✍ نفـس صبح به عطر نفست آغشته است... نفسِ یار مسیحایی من صبح بخیر! #اللهم_عجلـــ_لولیڪ_الفرجـ

@rkhanjani

ا🕋✨🕋✨🕋✨🕋 ا🕋✨🕋✨🕋 ا🕋✨🕋 ا🕋 #اسامی_القاب_مبارک_حضرت_ولی_عصر_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف 🖌( ۶۲) نام مبارک⚜ *الشَرید* ⚜ 🧷🔴"الشرید" به *معنای رانده شده است؛ بدین معنا که مردم نه جنابش را شناختند و نه قدرت و نعمت* *وجودش را دانستند و نه در مقام شکرگذاری و ادای حقش برآمدند پس به کمک* *زبان و قلم در مقام نفی و طرد از قلب قرارش دادند* ... 📜💠اصبغ ابن نباته از امير المؤمنين (عليه السّلام) نقل مي‌كند كه آن حضرت در مورد امام مهدي( عليه السّلام) فرمودند:

✨صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ الشَّرِيدُ *صاحب اين امر شريد (آواره) ...است .*  📗كمال الدين شيخ صدوق، ج۱، ص۳۰۳ 🔹🔵در کتاب بحارالانوار در باب احادیث امام حسین (علیه السلام) *درمورد حضرت قائم( علیه السلام) آمده است:* 📜عیسی الخشاب می‌گوید: از محضر امام حسین (علیه السلام) سؤال کردند: آیا شما صاحب این امر هستید؟ فرمود: «لا و لکن صاحبُ الامر الطرید الشرید الموتور بابیه، المکنّی بعمّه، یضع السیف علی عاتقه ثمانیة اشهر 📌 *نه من نیستم، بلکه صاحب این امر کسی است که از میان مردم کناره‌گیری* *می‌کند و خون پدرش بر زمین می‌ماند و کنیة او کنیه عمویش خواهد بود. آن‌گاه شمشیر برمی‌دارد و هشت ماه* *تمام شمشیر بر زمین نمی‌گذارد».* 📚کمال الدین، ج۱، ص ۳۱۸ بحار الانوار ج۵۱ص۱۳۳ 📜✳️امام باقر (عليه السّلام) فرمودند: صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ هُوَ الطَّرِيدُ الشَّرِيدُ صاحب اين امر همان كسي است كه طرد شده و آواره است. 📗اصول کافی، ج۱، ص۳۲۲ ✍ *سلام بر آقایی که در ناحیه مقدسه خطاب به جد بزرگوارشان میگویند السلام علیک یا غریب الغربا* ، .... *اما او خود تنهای عالم است....تنها و رانده شده از مردمی است که ناشکر* *ترین بودند برای تنها بهانه ی حیاتشان....* 🕋 🕋✨🕋@rkhanjani 🕋✨🕋✨🕋 🕋✨🕋✨🕋✨🕋

🔺 هرکس عصر روز جمعه صد مرتبه سوره قدر را بخواند خداوند به او هزار نسیم از رحمتش را عنایت میفرماید که خیر دنیا و آخرت است. 📚 امالی شیخ صدوق ص ۶۰۶ @rkhanjani

دل مُرده‌ايم بدون تو، اما مسيح من! يک جمعه هم زيارت اهل قبور کن... @rkhanjani

🔶 رابطه صحیح زن و شوهر بخش اول 🔺 احساس مالکیت یا امانت؟ دکتر حمید #حبشی 🔹@rkhanjani

#رمان_مسیحا #قسمت_دوازدهم ﷽ ایلیا: شانه ای بالا انداختم و گفتم: ولی بعدش باید بیای بریم سر پروژه دست گلی اش را روی چشمم گذاشت. آستینی نداشتم که بالا بزنم. کنارش مشغول شدم. موبایلم زنگ میخورد جواب نمیدادم. کمتر از یک ساعت بعد بود که میثم از راه رسید. بیشتر از آنکه قیافه اش حق به جانب باشد پر از حیرت بود. موبایلش را سمتم گرفت که عکس بگیرد. فهمیدم از همان بالا با آجری که در دستم بود،  تهدیدش کردم. دست هایش را به نشانه تسلیم بالا برد. سید را که دید سلام کرد و گفت: حالا شماهیچی این پسرعموی ما رو صبحونه نخورده بستینش به کار، خون به مغزش نمیرسه میزنه.... با دیدن صورت درهمم ساکت شد. گفتم:تو برو میاییم آخراشه همانطور مات ماند و درحالی که به دیوار تکیه میزد، گفت:می مونم باهم بریم. هنوز کامل به طرف سید برنگشته بودم که صدای داد میثم هوا رفت. وقتی طرفش چرخیدم زدم زیر خنده. تمام شلوارش قیر سیاه چسبیده بود. دوید سمت سعید که ریز ریز میخندید. رو کردم طرف سید و گفتم: این بچه هم که از خجالت رفیقم دراومد حسابی... سید سری تکان داد و گفت: دیگه بریم. میثم آنقدر تلخ بود که با کسی حرف نزد و رفت. فکر نمیکردم برای انتقام گرفتن از سعید بخواهد چنین کاری کند. از خانه شیخ محمد که رفتیم با آن لهجه جالبش کلی دعا کرد: خدا خیر بده به رهبر که شما رو میفرسته به داد ما برسین... یکم صبر کنین... زیرلب غرزدم:حمالیش واسه ما دعاش برسه به بقیه... پیرمرد دست به کمر آمد و چندتا نان خاص محلی دستمان داد و گفت: زنم براتون پخته... خداحافظی که کردیم رو به سید گفتم: من همشو بخورم هنوز سیر نمیشم... لبخندی زد و گفت: نوش جون گفتم: واقعا همه اشو میخورما... سریعتر رفت زد جلو. منهم بی تعارف همه اش را خوردم. به حسینیه که رسیدیم یکراست رفتم طرف کلمن آب یک دل سیر آب خوردم بعد رفتم یک گوشه بخوابم که سروصدای ماشین از بیرون بلند شد. حال بلند شدن نداشتم. از یکی پرسیدم: چه خبره؟ گفت: برا آماده کردن ناهار دارن میرن کمک،  سیدطاها و چندتا از بچه ها رفتن. دستم را زیر سرم گذاشتم و نفهمیدم کی خوابم برد. با صدای موبایلم بیدار شدم. مادرم بود. حال و احوالی کردیم و وقتی از میثم پرسید، تازه حواسم جمع شد از صبح ندیدمش. اذان با صدای آشنایی بلند شد. رفتم بیرون دیدم سید دارد پشت بلندگو اذان می گوید. رفتم آبی به دست و صورتم زدم دیدم چندنفر وضو میگیرند یکی شان گفت: ابراهیم سه ماهه نرفته خونه شون از وقتی حضرت آقا گفتن بیایین کمک... حرفشان را قطع کردم و گفتم: این پسرعموی منو ندیدین؟ به نشانه منفی سرتکان دادند. تازه داشتم نگران میشدم که سرو کله اش سر صف نماز پیدا شد. پرسیدم: خوبی!؟ جواب نداد. گفتم: سعید؟ شانه ای بالا انداخت و سعی کرد لبخندش را مخفی کند. به قلم سین کاف غفاری 🌸 @rkhanjani