#دانستنی‌های_لغوی 💥فرق ذهول و نسیان 🔹فرق ذهول و نسیان این است که نفس در ذهول ملکه اقتدار بر تصویر صور خیالیه را دارد، بدون اینکه افتقار به احساس جدید یا غیر آن داشته باشد، به خلاف نسیان که در آن احتیاج به احساس یا چیزهایی که به منزلت احساس است چون علائم دالّه، دارد. 📚 هزار و یک کلمه، ج۶ ص ۳۱۰. 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #علوم_العربیة (صرف) #استاد_شیرنگی جلسه: ۲۶ 👉 @raveshsonnati

#علوم_العربیة صرف/۲۶ 👉 @raveshsonnati

#مطایبات_العلماء 💥شفیتُ قلبک؟ 🔹آشیخ عبدالكريم زنجانی سخنور کم نظیر و سريع الانتقال بود. گفتند: حاج شیخ مرتضی آشتیانی (پسر بزرگ حاج میرزا حسن آشتیانی) به نجف آمده بود. وی آدم خیلی محترمی بود. او برای اشخاص بلند نمی‌شد. آشیخ محمد حسین کاشف الغطاء وارد مجلس شد وحاج شیخ مرتضی برای او هم بلند نشد. به طریق اولی برای آشیخ عبدالكريم هم بلند نشد. 🔹در ضمن صحبت‌ها آشیخ مرتضی گفت: (یا اینکه آشیخ عبد الكريم درباره وجه تسمیه حاج شیخ مرتضی پرسیده بود و ایشان پاسخ داد) من در سال وفات شیخ انصاری به دنیا آمدم، لذا پدرم به ملاحظه نام استادش نام من را «مرتضى» قرار داد. 🔹آشیخ عبدالكريم گفت: خب، اين يک مشکلی را برای ما حل کرد. ماده تاریخ وفات شیخ را «ظهر الفساد»، قرار داده‌اند با اینکه مناسب بود عباراتی چون «غاب العلم»، و... برای تاریخ وفات وی انتخاب شود. الآن وجهش روشن شد. 🔹سپس آشیخ عبد الكريم به آشیخ محمد حسین (که از بلند نشدن حاج شیخ مرتضی ناراحت شده بود) خطاب کرد: شفيتُ قلبك؟! 📚 جرعه‌ای از دریا، ج ۳ ص ۵۱۴. 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #لمحات_من_البلاغة #استاد_مومنی جلسه: ۱۹/۴ 👉 @raveshsonnati

#لمحات_من_البلاغة ۱۹/۴ 👉 @raveshsonnati

#سخن_معصوم #شرح_کلمات_قصار ✔️ قال امیرالمومنین علیه السلام 💥 الْفِتْنَةُ يَنْبُوعُ الْأَحْزَان 1⃣ ترجمه 🔹فتنه چشمه اندوه‌هاست. 2⃣اعراب 🔹الفتنه: بر وزن غلمه، داراى معانى متعدد است: ۱. امتحان ۲. ضلال ۳. هرج و مرج. در قرآن است: 🔸«وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَة» 🔸«وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَ لا تَفْتِنِّي أَلا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكافِرِين» 🔸«وَ اخْتارَ مُوسى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقاتِنا فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَ إِيَّايَ أَ تُهْلِكُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنَّا إِنْ هِيَ إِلَّا فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِها مَنْ تَشاءُ وَ تَهْدِي مَنْ تَشاءُ أَنْتَ وَلِيُّنا فَاغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الْغافِرِين» 🔹ينبوع: بفتح ياء به معناى چشمه و بر ينابيع جمع بسته می‌شود. 🔹الاحزان: جمع حزن بضم و سكون چون قفل و اقفال يا جمع حزن به دو فتح، چون فرس و افراس بمعناى اندوه‌ها. 3⃣ معنى 🔹مراد آن است كه فتنه چون چشمه می‌جوشد و اندوه‌ها از او پديدار می‌گردد زيرا در فتنه مال‌ها غارت می‌شود، و آبروها ريخته می‌شود، و عورتها كشف می‌گردد، و حرمت‌ها هتک می‌شود و خون‌ها هدر می‌رود. از اين رو در قرآن در موردى گفته: «وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ... وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ» به ويژه فتنه‌ای كه آسيبش همگانى است كه فرمود: «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً» و نيز گفته: «لا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطانُ» و خلوص از فتنه ممكن نيست يعنى امتحان، پس بايد از خدا نيكوئى امتحان را تمنى كرد. 🔹كاتب حروف گويد: 🔸پرهيز پسر كه فتنه برپا نكنى 🔸موجى تو فزون به موج دريا نكنى 🔸درياى جهان پر است از موج بلا 🔸سر چشمه فتنه را دگر وا نكنى 📚 شرح ۱۱۰ کلمه از کلمات امیرالمؤمنین علیه السلام ص ۸۱، ۸۲. 👉 @raveshsonnati

#روش_تدریس #یادگیری #مفهوم_و_حیطه‌های_یادگیری 🔻حیطه روانی - حرکتی ↪️ 2⃣ اجرای مستقل 🔹یادگیرنده در این مرحله می‌تواند بدون کمک دیگران و بدون مشاهده و تقلید از حرکات آنها به طور مستقل کاری را انجام دهد؛ مثل کودکی که پس از چند بار تقلید کردن می‌تواند کلمات را خودش بر زبان آورد؛ اما این حرف زدن با خطا و اشتباه همراه است؛ همچنین آموزنده‌ای که پس از یک یا دو بار تقلید از مربی خود در سُر خوردن روی آب، می‌تواند خودش به تنهایی این حرکت را انجام دهد؛ اما ممکن است اشتباهاتی در همین حرکت ساده داشته باشد. 3⃣ دقت 🔹اگر یادگیرنده بتواند حرکت را به طور مستقل بدون اشتباه و با دقت و درستی انجام دهد، به سطح دقت رسیده است؛ مثل کسی که می‌تواند با رعایت احتیاط روی دوچرخه بنشیند و مسافت کوتاهی را بدون افتادن طی کند، یا معلمی مبتدی که می‌تواند بدون خطا چند هدف درسی در حیطه شناختی بنویسد. 4⃣ هماهنگی 🔹حرکات کسی که می‌تواند چندین حرکت را بدون خطا، با دقت و سرعت به طور هماهنگ و مسلط انجام دهد، به مرحله هماهنگی رسیده است؛ مانند دوچرخه سواری که می‌تواند به راحتی سوار دوچرخه شده، مسافتی طولانی را با هماهنگی چشم‌ها و دست‌ها و پاها و اندام خود بدون خطا طی کند، یا شناگری که می‌تواند با تسلط، حرکات دست و پا و سر و بدن خود را به طور هماهنگی تنظیم کرده، شنا کند، و یا معلمی که می‌تواند با مهارت وارد کلاس شود و به اقتضای هر موقعیت و ماده درسی مخصوص، روش مناسب آن را انتخاب، و با تسلط آن را اجرا کند. ↩️ ادامه دارد. 📚 روش تدریس (هادی رزاقی) ص۷۰ - ۷۱. 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #لمحات_من_البلاغة #استاد_مومنی جلسه: ۲۰/۱ 👉 @raveshsonnati

#لمحات_من_البلاغة ۲۰/۱ 👉 @raveshsonnati

#آشنایی_با_مهارت_های_عمومی_پژوهش #فصل_اول_کلیات_پژوهش #ضرورت_پژوهش ↪️🔹عالمانی که راهنمایان و روشنگران حوزهها به شمار می روند، طریقه رسیدن به این قلّه عالی را اجتهاد معرفی کرده‌اند. 🔹به جرأت می‌توان گفت قلب تپنده حیات علمی حوزه در پاسخ به جمیع مطالبات علمی جامعه، همین گوهر گران بهای اجتهاد است. اجتهاد به عنوان مقصد نهایی مجموعه حوزه در نظر گرفته شده و برنامه‌های متناسب با آن از سوی بزرگان تهیه و تدوین گردیده است. 🔹نگاهی به مجموع برنامه‌های علمی حوزه، بیانگر این جهت گیری اصلی حوزه است. برنامه‌های گنجانده شده در این مسیر یا به گونه‌ای مقدّمه اجتهاد است و یا خود به صورت مستقیم مربوط به اجتهاد است. 🔹اجتهاد در منظر این بزرگان تلاشی علمی و نظام مند است که از تفکر و تدّبر در ادلّة معتبر آغاز شده و به فهم عمیق از دین منتهی می‌شود. درست است که اجتهاد یک تلاش است ولی این عملکرد ریشه در توانایی‌های فردی مجتهداست. 🔹به دیگر بیان حقیقت اجتهاد یک قدرت بر استنباط است گر چه ظهور و بروز پیدا نکند. 🔺با توجه به مطالب یاد شده تفقّه شاخصه اصلی حوزه و حوزویان است و اجتهاد به عنوان طریقی انحصاری برای تفقّه پیش روی آن ها قرار دارد. البته میزان برخورداری از این توانایی در میان افراد مختلف گوناگون است و نمی‌توان تمام مراتب آن را از تمامی طبقات حوزویان انتظار داشت. این توانایی گاهی اوقات در حدّ حوزه خاصی از علوم و گاهی در مقیاسی کوچک‌تر به برخی گزاره‌های یک علم خاص محدود می‌شود. آن چه در این بین مهم و ضروریست کسب این توانایی است هر چند کارایی آن محدود و جزئی باشد. از این گذار طلبه‌ای که در حوزه علمیه شرف حضور دارد، کسب این توانایی را باید به عنوان وظیفه‌ای برای خود تلقی کند. محرومیت از این توانایی سبب می‌گردد که طلبه وجودی مستقل نباشد و تنها به عنوان یک مقلّد به ترویج بیانات دیگران بپردازد. 🔹دانشمندان در گستره‌های علمی دیگر نیز این تکاپو را برای بقاء خود ضروری دانسته و به گونه‌ای اجتهاد را شریان حیاتی خود قلمداد می‌کنند. در فضای حاکم بر ادبیات حوزویان، اجتهاد واژه‌ایست که در بردارنده این حقیقت به شمار می رود. لکن تفاوتی که بین حوزه و سایر مجموعه‌ها وجود دارد این است که آن‌ها به جای واژه اجتهاد از واژه تحقیق و پژوهش استفاده می‌کنند. 🔹پژوهش در کاربرد امروزی خود به دنبال دستیابی به همان توانایی یاد شده است. بر همین اساس می‌توان پژوهش را مقوّم اصلی حوزه‌ها دانست و ضعف و رکود در این ناحیه را، تهدیدی برای حیات مجموعه حوزه دانست. در نتیجه مثل پژوهش برای حوزه بسان حرکت برای موج است. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#دروس_ادبیات_عرب #علوم_العربیة (صرف) #استاد_شیرنگی جلسه: ۲۷ 👉 @raveshsonnati