🌸🍃رمـــان #من_با_تو... 🌸🍃 قسمت #پنجاهم ‌ موهاے بافتہ شدم افتادہ بود روے شونہ م با دست انداختمشون روے ڪمرم و گفتم: _پدر و مادر اجازہ بدن منم راضے ام تشریف بیارید!☺️🙈 مادر حمیدے از روے مبل بلند شد و گفت:☺️ _ان شاء اللہ ڪہ خیرہ! مادرم سریع بلند شد و گفت:😊 _ڪجا؟چیزے میل نڪردید ڪہ! بلند شدم و ڪنارشون ایستادم، مادر حمیدے ڪش چادرش رو محڪم ڪرد و گفت: _براے خوردن شیرینے میایم!☺️ دفترچہ📝 و خودڪارے از توے ڪیفش👜 درآورد و مشغول نوشتن چیزے شد. برگہ رو ڪند و گرفت بہ سمت مادرم: _این شمارہ ے خودمہ هروقت خواستید تماس بگیرید.😊 با مادرم دست داد، دستش رو بہ سمت من گرفت و گفت: _چشم امیدم بہ شماستا.☺️ و گونہ م😘 رو بوسید. دستش رو فشردم، توقع انقدر گرمے و مهربونے رو از مادر یڪ طلبہ نداشتم. حتے منتظر بودم بخاطرہ پوششم بد نگاهم ڪنہ!😌 واقعا مادر یڪ طلبہ بود!😇 🌸🍃ادامه دارد.... ✍نویسنده:لیلے سلطانے رمانکده زوج خوشبخت ❤️ https://eitaa.com/joinchat/1420559197Cbc586d52af #اَللّهُــمَّ_عَجـِّـل_لِوَلیِّــکَ_الفَــــرَج

🌾 #رمان_بی_تو_هرگز 🌾قسمت #پنجاهم سرزمین غریب نماینده دانشگاه برای استقبالم به فرودگاه🛬🇬🇧 اومد …  وقتی چشمش بهم افتاد، تحیر و😳😧تعجب… نگاهش رو پر کرد …  چند لحظه موند … نمی دونست چطور باید باهام برخورد کنه… سوار ماشین🚘 که شدیم … این تحیر رو به زبان آورد … – شما اولین دانشجوی جهان سومی بودید که دانشگاه برای به دست آوردن شما اینقدر زحمت کشید … زیرچشمی نیم نگاهی بهم انداخت … – و اولین دانشجویی که از طرف دانشگاه ما … با چنین #حجابی وارد خاک انگلستان🇬🇧 شده … نمی دونستم باید این حرف رو پای افتخار و تمجید بگذارم …یا از شنیدن کلمه اولین دانشجوی مسلمان محجبه، شرمنده باشم😒 که بقیه اینطوری نیومدن … ولی یه چیزی رو می دونستم … به شدت از شنیدن کلمه جهان سوم عصبانی بودم… هزار تا جواب مودبانه در جواب این اهانتش توی نظرم می چرخید … اما سکوت کردم … ✋ باید پیش از هر حرفی همه چیز رو می سنجیدم … و من هیچی در مورد اون شخص نمی دونستم … من رو به خونه ای 🏡که گرفته بودن برد … یه خونه دوبلکس …بزرگ و دلباز … با یه باغچه کوچیک جلوی در و حیاط پشتی… ترکیبی از سبک مدرن و معماری خانه های سنتی انگلیسی … تمام وسایلش شیک و مرتب … فضای دانشگاه و تمام شرایط هم عالی بود …  همه چیز رو طوری مرتب کرده بودن که هرگز … حتی فکر برگشتن به ذهنم خطور نکنه …  اما به شدت اشتباه می کردن …😐 هنوز نیومده دلم برای ایران تنگ شده بود … برای مادرم …خواهر و برادرهام … من تا همون جا رو هم فقط به حرمت حرف پدرم اومده بودم …  قبل از رفتن …  توی فرودگاه از مادرم قول گرفتم هر خبری از بابا شد بلافاصله بهم خبر بده…  خودم اینجا بودم … دلم جا مونده بود … با یه علامت سوال بزرگ …❓😒 ⁉️– بابا … چرا من رو فرستادی اینجا؟ … ادامه دارد ... ✍نویسنده: #شهید_مدافع_حرم_طاها_ایمانی 📚 رمانکده زوج خوشبخت https://eitaa.com/joinchat/1420559197Cbc586d52af

