#خاطرات_شهدا #_شهید_ناصر_مظفری به ياد دارم که در يکي از جبهه‌هاي غرب لشکر 5 نصر در ايلام در موقعيتي به نام ظفر مستقر شده بوديم. گردانها در چادرهايي امکان يافتند دو چادر هم سهم بچه‌هاي ديده‌بان شد. معمولاً در اين موقعيت ها بچه‌هاي با افق فکري نزديک به هم، دور يکديگر جمع مي‌شوند. هوا سرد شده بود و براي خواب به پتو نياز داشتيم سهميه هر نفر هم دو پتو بود. برخي بچه‌ها صبر مي‌کردند تا بقيه پتو بردارند و سپس خود از پتويي استفاده کنند. خوب معمولاً پتوهاي نو و لطيف ابتدا برداشته مي‌شد. و گاهي پتو کم مي‌آمد. اين‌جا بود که روحيه بلند ايثار بزرگاني چون مظفري پرتوافشاني مي‌کرد. او به همراه شهيد مهدي سيدين از جمله ايثارگراني بودند که به يک پتو قناعت مي‌کردند و سهميه خود را به ديگران مي‌بخشيدند. مطلب جالب‌تر آن که در موقع خواب هم در ابتداي چادر که سردتر بود مي‌خوابيدند تا ديگران راحت‌تر باشند و از سويي در انتهاي شب زماني که برخي که رزمنده‌ها براي آب خوردن و ... بيدار شده و از چادر خارج مي شوند اگر بناست کسي سهواً ضربه‌اي بخورد آنان باشند! به نقل از برادر بزرگوار شهيد 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani