#امام_حسن_مدح #امام_حسن_شهادت #حضرت_قاسم آن ماه که در دامن زهرا بنشیند باید که چنین در دل دنیا بنشیند ای عرش نشین! شأن قدم‌های تو تنها این است که بر شانه‌ی طاها بنشیند حالا که تویی آیه‌ای از سوره‌ی کوثر_ باید که به تفسیر تو مولا بنشیند شد لؤلؤ حُسن تو، فقط قسمت آن دل_ آن دل که به درگاه دو دریا بنشیند آن‌قدر کریمی که فقیر آمد و گفتی: از ماست، بگویید که بالا بنشیند آقای جوانان بهشت است، جماعت! دورِ که نشستید؟ که تنها بنشیند اسلام شما چیست؟ که در آن پسر هند_ جای پسر امّ ابیها بنشیند شاید پسر فاطمه از پای بیفتد اما که شنیده است که از پا بنشیند؟ صلح تو چنان تیر که در چله نشسته‌ست گیرد هدف امروز، که فردا بنشیند . . در حیرتم از جَعده، چگونه دلش آمد آن زهر، به کام تو دل‌آرا بنشیند؟ این تیر که اینجا کفنت را به تنت دوخت فرداست که بر دیده‌ی سقا بنشیند لعنت به دلِ سنگ و سیاهی که سبب شد داغت به دلِ گنبد خضرا بنشیند شیرین دهن کرببلا، گل‌پسر توست از توست که این‌گونه به دل‌ها بنشیند می‌گفت: عمو! نامه‌ی باباست به دستم برخوان و بگو قاسمت آیا بنشیند؟ با اذن برادر، پسر تو، شب آخر برخاست که خیمه به تماشا بنشیند جسم پسرت، آه! شبیه جگرت شد تا خونِ تو هم، در دل صحرا بنشیند #قاسم_صرافان @raziolhossein

#حضرت_رسول_مدح #حضرت_رسول_شهادت ابرهای همیشه گریانم میچکد قطره قطره بر جانم چقدر هول کرده ام امشب چقدر مضطر و پریشانم شاید امشب شب جدایی نیست من چه میگویم و چه می‌دانم؟ باد تندی وزید و فهمیدم در مسیر خطیر طوفانم می رود از زمین سوی بالا آن که کرده مرا مسلمانم دستم از دامنش اگر کوتاست ولی از قاریان قرآنم من به درکش نمیرسم هرگز ولی از نوکران سلمانم ای رسول خدا، امین خدا رحمت الله مسلمین خدا شب رحمت شب پیمبر ماست شب باران دیده ی تر ماست گر مدینه نرفته ایم امشب همه تقصیر بال ما پر ماست جای او خالی است در اینجا یاد او پر میان باور ماست بانی روضه ی عزای نبی دخترش فاطمه‌است- مادر ماست میرود سوی حق به سوی اله السلام علی رسول الله سینه ات مثل وادی سیناست دل پر مهر تو چنان دریاست سرگذشت تو جاودانه ترین خاطرات تو اصل مطلب ماست قلمم کند میرود از چیست؟ آخر جمله‌های این انشاست؟ باغبان تمام اهل ُ البیت بعد تو فصل خشکی گلهاست اولین کس که می شود ملحق به حضور تو – دخترت زهراست بعد تو جانشین تو حیدر می‌نشیند به خانه و تنهاست چشم تو خوب شد نمی بیند خانه‌ی دختری تو غوغاست وای از آن لحظه ای که فاطمه‌ات پشت در روی خاک بین عباست کن نگاهی سه نور عینت را حسن و زینب و حسینت را #محمدحسن_بیات‌_لو @raziolhossein

#حضرت_رسول_شهادت پیچیده بوی غم  همه جا وامحمدا عرش خدا گرفته عزا  وامحمدا گریان دو چشم ارض و سما ، وامحمدا امشب شده است نوحه ی ما وامحمدا بر غربت پیمبرمان گریه می کنیم محض رضای مادرمان گریه می کنیم دنیا چه کرد با زحمات پیمبرش امشب میان عرش زَنَد حمزه بر سرش ای روزگار پست ...که می گشت باورش روزی شوند قاتل آقا دو همسرش مّردم ! رسول عالم و آدم شهید شد رحلت نکرد احمد خاتم ، شهید شد اصحاب ، پشت پا به حق آسان زدند ، آه چه زود دم ز دولت شیطان زدند آه آتش به جان عالم امکان زدند آه بر روح وحی ، تهمت هذیان زدند آه ای دیده بر محمد مظلوم گریه کن با چار کعبه زاده ی معصوم گریه کن دوران حق کشی ِ زمانه شروع شد دوران کفر خانه به خانه شروع شد توهین به صد دلیل و بهانه شروع شد دوران تلخ دفن شبانه ، شروع شد ای روزشان سیاه ، نبی شد شبانه دفن یک تن نگشت یار علی ، در زمان دفن مولای ما به سوگ برادر نشسته است جایش ببین که بر روی منبر نشسته است روباه جای شیر دلاور نشسته‌ است آتش به جان حضرت کوثر نشسته است امت ز یاد برده چه راحت غدیر را دادند زود اجر رسول و امیر را چیزی نمانده تا که شود یاس بی قرار قنفذ رسد به نان و نواهای بی شمار آتش گرفت میخ در از آه ذوالفقار آمد خزان فاطمه در اول بهار چیزی نمانده تا که بماند از او خیال گردد جوان خانه ی مولا قدش ، هلال چل بی حیای پست و لعین ، آه فاطمه بی حرمتی به صاحب دین ،آه فاطمه پهلو شکسته، زار و حزین ، آه فاطمه دو گوشواره ، روی زمین  آه فاطمه چیزی نمانده تا که زند ناله از جگر : فضه برس به داد دل مادر و پسر یا ایها الرسول شود حق تو ادا گاهی میان کوچه و گاهی به کربلا وای از غروب روز دهم ، وامحمدا شمشیر ،کهنه خنجر و سر نیزه و عصا آه از دمی که ناله زند زینب حزین : "ای مونس شکسته دلان حال ما ببین #محمدحسین_رحیمیان @raziolhossein

#امام_حسن_شهادت یک یارِ با وفا که شود یاورش، نداشت امّید یاری از طرف همسرش نداشت یوسف ترین عزیز خدا بود و ای دریغ عزت میان مردم دور و برش نداشت ویرانه باد مسجد شهری که هیچ گاه جایی برای سبط نبی منبرش نداشت نفرین به سائلی که غنی شد از او؛ ولی اندازه‌ی معاویه هم باورش نداشت از کودکی زیاد ز کوچه نمی‌گذشت از کوچه خاطرات خوشی در سرش نداشت گیسوی او بخاطر یک غم سپید شد اینکه قدی بلندتر از مادرش نداشت #علی_ذوالقدر @raziolhossein

#امام_حسن_شهادت غریبان غصه ی  دنیا نبینند جگرها زهر مهلک را نبینند الهی رو بقبله بر روی خاک برادرها برادر را نبینند الهی تا برادرها می افتند همه دیدند ، خواهر ها نبینند تمام خانواده سعی کردند که خون را زینب کبری نبینند الهی چشم های خیس زینب دگر طشتی چنین غوغا نبینند خودش را جمع کرد هر طور می شد که طفلان درد در  بابا نببیند سفارش کرد دخترها نیایند جگر را تکه تکه تا نبینند در گوش حسین با گریه می گفت مراقب باش اخا ، زنها نبینند علی جان کاروان را برنگردان تن عریان و بوریا نبینند .... غریبی را ببین ،تابوت بردند کمانداران ، خداوندا نبینند #مجید_احدزاده @raziolhossein