هوالمحبوب 🕊رمان #هادے_دلہا قسمت #پنجاهم تو فرودگاه نشسته بودیم و با بهار و عطیه حرف میردیم عطیه: از این سفر بهره کافی ببر طوری که بر گشتی دیگه بی تابی هات برای #حسین کم شده باشه بهار: خوبیش اینکه محسنم میاد فرصت کافی داری برای شناخت محسن عطیه : خیلی دعام کنید تو حرم بی بی🙏😢 عه آقا محسن داره میاد این سمت.. من برم پیش محمد.. با هم میایم اینجا بهار: باشه برو آفرین دخترم😁 محسن: _سلام خوب هستید؟خانم رضایی خیلی خوشحالم شما همسفر ما هستید - سلام ممنون شما خوبین؟ زخم کتف شما بهتره ؟ ممنون من خیلی خوشحالم تو چنین جمع شهدایی قرار دارم محسن : خانم عطایی فر حالتون خوبه؟ حس و حال شما رو تو این سفر خوب میفهمم مخصوصا که از رفقام جا موندم ان شاالله که منطقه ی شهادت حسین هم بریم -ان شالله وقتی محسن رفت رو به بهار گفتم دلم گرفت😢😔 یه متن برای #حسین، بنویسم؟ بهار : بنویس عزیزدلم گوشی حسین رو در آوردم تو اینستا نوشتم "برادر عزیزم راهی مقتل تو هستم تمام با من باش تا حضورت را حس کنم آخ! نمیدانم آن زمان که محل شهادتت را میبینم چه حالی پیدا میکنم😔 در حرم حضرت رقیه و بی بی زینب منتظرم باش💔" وقتی وارد هواپیما شدیم در کمال تعجب و خنده شماره صندلی من اینطوری بود👇 من ،بهار،محسن😐 من از خجالت سرخ شده بودم.. مخصوصا وقتی بهار گفت _بلکه این سفر زبان شما دو تا رو باز کنه محسن زیر لب گفت :ان شاالله بعد از چند ساعت که در هوا بودیم در خاک لبنان به زمین نشستیم اول مزار شهدای لبنانی رو زیارت میکردیم بعد به صورت زمینی اعزام به مقتل عزیزانمان میشدیم آغاز سال ۹۶ در کنار مزار شهیدان #عماد و #جهادمغنیه خیلی وصف ناپذیری بهمون القا میکرد اون شب در لبنان موندیم و فردا راهی سوریه شدیم زمانی که به خاک سوریه رسیدیم یک حس عجیبی تمام افراد را در برگرفته بود✨ افراد اتوبوس راهی سرزمینی بودن که متبرک به خون عزیزانشان بود فرزند شهدایی همراهمون بودن که وقتی چشم به جهان گشوده بودن ، پدر کیلومتر ها آن طرف تر در سوریه بود و همزمان با کلمه " #بابا " نعش پدر آمده بود😔😭 حالا قرار بود محل عروج پدر را ببینند شاید برای همین بود که دخترک داخل اتوبوس با استشمام اولین نفس از هوای جنگ آلود سوریه آرام گرفت. یقین دارم بوی پدر را در این هوا استشمام کرده✨ وقتی پا داخل عید زینبیه گذاشتیم حال عجیبی داشتیم هر کداممان عکسهای عزیزانمان را در این حرم زیبا دیده بودیم و جگر گوشه هایمان عباس وار جنگیدن تا یک کاشی از این حرم کم نشود سراغ محلی رفتم که #حسین در آخرین زیارتش آنجا عکس گرفت یکی از همسران شهدای همراهمان مداحی پخش کرد که واقعا حال خودش بود غمناکترین بخشش آنجا بود که دختر کوچکی را دیدم که چادر مادرش رو میکشید و با گریه میگفت😭 تو گفتی بابا پیش عمه زینبه پس چرا بابام اینجا نیست؟؟ و مادر مانده بود چه جوابی بدهد از حرم جدا شدم و پیش اون مادر دختر رفتم ؛اسمت چیه خانمی؟ **حنانه -چه اسم قشنگی😍 با من دوست میشی حنانه خانم؟ حنانه یه ژست متفکرانه گرفت و گفت :آخه تو که خیلی بزرگی ولی باشه اسمت چیه؟ -زینب حنانه:اسم تو هم قشنگه -حنانه جونم بذار مامان بره زیارت من یه چیزی برات تعریف کنم حنانه :باشه -گریه میکردی بابات رو میخواستی؟☺️ حنانه:اوهوم اوهوم آخه مامان گفته بود بابا اینجاست ولی دروغ گفته انگار☹️😒 -مامانا که دروغ نمیگن به منم گفتن داداشم اینجاست میدونی بابای تو و داداش من ، آدمای خیلی خوبن الان تبدیل شدن به فرشته الانم دور همین حرم میچرخن چون فرشتن فقط میشه تو خواب دیدشون🕊 دیگه گریه نکنیا😉 گریه که کنی هم بابایی هم مامانی ناراحت میشن حنانه: یعنی بابایی الان منو میبینه؟😢 -آره ولی شب میاد پیشت که آدم بدا خوابن، دیگه نمیتونن عمه جون رو اذیت کنن حنانه :اوهوم اوهوم ادامه دارد.... نام نویسنده؛بانومینودرے رمانکده زوج خوشبخت ❤️ https://eitaa.com/joinchat/1420559197Cbc586d52af #اَللّهُــمَّ_عَجـِّـل_لِوَلیِّــکَ_الفَــــرَج

♥️🖇♥️🖇♥️🖇♥️🖇♥️🖇♥️🖇 ♥️🖇♥️🖇♥️🖇♥️🖇♥️🖇 ♥️🖇♥️🖇♥️🖇♥️🖇 ♥️🖇♥️🖇♥️🖇 ♥️🖇♥️🖇 ♥️🖇 ♥️ #رمان: #رهایی #پارت: #پنجاهم سوار ماشین که شدیم دلتنگ مادرجان شدم کاش با او تماس می گرفتم. _ گوشیت و بده به مادرجان زنگ بزنم بی حرف گوشی اش را از کیفش در آورد و به سمتم گرفت. شماره مادرجان را گرفتم بعد از بوق زدن های متعدد بلاخره افتخار داد و گوشی را برداشت. _ سلام مادرجان داشتی نا امیدم می کردیا + سلام ننه جان تویی رها جان مامانت خوبه بابات چطور سلام برسون _ مادرجان همه خوبن ما داریم میریم مسافرت کم مونده برسیم من و مامان یادت کردیم گفتم زنگ بزنم خوبی؟ + به سلامتی مادر خوبم خداروشکر _ مادرجان برگردم حتما باید موهام و ببافی دوست دارم اون دست های قشنگت به موهام پیچ و تاب بدن. + قربونت برم رها جان مادر برو چشم هرموقع اومدی برات میبافم فقط مادر موهات و بیرون نریز بزار قشنگیات و خودت ببینی خندیدم چقدر شیرین سخن می‌گفت، خیلی سعی می کردم احترامش را نگه دارم برایم با ارزش بود از مادرم یاد گرفته بودم عزت و احترام زیادی برای مادرجان قائل بود هیچ موقع از او تندی ندیدم با کمال میل همه کار های مادرجان را انجام می داد بی هیچ منت و گیر و داری. _ مادرجان کاری نداری؟ + نه مادر خداحافظت _خداحافظ صحبت با او قلبم را گرم کرد خوش صحبت بود و با صدایش طنین آرامش را مهمان قلب و روح آدم می کرد. لحظات قبل را کنار گذاشتم و مروری بر آن نکردم باید سعی کنم از فرصت پیش آمده به خوبی استفاده می کردم. دیگر معلوم نبود کی بتوانیم به مسافرت بیاییم. موسیقی در ماشین پلی شد، صدای خواننده پیچید. موسیقی مورد علاقه ام این روز ها تِرَک های رضا بهرام بود. هم در فِلَش ماشین آهنگ های او را ریخته بودم هم در هدفون بارها آن ها را گوش میدادم. گوش سپاردم به آن صدا و به‌ فکر فرو رفتم. " عادلانه نیست من بمانم و حسرت مدام… عادلانه نیست قسمتم از این عشق ناتمام!!! هم مسیر من حال زندگیم رو به راه نیست… هم مسیر من حق ما دوتا درد و آه نیست… هم مسیر من حال زندگیم رو به راه نیست… هم مسیر من حق ما دوتا درد و آه نیست… بی تو میرود جانم از سرم ای پناه من وای من " ادامه دارد...... رمانکده زوج خوشبخت ❤️/ ایتا @romankadahz #اَللّهُــمَّ_عَجـِّـل_لِوَلیِّــکَ_الفَــــرَج