💠 توبه؛ نیازى همگانى💠
▪️لازمه‌ى رشد و بالا رفتن مرتبه‌ى کمال هر شخص این است که آنچه در مرتبه‌ى قبل انجام داده است، به نظرش ناقص و ناکافى بیاید و به سبب آن شرمنده و خجل باشد و در مقام پوزش و عذرخواهى برآید.
▪️بنابراین هر کس در هر مرتبه‌اى که قرار دارد، وقتى به آنچه در مراحل قبل انجام داده است، توجّه و نگاه مى‌کند، در پیشگاه خداوند احساس شرمندگى مى‌نماید و در صدد عذرخواهى و توبه برمى‌آید، لذا از کوچک‌ترین تا بلندمرتبه‌ترین و کامل‌ترین انسان‌ها، همگى نیازمند به توبه‌اند. امّا آنچه در هر مرتبه در شخص احساس شرمندگى و ندامت و طلب پوزش پدید مى‌آورد، با مراتب دیگر متفاوت است.
▪️یکى از ارتکاب معصیت و ترک طاعت
▪️دیگرى از کوچک، اندک و کم‌اهمّیّت شمردن گناهان خود
▪️سوّمى از بزرگ شمردن طاعات و عبادات خود
▪️چهارمى از سستى و کوتاهى خویش در ترک مکروهات و انجام مستحبّات
▪️پنجمى از هدر دادن عمر در اثر اشتغال بیش از حدّ ضرورت به مباحات و لذّت‌هاى حلال ظاهرى
▪️ششمى از کوتاهى و ناتوانى خود در معرفت، شکر و عبادت حضرت حق
▪️هفتمى از اینکه در طاعات و عباداتش در پى نجات از دوزخ و دستیابى به بهشت بوده است
▪️هشتمى به دلیل اینکه هنوز آن‌گونه نشده که هم‌سلیقه‌ى خدا باشد و هر آنچه را خدا مى‌پسندد بپسندد و آرزو کند
▪️نهمى از اینکه چرا چنان مستغرق و محو و مبهوت جمال الهى نیست که خود و هرچه جز اوست را نبیند و وجودشان را احساس نکند و
▪️دهمى از ...، شرمنده، نادم، عذرخواه و تائب است.
▪️مواردى که به‌عنوان نمونه ذکر شد، مصداق این فرموده‌ى منسوب به پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم است که:
▫️حَسَناتُ الاَبرارِ سَیِّئاتُ المُقَرَّبینَ
▫️آنچه براى نیکان، حسنه به‌شمار مى‌آید، براى مقرّبان در حکم سیّئه است.
▪️توجّه به مطلب فوق، حقیقت نیازمندى همگان به توبه را، در هر مرتبه‌اى از مراتب کمال که باشند، آشکار مى‌کند. به همین دلیل قرآن کریم تمامى مؤمنان را، از کوچک‌ترین و گناهکارترین فرد، تا شخص پیامبر اکرم صلّی الله علیه و اله و سلّم که در بالاترین مرتبه‌ى ایمان و کمال قرار دارند، به توبه کردن فراخوانده و فرموده است:
▫️تُوبوا اِلىَ اللهِ جَمیعآ اَیُّهَا المُؤمِنونَ لَعَلَّکُم تُفلِحونَ
▫️اى مؤمنان! همگى در پیشگاه الهى توبه کنید، باشد که رستگار شوید.
📕 کتاب شراب طهور
تألیف استاد مهدی طیّب
#توبه_و_تغییر_مسیر_و_رویه - ۷
@rooshanfekr
💠 توبه؛ نیازى همگانى
▪️لازمۀ رشد و بالا رفتن مرتبۀ کمال هر شخص این است که آنچه در مرتبۀ قبل انجام داده است، به نظرش ناقص و ناکافى بیاید و به سبب آن شرمنده و خجل باشد و در مقام پوزش و عذرخواهى برآید.
▪️بنابراین هر کس در هر مرتبه‌اى که قرار دارد، وقتى به آنچه در مراحل قبل انجام داده است، توجّه و نگاه مى‌کند، در پیشگاه خداوند احساس شرمندگى مى‌نماید و در صدد عذرخواهى و توبه برمى‌آید، لذا از کوچک‌ترین تا بلندمرتبه‌ترین و کامل‌ترین انسان‌ها، همگى نیازمند به توبه‌اند. امّا آنچه در هر مرتبه در شخص احساس شرمندگى و ندامت و طلب پوزش پدید مى‌آورد، با مراتب دیگر متفاوت است.
▪️یکى از ارتکاب معصیت و ترک طاعت
▪️دیگرى از کوچک، اندک و کم‌اهمّیّت شمردن گناهان خود
▪️سوّمى از بزرگ شمردن طاعات و عبادات خود
▪️چهارمى از سستى و کوتاهى خویش در ترک مکروهات و انجام مستحبّات
▪️پنجمى از هدر دادن عمر در اثر اشتغال بیش از حدّ ضرورت به مباحات و لذّت‌هاى حلال ظاهرى
▪️ششمى از کوتاهى و ناتوانى خود در معرفت، شکر و عبادت حضرت حق
▪️هفتمى از اینکه در طاعات و عباداتش در پى نجات از دوزخ و دستیابى به بهشت بوده است
▪️هشتمى به دلیل اینکه هنوز آن‌گونه نشده که هم‌سلیقۀ خدا باشد و هر آنچه را خدا مى‌پسندد بپسندد و آرزو کند
▪️نهمى از اینکه چرا چنان مستغرق و محو و مبهوت جمال الهى نیست که خود و هرچه جز اوست را نبیند و وجودشان را احساس نکند و
▪️دهمى از ...، شرمنده، نادم، عذرخواه و تائب است.
▪️مواردى که به‌عنوان نمونه ذکر شد، مصداق این فرمودۀ منسوب به پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم است که:
▫️حسَناتُ الاَبرارِ سَیِّئاتُ المُقَرَّبینَ
▫️آنچه براى نیکان، حسنه به‌شمار مى‌آید، براى مقرّبان در حکم سیّئه است.
▪️توجّه به مطلب فوق، حقیقت نیازمندى همگان به توبه را، در هر مرتبه‌اى از مراتب کمال که باشند، آشکار مى‌کند. به همین دلیل قرآن کریم تمامى مؤمنان را، از کوچک‌ترین و گناهکارترین فرد، تا شخص پیامبر اکرم صلّی الله علیه و اله و سلّم که در بالاترین مرتبۀ ایمان و کمال قرار دارند، به توبه کردن فراخوانده و فرموده است:
▫️توبوا اِلىَ اللهِ جَمیعآ اَیُّهَا المُؤمِنونَ لَعَلَّکُم تُفلِحونَ
▫️اى مؤمنان! همگى در پیشگاه الهى توبه کنید، باشد که رستگار شوید.
📕 کتاب شراب طهور
تألیف استاد مهدی طیّب
#توبه_و_تغییر_مسیر_و_رویه - ۷
@ahlevela_channel
@rooshanfekr
💠 توبه و تغییر مسیر و رویّه
▪️پس از یقظه و بیدارى و پى‌بردن شخص به اینکه چه عظمت‌ها و کمالاتى براى او دسترسى‌پذیر است و او تاکنون عمر خویش را صرف غوطه‌ورى و فرورفتن هرچه بیشتر در منجلاب گناه و معصیت و هوسرانى و لذّت‌جویى‌هاى حیوانى و نفسانى کرده است، با تمام وجود از روند گذشتۀ خود پشیمان مى‌گردد و مصمّم مى‌شود مسیر و رویّۀ گذشته را ترک کند و راه طهارت و تعالى را در پیش گیرد.
▪️انزجار از گناه و بیزارى از کامجویى‌هاى حیوانى، نتیجۀ پى‌بردن به ماهیّت پلید آن، از یک سو و زشتى اخلاقى آن، از سوى دیگر است.
