#معرفی_عملیات #عملیات_نصر_7 ؛ نمایش #توان_نظامی #ایران 14 مرداد 1394 - 10:06 چاپلینک ثابت حضور دشمن روی ارتفاعات سرکوب منطقه سردشت - به‌ویژه ارتفاع دوپازا - نه‌تنها استقرار نیروهای خودی را در منطقه با مشکلات زیادی مواجه می‌کرد، بلکه با زیر پوشش قرار دادن عناصر ضدانقلاب، تردد آن‌ها را نیز تسهیل می‌نمود. بر همین اساس در خردادماه سال 1366، هم‌زمان با انجام عملیات نصر 4 در محور ماووت، قرارگاه نجف، به قرارگاه قدس مأموریت داد تا در منطقه عمومی سردشت و بر روی ارتفاعات جنگلی بانی‌گدار، منافقین (نام‌گذاری ارتفاع به وسیله سازمان رزم خودی انجام شده) و چهارقلو با هدف مسدود کردن تنگه و رسیدن به رودخانه گلاس، عملیات نصر 5 را انجام دهد. برای این منظور، لشکرهای 27 حضرت رسول (ص) و 7 ولی‌عصر (عج) در نظر گرفته شدند. اما بررسی منطقه از جنبه عملیاتی، روشن ساخت که این یگان‌ها برای انجام عملیات کافی نیستند و به توان بیشتری نیاز است. از این رو، منطقه عملیاتی محدودتر شد و ارتفاعات فرفری و کله قندی در جنوب ارتفاع دوپازا برای انجام یک تک محدود انتخاب شدند تا زمینه برای عملیات بعدی فراهم شود.   پس از عملیات نصر 5، لشکر 27 حضرت رسول (ص) در خط پدافندی عملیات نصر 5 مستقر شد تا به کمک تیپ 18 الغدیر از منطقه دفاع کند. لشکر 27 حضرت رسول (ص)، سپس عملیات بر روی ارتفاع دوپازا را به قرارگاه قدس پیشنهاد کرد، که با آن موافقت شد، و بدین ترتیب، عملیات نصر 7 در دستور کار قرار گرفت.     اهداف عملیات - خارج کردن منطقه عمومی سردشت از دید و تیر دشمن. - ایجاد خط مناسب پدافندی در نوار مرزی. - زیر دید و تیر قرار دادن شهر قلعه‌دیزه عراق. - مهار تردد عناصر ضدانقلاب در محور سردشت.   موقعیت منطقه سلسله ارتفاعات دوپازا (2791)، که از بلندترین ارتفاعات منطقه به شمار می‌رود، در 13 کیلومتری غرب سردشت و در نوار مرزی واقع است. این ارتفاعات از شمال به دو ارتفاع اسپیدان و بلفت؛ از جنوب به ارتفاعات لک‌لک، شهید زین‌الدین، فرفری و کله قندی، از شرق به کوه‌های رستم آلیان و کانی رش و از غرب به دشت و شهر قلعه‌دیزه عراق محدود می‌شود.   استعداد دشمن مسئولیت پدافند از این منطقه بر عهده تیپ 97 پیاده از لشکر 24 عراق بود که بعد از عملیات نصر 5، این تیپ با چند گردان از تیپ‌های 81 و 18 پیاده و نیز گردان 49 تانک - که در احتیاط لشکر 24 بود - تقویت شد. با شروع عملیات، یگان‌های زیر نیز وارد منطقه عملیات شدند: - تیپ‌های 71، 29، 78، 505 و 439 پیاده؛ - تیپ 17 زرهی؛ - یک گردان کماندویی از سپاه یکم، دو گردان کماندویی از سپاه پنجم، یک گردان کماندویی از لشکر 24، یک گروهان کماندویی از لشکر 28. توپخانه دشمن نیز به استعداد حدود شش گردان بود.   سازمان رزم خودی قرارگاه قدس فرماندهی عملیات را بر عهده داشت و یگانهای تحت امر او عبارت بودند از: لشکر 27 محمد رسول‌الله (ص) به استعداد حدود پنج گردان؛ لشکر 31 عاشورا به استعداد حدود سه گردان؛ تیپ مستقل 18 الغدیر به استعداد دو گردان؛ تیپ مستقل 29 نبی اکرم (ص) به استعداد سه گردان. همچنین، هفت گردان توپخانه از سپاه و دو گردان توپخانه از ارتش تحت امر قرارگاه قدس بودند.   طرح عملیات عملیات می‌بایست در حدفاصل ارتفاعات دوپازا و تپه شاهمراد و در دو مرحله انجام می‌شد. در مرحله اول، تصرف ارتفاعات دوپازا و یال‌های آن، تپه شاهمراد و یال ارتفاعات بلفت - واقع در خاک ایران - مورد تأکید قرار گرفت. در مرحله دوم نیز تصرف ارتفاعات بلفت - واقع در خاک عراق - در دستور کار بود. همچنین، نیروها می‌بایست از سه محور زیر وارد عمل شوند:   محور 1: شمال تپه شاهمراد. محور 2: از قله اصلی دوپازا به سمت جنوب. محور 3: از سمت راست قله دوپازا تا یال بلفت خودی در شمال دوپازا.   شرح عملیات ساعت 24 روز 13 /5 /1366 یگان‌های عملیاتی از خط پدافندی خودی حرکت کرده و بر اساس طرح مانور می‌بایست رأس ساعت 2 بامداد درگیری را آغاز کنند. در ساعت مقرر، به علت پرتاب منور و نیز تیراندازی دشمن درون شیارها هیچ یک از یگان‌ها برای شروع درگیری آماده نبودند. این وضعیت ادامه داشت تا این که در ساعت 2:30 عملیات با رمز مبارک "یازهرا (س)" در محور 3 آغاز شد. پنج دقیقه بعد نیروهای دو محور دیگر نیز با دشمن درگیر شدند.   درحالی‌که نیروهای دشمن پس از اندک مقاومتی عقب‌نشینی می‌کردند، قوای خودی با موفقیت در سراسر خط به پیش می‌رفتند. در این میان، نیروهای محور 3 ساعت 2:50 هنوز نتوانسته بودند ارتفاع سمت راست قله اصلی را که نقطه الحاق آن‌ها با نیروهای محور 2 بود، تصرف کنند. نیروهای محور 1 نیز قسمت عمده‌ای از اهداف خود را تصرف کرده و در حال پاک‌سازی بودند. #ادامه👇 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani