معتقد باشد كه مقصور مال آن بعض است، نه مال اين مقصور عليه (مثلاً در آن مثال مذكور، معتقد باشد كه شاعريّت مال عمرو است، نه مال زيد)، در اين صورت اين قصر اضافی، قصر قلب خواهد بود.
🔸و اگر میداند كه مقصور برای يكی از اين دو است ـ مقصور عليه و آن بعض ـ ولی نمیداند كه برای كداميک است، (مثلاً در مثال مذكور، میداند كه شاعريّت بریي يكی از دو نفر است ـ زيد و يا عمرو ـ ولی برای كداميک است، آنرا نمیداند) در اين صورت اين قصر اضافی، قصر تعيين خواهد بود.
🔹 پس از این مقدمه، بیان جواب اینست:🔻
🔹بعيد نيست كه قصر در اين آيه شريفه قصر حقيقی باشد نه إضافی يعنی ولايت نسبت به جميع ماسوای اين سه كس منحصر در اين سه شده باشد، (و فرقی هم نمیكند كه مخاطبين توجه دارند، كه ولی دارند، ولی نمیدانند كه ولیّشان چه كسی است، و يا اينكه توجّهی به اين معنی ندارند، در هر دو فرض اين قصر حقيقی خواهد بود.)
🔹ولی در بعضی از تفاسير اين قصر حمل بر افراد شده، و بعد قلب بودن آن هم به وجهی مطرح شده و احتمال داده شده است، ولی تصوير اين دو در مقام بعيد به نظر میرسد، چون در قصر افراد بايد مخاطبين معتقد باشند، كه هم «الله و رسول و الذين آمنوا» ولّی هستند، و هم غير اينها، و خداوند بفرمايد: نه خير، فقط اين سه ولیّاند، نه غير اينها. و در قصر قلب هم بايد مخاطبين معتقد باشند، كه ولیّ غير اينها هستند نه اينها، و خداوند بفرماييد: نه خير، قضيّه عكس است، اينها ولی هستند نه غير اينها، فتأمّل.
🔹در هر صورت باز حمل بر تعيين مناسبتر است تا آن دو، يعنی بگوييم مخاطبين میدانستند كه ولیّ دارند، ولی نمیدانستند كه وليّشان چه كسی است، و خداوند با اين تعبير قصری: «إنما وليّكم الله و رسوله و الذّين آمنوا ...» ولیّ آنها را مشخص میكند.
↩️ ادامه دارد.
👉 @raveshsonnati
هدایت شده از روش سنتیِ تحصیل علوم حوزوی
#سخن_معصوم
💥به این عقیده شهادت میدهم
✔️ حضرت امام هادی "علیهالسلام" در زیارت روز عید غدیر:
🔹 «أَشْهَدُ يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ أَنَّ الشَّاكَّ فِيكَ مَا آمَنَ بِالرَّسُولِ الْأَمِينِ وَ أَنَّ الْعَادِلَ بِكَ غَيْرَكَ عَانِدٌ [عَادِلٌ] عَنِ الدِّينِ الْقَوِيمِ الَّذِي ارْتَضَاهُ لَنَا رَبُّ الْعَالَمِينَ وَ أَكْمَلَهُ بِوِلايَتِكَ يَوْمَ الْغَدِيرِ»
🔸 اى امير مؤمنان! شهادت میدهم آنکه در ولایتت شک کند به رسول امين ايمان نياورده است، و روىگردان از ولايت تو به ولايت دیگران، از دين قویم رویگردان شده، همان دين ميانهاى كه پروردگار جهانيان براى ما پسنديده و آن را در روز غدير با ولايت تو كامل نموده است.
📚 بحارالأنوار، ج۹۷، ص۳۶۱.
👉@raveshsonnati
#بلاغت_کاربردی
#۱۸
💥بسم الله الرحمن الرحیم🔅إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آَمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ
✔️ استاد معظم فتوحی حفظه الله
🔻 در این سلسله مباحث به تجزیه و ترکیب ادبی آیه ۵۵ سوره مائده پرداخته شده است.