#امام_حسن_مدح #امام_حسن_شهادت درخت های اُمیدیم ، از دیار حسن پُر از شکوفه ی عشقیم در بهار حسن به سَلسَبیل و به زمزم که احتیاجی نیست! رسیده است لبِ ما به جویبار حسن به دخل کاسبی ام برکتی فراوان داد از آن زمان که شدم خادم تبار حسن همین دو لقمه‌ی نان را حسن به ما بخشید گرفته سفره ی ما رنگ از اعتبار حسن کریم‌بودنِ او قابلِ محاسبه نیست... کجا ترازوی ما و کجا عیار حسن؟! کدام شاه نشسته است با جذامی ها؟!... بلند می شوم از جا به افتخار حسن شنیده ام که به سگ هم غذا تعارف کرد! هنوز ماتم از این لطفِ بی شمار حسن بنازمش که چنان شیر از جمل برگشت چه کرد در دل آن فتنه ، ذوالفقارِ حسن من از طفولیتم عاشق دو شاه شدم منم دچار حسین و منم دچار حسن در اربعین حسینی ، حسن جلودار است قدم زدم همه ی جاده را کنار حسن عمودِ یکصد و هجده ، بهشتِ مشّایه است خدا رسانده خودش را سرِ قرار حسن حسین با همه ی دلرُبایی‌اش ، حسنی ست ببین دل از همه بُردن شده است کار حسن خیالبافی من‌ صحن‌سازیِ حسن است... شبیه مشهد ما می شود مزار حسن . . میان معبری از نور ، ناگهان شب شد چه دید در دل آن کوچه ، چشم تار حسن؟! حرام‌لقمه به مادر دو دست سیلی زد... سیاه شد پس از آن کُلِّ روزگار حسن #بردیا_محمدی @raziolhossein

#امام_حسن_شهادت تو سَرو بودی و حالا خَمیده ای تنها به دوش، بارِ مُصیبت کِشیده ای تنها اگر که پیر شُدی عِلَّتَش زِ کودکی اَست چِها گُذشت به کوچه! چه دیده ای تنها؟ نکُشت زَهر تو را، خاطِراتِ مادر کُشت کُنون به بَستَرِ مَرگ آرَمیده ای تنها کَسی نَدیده بِجُز مادرت، که دُنبالش پِیِ مسیرِ پُر از خون، دَویده ای تنها کَسی ندیده بجُز خواهرت، که هَر شَب را به های های، زِ خوابَت پَریده ای تنها چه زَخم های زَبانی که خورده ای دَر جَمع چه طَعنه ها که به جانَت، خَریده ای تنها میانِ شَهر اَگَر ناسِزا نِثارَت شُد میانِ خانه ی خود هَم شِنیده ای تنها زِ دَستِ هَمسرِ خود جای آب و شیر و غَذا دو کاسه زَهرِ هَلاهِل چِشیده ای تنها به هَر نَفَس زَدَنَت پاره ی جِگَر ریزَد دَرونِ طَشتِ بَلایی که چیده ای تنها دِلِ تو رَفت، اَز این طَشتِ خون، به طَشتِ شَراب کُجای قِصّه ی سَر را تو دیده ای تنها؟ دلِ تو رَفت، به گودالِ کُشته ای مَظلوم کنارِ پِیکرِ دَر خون تَپیده ای تنها دلِ تو رَفت، دَر آن خِیمه های شُعله نِشین که سوخت دامَنِ زینب، رَشیده ای تنها دِلِ تو رَفت، به شَهری، که میزَدَند زِ بام هَماره سَنگ، به رَاسِ بُریده ای تنها #رضا_رسول_زاده @raziolhossein

