#رنج_مقدس
#قسمت_صد_چهاردهم
مسعود طاقت نمی آورد:
- به شرطی دختر می دیم که حق خارج کردن وسکونت جای دیگه نداشته باشد. همین جا!
پدر می خندد. تغییر موضع خارجه رفتن مسعود عجیب است.
- من که هنوز جواب مثبت ندادم. اصلا جواب رد میدم. خوبه؟
پدر در جا مخالفت می کند:
- ليلاجان! شما به جای جواب رد، با این دو تا درباره مصطفی صحبت کن.
علی می گوید:
- آقا مصطفی.
ذهنم تکان شدیدی می خورد. من از آقا مصطفی برای این دو تا حرف بزنم ؟!
جل الخالق... پدر می رود سمت اتاق. چند دقیقه ای نشده که با ساک کوچک همیشگی اش ماتمان می کند. مادر بلند می شود و قرآن و کاسه آب می آورد. اشک چشمانم را پس میزنم، ایستاده چایش را می خورد و سه پسرش را میبوسد. خودم را در آغوشش رها می کنم.
کنار گوشم می گوید:
- اونقدر دوستت دارم که نتونم بگم مواظب خودت باش. ازآغوشش بیرون نمی آیم. موهایم را نوازش میکند و همراهش تا دم در می برد.
سر مادر را میبوسد و چند لحظه ای کنار گوشش زمزمه ای دارد. همه گوش هايمان تیز شده است که بشنود. تقصيرمانیست پدر باید ملاحظه کند، خانواده دارد نگاه می کند. قرآن را از دست مادر میگیرد و میدهد دستم. دستانم را بالا میگیرم تا پدر خم نشود؛ اما قرآن را که میبوسد بازهم زانو خم می کند.
در نبود پدر، مادر تلاش می کند فضای گرفته و ساکت خانه را تغییر دهد. از سفر زیارتی که به سوریه داشته تعریف می کند. پانزده سال پیش را دارد به رخ حالا میکشد که سوریه ویرانه شده و مردمانش تمام آسایش و آرامششان را گذاشته اند توی یک کوله پشتی و آواره شده اند.
- معلوم نیست چند نفر از آدم هایی که دیده ام زنده باشند.
- سوریه چوب کمکش به ایران رو می خوره ، توی جنگ هشت ساله، کشوری که فضای هوایی و زمینی و امکاناتش را در اختیار ایران گذاشت سوریه بود؛ فلسطین هم که همیشه پناهگاه مبارزین و آواره هاشون سوریه بوده .
سعید دارد به همراهش ور می رود و میگوید:
-آهان پیداش کردم، بیا ببین چه جور شیعه ها رو سر می برن جنگ عقیده است نه چیز دیگه . دنیا هم که خفه شده.
مادر طاقت نمی آورد و می رود سمت آشپزخانه .
غصه ی بزرگ که می آید همه غصه های کوچک را می شوید و می برد . سعید و مسعود یادشان رفته که با من سرسنگین باشند . هرچند که از پچ پچ های موقع خوابشان حدس میزنم که علی با آنها صحبت کرده و قصه تمام شده است.
على حسابی مخم را کار گرفته برای این که به مصطفی جواب بدهم، دیروز خیلی شیک و رسمی سه برادر و مصطفی با هم رفته بودند شنا و صفا، نیش سعيد و مسعود بعد از آمدنشان باز است و شمشیرهایشان غلاف شده است. کلا قدرت بالایی در شست وشوی مغزی دارد.
همه ی خانه یک طرف و من این طرف. زندگی را باید چه جوری ببینیم تا آخرش مثل شاهنامه خوش باشد؟ برای تمام خواستگارهایی که ندیده ام، پسرعمو و پسردایی و پسرخاله ای که رد
شده اند به مصطفی رسیده است.
مصطفی واقعا می تواند به من آرامش بدهد و فکر مرا متجلی کند؟
به اصرار على تماس گرفته ام تا حرف هایم را بزنم و این ها را با زبان بی زبانی میگویم.
مصطفی میگوید:
- من نمیگم که راه رو تمام و کمال درست می رم. نمی گم زندگی سختی نداره و بی مشکله.
#نرجس_شكوريان_فرد
#رنج_مقدس
٭٭٭٭٭--💌 #ادامه_دارد 💌 --٭٭٭٭٭
#کپی_کلیه_رمانها_فقط_با_ایدی_و_لینک_کانال_مجازه 🚫 ( بجز رمان های این نویسنده بزرگوار که نشرش به خواست نویسنده آزاده 😉 )
@ROMANKADEMAZHABI ❤️
eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
کانال رپلای (دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان های ما و pdf رمان های دیگری)👇🏻👇🏻👇🏻
@repelay
📚 #مهر_و_مهتاب
📝 نویسنده #تکین_حمزه_لو
♥️ #قسمت_صد_چهاردهم
با اين فكرها شير شدم و با سرعت به طرف آشپزخانه رفتم . در باز كردم و گفتم :
- چه خبره ؟ چرا اينقدر داد و بيداد مي كنيد ؟
مادرم مثل ببر زخمي به طرفم برگشت . صورت سفيدش از شدت خشم قرمز و چشمانش از حدقه در آمده بود. موهاي اطراف صورتش پريشان بود. با ديدنم گفت :
- چه خبره ؟ يعني تو نمي دوني ؟ همه اين آتيش ها از گور تو بلند مي شه دختره چشم سفيد !