↪️ 2⃣ نکات و اشارات بلاغی:
❓سوال: چرا در آيه شريفه برای افاده قصر طريق «إنّما» انتخاب شد، نه طريق ديگر مثلاً «نفی و استثناء؟
🔹جواب: به جهت دو نكته:
🔸۱. دلالت كند بر اينكه ولايت آنها امريست واضح و جای جهل و انكار نيست؛ چون اصل در «إنّما» اين است كه حكم در كلام، جای جهل و انكار نباشد، اگر جهلی هست بیجاست، اگر انكاری هست بیجاست، بخلاف نفی و استثناء، كه اصل در مجهول بودن حكم و جای إنكار بودن آن است.
🔸۲. افاده كند تأكيد حكم را، يعنی ولايت آنها حتمی و مسلّم است.
❓سوال: چرا «ولیّ» به صيغه مفرد آمده با اينكه ولیّ تعدّد دارد: ۱ـ الله، ۲ـ رسول، ۳ـ الذّين آمنوا ... .
🔹جواب: دو جهت میتواند داشته باشد:
🔸۱. از آن جاییكه مراد از «ولیّ» معنای جنسی آن است، يعنی خداوند جنس ولی را منحصر در اين سه میكند، بايد هم به صيغهی مفرد بيايد، چون اسم جنسی كه مراد از آن خود جنس باشد قابل تثنيه و جمع نيست، چون جنس يكی بيشتر نيست (بلی اگر مراد از اسم جنس، خود جنس نباشد. بلكه فرد مراد باشد، در اين صورت به اعتبار تعدد فرد، میشود تثنيه و يا جمع بيايد.)
🔸۲. اشعار داشته باشد كه ولايت خداوند بالاصاله است، و ولايت رسول و ألذّين آمنوا ... بالتبع، (چون وقتي كه «ولیّ» به صيغهی مفرد بيايد به معنی جنسی، بعد از آن «الله» ذكر شود، كه معنايش اين است: ولايت برای خداوند است بعد «رسول و الذين آمنوا » هم ضميمه شود، كه معنايش اين است: ولايت برای اينها هم هست، اين سازگاری بسيار خوبی دارد با اصلی بودن ولايت برای خداوند، و تبعی بودن آن برای رسول و الذين آمنوا، ولی اگر «ولیّ» به صيغه جمع بيايد ( إنّما أولياءكم الله و رسوله و الذّين آمنوا) از اوّل دلالت دارد كه ولیّ متعدد است، و كوچکترين اشعاری در آن نيست به اينكه ولايت خداوند بالأصاله است، و ولايت (رسول و الذين آمنوا) تبعی.
↩️ ادامه دارد.
👉 @raveshsonnati
#ویژه
✔️ میرداماد الحسینی اعلی الله درجته
🔹ای پدر عترت و زوج بتول
🔹حلقه کش علم تو گوش عقول
🔹ای تو درِ خطّهی اقلیم دین
🔹مسجد الاقصای جهان یقین
🔹صورت عقل آیت تنویر تو
🔹عالم معنی همه تفسیر تو
🔹با نبی از مرتبه توأم تویی
🔹میر لوا صاحب توسم تویی
🔹راه حق و هادی هر گمرهی
🔹ما ظلماتیم و تو نور اللهی
🔹صورت میزان الهی تویی
🔹معنی قرآن الهی تویی
🔹مصحف هستی ز تو تفسیر یافت
🔹دعوی ملت ز تو تحریر یافت
🔹داده به درگاه تو افلاک باج
🔹دست تو از ابر گرفته خراج
🔹نعت جلال تو برون از حساب
🔹اسم تو من عنده علم الکتاب
🔹خاتم دین نقش نگینش تویی
🔹پیر خرد نور جبینش تویی
🔹طاق خلافت ز تو پر نور شد
🔹بیت هدایت ز تو معمور شد
🔹آنکه گذشت از تو و غیری گزید
🔹نور بداد ابله و ظلمت خرید
🔹وانکه بشب بر دگری دیده دوخت
🔹خاک سیه بستد و گوهر فروخت
📚 دیوان مشرق الأنوار، میرداماد
مشخصات این نسخه را در فنخا، ج۲۹، ص۵۵۵ ببینید. دیوان حاضر ظاهرا چندین بار قبل و بعد از انقلاب چاپ شده است.
