دست راست سنوار مجروح شده و بالاتر از جراحتش را با طنابی بسته بود، حتما خون بسیاری از او رفته بوده که اینطور بی‌رمق به روی کاناپه افتاده... چوبی که پرت کرد مُهر صداقتی بود بر تمامی آنچه در طول عمر مبارکش می‌گفت و فریاد می‌زد. حتما می‌دانست که با این چوب آن کوادکوپتر سقوط نمی‌کند. آن چوب فریاد "از خاک من گمشید بیرون" بود که به سمت دشمن پرتش کرد. جسم بی‌جانش را که پیدا کردند در دستش نارنجکی را دیدند، او به انتظار مرگ ننشسته بود بلکه به سمت شهادت آغوشش باز بود و می‌خواست در آخرین لحظه عمرش هم چند صهیونیست را به درک واصل کند و شهید شود... آخرین لحظات سنوار پر از حماسه است. https://eitaa.com/reza_rezaei78

خبر شهادت سید حسن که اعلام شد انگار دنیا بر سرم آوار شد. تا دو روزی دستم به هیچ‌کاری نمی‌رفت.شب سوم از شهادت سید در اتاقم نشستم که بغضم ترکید. کاغذ و قلم برداشتم و شروع به نوشتن کردم. از آن روز تا به حال بارها آن متن را خوانده‌ام و اشک ریخته‌ام. حال که چهلم سید رسیده‌ است می‌خواهم قسمتی از آن متن را تقدیم کنم. «حالا دیگر خبر قطعی‌ست. آن صورت زیبا که سفید شدن ریش‌هایش را از کودکی تا به امروز دیده‌ام لحظه‌ای از برابر چشمانم کنار نمی‌رود. دست و قلمم بشکند که می‌نویسم. کاش من و خانواده‌ام، کاش اجدادم و نسل‌های بعدی‌ام را همگی جلوی پای سید ذبح می‌کردند که قربانی جانش شویم و این روز را نمی‌دیدیم که ما زنده‌ایم و او را از قتلگاهش بیرون می‌آورند. همه روضه‌ها پیش چشمانم است؛ آن‌گاه که علی (ع) به دنبال نعش عمار می‌گشت و وقتی او را یافت بالای سرش نشست و به خدا گفت: «روزگار، هر که را علی دوستش می‌دارد از او می‌گیرد.» یاد روضه عباس، علمدار کربلا که حسین (ع) از مقتلش دست به کمر برگشت. به گودی قتلگاه سید که نگاه می‌کنم یاد سرازیری باب‌القبله می‌افتم. شیبی که به قتلگاه حسین می‌رسد.» از خدای سید حسن می‌خواهم که هر چه زودتر ما را به او برساند. به حرمت اشک‌هایش ما را در این ویرانه دنیا تنها نگذارد و به قافله عشاق متصل کند.

اسرائیل نسبت به آتش بس در غزه چراغ سبز نشان داد. ظاهر ماجرا این است که اسرائیل از جنگ کناره می‌گیرد و تروریست‌های منطقه به نیابتش جنگ را به کل محور مقاومت گسترش می‌دهد. اتفاق دوم به احتمال زیاد خواهد افتاد اما خیال این‌که اسرائیل از جنگ کناره بگیرد خام است. نظم جدید در منطقه باید رقم بخورد. اسرائیل سال‌ها برای این لحظه که بر غرب آسیا سیطره پیدا کند تلاش کرده و حالا دیگر معرکه‌ را ترک نخواهد کرد.

فرق مادر شهید با تمام مادران دیگر زمین خلاصه می‌شود به این: مادر شهید پیش از آن که مادر شهید می‌شود «شهید» می‌شود... مریم سقلاطونی

مادران لبنانی عزادار فرزندانشان‌اند ما برادر از دست داده‌ایم

🔻آتش‌بس؛ غزه پیروز شد 🔻چرا پذیرش آتش‌بس به معنای شکست اسرائیل است؟ برشی از یادداشت "غزه؛ دولت شهر مقاومت"، نشریه "سوره"، تیر و مرداد ۱۴۰۳ 253 روز از شروع جنگ گذشته بود که یادداشتی را در رابطه با استقامت دولت ح.م.ا.س در غزه و عقلانیت هفت اکتبر نوشتم. در روز 467 از شروع جنگ آتش بس در غزه اعلام شد. آتش بسی که یمن و ح.ز.ب.‌ا.ل.ل.ه لبنان و سایر گروه‌های م.ق.ا.و.م.ت برای به ثمر رساندنش وارد جنگ شدند محقق شد. از همان لحظاتی که خبرها از نزدیک شدن به آتش‌بس می‌گفتند مشخص بود که طبق معمول، رژیم بنا دارد تا با جنگ روایی خودش را برنده جا بزند. برای همین است که در دو روز مانده به آتش بس، آتش سنگینی را بر غزه فرو می‌ریزد تا تصویر نهایی از جنگ، ضربات خودش باشد. با این‌ حال اسرائیل در ابتدای جنگ که وعده نابودی کامل ح.م.ا.س را می‌داد و تا همین چند هفته گذشته، کل محور م.ق.ا.و.م.ت را به نابودی تهدید می‌کرد، با قبول آتش‌بس، آتش‌بار م.ق.ا.و.م.ت را بر خودش به پایان رساند. اما هفت اکتبر پدیده تمام شدنی نیست که با آتش‌بس خاتمه یابد. ملت‌های رنج‌دیده و زخم‌خورده از اسرائیل امروز بر این باورشان محکم‌تراند که با م.ق.ا.و.م.ت می‌توانند جلوی اشغال‌گران بایستند، هرچند هزینه م.ق.ا.و.م.ت از دست‌دادن جان‌هایی‌ست که مانندی نداشته و ندارند اما با ریخته شدن این‌ خون‌ها ثابت شد که اسرائیل در برابر م.ق.ا.و.م.ت ملت‌های مسلمان ضعیف است. هفت اکتبر آینده غرب آسیاست. @https://eitaa.com/reza_rezaei78