پدرم ساكت به من خيره شده بود. از عصبانيت مي لرزيدم :
- بس كنيد بس كنيد اينقدر پشت سر كسي كه نمي شناسيد حرف نزنيد . مگه حالا چي شده كه داد مي زنيد. مگه من دختر شاهم كه خواستگارام بايد دست چين شده باشند.
مادرم فوري جيغ كشيد : صداتو ببر مهتاب ! رفته دانشگاه به جاي اينكه تربيت ياد بگيره بي تربيت شده ! حالا چي شده اينقدر سنگ اين پسره ريقو رو به سينه مي زني ؟
با حرص گفتم : چون وقتي كه امثال ما سوراخ موش مي خريدن يك ميليون اين پسره ريقو و مردني سنگ شما رو به سينه مي زد فهميديد؟
چشمان پدر و مادرم گشاد شده به من خيره ماند. بدون حرف اضافه لباس پوشيدم و از خانه بيرون آمدم. سر كلاس با ديدن ليلا كه اخم هايش در هم بود خنده ام گرفت. حالا هر دو يك موقعيت داشتيم. شادي هنوز پايش ورم داشت و نمي توانست به دانشگاه بيايد. ليلا وقتي به لب و لوچه آويزانم نگاه كرد پرسيد :
- چيه ؟ تو ديگه چته ؟
دستم را تكان دادم : همون بدبختي تو رو دارم!
ليلا فوري پرسيد : حسين با پدرت صحبت كرد؟
سرم را تكان دادم . ليلا با خنده گفت : واي دلم بهت مي سوزه حالا حالا ها بايد جنگ و دعوا داشته باشي .تازه بعيد مي دونم موفق بشي .
با حرص گفتم : به كوري چشم تو برات كارت مي فرستم. بعد از كلاس لخ لخ كنان از در دانشگاه بيرون مي آمدم كه چشمم به حسين افتاد. گوشه اي منتظر ايستاده بود. با ديدنم جلو آمد و سلام كرد. ليلا جوابش را داد و رو به من گفت : خوب من بايد برم فردا مي بينمت .
حسين منتظر ماند تا ليلا كمي دور شود. بعد گفت : چي شد ؟ پدرت حرفي نزد ؟
با عصبانيت گفتم : چي شد ؟! هيچي ! از ديروز هردوشون دارن سرم داد و فرياد مي كشن. همش تقصر توي ديوونه است!
حسين دلجویانه گفت : الهي من بميرم كه برات اين همه مشكل درست كردم. اما منو هم درك كن از اين وضع خسته شدم.
نگاهش كردم . چشمان درشتش معصومانه نگاهم مي كرد. آهسته گفتم :
- خوب حالا بايد چه كار كنيم ؟
حسين قلم و كاغذي از جيبش در آورد : آدرس شركت پدر تو بده مي خوام برم اونجا رو در رو باهاش صحبت كنم. بايد همه چيز رو بهش بگم.
با ترس گفتم : چي مي خواي بگي ؟ تو رو خدا بذار يك چند وقتي بگذره بعد اصلا شايد خودش بهت وقت بده بياي صحبت كني ...
حسين سري تكان داد و گفت : نه مهتاب اين موضوع بايد زودتر روشن بشه . من كه دزدي و هيزي نكردم كه بترسم. مي خوام تكليف يكسره بشه يا اينطرفي يا اونطرفي!
با دودلي پرسيدم : اگه بگه نه اونوقت منو ول مي كني ؟...
حسين لحظه اي حرفي نزد بعد مصمم گفت : انقدر مي رم و مي آم كه بگه آره خيالت راحت باشه . من تو رو از دست نمي دم.
بعد آدرس را نوشت و رفت. با اضطراب و هيجان به خانه برگشتم. همه جا ساكت بود و انگار كسي خانه نبود.
روي تخت نشستم و سعي كردم درس بخوانم. دلم مثل سير و سركه مي جوشيد و اصلا نمي توانستم تمركز كنم. ساعت هم انگار با من لج كرده بود. مثل يك لاك پشت فس فس مي كرد. و جلو مي رفت. هوا تاريك شد بي آنكه من از جايم تكان خورده باشم. تقريبا هر يك ربع به خانه حسين زنگ مي زدم. اما خبري نبود. عاقبت سر و صداي در بلند شد . قلبم در سينه مي كوبيد و دست و پايم مي لرزيد . پدرم به محض ورود صدايم كرد:
- مهتاب مهتاب كجايي ؟
فوري از جا بلند شدم و بيرون رفتم : سلام من اينجا هستم.