🔺از کانال کلام مکتب وحی و عقل
👉 @raveshsonnati
#سخن_معصوم
#سخن_بزرگان
✔️ استاد معظم علی مومنی حفظه الله
📜اَلْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً📜
امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم،و اسلامرا برای شما ”به عنوان” دین پسندیدم.
┈••••ه✾ 🌺 ✾ه•••••••┈┈┈
‼️تذکر فوق العاده مهم‼️
🌺 ضمن عرض سلام و تبریک بزرگترین عید الهی و عالم هستی و روز اکمال دین و اتمام نعمت و رضایت خدای متعال به سبب نصب پیامبر اکرم صلّی الله علیه وآله وسلّم حضرت علی علیه السلام را به خلافت و جانشینی بلا فصل خودش.🌺
✍🏻 از همه عزیزان عاجزانه درخواست دارم که این نوشتار را خیلی خیلی با حوصله و دقت و تفکّر و تدبّر بخوانند تا خودشان قضاوت کنند که چرا این اندازه دستورات و اعمال و وظایف و آداب فردی و جمعی برای روز عید غدیر و اجر و ثواب بر عمل کنندگان وارد شده است که برای هیچ روز و شبی از سال وارد نشده است حتی در ماه مبارک رمضان و شب قدر؛ لذا باید دقت کنیم که چرا این همه سستی و قصور و تقصیر در رابطه با تبلیغ و ترویج عید غدیر از ما سرزده است !
✍🏻 در اثر فراموشی غدیر خم بود که آن جنایت و مصیبتهای فوق تصور بر حضرت فاطمه زهرا "سلام الله علیها" وارد شد و خلافت بلافصل علی"علیه السلام" غصب و حادثه دلخراش و جانکاه کربلا اتفاق افتاد و بشریت تا ظهور مهدی موعود "عجل الله تعالی فرجه الشریف" در بدبختی به سر میبرد و خواهد برد.
✍🏻 لذا باید چندین برابر ایام فاطمیه و دهه محرم برای معرفی غدیر خم سرمایه گذاری کرد از قبیل خواندن خطبه پیامبر اکرم "صلّی الله علیه وآله وسلّم" در غدیر خم و بیان فلسفه امامت و ولایت و خلافت امیرالمومنین "علیه السلام" و تشکیل مجالس جشن و شادی و تشویق مومنین به روزه گرفتن و اطعام روزهداران بیشتر از ماه مبارک رمضان و پرچم و بنر زدن در کوچهها و خیابانها بیشتر از نیمه شعبان و برپایی ایستگاههای صلواتی و پخش پوسترها و آذینبندی و چراغانی خیابانها و کوچه و بازار و امثال اینها تا بلکه کمی بتوانیم رضایت خداوند متعال و معصومین "علیهم السلام" مخصوصا رضایت و توجهات امام زمان "علیه السلام" را جلب کنیم.
✍🏻 حقیقت و عظمت و شرافت و اهمیت بعضی از وقایع را از اعمال و فضایلی که گفته شده است تا حدودی می توان شناخت؛ از جملهی آنها عید غدیر خم است که فضیلت و شرافت و عظمتش فوق تصور است؛ مرحوم سید ابن طاووس "قدس سره" در اقبال الاعمال حدود ۱۰۰ صفحه راجع به فضیلت و اعمال عید غدیر مطرح کرده است و هکذا در "المراقبات" عالم ربانی و فقیه صمدانی مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی مطالب بسیار ارزشمندی را راجع به غدیر خم بیان فرموده است؛ ما خلاصه و گزیدهای از آن ها را عرض میکنیم تا معلوم شود که روح اسلام، ولایت و امامت آن حضرت است.
