eitaa logo
درس رجال استاد حاج سید محمد جواد سید شبیری
2.2هزار دنبال‌کننده
406 عکس
35 ویدیو
105 فایل
درس رجال استاد حاج آقای سیدشبیری از اساتید حوزه علمیه #مشهد برای ارسال #اشکالات علمی، #انتقادات، #پیشنهادات، #مطالب مفید و ارسال #جزوات با ما در ارتباط باشید👇 @rejal_admin تبلیغ و تبادل👇 @Admin_rejal مدیریت کانال👇 @rejal_hoze ارتباط با استاد👇 @smjssh
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 وقوع راوی در کتاب کامل الزیارت (ابن قولویه) 🔻 در رابطه با کامل الزیارات و مدلول عبارتی که در مقدمه این کتاب آمده، حداقل پنج مبنا وجود دارد: 1️⃣ مبنای اول این است که تمام کسانی که در اسناد کامل الزیارات واقع شده اند از ثقات اند که مبنای شیخ ره همین است. (وسائل الشیعة، ج30، ص 202) محقق خویی ره نیز تا اواخر عمر شریفش به این مبنا معتقد بود، (معجم رجال، ج1، ص50) ولی بعداً از این مبنا عدول نمود. 2️⃣ مبنای دوم این است که تنها مشایخ بلا واسطه ی ابن قولویه مشمولِ این توثیق هستند. مبنایی که محقق ره در اواخر عمر به آن عدول نمود، همین مبنا است. (منهاج المصباح (التجارة)، ج 1، ص 461) 3️⃣ مبنای سوم این است که شهادتِ ابن قولویه در مقدمه ی کتابش به این معناست که در هر باب از ابواب این کتاب حداقل یک حدیث صحیح و معتبر وجود دارد. به عبارت دیگر عناوین هر باب در این کتاب که متخذ از احادیث آن باب است، حجت است و از معصوم ع صادر شده است. این مبنا را آیت الله شیخ جواد ره بعد از عدول از مبنای اول اختیار نموده است. (قبسات من علم الرجال، ج 1، ص 91) 4️⃣ مبنای چهارم این است که شهادت ابن قولویه به این معناست که ایشان می گوید: روایات این کتاب را چون در کتب معتبر و مهم محدثان بزرگ و مورد اعتماد ذکر شده است، در این کتاب جمع آوری کرده ام. ظاهرا آیت الله (دام ظله) معتقد به این مبنا هستند. (قاعده لا ضرر و لا ضرار، ص 21 ـ 22) 5️⃣ مبنای پنجم و مورد قبول (استاد ) این است که ابن قولویه واسطه های بین خودش و منابعی که این روایات را از آن اخذ کرده است توثیق می کند، اما از آن کتابِ منبع به بعد را نه. به عبارت دیگر ابن قولویه می خواهد بگوید: «من شهادت می دهم که از ناحیه ی من تا آن منبع حدیثی، همه ی افراد ثقه هستند، اما از آن منبع تا معصوم (ع) را خودتان بررسی کنید». طبق این مبنا علاوه بر مشایخ بلا واسطه ی ابن قولویه، افراد دیگری که در سند ایشان تا منبع حدیثی قرار گرفته اند نیز توثیق می شوند. گاهی بین ابن قولویه و منبع حدیثی سه نفر واسطه هستند، گاهی دو نفر و گاهی یک نفر. 📚 درس خارج فقه آیت الله ـ مبحث امر به معروف و نهی از منکر ـ سال 1397 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