پدرم با خستگي نگاهي كرد و گفت : عليك سلام مادرت كجاست ؟
شانه اي بالا انداختم: نمي دانم وقتي من آمدم خانه نبود.
پدرم خودش را روي مبل انداخت : حتما قهر كرده رفته خونه برادرش ! ببين ما رو تو چه هچلي انداختي .
بعد چايي كه جلويش گذاشته بودم برداشت و ادامه داد :
- امروز دوباره اين پسره پيداش شد. نمي دونم آدرس شركت منو از كجا آورده حتما سهيل بهش داده به هر حال آمد. نشستيم و با هم صحبت كرديم. مي گفت خيلي وقته كه تصميمش رو گرفته و هر بار تو مانعش شدي ... آره ؟
ادامه دارد....
┄┅┅✿💐🍃💕🌹🌸✿┅┅┄
@ROMANKADEMAZHABI ❤️
eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
کانال رپلای (دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان های ما و pdf رمان هایی دیگر)👇🏻👇🏻👇🏻
@repelay
📚💠 رمانکده مذهبی (عُِاُِشُِقُِاُِنُِهُِ مُِذُِهُِبُِیُِ) 💠📚
🌼🍃🌼 📚 #عشقی_به_پاکی_گل_نرگس 🌼🍃 🌼 📝 نویسنده: #فاطمه_اکبری 🔻 #قسمت_صد_سیزدهم باکلافگی ر
🌼🍃🌼
📚 #عشقی_به_پاکی_گل_نرگس 🌼🍃
🌼
📝 نویسنده: #فاطمه_اکبری
🔻 #قسمت_صد_چهاردهم
به امیرعلی که روبه روم نشسته بودنگاه کردم. چشماش وبسته بودم و باناراحتی سرش وبه دیوار پشت سرش تکیه داده بود.
به کیک دوقولویی که دنیابرام خریدبودنگاه کردم ،بستش وبازکردم ویکی ازکیکاروبرداشتم
وبه سمت امیرعلی رفتم. دستم وسمتش دراز
کردم وگفتم:
+بیا کیک بخور.
چشماش وبازکردونیم نگاهی بهم انداخت وبا صدای آرومی گفت:
امیر:ممنون میل ندارم.
دوباره گفتم:
+بخوردیگه خوشمزس.
سری تکون دادوگفت:
امیر:کیک دوقولودوست ندارم.
نتونستم جلوی خودم و بگیرم،پوزخندی زدم و گفتم:
+کیک دوقولودوست نداری یادوست داریوازدست یهبی حیادوست نداری؟
سرش وآوردبالاوباچشم های گردشده نگاهم کرد. خواست چیزی بگه که صدای شخصی مانع شد.
_سلام امیرجان چی شده؟
باتعجب به زنی که هم سن وسال مهین جون بودنگاه کردم.امیرعلی ازجاش بلندشد وبه زن دست دادوگفت:
امیر:سلام خاله جان، مامان کجاست؟
اوم پس خالشه،خالش گفت:
_طاقت نیاورد همین که واردشدیم رفت پیش دکتر.
امیرعلی پوف کلافه ای کشیدوگفت:
امیر:من میرم دنبالش.
خالش سری تکون دادو باناراحتی نشست رو صندلی. چشمش به من که کنجکاو نگاهش می کردم خورد وگفت:
_سلام عزیزم شمادوست مهتابی؟
لبخندی زدم وگفتم:
+سلام،بله من هالین دوست مهتاب هستم البته خدم...
اجازه ندادحرفم وکامل کنم،گفت:
_خوشبختم.
لبخندی زدم وگفتم:
+همچنین.
آهی کشیدوروزانوهاشخم شدوسرش وتو دستاش گرفت. معلوم بودخیلی حالش بدبود. کنارش نشستم ودستم وروی شونش گذاشتم. سرش وبالاآوردوباغصه نگاهم کرد،نمی دونستم چجوری بایدآرومش کنم، سعی کردم جمله بندیم ودرست کنم.
+اوم،ناراحت نباشید؛خوب میشه احتمالافشار عصبیه . انگارنورامیدی تودلش روشن شد،سریع گفت:
_جدی؟دکترگفت احتمالا برای فشارعصبیه؟
خب گندزدم،سرم و خاروندم ولبخندمسخره ای زدم وگفتم:
+نه،طبق فرضیات خودم میگم.
لبخندش جمع شد،پوفی کشیدودوباره سرش و انداخت پایین. آخه یکی نیست به من بگه توکه بلدنیستی دلداری بدی چرانخود میشی.
ازجام بلندشدم وبه سمت اتاق مهتاب رفتم، گفته بودن نبایدبریم داخل وبایدازپشت شیشه ببینیمش.
ازپشت شیشه نگاهش کردم وزیرلب گفتم:
+بمیرم الهی،آخه حیف تونیست که روتخت بیمارستانی؟
باشنیدن صدای گریه به عقب برگشتم،مهین جون بودکه داشت گریه می کرد. سریع رفتم سمتش و گفتم:
+سلام مهین جون.