👇 🌸 👇 🌸👇 🌸👇
🔅۱- روز عید غدیر خم، بزرگترین عید اسلامی و نسبتش به عید فطر و عید قربان و روز جمعه مانند ماه به ستارگان است.
🔅۲- روزهای مخصوصی هستند که روزه گرفتن در آنها معادل هفتاد سال است ولی روزه گرفتن در روز غدیرخم برابر با عمر دنیا است؛ یعنی اگر کسی از اول آفرینش دنیا تا پایان آن خدا را عبادت کند، روزها را روزه باشد و شبها را برای عبادت به پا خیزد به پاداش روزهٔ این روز نمیرسد؛ و روزهاش معادل صد حج و صد عمره است و روایات وارده در ثواب روزه روز غدیرخم شگفت انگیز و بهتآور است.
🔅۳- روز قبولی اعمال و مستجاب شدن دعاهاست و در این روز گناه ۶۰ سال، از مرد و زن مؤمن آمرزیده میشود.
🔅۴- روز جشن و شادی واقعی و تبسم و زینت کردن است؛ به طوری که اگر مومنی خودش را بیاراید خداوند همه خطاهای او را میآمرزد و توسط فرشتگان تا سال آینده، اعمال نیک فراوان برای او مینویسند و درجات او را بالا میبرند به طوری که اگر بمیرد شهید است و اگر زنده بماند خوشبخت به حساب میآید.
🔅۵- صله رحم و هدیه دادن و خوشحال نمودن دیگران، ثواب فوق العاده دارد؛ برای مثال اگر کسی در این روز، مومنی را اطعام دهد مانند آن است که همه پیامبران و صدیقان را روزی داده باشد و یک درهم انفاق کردن معادل ۲۰۰ درهم و در بعضی از روایات برابر با هزار و صد هزار درهم در روزهای دیگر است؛مخصوصاً افطار دادن به مومن روزهدار در عید غدیر، همانند افطار دادن به صد هزار پیغمبر صدیق و شهید میباشد.
🔻ادامه در فرسته بعد 🔻
↪️ ↪️ ↪️
🔅۶- اگر کسی به دیدار مومنی برود خداوند در قبر او ۷۰ نور وارد میکند و قبر او را توسعه میدهد و در هر روز ۷۰ هزار فرشته در قبر به دیدار او آمده و به او بشارت بهشت را میدهند.
🔅۷- خداوند از آتش آزاد میکند دو برابر آنچه که در ماه رمضان و شب قدر و شب فطر آزاد کرده است. (دقت فرمایید برتریت عید غدیر را بر فضیلت ماه مبارک رمضان که بهت آور و شگفت انگیز است).
🔅۸- اگر مردم، فضیلت این روز را حقیقتاً میشناختند به راستی ملائکه روزی ده بار دست در دست آنها میگذاشتند.
🔅۹- تمامی عالم از ملک و ملکوت، حتی در بهشت، فرشتگان و پرندگان به جشن و شادی میپردازند.
🔅۱۰- خداوند این روز را برای هر پیغمبری عید قرار داده است و انتصاب اوصیاء پیامبران در این روز بوده و اسم این روز در آسمان «عهد معهود» یعنی روز پیمان گرفته شده و در زمین «میثاق مأخود و جمع مشهود» یعنی میثاق گرفته شده و گروه حاضر میباشد. و در عالم، چنین روزی در فضیلت آفریده نشده است.
🔅۱۱- غلبهٔ حضرت موسی بر ساحران در این روز بوده و در این روز آتش بر حضرت ابراهیم علیه السلام سرد و سلامت شده است.
🔅۱۲- روز بستن پیمان برادری دینی (عقد اخوت).
🔅۱۳- تبری و بیزاری جستن از ظالمین و غاصبین حق اول مظلوم عالم علی بن ابیطالب علیه السلام.
🔅۱۴- تبریک و تهنیت گفتن به یکدیگر.
🔅۱۵- صدقه دادن و کمک نمودن به فقرا و نیازمندان.
🔅۱۶- توسعه نفقه بر اهل و عیال.