#امام_حسن_مدح به درباری که، حاتم هم در آنجا از خدم باشد؛ کنار سفره‌اش هر وعده سائل بیش و کم، باشد! جهان را زیر و رو کردم پی مضمون و فهمیدم غزل خوب است در مدح حسن _شاه کرم_  باشد دقیقا مثل حیدر میشود وقتی که در میدان بدست پر توانش قبضه‌ی تیغ دو دم باشد قمر دور زمین نه دور آن شهزاده میگردد برای احترام او هلال اینگونه خم باشد کجا دیدی امیری را که رعیت را به لبخندی کند دلخوش ولی قلب خودش دریای غم باشد؟ کجا دیدی امیری را که دنیا سائلش، اما؛ تمام سهمش از دنیا مزاری بی حرم باشد؟ برای افتخار کل ما ایرانیان کافیست همین که طرح صحنش دست معماری عجم باشد سراسر در رواقش از طلا با خط نستعلیق صد و هجده کتیبه شعرهای محتشم باشد النگو و گلوبند خودش را نذر او کرده‌است مگر بخشی ز ایوان از طلای مادرم باشد . . به یاد کوچه و محراب هر شب اشک میریزد تعجب نیست کام او اگر مشتاق سم باشد #میثم_کاوسی @raziolhossein

#امام_حسن_شهادت مردِ غریبِ شهر، که نیلی ست پیکَرَت آهِسته تر شد از چه نفس های آخَرَت؟ باور کنم در آن وطنِ مادریِ تو یک مرد هم نبود، شَوَد یار و یاوَرَت؟ خاکَم به سَر، که خانه شُده قتلگاهِ تو خاکَش به سر، که قاتلِ تو بوده هَمسَرَت چون تِکّه پاره ی جِگرت را، به طَشت دید آهی کِشید از دل و میگُفت خواهَرَت؛ ای بَعدِ مادر و پِدَرم سَرپناهِ مَن آوَرده زَهرِ سوده ی دُشمن چه بَر سَرَت؟ گُفتی: زَمانِ مَرگِ تو بوده به کوچه ای روزی که بود، دَستِ تو دَر دَستِ مادَرَت روزی که پیشِ چَشمِ تو آئینه ی رَسول اُفتاد روی خاکِ مَدینه، بَرابَرَت خون میچِکَد زِ گوشه ی لَبهای تو، وَلی تَصویرِ کربَلاست، دَر آن دیده ی تَرَت مَعلوم شُد، فِراقِ تو داغی عَظیم بود با سوگنامه ای که سُروده بَرادَرَت عَبّاس با حُسین، چِگونه کِشیده اَند... ...هَفتاد تیرِ تیزِ جَفا را زِ پِیکَرَت؟ حالا تویی و آن کَرَمِ بی نهایَتَت حالا مَنَم گِدای قَدیمیِ این دَرَت یِک لُقمه نان دَهی نَدَهی شُکر میکُنَم ما را نِوِشته اَند: " بِمانیم نوکَرَت " یِک روز اَگَر که گُنبَدِ زَردَت بَنا شَوَد میخواهَم از خُدای، که باشَم کَبوتَرَت #رضا_رسول_زاده @raziolhossein