بیچاره انقدرحالش بد بودجواب نداداصلابعید میدونم شنیده باشه. امیرعلی بانگرانی نگاهشون می کرد،بیچاره مونده بودچیکارکنه،ازیک طرف
مامانش ازیک طرفم خاله. روبه امیرکردم وگفتم:
+چی شد؟مهین جون پیش دکتررفتن؟
امیر:رفتن ولی دکتر گفتن فعلاجواب آزمایش نیومده.
پوف کلافه ای کشیدم و جلوی مهین جون نشستم، دستم وگذاشتم رودسته ی ویلچرش وگفتم:
+مهین جونم؟
جوابم ونداد؛دستم وگذاشتم رو دستش وگفتم:
+مهین جونم گریه نکن دیگه،هنوزکه چیزی مشخص نشده،ان شاء الله که چیزی نیست ودرحد یه فشارعصبیه.
بالاخره به حرف اومد:
مهین:دعاکن هالین جان، دعاکن مهتابم چیزیش نشه،دعاکن.
لبخندمحزونی زدم وگفتم:
+باشه من دعامی کنم ولی شماهم گریه نکنید مهتاب چشم بازکنه و شمارواینجوری ببینه که حالش بدترمیشه. سری تکون دادوچیزی نگفت. آهی کشیدم وازجام بلندشدم وکنارخاله که درحال گریه بود نشستم.
&ادامه دارد....
🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼
📚@ROMANKADEMAZHABI❤️
eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
❌❌این رمان سفارشی کانال رمانکده مذهبی میباشد کپی شرعا اشکال دارد❌❌
کانال رپلای (دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان های ما و pdf رمان هایی دیگر)👇🏻👇🏻👇🏻
@repelay
🍃🥀🍃🥀
🥀🍃🥀
🍃🥀
🥀
⚜هوالعشق ⚜
📕#محافظ_عاشق_من🥀
✍ به قلم : #ف_میم
🍃 #قسمت_صد_چهاردهم
کلید را چرخاند و در را باز کرد ، دختر قد بلندی با مو های خرمایی سرکی کشید و با دیدن مهدا گفت :
سلام ، مینا رضوانی تویی ؟
ـ سلام ، بله . و شما ؟
ـ هانا جاویدم ، دانشجوی ارشد نویسندگی تئاتر
مهدا انتظار نداشت هانا خواهر مقتول هیوا جاوید را در اتاقش ببیند .
لبخندی زد ، دستش را بسمت هانا دراز کرد و گفت :
خوشبختم هانا
ـ منم همین طور ، داروسازی خوندی ؟
ـ آره ، شما تنهایی ؟
ـ نه با یکی از دوستام اینجام حمامه
ـ آهان ، درست م..
صدای در صحبتش را قطع کرد ، در را باز کرد . با دیدن امیر از اتاق خارج شد و در را روی هم گذاشت .
ـ سلام ، خوبی ؟
ـ سلام ، ممنون .
آرام ادامه داد ؛ هم اتاقیم هاناست
امیر متعجب رو به مهدا گفت : هانا ؟ مطمئنی ؟
ـ آره ، شما هم برید تا ندیدتون ، باید فکر کنم ... با یاس هماهنگ باشید شاید خواستیم یه حرکت بزنیم بهایی ها سوپرایز بشن
ـ باشه ، اینم شام شما . خواهشا یکم به خودتون اهمیت بدین
ـ چشم ، ممنون .
ـ خواهش میکنم شب بخیر .
مهدا در اتاق را باز کرد و گفت : شب تو هم بخیر مهرداد جان
هانا : دوست پسرت بود ؟
مهدا : یه چیزی تو همین مایه ها ... با هم روی پروڗه ی تحقیقاتی برای مسابقه کار کردیم
ـ موفق باشین
ـ تنکس ، تو هم همین طور
مهدا لباسش را عوض کرد و روی تخت دراز کشید تا به چشم های خسته اش استراحت دهد .
هانا : شامتو بخور
ـ میل ندارم
ـ خب پاشو بریز تو سطل خیلی سیرم حالم بهم خورد از بوش
ـ حیف میشه ، میدونی چند نفر به همین غذا محتاجن
ـ به من چه ؟!
به سمت غذا خیز برداشت و کمی از آن را خورد که به یاد مادرش و سفارش هایش افتاد . از صبح تلفنش را خاموش و با مادرش صحبت نکرده بود مطمئن بود الان نگرانش شده ، تلفن همراهش را روشن کرد و سیل تماس های بی پاسخ و پیام ها روانه شد
۲۰ تماس از مادرش
۱۷ تماس پدرش
و .
.
خانه را گرفت و به بالکن رفت . صدای مادرش در گوشش پیچید که با لحن پر از نگرانی او را شماتت میکرد .
ـ مهدا ؟ دختره بی فکر ، کجایی از صبح تا حالا ؟ ینی یه درصد به این فک......