🔅۱۷- انجام دادن اعمال و نمازها و دعاهایی که وارد شده (به اقبال و مراقبات و مفاتیح الجنان مراجعه شود.)
🔅۱۸- زیارت حضرت علی "علیه السلام" مخصوصا زیارت امین الله و بالأخص زیارت غدیریه که از حضرت امام هادی علیه السلام نقل شده و به اندازهای ارزشمند است که حدود ۳۰۰ فضیلت و منقبت برای آن حضرت مطرح شده و متاسفانه ناشناخته مانده و ای کاش مثل زیارت جامعه کبیره مشهور میشد.
🔅۱۹- صلوات فرستادن.
🔅۲۰- قضای حاجت مومنان.
👈 همهٔ اینها برای معرفت و شناخت آن حضرت و تبعیت از روش آن ولی خدا در تمامی ابعاد زندگی است. 👉 عمده مسئلت از ساحت قدوسی و محضر ربوبی، این است که توفیق عنایت فرماید تا به این اعمال عمل نماییم ان شاءالله تعالی. التماس دعا
👉 @Fatemiyeh_aleyasin
👉 @raveshsonnati
زیارت غدیریه.pdf
1.07M
#ویژه
💥 زیارت غدیریه از حضرت امام هادی علیه السلام
🔹همراه با:
🔸ترجمه گویا
🔸حواشی مفید
🔸شماره گذاری فرازها
🔸صفحهآرایی چشم نواز
🔹تقدیم به همه محبان و موالیان مولی امیرالمومنین علیه السلام
🔺تدوین از استاد روح الله راسل
👉 @raveshsonnati
رسالة_طرق_حديث_من_كنت_مولاه_فعلي_مولاه.pdf
562.5K
#معرفی_مولف_و_کتاب
💥طرق حدیث من کنت مولاه
✔️ شمس الدین ذهبی.
🔹اين كتاب، رسالهاى كوتاه از شمس الدين ذهبى عالم سنى قرن هشتم هجرى است كه در آن ۱۲۵ طريق و سلسله سند در باره حديث غدير و بخش اصلى آن جمله من كنت مولاه فعلى مولاه گزارش كرده است.
🔹اين رساله را مرحوم سيد عبد العزيز طباطبايى، نسخه شناس و محقق معاصر احياء و تصحيح كرده است.
🔹ذهبى در مقدمه چند سطرى اين رساله مىگويد حديث من كنت مولاه متواتر است و قطعاً مىتوان گفت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آن را بيان فرموده است. عده بسيارى آن را از طرق صحيح و حسن و ضعيف نقل كردهاند كه اين طرق را من بيان مىكنم.
🔹ذهبى به ترتيب از ابوبكر، عمر، على عليه السلام، طلحه، سعد بن ابى وقاص و ديگر صحابه اين حديث را گزارش كرده كه تنها از حضرت على عليه السلام ۴۴ سند آورده است.
🔹مؤلف در مواردى از اين اسناد عبارت «صح عنه» و در مواردى «لم يصح» آورده كه نشان دهنده اظهار نظر وى در باره طريق حديث است. وى در اين اظهار نظرها راويان اين حديث را بررسى كرده و إسناد آنها را نقد كرده است.
🔺از کانال رسول جعفریان
👉 @raveshsonnati
#بلاغت_کاربردی
#۱۹
💥بسم الله الرحمن الرحیم🔅إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آَمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ
✔️ استاد معظم فتوحی حفظه الله
🔻 در این سلسله مباحث به تجزیه و ترکیب ادبی آیه ۵۵ سوره مائده پرداخته شده است.
↪️ 2⃣ نکات و اشارات بلاغی:
❓سوال: درتركيب «الذّين يقيمون الصّلاه ...» چهار إحتمال ذكر شده است:
🔸۱. نعت باشد براي «الذّين» أوّل
🔸۲. نعت مقطوع باشد، در محل نصب، مفعول فعل محذوف مثلا:(أمدح)
🔸۳. نعت مقطوع باشد در محل رفع، خبر مبتدأ محذوف: (هم)
🔸۴. بدل باشد از «الذّين» أوّل (بدل بعض). چرا در تركيب آن، احتمال چهارم انتخاب شد؟
🔹جواب: در بين آن احتمالات بدليّت از سائر احتمالات با غرض مناسبتر است.