💠 وقوع راوی در کتاب المزار «ابن مشهدی» 🔹 محمد بن جعفر (متوفای 610 ق) در ابتدای کتاب، تمام افرادی را که در سند روایات واقع شده‌اند، توثیق کرده است. بنابراین حدود 180 راوی که در اسناد این کتاب وجود دارند مورد توثیق واقع شده‌اند، که برای بسیاری از آن‌ها جز همین ، مدرک دیگری بر وثاقت وجود ندارد. 🔸 ایشان در ابتدای کتاب فرموده‌اند : «أَمَّا بَعْدُ، فَإِنِّي قَدْ جَمَعْتُ فِي كِتَابِي هَذَا مِنْ فُنُونِ الزِّيَارَاتِ لِلْمَشَاهِدِ الْمُشَرَّفَاتِ، وَمَا وَرَدَ فِي التَّرْغِيبِ فِي الْمَسَاجِدِ الْمُبَارَكَاتِ وَالْأَدْعِيَةِ الْمُخْتَارَاتِ، وَمَا يُدْعَى بِهِ عَقِيبَ الصَّلَوَاتِ، وَمَا يُنَاجَى بِهِ الْقَدِيمُ تَعَالَى مِنْ لَذِيذِ الدَّعَوَاتِ فِي الْخَلَوَاتِ، وَمَا يُلْجَأُ إِلَيْهِ مِنَ الْأَدْعِيَةِ عِنْدَ الْمُهِمَّاتِ مِمَّا اتَّصَلَتْ بِهِ مِنْ ثِقَاتِ الرُّوَاةِ إِلَى السَّادَاتِ». (المزار، ص 27) مراد از سادات ائمه (علیهم السلام) هستند و از عبارت انتهایی توثیق روات استفاده می‌شود؛ زیرا می‌فرمایند که این روایات از رهگذر ثقات روات تا سادات اتصال پیدا کرده است. 🔹 مرحوم محقق این بحث را در معجم رجال الحدیث آورده و دلالت عبارت بر توثیق را کرده؛ اما مناقشه ایشان در این است که اولا ابن مشهدی را نمی‌شناسیم و ثانیا سندی وجود ندارد که کتاب مزار فعلی، همان کتابی است که ایشان نوشته است. (معجم رجال الحدیث 1: 52) 🔸 البته ایشان و اینکه کتاب از ایشان بوده و لا اقل مقدمه را ایشان نوشته است، خالی از قوت نیست. 📌 برای بحث تفصیلی: ر.ک: معجم رجال الحدیث 1: 52؛ خاتمه مستدرک الوسائل 19: 358؛ اصول علم الرجال، بین النظریة والتطبیق، استاد داوری، 203 – 206. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه استاد (1395ش) •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
💠 توثیقات علامه و ابن داود: 🔹 مرحوم آیت الله تنها شهادت‌های علامه نسبت به معاصرینشان را پذیرفته‌ است و شهادت‌های ایشان نسبت به اصحاب امامان را محتمل الحس و الحدس نمی‌داند و نمی‌پذیرد. (معجم رجال الحدیث 1: 42) 🔸 اما به نظر می‌رسد سخن آیت الله خویی صحيح نیست، زیرا علامه شاگرد ابن طاووس بوده (طبقات أعلام الشیعة 5: 52) و کتب اصحاب و منابع در عصر ابن طاووس فراوان و با اندکی تفاوت مانند دوران شیخ طوسی بوده است. به طور مثال کتابخانه ابن طاووس آنقدر بزرگ بوده است که بعضی از مستشرقین در مورد آن، کتاب نوشته‌ است. («کتابخانه‌ی ابن طاووس و احوال و آثار او» نوشته‌ی «اتان گلبرگ») 🔹 همچنین ایشان دارای کتابی به نام «سعد السعود» است که گلچین کتاب‌های متعدد است، در حالی‌که بسیاری از آن کتاب‌ها در حال حاضر موجود نیست. به این کتابخانه و کتاب‌ها دسترسی داشته‌ است. علامه در کتاب «خلاصة الاقوال» از کتاب رجال کبیر خود با عنوان «كشف المقال في معرفة الرجال» نام می‌برد (خلاصة الأقوال 2) اما اکنون از این کتاب اثری وجود ندارد. 🔸 نیز از معاصرین علامه است و بارها در کتاب خویش مطلبی را از رجال شیخ طوسی نقل می‌کند و می‌گوید کتاب او به خط خودش نزد من می‌باشد. (رجال ابن داود 76؛ 196؛ 211 و...) بنابراین علامه و ابن داود در زمانی می‌زیستند که شهادت‌هایشان با شیخ طوسی تفاوتی نمی‌کرده است و محتمل الحس و الحدس به شمار می‌آید. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri
🔻توثیقات رجالیان حسی یا حدسی؟ (۲) 📝 سیدمحمدجواد سیدشبیری 📚 پس چون رجالیون مانند نجاشی از این باب بوده، لذا توثیقات اجتهادی هستند و إخبار آنها به توثیق شخصی، نمی باشد. ولی برخی از اکابر مانند مرحوم آقای مدعی شدند که این أخبار، إخبار حسی می باشد: 🔸فإن قيل: إنّ إخبارهم عن الوثاقة و الحسن -لعله- نشأ من و الاجتهاد و إعمال النظر، فلا تشمله أدلة حجية خبر الثقة، فإنّها لا تشمل الأخبار الحدسية، فإذا احتمل أنّ الخبر حدسي كانت . قلنا: إنّ هذا الاحتمال لا يعتنى به بعد قيام السيرة على حجية خبر الثقة فيما لم يعلم أنّه نشأ من الحدس. و لا ريب في أنّ احتمال الحس في أخبارهم -و لو من جهة نقل كابر عن كابر و ثقة عن ثقة- موجود وجدانا. كيف؟ و قد كان تأليف كتب الفهارس و التراجم لتمييز الصحيح من السقيم أمرا متعارفا عندهم، و قد وصلتنا جملة من ذلك و لم تصلنا جملة أخرى. و قد بلغ عدد من زمان الحسن بن محبوب إلى زمان الشيخ نيّفا و مائة كتاب على ما يظهر من النجاشي و الشيخ و غيرهما. و قد جمع ذلك البحّاثة الشهير المعاصر الشيخ آقا بزرگ الطهراني في كتابه . قال الشيخ في كتاب العدّة في آخر فصل في ذكر خبر الواحد: «إنّا وجدنا الطائفة ميّزت الرجال الناقلة لهذه الأخبار فوثّقت الثقات منهم، و ضعّفت الضعفاء، و فرّقت بين من يعتمد على حديثه و روايته و بين من لا يعتمد على خبره، و مدحوا الممدوح منهم و ذمّوا المذموم. و قالوا: فلان متّهم في حديثه، و فلان كذّاب، و فلان مخلّط، و فلان مخالف في المذهب و الاعتقاد، و فلان واقفي، و فلان فطحي، و غير ذلك من الطعون التي ذكروها. و صنفوا في ذلك الكتب و استثنوا الرجال من جملة ما رووه من التصانيف في فهارسهم، حتى أنّ واحدا منهم إذا أنكر حديثا طعن في إسناده و ضعفه بروايته. هذه عادتهم على قديم و حديث لا تنخرم». و النجاشي قد يسند ما يذكره إلى أصحاب الرجال و يقول: «ذكره أصحاب الرجال». (معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۴۱-۴۲) 🔹و در قبال قول شیخ طوسی در عدّة الاصول، قول ابن قبه در کمال الدین شیخ صدوق می باشد: و كان أسلافهم قوم يرجعون إلى ورع و اجتهاد و سلامة ناحية و لم يكونوا أصحاب نظر و تميز فكانوا إذا رأوا رجلا مستورا يروي خبرا أحسنوا به الظن و قبلوه. (کمال الدین، ج۱، ص۱۱۰) 🔻به طور کلی مناشیء و منابعی که به واسطه آن افراد در فهرست و فهرست نجاشی توثیق شده اند مختلف بوده است و برخی از آن ها بدین قرارند: 1⃣ معاشرت؛ به اینکه با فردی که توثیق کرده اند معاشر بوده اند، و وثاقت اگرچه از امور حسی نیست ولی از امور شبیه حس قلمداد می شود. 2⃣ شهرت؛ به اینکه فردی که اراده توثیق او را داشتند، مشهور به وثاقت در نزد آنها بوده، اگرچه زمان او سابق بر آنان بوده است. مانند اینکه ما وقتی می خواهیم به وثاقت فرد مشهوری حکم کنیم، می گوییم وی موثق است اگر چه در زمان سابق ما زندگی می کرده است. 3⃣ توثیق معاصر؛ کما اینکه در کتاب شیخ انصاری توثیق نسبت به معاصرینش وجود دارد. در این اقسام سه گانه، ممکن است که گفته شود توثیقات إخبار حسی و إخبار ثقه از ثقه می باشد، اگر چه ما حجیت خبر ثقه در موضوعات را انکار می کنیم. 4⃣ ورود روایتی در شأن یک فرد؛ با مراجعه به أخبار وارده در مدح و ذم روات، مانند کتاب کشّی. مستند کشّی نیز کتبی مانند کتاب عیاشی و نصر بن صباح است که در این موضوع نوشته شده بوده است. و این أخبار را نیز مانند سایر روایات باید سند و متن آنها را ملاحظه