ـ سلام مامان جونم
ـ سلامو ، لا الا... اخه بچه من که مردمو زنده شدم
ـ من فدای شما بشم ، ببخشید درگیر بودم
۱۰ دقیقه با مادرش صحبت کرد و به بهانه خستگی از مادر همیشه نگرانش خداحافظی کرد تا بتواند روز گذشته اش را تحلیل کند .
&ادامه دارد ...
🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃
📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️
eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
❌❌این رمان سفارشی کانال رمانکده مذهبی میباشد کپی شرعا اشکال دارد❌❌
↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻
@repelay
📚💠 رمانکده مذهبی (عُِاُِشُِقُِاُِنُِهُِ مُِذُِهُِبُِیُِ) 💠📚
🌸🌿🦋🌿 🌿🌸🌿 🦋🌿 🦋 #رمان_لبخند_بهشتی 🦋 🌿 🌸نویسنده: میم بانو🌸 🌿 #قسمت_صد_سیزدهم دو
🌸🌿🦋🌿
🌿🌸🌿
🦋🌿
🦋 #رمان_لبخند_بهشتی 🦋 🌿
🌸نویسنده: میم بانو🌸
🌿 #قسمت_صد_چهاردهم
#بخش_اول
+من چیزی بهس نگفتم ، خودش شناخت پیدا کرده
و در دل ادامه میدهم
_اگه بهش گفته بودم که زنده زنده آتیشت میزد
از چیزی که در دلم گذشت خنده ام میگیرد اما به روی خودم نمی آورم .
شهروز دوباره پوزخند میزند .
۳ تا از پسر های دانشگاه از کنار ما رد میشوند .
یکی از آنها بادیدن ما سوت بلندی میکشد .
دیگری پوزخندی حواله ام میکند و آخری هم طوری که من بشنوم میگوید
_نمیدونستم اسلام دوست پسرو حلال کرده ، مثل اینکا فقط برای ما غیر مذهبی ها حرامه .
و هر سه میخندند .
شهروز نگاه گذرایی به آن ها می اندازد ، انگار بدش نیامده .
چقدر بیرحمانه تهمت میزنند . چقدر راحت با دیدن ظاهر باطن را قضاوت میکنند .
میدانند که ازدواج نکرده ام ، به سر و وضع شهروز هم نمیخورد همسرم باشد ، با این حال بدون اینکه نسبت ما را بدانند قضاوت کردند .
با رسیدن به ماشین خودم را از افکارم بیرون میکشم .
با دیدن شهریار نفس آسوده ای میکشم .
لبخند شیرینی میزند و برایم دست تکان میدهد .
سوار ماشین نیشوم و پشت سر شهریار ، یعنی پشت صندلی کمک راننده جا میگیرم . شهروز هم در قسمت راننده مینشیند و ماشین را روشن میکند.
بعد از سلام و احوالپرسی کوتاهی با شهریار سکوت در ماشین حاکم میشود . انگار شهریار هم مثل من تمایل ندارد با هم جلوی شهروز گفت و گوی طولانی کنم چکن قطعا شهروز چیزی از صحبت هایمان بیرون میکشد و بعدا به ما کنایه میزند .
چند دقیقه ای از حرکتمان نگذشتهکه شهریار ضبط ماشین را روشن میکند .
صدای آهنگ رپ بسیار زننده ای در ماشین میپیچد .
حتم دارم خود شهروز هم اولین بار است همچین آهنگی را میشنود و از این سبک آهنگ متنفر است ، اما بخاطر آزار و اذیت دیگران حاضر است چیز هایی که از آنها تنفر دارد را تحمل کند .
نمیدانم با این کار قصد اذیت کردن من را دارد یا میخواهد با شهریار لجبازی کند .
شهریار رو به شهروز با تحکم میگوید
_قطعش کن .
اما شهروز در سکوت به رانندگی اش ادامه میدهد .
وقتی شهریار پاسخی نمیگیرد ، دست میبرد و صدای ضبط را کم میکند اما شهروز دوباره زیاد میکند ؛ حتی زیادتر از قبل !!! و بعد خطاب به شهریار میگوید
_این ماشین واسه مته تو حق تعیین تکلیف واسش نداری . پاشدی به روز اومدی تعیین تکلیفج میکنی .
شهریار نفس عمیقی میکشد .
صورتش به سرخی میزند ؛ کارد بزنی خونش در نمی آید .
با احساس سنگینی نگاهش سر بلند میکنم .
شهروز از آینه نگاهم میکند و لبخحد پیروزمندانه ای حواله ام میکند .
بی توجه سر بر میگردانم و به بیرون خیره میشوم .
دیگر سکوت را جایز نمیدانم .
با آرامش و خونسردی کامل میگویم
+قدیما تعقیر یه معنی دیگه داشت .
با این جمله اشاره به حرفی که لب ساحل به من زد کردم .
گفته بود حاضر است بخاطر من خودش را تغییر بدهد .
برای اینکه بتواند پاسخم را بدهد به اجبار صدای ضبط را کم میکند .
&ادامه دارد ...
🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿
📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️
eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌
↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻
@repelay
🌸🌿🦋🌿
🌿🌸🌿
🦋🌿
🦋 #رمان_لبخند_بهشتی 🦋 🌿
🌸نویسنده: میم بانو🌸
🌿 #قسمت_صد_چهاردهم
#بخش_دوم
با آرامش و خونسردی کامل میگویم
+قدیما تعقیر یه معنی دیگه داشت .
با این جمله اشاره به حرفی که لب ساحل به من زد کردم .
گفته بود حاضر است بخاطر من خودش را تغییر بدهد .
برای اینکه بتواند پاسخم را بدهد به اجبار صدای ضبط را کم میکند
_تعقیر وقتی ارزش داره که بتونی باهاش به خواستت برسی ، اگه نتونی برسی به هیچ دردی نمیخوره ؛ حتی یه قرونم نمیارزه .
لبم را با زبان تر میکنم
+اگه با تعقیر به خواستت برسی بازم اندازه یه قرون نمیارزه ، چون تعقیر باید برای رضای خدا باشه ، تعقیری که واسه بنده خدا باشه و رسیدن به خواسته های فانی نه تنها لذتی نداره ، بلکه موندگار هم نیست .
پوزخند میزند و سکوت میکند ، این سکوتش را دوست ندارم چون مطمئنم حرف هایم قانعش نکرده است .
از او بعید است به همین راحتی تسلیم شود .
شهریار فقط با ابهام به شهروز و گاهی هم از آینه بغل به من نگاه میکند .
کاملا معلوم است از حرف هایمان سر در نمی آورد .
شهروز دوباره صدای ضبط را بلند میکند و به رانندگی اش ادامه میدهد
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
دورهمی خانه عمو محمود به سخت ترین شکل ممکن گذشت .
خاله شیرین مدام بی تابی میکرد و میگفت آخرین بار که اینجا بودا سوگل هم در کنارش بوده .
در آن روز شهریار و سجاد اعلام کردند که میخواهند یک هفته ای درس و دانشگاه را کنار بگذارند و به یکی از مناطق محروم بروند .
شهریار برای معاینه بیماران ، سجاد هم برای کمک به شهریار و کمک در درس های بچه ها . چون رشته اش ادبیات است میتواند کمک زیادی به آنها بکند .
آن یک هفته هم به کندی گذشت ، اما شهریار به تنهایی برگشت و گفت سجاد میخواهد یک ماهی آنجا بماند و درس هایش را غیر حضوری دنبال کند .
خاله شیرین وقتی فهمید زنگ زد و به سجاد اصرار کرد که برگردد ؛ گفت سوگل هم نیست و این تنهایی اذیتش میکند اما سجاد بعد از صحبت های زیاد توانست خاله شیرین را راضی کند .
بعد از یک ماه سجاد برگشت اما حتی بعد از آن یک ماه هم نتوانستم ببینمش .
زیرا در هیچ کدام از جمع های خانوادکی حاضر نمیشد و میگفت بخاطر نبودش باید عقب ماندگی های دانشگاهش را جبران کند
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
سرم را میان دست میدهم میفشارم و تفسم را با شدت بیرون میدهم .
شهروز پیام داده و گفته میخواهد حرف های مهمی به من بزند و اگر دوست دارم حرف هایش را بشنوم میتوانم ساعت ۱۲ در کافی شاپ دفعه قبل حاضر شوم
&ادامه دارد ...
🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿
📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️
eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌
↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻
@repelay
📚💠 رمانکده مذهبی (عُِاُِشُِقُِاُِنُِهُِ مُِذُِهُِبُِیُِ) 💠📚
🌸🌿🦋🌿 🌿🌸🌿 🦋🌿 🦋 #رمان_لبخند_بهشتی 🦋 🌿 🌸نویسنده: میم بانو🌸 🌿 #قسمت_صد_چهاردهم #ب
🌸🌿🦋🌿
🌿🌸🌿
🦋🌿
🦋 #رمان_لبخند_بهشتی 🦋 🌿
🌸نویسنده: میم بانو🌸
🌿 #قسمت_صد_چهاردهم
#بخش_سوم
دیروز شهروز پیام داد و گفت اگر دوست دارم حرف هایش را بشنوم میتوانم ساعت ۱۲ در کافی شاپ دفعه قبل حاضر ششوم و تا کید کرده که اگر حرف هایش را بشنوم ضرر نمیکنم و بسیاری از سوالات ذهنی ام بر طرف میشود .
تصمیم گرفتم بروم چون مطمئنم حرف های بسیار مهمی میزند ، همانطور که دفعه قبل حرف هایش مهم بود . اما از اینکه میخواهد چه خبری را بدهد میترسم ، دفعه قبل از خبری که شنیدم بسیار شکه شدم و آسیب روحی دیدم ، امیدوارم این بار آسیب روحی نبینم .
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
در را بی آرامی هل میدهم ، چشم میچرخانم دقیق همه جارا میکاوم تا شهروز را پیدا کنم .