🔻توضيح:
🔹بايد ديد در آيهی شريفه غرض چيست و كدام تركيب با آن غرض بهتر میسازد و مناسبتر است.
🔹غرض در آيه شريفه تعيين ولیّ أمر است، لكن از آن جایی كه میشود گفت: ولايت الله و رسول(صلی الله علیه و آله) امريست مفروغ عنه، و به يك اعتبار واضح و روشن، و آنچه كه ممكن است برای مردم ابهام داشته باشد، ولايت امری حضرت أمير المومنين(علیه السلام) بوده، پس غرض اصلی تعيين حضرت است به عنوان ولیّ امری. (و ذكر صفات حضرت هم در آيه ـ (آمنوا، يقيمون الصلاة، يؤتون الزكوة، راكعون) ، برای تعيين و مشخص كردن ايشان است، نه اينكه ذكر آنها مقصود بالأصاله باشد).
🔹حال كه غرض اصلی تعيين حضرت(علیه السلام) بوده برای ولیّ امری، كداميک از آن احتمالات با اين غرض سازگار تر است؟
🔸اگر «الذّين» دوم نعت باشد برای «الذّين» أوّل، در اين فرض «الذّين»اول مقصود به حكم، و «الذين» دوم، قيد آن خواهد بود. و همچنين است در صورتی كه «الذّين» دوم نعت مقطوع باشد، ـ چه اينكه مفعول فعل محذوف باشد، و يا اينكه خبر مبتدأ محذوف باشد ـ كه در اين صورت هم «الذين» اول مقصود به حكم است و «الذّين» دوم برای مدح آن آمده است.
🔸و أمّا بدليّت ـ از آن جایی كه اين موصولها برای معرّفی و تعيين حضرتاند برای ولايت امری، و اين نقش هم برای موصول دوم است به وسيله صلهاش نه برای موصول اول، چون صله موصول اوّل از خصوصيّات حضرت نيست، و از صفات مشتركه بين همهی مؤمنين است، ولی صلهی موصول دوم از ويژگیها و از مختصات است، و اوست كه معرّف آن حضرت است، پس در اين مقام اصالت با موصول دوم خواهد بود، نه با موصول اول، و در بدل هم، اصل و مقصود به حكم بدل است نه مبدل منه، و مبدل منه در حكم سقوط است، پس در نتيجه بدليّت از سه احتمال دیگر با آن غرض مناسبتر است، و لذا بايد بدليّت انتخاب شود.
❓سوال: با فرض اينكه مراد از تعبير جمعی (ألذّين) در آيه شريفه خصوص حضرت أمير المومنين(علیه السلام) است، و حضرت هم يک نفر بيشتر نبوده، پس چرا از يک نفر تعبير جمعی آمده است؟
🔹جواب: تعبير جمعی از مفرد امريست متعارف، هم در قرآن در موارد عديدهای صورت گرفته، و هم در غير قرآن، پس اصل استعمال متعارف و صحيح است، ولی از آن جایی كه خلاف اصل است، قاعدتا بايد دارای نكتهای باشد و نكته آن هم ممكن است به حسب اختلاف موارد مختلف باشد.
🔹در آيه شريفه ممكن است نكتهاش تعظيم باشد، چون چنین چيزی برای افاده تعظيم هم میآيد، و همچنين ناظر به ولايت و امامت و بقيّة أئمّه(علیه السلام) هم باشد، ولو اينكه آيه دربارهی حضرت امير المؤمنين(علیه السلام) نازل شده، ولی آنان نیز ولیّ امرند و لو در زمانهای آينده، كه نتيجه اين شود: ولايت براي خدا و رسول(صلی الله علیه و آله) و أئمّه(علیه السلام) است.
↩️ ادامه دارد.
👉 @raveshsonnati