📕 کتاب شراب طهور
تألیف استاد مهدی طیّب
#توبه_و_تغییر_مسیر_و_رویه - ۱
@ahlevela_channel
@rooshanfekr
💠 توبه؛ نیازى همگانى
▪️لازمۀ رشد و بالا رفتن مرتبۀ کمال هر شخص این است که آنچه در مرتبۀ قبل انجام داده است، به نظرش ناقص و ناکافى بیاید و به سبب آن شرمنده و خجل باشد و در مقام پوزش و عذرخواهى برآید.
▪️بنابراین هر کس در هر مرتبه‌اى که قرار دارد، وقتى به آنچه در مراحل قبل انجام داده است، توجّه و نگاه مى‌کند، در پیشگاه خداوند احساس شرمندگى مى‌نماید و در صدد عذرخواهى و توبه برمى‌آید، لذا از کوچک‌ترین تا بلندمرتبه‌ترین و کامل‌ترین انسان‌ها، همگى نیازمند به توبه‌اند. امّا آنچه در هر مرتبه در شخص احساس شرمندگى و ندامت و طلب پوزش پدید مى‌آورد، با مراتب دیگر متفاوت است.
▪️یکى از ارتکاب معصیت و ترک طاعت
▪️دیگرى از کوچک، اندک و کم‌اهمّیّت شمردن گناهان خود
▪️سوّمى از بزرگ شمردن طاعات و عبادات خود
▪️چهارمى از سستى و کوتاهى خویش در ترک مکروهات و انجام مستحبّات
▪️پنجمى از هدر دادن عمر در اثر اشتغال بیش از حدّ ضرورت به مباحات و لذّت‌هاى حلال ظاهرى
▪️ششمى از کوتاهى و ناتوانى خود در معرفت، شکر و عبادت حضرت حق
▪️هفتمى از اینکه در طاعات و عباداتش در پى نجات از دوزخ و دستیابى به بهشت بوده است
▪️هشتمى به دلیل اینکه هنوز آن‌گونه نشده که هم‌سلیقۀ خدا باشد و هر آنچه را خدا مى‌پسندد بپسندد و آرزو کند
▪️نهمى از اینکه چرا چنان مستغرق و محو و مبهوت جمال الهى نیست که خود و هرچه جز اوست را نبیند و وجودشان را احساس نکند و
▪️دهمى از ...، شرمنده، نادم، عذرخواه و تائب است.
▪️مواردى که به‌عنوان نمونه ذکر شد، مصداق این فرمودۀ منسوب به پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم است که:
▫️حسَناتُ الاَبرارِ سَیِّئاتُ المُقَرَّبینَ
▫️آنچه براى نیکان، حسنه به‌شمار مى‌آید، براى مقرّبان در حکم سیّئه است.
▪️توجّه به مطلب فوق، حقیقت نیازمندى همگان به توبه را، در هر مرتبه‌اى از مراتب کمال که باشند، آشکار مى‌کند. به همین دلیل قرآن کریم تمامى مؤمنان را، از کوچک‌ترین و گناهکارترین فرد، تا شخص پیامبر اکرم صلّی الله علیه و اله و سلّم که در بالاترین مرتبۀ ایمان و کمال قرار دارند، به توبه کردن فراخوانده و فرموده است:
▫️توبوا اِلىَ اللهِ جَمیعآ اَیُّهَا المُؤمِنونَ لَعَلَّکُم تُفلِحونَ
▫️اى مؤمنان! همگى در پیشگاه الهى توبه کنید، باشد که رستگار شوید.
📕 کتاب شراب طهور
تألیف استاد مهدی طیّب
#توبه_و_تغییر_مسیر_و_رویه - ۷
💠 توبه و تغییر مسیر و رویّه
▪️پس از یقظه و بیدارى و پى‌بردن شخص به اینکه چه عظمت‌ها و کمالاتى براى او دسترسى‌پذیر است و او تاکنون عمر خویش را صرف غوطه‌ورى و فرورفتن هرچه بیشتر در منجلاب گناه و معصیت و هوسرانى و لذّت‌جویى‌هاى حیوانى و نفسانى کرده است، با تمام وجود از روند گذشتۀ خود پشیمان مى‌گردد و مصمّم مى‌شود مسیر و رویّۀ گذشته را ترک کند و راه طهارت و تعالى را در پیش گیرد.
