#تلنگری 💌 #عید_بیعت و این بازی‌ها یعنی چی؟ چه بیعتی باید ببندیم؟ من و شما چه کاری مگه از دستمون برمیاد؟ مگه ما می‌تونیم زمان ظهور رو جلو بندازیم؟ #استاد_شجاعی #استاد_رائفی_پور ویژه‌ی #عید_بیعت 🤝

#تربیت_کودک کارها را به بازی و شوخی تبدیل کنیم #قهرمان_کوچک_من 🌸🌸🌸🌸

🔲 استغفار بدون محاسبه نفس خنده‌دار است! 🔲 ببخشید شما الآن داری از چه چیزی استغفار می‌کنی؟ ➖ خیلی از مؤمنین عادت به محاسبۀ نفس ندارند، خیلی جالب و کمی خنده‌دار است که بدون محاسبۀ نفس، استغفار می‌کنند! ببخشید شما الآن داری برای چه استغفار می‌کنی؟ می‌گوید: «همین‌طوری، کلاً خدایا ما را ببخشید» به ‌احتمال ‌زیاد چنین استغفاری پذیرفته نیست، چراکه فرمودند: «به خدا قسم نجات پیدا نمی‌کند از گناه مگر کسی که اقرار بکند؛ (کافی، ج۲، ص۴۲۶) آنوقت اقرار هم که ساده نیست. شما می‌خواهی بگویی من فلان فحش را دادم، خب خدا می‌فرماید: «تو چرا چنین حرف زشتی زدی؟ در اثر حسادت بود؟ در اثر تکبر بود؟ در اثر حرص بود؟ در اثر چه بدی‌ای بود؟ آن‌هم باید بگویی، از آن‌هم باید از آن استغفارکنی! بلکه استغفار از آن مهمتر است!» ➖ دعا و مناجات بدون محاسبۀ نفس حتی شدنی نیست. شما مناجات‌های ائمۀ هدی را بخوانید می‌بینید اصلاً معلوم است دعا بعد از یک مدتی تفکر در خویشتن است که این تضرّع در بارگاه پروردگار عالم دارد تحقق پیدا می‌کند ولی ما محاسبۀ نفسش را برداشتیم، بقیه را داریم اجرا می‌کنیم. ➖ همان‌طوری که قبل از هر ورزشی، نیاز به گرم کردن بدن داریم، برای هر عملی مثل مناجات و استغفار و مبارزه با نفس، نیاز به محاسبه نفس داریم. 👤 علیرضا پناهیان #محاسبه_نفس

‼️وظیفه مستمع غیبت: وجوب رد غیبت 🔷رد غیبت، یعنی نفی آن نسبتی که غیبت‌کننده به غیبت‌شونده می‌دهد؛ مثلا وقتی گفته می‌شود: "فلانی مال ناحق خورده"، بگوییم: "از کجا معلوم، شاید معامله کرده یا شاید حلال بوده است." اگر هم به‌گونه‌ای است که نمی‌شود آن را توجیه کرد، مثلا بگوید: "بشر جایزالخطاست یا ممکن است تاکنون توبه و استغفار کرده باشد." نکته اساسی این کار در این است که چون زندگی، بر پایه روابط اجتماعی است، بدبینی و بدگمانی‌های افراد باعث تیره و تار شدن فضای جامعه می‌شود. ازاینرو باید رد غیبت کرد و اصل را بر صحت عمل افراد گذاشت. 📕منبع: رساله آموزشی امام خامنه‌ای

نور خواری در کلام #حضرت_مولانا مولانا در کتاب مثنوی معنوی درباره نورخواری و نور خواران می گوید، انسان اگر دهان جسمانی خود را ببندد، دهان باطنی اش باز می گردد و آماده ی خوردن لقمه های راز می شود. به اعتقاد مولانا خورش اصلی انسان نور خداست و هیچ چیز به غیر از خدا نمی تواند موجب پرورش روح انسان شود. مولانا توصیه می کند که انسان باید کم کم از این غذاهای جسمانی چشم بپوشد تا لیاقت و ظرفیت غذای اصلی را کسب نماید و باور دارد که اگر انسان فقط یک بار از مأکول نور بخورد، دیگر خاک بر سر نان و تنور خواهد ریخت. تا غذای اصل را قابل شوی لقمه های نور را آکل شوی (دفتر چهارم-1957) چون خوری یکبار از ماکول نور خاک ریزی بر سر نان و تنور(دفتر چهارم-1959) انسان هایی هستن که نیازی به خوردن غذای نفسانی دیگر ندارند فقط نور خواری انجام میدهند. و شکم روح خود را سیر میکنن.... 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃

💠یکی از کارهای خیلی موثر در روحیه‌ی انسان توجه هنگام ذکر گفتن هست. ❄وقتی ذکر الحمدلله رو توی تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها می‌گوئید با هر ذکری یه دونه از داشته هات رو به یاد بیار ♻️مثلا بگو： الحمدلله به خاطر عقلی که بهم دادی الحمدلله به خاطر ایمانم پدرم مادرم برادرم خواهرم معلمینم دست و پا و چشم و گوش و ... ❄هر چی به ذهنت میاد رو با هر الحمدلله گفتنی مرور کن. بعد از دو سه روز ببین چقدر غرق نورانیت می‌شوی امتحانش می‌کنی؟! نتیجه ش معجزه می‌کنه برات... @rooshanfekr

🌟امام زین العابدین عليه السلام : 💎 گناهانى كه روزى را دور مى كنند چنين اند : 🔰 اظهار فقر كردن 🔰 خواب ديرهنگام در شب 🔰 و خوابیدن پس از نماز صبح 🔰 كوچك شمردن نعمت ها 🔰 و از خدا گلايه كردن 📚 معاني الأخبار : 2 / 271 @rooshanfekr

‍ ✳️ #محمد پیامبری برای همیشه... ✳️ 📌 این عبارات زیبا، بخش کوچکی از ویژگی‌های رفتاری #پیامبر_اکرم (صلوات الله علیه) است که از زبان حضرت #سیدالشهداء علیه‌السلام توصیف شده است : ⚫️ «دائمُ الفکر» بود؛ همیشه در تفکر بود، هرگز از فکر کردن خسته نمی‌شد؛ «مُتِواصِلُ الأحزانِ» بود؛ یعنی همواره در غمِ شیرینِ باوقاری فرو رفته بود و معلوم میشد که غم متصلی است و بخش اعظم این غم، در دل پیامبر(صلوات الله علیه) بود؛ در حالیکه معمولاً بر لبش، لبخند جاری بود؛ اما غمِ سنگین و ریشه‌داری در دل همراه او بود. آیا غمِ ناشی از درکِ یک حقیقتِ بزرگ بود؟ غمِ مردم بود؟ «لِیسَت لَه راحةٌ» هرگز پیامبر را بی‌دغدغه نمیدیدیم، همیشه دغدغۀ چیزی داشت. «طَویلُ السَّکت» یعنی اهل سکوت‌های طولانی بود. ⚫️ «لایَتَکَلَّمُ فی غَیرِ حاجَةٍ» جز زمانی‌که لازم و مفید بود، سخن نگفت. بنای پیامبر بر سکوت بود، الا وقتی‌که حرف زدن، ضرورت و فایده‌ای میداشت. ⚫️ لَیِّن و اهل مدارا بود. اما تو خالی و بی‌اراده نبود. باوقار بود، در عین حال ترسناک هم نبود. پیامبر همیشه در بین ما حُرمت و ابهّت داشت، اما هیچ‌وقت از او نمیترسیدیم. ⚫️ نعمت هرچند اندک، نزد او بزرگ بود. بدِ هیچ‌کس و هیچ‌چیز را نمیگفت. هرگز برای امر دنیوی و برای منافع خود عصبانی نشد. هرگز قاه‌قاه نخندید اما همواره تبسّم بر لب داشت، ظاهر و باطنش با مردم یکی بود. در خلوت و جلوَت یک شخصیت داشت. ⚫️ رفتارش در جامعه با مردم چگونه بود؟ سیدالشهداء میفرماید: بنای پیامبر بر دوستی و جذب و وحدت و محبت و اُلفت با مردم بود، نه ایجاد نفرت. «کانَ یُؤَلِّفُهُم و لایُنَفِّرُهُم». ⚫️ «مَن سَألَهُ حاجَةً لَم یَرجِع إلا بِها أو بِمَیسورٍ مِنَ القَولِ» هرکس به پیامبر رجوع میکرد و از او چیزی و کمکی میخواست، محال بود که بی‌جواب و با دست خالی برگردد؛ پیغمبر اگر داشت، میداد و اگر نداشت، او را با کلماتِ زیبا بدرقه میکرد، از او عذر میخواست، به او آرامش میداد و به‌گونه‌ای سخن میگفت که از دادنِ آن چیز هم نزد آن فرد عزیزتر بود. ⚫️ هیچ‌کس از محضر پیامبر صلی الله علیه و آله ناراحت بیرون نمیرفت، حتی دشمنانش وقتی نزد ایشان میرفتند و در ساحت قدس او قرار میگرفتند، از جلسه که بیرون می‌آمدند، نمیتوانستند از او متنفّر باشند. ⚫️ «و صارَ لَهُم أباً» برای مردم #پدر بود «و صارَ عِندَه سِواء» و همۀ مردم بدون استثناء در چشم او مساوی بودند. برای هیچ‌کس بی‌دلیل، احترامی بیش از بقیه یا بی‌احترامی قائل نمیشد. اهل «تَسوِیَةُ النَّظَرِ و الإستِماعِ بَینَ الناس» بود. یعنی حتی نگاهش بین مردم به تساوی میچرخید و حتی به سخنان افراد که گوش میداد، به‌طرز مساوی گوش میداد. تا این حدّ بر حقوقِ بشر تأکید و دقت داشت. ⚫️ مجلس پیامبر (صلوات الله علیه) مجلس صدق حلم، حیاء و امانت بود. در حضور او هیچ‌وقت صدا بلند نمیشد. در مجلسی که او حضور داشت، همه متعادل بودند؛ همه بر اساس تقوا سخن میگفتند و همه متواضع بودند. به بزرگ‌ترها و مُسنّ‌ترها احترام میگذاشتند و با کوچکترها با #مهربانی برخورد میکردند. «وَ یُوثِرونَ ذا الحاجةَ» و نیازمندان را بر خود مقدم میداشتند. ⚫️ چهرۀ پیامبر(صلوات الله علیه) شاد بود، ابرو گره نمیکرد، مگر آنگاه که بی‌عدالتی یا منکری را میدید. «سَهِلُ الخُلق» بود؛ یعنی خیلی راحت میشد با او رابطه برقرار کرد. «لَیسَ بِفَظٍّ و لاغَلیظٍ» خَشِن و تندخو نبود. «و لافَحّاشٍ و لاعَیّاب» هرگز فحش بر لب او جاری نشد، عیب‌گیر نبود، عیب مردم را تعقیب نمیکرد. «و لامَدّاحٍ» در عین حال اهل مبالغه در تمجید از افراد هم نبود. 📖 #محمد_پیامبری_برای_همیشه / #حسن_رحیم‌پور_ازغدی / ص ۲۹-۳۴ ✅ پ.ن : تمام این جملات، ترجمه و توضیح فقراتی از روایت نسبتاً طولانی‌ای است که در کتاب شریف «معانی‌الاخبار، ص۸۲» نقل شده است.

#تربیت 💠بعداز نماز،کودکان را درآغوش بگیرید و رفتار بامحبت تری با او داشته باشید تافرزند ببیند شما هروقت نماز میخوانید مهربانتر میشوید وبه این وسیله به نماز علاقه مند تر می شود. @rooshanfekr