#حضرت_رسول_مدح #حضرت_رسول_شهادت آسمان بود و زمین تشنه‌ی بارانش بود قدرِ هجده نفَسش  فاطمه مهمانش بود به همه ، دستِ خداوند شرافت دادش شصت و سه سال به این خاک امانت دادش او شرافت به رسالت به نبوت‌ها داد او شرف را به تمامیِ عبادت‌ها داد هرکجا بود بلا سینه‌ی او طالب بود خیمه‌اش گوشه‌ای از شعب ابی طالب بود جز خدا غیر علی دید که همسایه نداشت مرتضی سایه‌ی او بود  اگر سایه نداشت آسمان فتنه  زمین فتنه  ولی می‌خوابید چه غمی داشت بجایش که علی می‌خوابید شصت و سه سال فقط برکت از او می‌بارید هرکجا بود  فقط رحمت از او می‌بارید جای هر زخم که می‌خورد تبسم می‌کرد رحمتش را همه جا  قسمتِ مردم می‌کرد چهره‌اش وقتِ تبسم ملکوتِ محض است تا که او هست علی نیز سکوت محض است گرچه دنیا متوسل به عبایش می‌شد دل او شاد فقط با نوه‌هایش می‌شد کارش این بود در آغوش حسن را گیرد عادتش بود به یک دوش حسن را گیرد تا به مسجد برود نور در آغوشش بود عشق می‌کرد حسینش که قلم‌دوشش بود پشت او با حَسنین اُنس گُل‌افشانی داشت موقع بازیشان سجده‌ی طولانی داشت سر او بر روی دامان علی بود فقط مرکب بازی طفلان علی بود فقط سالها برکت باران مدینه او بود مرکب بازی طفلان مدینه او بود گرچه در خانه فقط عطرِ سلامش می‌ریخت دست ملعونه شبی زهر به کامش می‌ریخت ناکسی شب زده  دشنامِ لَیَهجُر می‌گفت او نفَس داشت که از آتش و چادر می‌گفت روضه‌ها را همه می‌دید ولی لب می‌بست دور از فاطمه می‌گفت علی لب می‌بست آنقدر فتنه و غم دید که از پا اُفتاد بسترش را علی انداخت و زهرا اُفتاد تب و لرزی به بدن داشت خدا می‌داند با علی حرف کفن داشت خدا می‌داند غش که می‌کرد علی بر  جگر خود می‌زد او نفَس می‌زد و زهرا به سرِ خود می‌زد لحظه‌ی رفتن او بود ولی غمگین بود پیروهن هم به روی سینه او سنگین بود عاقبت بر جگرِ فاطمه آتش اُفتاد حسن اُفتاد بر آن سینه حسینش اُفتاد پیروهن هم به روی سینه او سنگین بود محتضر بود ولی بودنشان تسکین بود خواست برداردشان گفت که زهرا جان نه صبرکن صبر من و دوریِ این طفلان نه آه امروز بر این سینه حسین است ولی.‌‌.. وای از آنروز که تشنه است ولی باران نه وای از آن روز که بر سینه‌ی او می‌آید نانجیبی که حیا دارد از آن عطشان نه زینبت هست ولی ناله‌ی او کاری نیست که رهایش بکن ای شمر ولی عریان نه می‌بُرَد تیغ ولی زیر گلو را هرگز می‌بُرَد تیغ  ولی کُند شود آسان نه #حسن_لطفی @raziolhossein

#امام_حسن_شهادت وای اگر از تن قُمری پر او را بزنند جلوی چشم پسر ، مادر او را بزنند سبب قتل حسن کوچه وآن غائله بود آی مردم  .  بخدا مادر ما حامله بود #حسین_قربانچه @raziolhossein

#امام_حسن_شهادت می شَوَم دلتَنگ، مانندِ هَوای کوچه ها هر زمان یادی کُنم، از ماجَرای کوچه ها کودکی بودم که با غُربت دلم پِیوند خورد تا شُدم با مادرِ خود آشِنای کوچه ها سال ها هم بُگذَرَد، در گوشِ من پیچیده اَست نَعره های زِشتِ مَردِ بی حَیای کوچه ها بیشتر اَز سیلیِ او بر دِلم آتَش زَنَد بی تَفاوُت بودَنِ هَمسایه های کوچه ها قَدِّ من کوتاه بود و دیدَم آنجا شُد بُلند دَستِ ثانی، آهِ مادَر، وای وایِ کوچه ها مادرم میگُفت: هَرگِز اِی حَسَن چیزی مَگو با عَلیِ غِیرَتی، از ناسِزایِ کوچه ها آسِمان را مِه گرفت و میکِشیدَم در غُروب مادَرَم را سوی خانه، پا به پای کوچه ها #رضا_رسول_زاده @raziolhossein