بلاخره میابمش ؛ در همان میزی که دفع قبل نشستیم ، نشسته است .
با قدم هایی بلند حرکت میکنم و کنار میز می ایستم .
با دیدن من یک تای ابرویش را بالا میدهد و لبخند کجی مروی لبهایش مینشاند
_حدس میزدم بیای .
نگاهش میکنم ، بلیز یقه اسکی مشکی رنگی بو روی آن جلیقه خاکستری پاییزه ای به تن کرده و زیپش را باز گزاشته است .
موهابش را حالت دار شانه و صورتش را شش تیغ اصلاح کرده .
صندلی رو به روی شهروز را بیرون میکشم و روی آن مینشینم .
جدی سلام میکنم او هم ماسخ میدهد .
چشم به میز میدوزم . ۲ کیک شکلاتی همراه با فنجانی قهوه رو به روی شهروز قرار دارد .
همانطور که یکی از کیک هارا جلوی من میگزارد میگوید
_انقدر از اومدنت مطمئن بودم که حتی برات کیک سفارش دادم .
نگاه گذرایی به کیک می اندازم
+منتظرم که بشنوم
لبخند تمسخر آمیزی تحویلم میدهد
_چه عجله اییه حالا . کیک بخوریم بعد حرف میزنیم . اگه میخوای برات چیز دیگه ای سفارش بدم ؟
با خونسردی پاسخ میدهم
_نه چیزی نمیخورم
میدانم که میخواهد اعصابم را خورد کند ، پس به خونسردی ام ادامه میدهم تا به خواسته اش نرسد . بعد از اینکه مقداری از قهوه و کیکش را میخورد ، سکوت را میشکند
_موضوع راجب سجادِ
سر تکان میدهم
+میشنوم
همانطور که پوشه ای را از روی زانویش بر میدارد میگوید
_شنیدنی نیست خوندنیه
و بعد پوشه سرمه ای رنک را به سمتم هل میدهد .
با ابرو به آن اشاره میکند
_بازش کن .
پوشه را بر میدارم و آرام بازش میکنم .
&ادامه دارد ...
🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿
📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️
eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌
↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻
@repelay
📚💠 رمانکده مذهبی (عُِاُِشُِقُِاُِنُِهُِ مُِذُِهُِبُِیُِ) 💠📚
🌸🌿🦋🌿 🌿🌸🌿 🦋🌿 🦋 #رمان_لبخند_بهشتی 🦋 🌿 🌸نویسنده: میم بانو🌸 🌿 #قسمت_صد_چهاردهم #ب
🌸🌿🦋🌿
🌿🌸🌿
🦋🌿
🦋 #رمان_لبخند_بهشتی 🦋 🌿
🌸نویسنده: میم بانو🌸
🌿 #قسمت_صد_چهاردهم
#بخش_چهارم
پوشه سرمه ای رنک را به سمتم هل میدهد .
با ابرو به آن اشاره میکند
_بازش کن .
پوشه را بر میدارم و آرام بازش میکنم .
داخلش چند برگه a4 پر از نوشته هاییست که از آنها سر در نمی آورم .
حالت جدولی را دارد پر از حروف انگلیسی و اعداد .
ابرو بالا می اندازم
+اینا چیه ؟
دست به سینه میشوم
_بالای برگه ها رو بخون
با دقت بالای تک تک برگه ها را میخوانم .
در بالای همه صفحه ها اسم و فامیل سجاد نوشته شده .
سعی میکنم خودم را بی تفاوت نشان بدهم .
شانه بالا می اندازم
+خب چی هستن ؟
_نتیجه آزمایش های سجاد که بیماریشو تایید میکنه
اخم میکنم و کنجکاو نگاهش میکنم
+چه بیماری ؟
لبخند عجیبی میزند
_سرطان ؛ سرطان خون
با شنیدن این جمله گویی قلبم از کار می افتد .
دست و پایم سست میشوند و یخ میکنند .
یعنی چه ؟ یعنی سجاد سرطان داشته و ما بی اطلاع بودیم ؟
سعی میکنم ظاهرم حالت خونسردی اش را از دست ندهد ، فقط امیدوارم رنگم نپریده باشد .
با صدایی که سعی میکنم نلرزد میگویم
+از کجا معلوم حرفات درست باشه ؟
_این ورقه های آزمایش رو ببر ، به هر دکتری نشون بدی میگه سرطان داره . در ضمن من این همه سال درس خوندم میتونم تشخیص بدم .
اگه باور نداری میتونی یه مروری به این چند وقت داشته باشی .
سجاد این مدت تو جمع های خانوادگی نمیومد چون موهاش ریخته و همه میفهمیدن که سرطان داره .
یک ماه رفت الکی کمک به محروما رو بهونه کرد ، در حالی که تمام این یه ماه تو مشهد تحت درمان بود .
از طرفی دیگه تو این چند وقت خیلی خون دماغ میشد . یکی از علائم سرطان خون ، خون دماغ شدن زیاد و بی مورده .
حق با او است . سجاد در مراسم خاکسپاری سوگل و ۲ بار در خانه عمو محسن خون دماغ شد و ضعف و فشار زیاد را بهانه کرد .
بغض به گلویم چنگ میزند اما آن را به سختی قورت میدهم
+اینا رو از کجا اوردی ؟
_از زیر تخت شهریار ؛ شهریار خبر داره . الیته اون نمیدونه که من میدونم
نمیخواهم بفهمد حس خاصی به سجاد دارم .
+خب اینا رو چرا به من میگی ؟
ابرو بالا می اندازد
_یعنی میخوای بگی اصلا برات مهم نیست ؟
+مهمه ؛ به عنوان پسر عموم براش ناراحتم و امیدوارم هر چه زودتر خوب بشه .
لبخند کجی میزند
_فقط به چشم پسر عموت بهش نگاه میکنی ؟ بنظرت باید این حرفا رو باور کنم ؟
با آرامش و خونسردی ساختگی میگویم
+میتونی باور کنی میتونی نکنی ، حقیقت ماجرا همینه
اگرچه دلم چیز دیگری میگوید اما به زور قلب دلتنگ را ساکت میکمم تا مبادا شهروز چیزی بفهمد .
&ادامه دارد ...
🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿
📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️
eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌
↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻
@repelay
🦋°🌱•🕊🦋°🌱•🕊🦋°🌱•🕊🦋°
🌱•🕊🦋°🌱•🕊🦋°
🦋°🌱•🕊
📘رمانعاشقـانهمـذهـبی : #او_را
🖌 به قلم : محدثهافشاری
🌱 #قسمت_صد_چهاردهم
زهرا گفت :
- واقعاً حرفای مامانم درست بود. خیلی پشیمونم که چندسال تو تخیل و توهم زندگی کردم و الکی خواستگارام رو رد کردم !!
- بگو دیگه...جون به لبم کردی زهرا!!
- خخخخ... باشه دیگه! خب میدونی...من همیشه دوست داشتم یکی بیاد که منو رشدم بده ، یه زندگی خیلی خوب باهم داشته باشیم ، هم فکر باشیم ، اصلاً از اینا باشه که انگار دو دقیقه دیگه قراره شهید شن! 😢
اما اشتباه میکردم!
خدایی که من رو آفریده ، مطمئنا بیشتر از من به فکر رشد منه .
حالا چه فرقی داره طرف من کی باشه؟؟
هرکی که باشه ، خدا با همون فرد امتحانم میکنه و زمینه رشدم رو فراهم میکنه!
من قرار نیست وارد یه زندگی بی عیب و نقص بشم.
چون اولاً این زندگی و این فرد اصلا وجود نداره ، دوماً تو چنین زندگی بی عیب و نقصی ، جای رشد و ترقی نیست ، سوماً از کجا معلوم من لایق این زندگی و این همسر باشم؟؟ منی که خودم پر از عیب و نقصم، چجوری دنبال یه فرد کاملم؟
خلاصه من وارد هر زندگی که بشم بالاخره باید سختی بکشم تا رشد کنم !
- یعنی چشم بسته و بی چون و چرا بله گفتی؟؟
- نه حالا! اینطوریام که نیست!
مگه کشکه؟؟ 😐
خب چون داداش دوستم بود ، میدونستم خانوادشون چجوریه. یه جورایی از لحاظ خانوادگی استانداردن!
هم حرمت پدرشونو خیلی حفظ میکنن ، هم باباشون هوای مامانشون رو داره.
بنظرم بچه ای که تو چنین خانوادهای بزرگ شه ، هم معنی عشق رو میفهمه و هم احترام !
بعدم ظاهرش به دلم نشست ، هرچند لباس یقه دیپلمات و چندسانت ریش و فلان و تسبیح تو دستش نداشت ، اما موقر و متین بود
- همین؟
سرش رو تکون داد
- خب آره دیگه! دیگه چی میخوای؟؟
- خب کارش ، پولش ، سربازیش و...!؟
- خیلی از این لحاظ کامل نیست. ولی بچه ی با جربزه ایه. چندوقتی عقد میمونیم تا بتونه یه پولی دست و پا کنه. توکل بر خدا !
چندلحظه ای ماتم برد و با خنده ی زهرا به خودم اومدم .
- حالا فعلا خیلی به مغزت فشار نیار 😅
من خودم کلی طول کشید تا اینا رو هضم کنم و با خودم کنار بیام! چیزی تا آخر سانس نمونده ، من هنوز از شنا سیر نشدم! بیا بریم...
از یه طرف خیلی خوشحال بودم که زهرا داره عروس میشه، از یه طرف گیج و منگ حرفاش بودم و نمیتونستم هضمشون کنم ...
🕊ادامه دارد ....
•🕊🌱🦋°🌱•🕊🌱🦋°🌱•🕊
📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️
eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
❌کپیرمانازرمانکدهمذهبیبیاجازهجایزنیست❌
↪️ قسمتاولدیگررمانهاوpdfرمانهایما👈@repelay