کرد و استنباط نمود. 5⃣ کتب شخص؛ به اینکه به کتب فردی که می خواستند او را توثیق کنند مراجعه می شده و از خلال کتبش به او شناخت پیدا می کردند. کما اینکه ما وقتی می خواهیم نسبت به یک فردی معرفت پیدا کنیم و وثاقت یا خبرویت یا ... او را تشخیص دهیم، اگر آثاری از او نزد ما موجود باشد، به آنها مراجعه می کنیم. 6⃣ اعتماد به کسی که به آن شخص اعتماد دارد؛ مانند این که نجاشی در مورد علي بن محمد بن قتيبة النيشابوري (النيسابوري) ذکر می کند: عليه اعتمد أبو عمرو الكشي في كتاب الرجال. (رجال النجاشی، رقم۶۷۸، ص۲۵۹) 7⃣ توثیق جماعتی از اهل خبره؛ 💠 مجموعه این امور، ممکن است که منشأ و منبع حصول وثوق به وثاقت یک راوی باشد و توثیقات نجاشی را تشکیل دهد. این امور (غیر از سه مورد اول) مقدمات حدسی دارند. ✅ مباحث الحجج، ص۲۰۷-۲۱۰ ذیل التنبیه الثانی: فی کیفیة اثبات وثاقة الرواة •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri https://eitaa.com/shobeiri
✔️ آیت الله سید احمد مددی (حفظه‌الله تعالی): 🔹 آقای سیستانی در مباحث رجالي هم بيشتر از آقاي خویی كار كرده، اما همچون آقای خویی اين نظرات و ديدگاه‌هايشان را تدوين و تأليف نكرده است. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri
💠 توثیق راوی با روایتی که ناقلش خودش است 👤 🔻آیت الله سبحانی در کلیات فی علم الرجال صفحه ۱۵۹ از امام نقل می کنند و ما هم در بحث مبانی رجالی امام خمینی (ره) بحث کردیم و قائل شدیم که اگر روایاتی که در مورد توثیق امام نسبت به کسی است، راوی اش خود آن شخص باشد، دلیل بر وثاقتش نمی شود ضمنا در بعضی موارد ظن به کذب هم می آورد چون معمولا دأب بزرگان چنین بوده که به جز موارد خاص، فضیلت های خود را بیان نمی کردند بلکه دیگران بیان می کردند. البته موارد خاص، استثناء هستند و آن مواردی است که تکلیف به گفتن فضائل دارد مثل این که دشمن تبلیغ می کند شما را تخریب می کند و فرد دیگری هم نیست و اگر نگویید، مطالب حقه از بین می رود. البته این موارد زیاد هم نیستند. رویکرد آیت الله : روایاتی که راوی خودش را مدح و توثیق کرده است، با قرائن دیگر ضمیمه می کنیم و اگر از مجموعش ظن حاصل شد، به وثاقت می رسیم. پس طبق این مبنا، این نقل باعث تقویت ظن به توثیق می شود. ریشه مبنای ایشان در انسداد است. رویکرد آقای : اگر راوی خودش باشد، نه توثیق را ثابت می کند و نه قدح. به قول آقای خوئی وقتی وثاقت راوی ثابت نیست، اصل صدور این روایت معلوم نیست و مصادره به مطلوب است. 📚 درس خارج اصول، جلسه ۷۵، ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3336 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri
💠 وثاقت حسین بن عبیدالله غضائری 👤 حسین بن عبیدالله ولو توثیقی از قدماء ندارد ولی شیخ در رجال می‌گوید: «کثیر السماع عارف بالرجال» و نیز در مورد ایشان می‌گوید: «شیخنا رحمه الله» . مرحوم فرموده‌اند: تمام مشایخ نجاشی ثقات هستند چون در یک جا گفته است که من احادیث زیادی را از یک شخصی شنیدم فترکت الروایة عنه الا بواسطة بینی و بینه چون رأیت ان شیوخنا یضعفونه، دیدم مشایخ من این شخص را تضعیف می‌‌کنند، بی‌واسطه دیگر از او نقل نمی‌کنم با این‌که روایت از او زیاد شنیدم، آقای خوئی می‌‌گویند: پس معلوم می‌‌شود نجاشی از انسان ضعیف نقل روایت نمی‌کند. طبق این مبنا حسین بن عبیدالله چون از نجاشی است وثاقت او ثابت می‌شود. ولی این برای ما ثابت نیست زیرا.... 