▪️انزجار از گناه و بیزارى از کامجویى‌هاى حیوانى، نتیجۀ پى‌بردن به ماهیّت پلید آن، از یک سو و زشتى اخلاقى آن، از سوى دیگر است.
📕 کتاب شراب طهور
تألیف استاد مهدی طیّب
#توبه_و_تغییر_مسیر_و_رویه
@rooshanfekr
💠 آثار مخرّب روحى ارتکاب گناهان و غوطه‌ورى در لذایذ طبیعى و نفسانى
▪️معصیت، دل را فاسد و تباه مى‌کند و در صورت تداوم و افراط، آن را واژگونه و از هویّت اصلى خود خارج مى‌سازد و راه بازگشت به نیکى‌ها و پاکى‌ها را بر آن سد مى‌کند. امام باقر علیه السّلام مى‌فرمایند:
▫️ما شَىءٌ اَفسَدَ لِلقَلبِ مِنَ الخَطیئَةِ. اِنَّ القَلبَ لَیُواقِعُ الخَطیئَةَ فَما تَزالُ بِهِ حَتّى تَغلِبَ عَلَیهِ فَیُصَیِّرَ اَسفَلَهُ اَعلاهُ وَ اَعلاهُ اَسفَلَهُ
▫️هیچ چیز مانند خلافکارى و گناه، دل را فاسد نمى‌کند. قلب با گناه درمى‌آمیزد و این وضعیّت ادامه مى‌یابد تا جایى که گناه بر دل چیره مى‌شود و آن را واژگونه و زیر و رو مى‌کند.
▪️همچنین آن حضرت مى‌فرمایند:
▫️ما مِن عَبدٍ اِلّا وَ فى قَلبِهِ نُکتَةٌ بَیضاءُ، فَاِذا اَذنَبَ ذَنبآ، خَرَجَ فِى النُّکتَةِ نُکتَةٌ سَوداءُ. فَاِن تابَ، ذَهَبَ تِلکَ السَّوادُ وَ اِن تَمادَى فِى الذُّنوبِ، زادَ ذلِکَ السَّوادُ حَتّى یُغَطِّىَ البَیاضَ. فَاِذا غَطَّى البَیاضَ، لَم یَرجِع صاحِبُهُ اِلى خَیرٍ اَبَدآ
▫️هیچ بنده‌اى نیست مگر اینکه در قلبش نقطۀ سفیدى وجود دارد. هنگامى که مرتکب گناهى مى‌شود، نقطۀ سیاهى در آن نقطه بیرون مى‌آید. اگر توبه کند، آن سیاهى از بین مى‌رود و اگر در ارتکاب گناه مداومت ورزد، آن سیاهى زیاد مى‌شود تا جایى که تمامى آن سفیدى را مى‌پوشاند. وقتى آن سفیدى پوشیده شد، صاحب آن قلب هرگز به نیکى باز نخواهد گشت.
▪️غوطه‌ورى در لذّت‌هاى جسمانى و نفسانى، هوسرانى، شکم‌چرانى، شهوت‌رانى و غرق شدن در رفاه مادّى، دل را مى‌میراند و لطافت و رقّت و حسّاس بودن آن را در برابر امور معنوى از بین مى‌برد. در نتیجه، صاحب چنین قلب قسى و بى‌احساسى، از درک لذّت‌هاى معنوى محروم مى‌شود و دیگر نمى‌تواند حلاوت و شیرینى ذکر، دعا، عبادت و راز و نیاز عاشقانه با خدا را احساس کند و لذا نسبت به امور معنوى بى‌رغبت مى‌شود.
📕 کتاب شراب طهور
تألیف استاد مهدی طیّب
#توبه_و_تغییر_مسیر_و_رویه - ۴
@rooshanfekr