📚 درس خارج اصول، ۹ اسفند ۱۴۰۲ ✅ ادامه این مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در لینک زیر دنبال کنید. http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3364 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri
💠حجیت کتاب سرائر 👤 بعضی می گویند سرائر، ندارد. ما در توضیح می‌گوییم که سه مبنی در مورد مستطرفات وجود دارد: ۱- عده‌ای مانند آقای می‌گویند همه‌ی روایات این کتاب است چون مستطرفات سرائر، ۲۰ کتاب است که داعی بر نداشته است و اگر هم می‌آورد، تیمنا و تبرکا بود. البته خود این ۲۰ کتاب الآن موجود نیست و این‌ها کتب مهمی بوده‌اند که برخی از آن‌ها به هم عرضه شده‌اند. ۲- عده‌ای مانند آقای می‌گویند همه‌ی این روایات است و مستطرفات قابل نیست و نهایتا مؤید است. ۳- عرض ما این است که ابن نوه‌ی دختری شیخ است و اسناد شیخ طوسی را در اختیار داشته است و هنوز اتفاق خاصی نیفتاده که ابن ادریس به اسناد شیخ طوسی دسترسی نداشته باشد چون اتفاق مهم پس از کتاب‌سوزی کتابخانه شیخ طوسی، حمله‌ی است و ابن ادریس قبل از این جریانات است لذا اسناد شیخ طوسی، در اختیار او هم بوده است. ما کتابی را که ابن ادریس در مستطرفات آورده را در شیخ طوسی بررسی می‌کنیم و اگر سند شیخ طوسی به آن کتاب، سند درستی باشد و ابن ادریس از آن کتاب نقل کند، درست است. 📚 درس خارج فقه، ۱۴ آبان ۱۴۰۲ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3146 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri
💠 بررسی اتحاد غیاث بن ابراهیم تمیمی و نخعی 👤 مد ظله العالی عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ غِيَاثِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيٍّ ع‏... در این روایت «غیاث بن ابراهیم» قابل بحث است. یکی از بحث ها بررسی اتحاد غیاث بن ابراهیم تمیمی و نخعی است. در الرجال مرحوم آقای و برخی کتب دیگر، گمان شده غیاث بن ابراهیم و متحد هستند. اما با توجه به قرائن زیر می توان قائل به تغایر نخعی و تمیمی شد: ۱- بی ارتباطی فامیلی قبیله نخع و تمیم ۲- تغایر کنیۀ نخعی و تمیمی ۳- تغایر زادگاهی نخعی و تمیمی ۴- تغایر مذهب نخعی و تمیمی پس غیاث بن ابراهیم تمیمی و نخعی دو نفر هستند. مورد بحث ما غیاث بن ابراهیم تمیمی صاحب کتاب است؛ پس آنچه عامه در شرح حال غیاث بن ابراهیم نخعی به عنوان نقطه ضعف (جعل حدیث لا سبق إلّا في خفّ أو حافر أو جناح برای خوشایند مهدی عباسی) مطرح کرده اند ربطی به غیاث بن ابراهیم تمیمی ندارد. 📚 درس خارج فقه، کتاب نکاح، ج ۱، ص ۲۱۸ ✅ ادامه مطلب و مباحثه 👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3623 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri
💠بررسی وثاقت احمد بن محمد بن یحیی العطار 👤 در احمد بن محمد بن یحیی العطار اختلاف است زیرا ایشان خاص از قدماء ندارد و به همین جهت مرحوم ایشان را می‌دانند، ولی از چند طریق ممکن است وثاقت ایشان اثبات شود: طریق اول: ترضی شیخ رحمه الله نسبت به ایشان شیخ صدوق رحمه الله در موارد مختلف نسبت به ایشان ترضی کردند. و زیاد ترضی کردن شیخ صدوق نسبت به مشایخ خود موجب وثوق می‌شود به این که این شخص نزد شیخ صدوق رحمه الله حسن ظاهر داشته است و حسن ظاهر نیز علامت است.... 📚 درس خارج اصول، ۲ و ۳ مهر ۱۴۰۳ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3629 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri
🔺️تفاوت علم رجال با تراجِم و فهرست بنيان رجال بر بيان احوال راوي استوار است؛ اما مرحوم استاد، آقای در معجم رجال مقداری از تراجم را وارد رجال كرد يا مرحوم شيخ حر عاملي در کتاب امل الآمل ـ که يک جلدش در ترجمه علماي جبل عامل است ـ و کتاب تذکره المتبحرين که در شرح حال علما است و از علمای جبل عامل مي‌گويد به مباحثي پرداخته‌اند كه ربطي به علم رجال ندارد. افرادي که نبايد قاعدتاً در رجال بررسي شوند، بررسي شده‌اند و خلط رخ داده است؛ بنابراين هر علمي را چه اعتباري، چه حقيقي و چه کاربردي، بايد به‌خوبی شناسایی و مرزبندی کنيم. رجال کارش بررسی حال راوی است و عمده جهاتش هم همان وثاقت است؛ اما اگر اسم راوی يا پدرش مشتبه باشد، ضبط اسم راوی و اسم پدرش با تمييز مشترکات و توحيد مختلفات و وثاقتش و طبقه‌اش علم رجال خواهد بود. ورود به علم نيازمند ضوابطي است تراجم علم ديگري است. در واقع يک نحوه تاريخ است؛ اما تاريخی که به زندگي شخص معيني مي‌پردازد و حوادث و وقايع زندگي او را مي‌كاود. ما همچنين در دنياي شيعه چيزي به نام فهرست داريم. فهرست شيخ طوسي، فهرست نجاشي و... كتاب‌هايي‌اند كه در اين زمينه تدوين شده‌اند. فهرست‌نويسي نيز غير از رجال است. فهرست متعرض کسانی مي‌شود که کتاب و تأليف دارند؛ طبيعتاً نسبتش با رجال، عموم و خصوص من وجه است. ممکن است کسي کتاب داشته باشد، اما راوي نباشد و ممکن است راوي باشد، اما کتاب نداشته باشد، چنان‌كه ممکن است فردي هر دو ويژگي را داشته باشد يا فاقد هر دو باشد. نسبت اينها با تراجم نيز همين نسبت است. https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707
💠 بررسی توثیق عام شهادت شیخ مفید در رسالۀ عددیه یکی از عباراتی که به عنوان عام در برخی از راویان مورد تمسک قرار گرفته است، شهادت مرحوم شیخ در «جوابات أهل الموصل فى العدد و الرؤية» معروف به «رسالۀ عددیه» درمورد گروهی از راویان است. مرحوم شیخ مفید در مقدمه این رساله «راویانِ روایاتِ رؤیت» را فقهای ، اعلام، رؤسایی که و از آنها اخذ شده و کسانی توصیف کرده است که راهی به طعن و آنها نیست. برخی از بزرگان از جمله مرحوم آقای شهادت شیخ مفید را توثیقی عام تلقی کرده و برخی از راویان مانند «عبد الاعلی بن اعین» و برخی دیگر از جمله «عمیر بن مرداس» و «احمد بن الحسن بن ابان» را با تمسک به این اثبات نموده‌اند. حال سؤال این است که آیا این توصیفات، دلالتی بر توثیق تمامی این راویان حدود ۸۰ راوی دارد یا.... ✅ ادامه مطلب در این موضوع را در دنبال کنید. 👇🏼 mfeb.ir/home/?p=19936/#ZRejal •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri