eitaa logo
مجله دینی نکته‌های ناب مهدوی
2.9هزار دنبال‌کننده
10.2هزار عکس
8.8هزار ویدیو
441 فایل
💎معجزه کلام را در خوب‌شدن حالتان را دراین کانال ببینید. 💎کم‌کردن #حسرت #یوم‌الحساب مد نظر است. 💎غذای روحتان راازاین کانال دریافت کنید. 💎بامداومت برعمل نورانی #اهلیت و #علاقه به این مباحث ایجاد می‌شود. http://eitaa.com/joinchat/2906521606C41e5b9fe8b
مشاهده در ایتا
دانلود
ماهیگیری گرسنه به دریا رفــت ، نزدیکی غروب تورش را جمـع کرد ، یک ماهی بزرگ در تـور بود خوشحال شــد و تمام رنج های آن روز را از یـاد برد . در راه برگشت که در همـان حوالی مشغول گشت بود ماهی را به زور از او گرفت و حتی از او تشکر هم نکرد مرد سرافکنده به خانه بازگشـت چشمانش پر از اشک و زبانش بند آمـده بود . حاکم با به کاخ بازگشت و جلو ملکه خـود میبالید که چنین صیدی نموده است همانطور که ماهی را به ملکه خود نشان میـداد ، خاری به انگشتش فرو رفـت ، دردی در دستــش کرد سپس دستش ورم کرد واز شدت درد نمیتوانست بخوابد طبیبان جمـع شدند و قطـع انگشـت را پیشنهــاد نمودنــد ، حاکم موافقت نکرد تا درد تمام دست ، مچ و سپس تا بازو را فرا گرفــت و چنــد روز به همیــن منوال گذشــت . ها این بار قطع دست از بازو را پیشنهـاد کردند . حاکـم موافقت کرد و دستش را بریدند او به یاد مرد ماهیگیر افتـاد و دستور داد هر چه زودتـر پیدایـش کنند . بعـد از جستجـوی فراوان ماهیگیـر را پیـدا کردند و او با لباس کهنه و قیافه ی شکسته پیش حاکم آمد حاکم گفت بدون هیـچ وحشتی بگو وقتی ماهی را گرفتم ، چه گفتـی؟ ماهیگیر گفـت به نگاه کردم و گفتم پروردگارا او قدرتش را به من نشان داد ، تو هـم قدرتـت را به او نشان بده ❄ لطفا مطالب را با لینک کانال منتشر کنید ❄ در نکته های ناب⇙ @rooshanfekr ━━━━━━━━━━━━
اگر #آتش میدانسـت که سر انجام او خاکستر است هرگـز با این همـه #غـرور زبانه نمی کشید!! وقـتـی عصبانـی هستیـد مـواظـب حـرف زدنتـان باشـیـد عـصبـانیـت شمـا فروکـش خـواهــد کـرد ولــی #حـرف هـایتـان یـک جایـی باقـی میمـانـنـد ... ❄ #نکتـه_های_نـاب @rooshanfekr
❤️ امیرالمومنین(ع): آن کس که مرگ را می کشد، در نیکی ها می کند.(نهج البلاغه) ✍ خاصیت به «یاد مرگ بودن» این است که اگر شخص در «رفاه و سرور» است و او را فراگرفته، با یاد مرگ، عالم دنیا بر او تنگ مى شود؛ و دیگر نمى تواند بر دارایى محدود خود و یا شود؛ و اگر شخصى است که در زندگى قرار گرفته و رنج مى برد، باز وقتى به «یاد مرگ» بیفتد، دنیا بر او وسیع و راحت مى شود و از سختى هاى چند روزه دنیا نمى برد. 💚لذا على (ع) مى فرمایند: «کسى که زیاد به یاد مرگ باشد، از دنیا به اندکش راضى مى شود». حضرت رسول اکرم (ص) مى فرمایند: مرگ را بسیار یاد کنید، زیرا مرگ گناهان را پاک مى کند و میل و رغبت به دنیا را مى کاهد. آری مرگ، دریچه عالم بقا است، چنان که در حدیثى از على (ع) آمده که: «هر خانه اى درى دارد و در خانه آخرت، مرگ است» توجه به مرگ اثر عمیقى در ❌ شهوات، و پایان دادن به آرزوهاى دور و دراز، و زدودن زنگار غفلت از آینه دل دارد، لذا در حدیثى از امام صادق (ع) مى خوانیم: «یاد مرگ شهوت هاى سرکش را در درون آدمى مى میراند،..
❤️ امیرالمومنین(ع): آن کس که مرگ را می کشد، در نیکی ها می کند.(نهج البلاغه) ✍ خاصیت به «یاد مرگ بودن» این است که اگر شخص در «رفاه و سرور» است و او را فراگرفته، با یاد مرگ، عالم دنیا بر او تنگ مى شود؛ و دیگر نمى تواند بر دارایى محدود خود و یا شود؛ و اگر شخصى است که در زندگى قرار گرفته و رنج مى برد، باز وقتى به «یاد مرگ» بیفتد، دنیا بر او وسیع و راحت مى شود و از سختى هاى چند روزه دنیا نمى برد. 💚لذا على (ع) مى فرمایند: «کسى که زیاد به یاد مرگ باشد، از دنیا به اندکش راضى مى شود». حضرت رسول اکرم (ص) مى فرمایند: مرگ را بسیار یاد کنید، زیرا مرگ گناهان را پاک مى کند و میل و رغبت به دنیا را مى کاهد. آری مرگ، دریچه عالم بقا است، چنان که در حدیثى از على (ع) آمده که: «هر خانه اى درى دارد و در خانه آخرت، مرگ است» توجه به مرگ اثر عمیقى در ❌ شهوات، و پایان دادن به آرزوهاى دور و دراز، و زدودن زنگار غفلت از آینه دل دارد، لذا در حدیثى از امام صادق (ع) مى خوانیم: «یاد مرگ شهوت هاى سرکش را در درون آدمى مى میراند،.. @rooshanfekr
❤️ امیرالمومنین(ع): آن کس که مرگ را می کشد، در نیکی ها می کند.(نهج البلاغه) ✍ خاصیت به «یاد مرگ بودن» این است که اگر شخص در «رفاه و سرور» است و او را فراگرفته، با یاد مرگ، عالم دنیا بر او تنگ مى شود؛ و دیگر نمى تواند بر دارایى محدود خود و یا شود؛ و اگر شخصى است که در زندگى قرار گرفته و رنج مى برد، باز وقتى به «یاد مرگ» بیفتد، دنیا بر او وسیع و راحت مى شود و از سختى هاى چند روزه دنیا نمى برد. 💚لذا على (ع) مى فرمایند: «کسى که زیاد به یاد مرگ باشد، از دنیا به اندکش راضى مى شود». حضرت رسول اکرم (ص) مى فرمایند: مرگ را بسیار یاد کنید، زیرا مرگ گناهان را پاک مى کند و میل و رغبت به دنیا را مى کاهد. آری مرگ، دریچه عالم بقا است، چنان که در حدیثى از على (ع) آمده که: «هر خانه اى درى دارد و در خانه آخرت، مرگ است» توجه به مرگ اثر عمیقى در ❌ شهوات، و پایان دادن به آرزوهاى دور و دراز، و زدودن زنگار غفلت از آینه دل دارد، لذا در حدیثى از امام صادق (ع) مى خوانیم: «یاد مرگ شهوت هاى سرکش را در درون آدمى مى میراند،.. @rooshanfekr
❤️ امیرالمومنین(ع): آن کس که مرگ را می کشد، در نیکی ها می کند.(نهج البلاغه) ✍ خاصیت به «یاد مرگ بودن» این است که اگر شخص در «رفاه و سرور» است و او را فراگرفته، با یاد مرگ، عالم دنیا بر او تنگ مى شود؛ و دیگر نمى تواند بر دارایى محدود خود و یا شود؛ و اگر شخصى است که در زندگى قرار گرفته و رنج مى برد، باز وقتى به «یاد مرگ» بیفتد، دنیا بر او وسیع و راحت مى شود و از سختى هاى چند روزه دنیا نمى برد. 💚لذا على (ع) مى فرمایند: «کسى که زیاد به یاد مرگ باشد، از دنیا به اندکش راضى مى شود». حضرت رسول اکرم (ص) مى فرمایند: مرگ را بسیار یاد کنید، زیرا مرگ گناهان را پاک مى کند و میل و رغبت به دنیا را مى کاهد. آری مرگ، دریچه عالم بقا است، چنان که در حدیثى از على (ع) آمده که: «هر خانه اى درى دارد و در خانه آخرت، مرگ است» توجه به مرگ اثر عمیقى در ❌ شهوات، و پایان دادن به آرزوهاى دور و دراز، و زدودن زنگار غفلت از آینه دل دارد، لذا در حدیثى از امام صادق (ع) مى خوانیم: «یاد مرگ شهوت هاى سرکش را در درون آدمى مى میراند،.. @rooshanfekr
ما گفت‌وگو می‌کنیم یا جدل؟ ✍ده تفاوت جدل با گفتگو ۱. هدف گفت‌وگو، این است که من بدانم در ضمیر شما چه می‌گذرد و شما بدانید که درد من چیست؛ اما جدل، تشنۀ پیروزی است و شهوت استیلا بر غیر دارد. ۲. پایان جدل، دشمنی است و پایان گفت‌وگو، دوستی. ذهن و زبان جدلیون، در تسخیر سوء ظن به دیگران یا خودخواهی است؛ اما گفت‌وگو، راهی است برای کاستن از افتراق‌ها و سوءتفاهم‌ها. گفت‌وگو ما را به یک‌دیگر نزدیک‌‌تر می‌کند و جدل، دورتر و دشمن‌تر. گفت‌وگو، اگر گرهی نگشاید، گره را کورتر نمی‌کند. ۳. در گفت‌وگو، میان اندیشه و صاحب اندیشه فرق می‌گذاریم. یعنی مخالفت ما با اندیشه‌ای، به دشمنی ما با صاحب آن اندیشه نمی‌انجامد. ۴. در گفت‌وگو می‌کوشیم که حرف دیگری را بفهمیم و در جدل می‌کوشیم که حرف خود را در گوش او فرو کنیم. ۵. اهل جدل، درد حقیقت ندارند. از همین رو هیچ‌گاه به هیچ خطایی یا جفایی اعتراف نمی‌کنند. اما در گفت‌وگوی سالم، طرفین گه‌گاه می‌پذیرند که در فلان مسئله خطا کرده‌اند یا دچار غفلت یا مبالغه شده‌اند یا تند رفته‌اند. ۶. جدل، استثمار گفت‌وگو است؛ یعنی گفت‌وگو در جدل، بهانه‌ای بیش نیست. بدین رو اهل جدل، گاهی این بهانه را وامی‌نهند و از ابزاری دیگر استفاده می‌کنند که هیچ سنخیتی با گفت‌وگو ندارد؛ مانند زورگویی و تهدید و نصیحت و افشاگری و تجاوز به حریم خصوصی افراد. ۷. جدل‌گرایان، معمولا زبانی درشت‌گو و پر از نیش ‌و کنایه دارند؛ اگرچه هر درشت‌گویی جدل‌گرا نیست و هر جدل‌گرایی درشت‌گو نیست. ۸. جدل گذشته‌گرا است؛ اما گفت‌وگو آینده‌ساز است. در جدل، شما از راهی دفاع می‌کنید که آن را طی کرده‌اید؛ اما در گفت‌وگو راهی را می‌جویید که آینده‌ را بسازد. از همین رو گفت‌وگو پیش‌رونده است؛ اما جدل، هر بار به نقطۀ آغاز برمی‌گردد. ۹. در گفت‌وگو می‌کوشیم که چیزی بیاموزیم؛ در جدل، کوشش ما بیشتر برای آن است که دیگران را شیرفهم کنیم. ۱۰. سماجت و افراط در پیگیری مباحث، از نشانه‌های اهل جدل است. اهل گفت‌وگو به همان آسانی که وارد گفت‌وگو می‌شوند، آن را رها می‌کنند و می‌دانند که کجا و کی باید کنار بکشند؛ اما جدلیون تا بالا بردن پرجم پیروزی و اعتراف خصم به شکست، دست‌وپا می‌زنند. 🇯🇴 @rooshanfekr
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸دستور قرآن برای بعد از پیروزی: !🔸 ▫️ قرآن می‌گوید: «إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ ...». وقتی نصر و فتح، پشت سر هم آمد و دیدی که مردم فوج فوج در دین خدا وارد می‌شوند، «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا»، تسبیح کن، حمد خدا کن، استغفار کن. ▫️ پیروزی چه تناسبی دارد با استغفار؟ یعنی خدا نکند این امت فکر کنند که بازو و توان آنها بود که پیروزی آورد؛ حول و قوۀ آنها بود، فکر و برنامه‌ریزی آنها بود. نه! باید بگویند: «استغفر الله ربی و اتوب الیه». باید بگویند که همۀ اینها بود: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ». ▫️ امام هم وقتی رزمندگان ما در عملیات بیت‌المقدس و فتح‌المبین پیروزی‌هایی بدست آوردند فرمود: «مبادا پیدا کنید که این غرور، مایۀ می‌شود». خداوند به بنی‌اسرائیل می‌گوید: «به اینکه فرزند پیغمبرید و از بین شما پیغمبران زیادی آمده‌اند تفاخر نکنید. و می‌بینید که یهود به خاطر این تفاخر، با اینکه فرزندان انبیاء هستند، خداوند شدند. فرمود: «ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَب»: «ذلت و مسکنت بر آنها بارید و به غضب خدا مبتلا شدند؛ چون نعمت‌هایی که من به آنها داده بودم را به حساب خوبی خودشان گذاشتند نه به حساب لطف من. ▫️ یاد کنیم نعمت‌های خدا را. قبلاً کجا بودیم و الآن کجا هستیم؟ ما در سابق دوست شماره یک اسرائیل بودیم؛ اما الآن ... @rooshanfekr
❤️ امیرالمومنین(ع): آن کس که مرگ را می کشد، در نیکی ها می کند.(نهج البلاغه) ✍ خاصیت به «یاد مرگ بودن» این است که اگر شخص در «رفاه و سرور» است و او را فراگرفته، با یاد مرگ، عالم دنیا بر او تنگ مى شود؛ و دیگر نمى تواند بر دارایى محدود خود و یا شود؛ و اگر شخصى است که در زندگى قرار گرفته و رنج مى برد، باز وقتى به «یاد مرگ» بیفتد، دنیا بر او وسیع و راحت مى شود و از سختى هاى چند روزه دنیا نمى برد. 💚لذا على (ع) مى فرمایند: «کسى که زیاد به یاد مرگ باشد، از دنیا به اندکش راضى مى شود». حضرت رسول اکرم (ص) مى فرمایند: مرگ را بسیار یاد کنید، زیرا مرگ گناهان را پاک مى کند و میل و رغبت به دنیا را مى کاهد. آری مرگ، دریچه عالم بقا است، چنان که در حدیثى از على (ع) آمده که: «هر خانه اى درى دارد و در خانه آخرت، مرگ است» توجه به مرگ اثر عمیقى در ❌ شهوات، و پایان دادن به آرزوهاى دور و دراز، و زدودن زنگار غفلت از آینه دل دارد، لذا در حدیثى از امام صادق (ع) مى خوانیم: «یاد مرگ شهوت هاى سرکش را در درون آدمى مى میراند،.. @rooshanfekr
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸دستور قرآن برای بعد از پیروزی: !🔸 ▫️ قرآن می‌گوید: «إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ ...». وقتی نصر و فتح، پشت سر هم آمد و دیدی که مردم فوج فوج در دین خدا وارد می‌شوند، «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا»، تسبیح کن، حمد خدا کن، استغفار کن. ▫️ پیروزی چه تناسبی دارد با استغفار؟ یعنی خدا نکند این امت فکر کنند که بازو و توان آنها بود که پیروزی آورد؛ حول و قوۀ آنها بود، فکر و برنامه‌ریزی آنها بود. نه! باید بگویند: «استغفر الله ربی و اتوب الیه». باید بگویند که همۀ اینها بود: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ». ▫️ امام هم وقتی رزمندگان ما در عملیات بیت‌المقدس و فتح‌المبین پیروزی‌هایی بدست آوردند فرمود: «مبادا پیدا کنید که این غرور، مایۀ می‌شود». خداوند به بنی‌اسرائیل می‌گوید: «به اینکه فرزند پیغمبرید و از بین شما پیغمبران زیادی آمده‌اند تفاخر نکنید. و می‌بینید که یهود به خاطر این تفاخر، با اینکه فرزندان انبیاء هستند، خداوند شدند. فرمود: «ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَب»: «ذلت و مسکنت بر آنها بارید و به غضب خدا مبتلا شدند؛ چون نعمت‌هایی که من به آنها داده بودم را به حساب خوبی خودشان گذاشتند نه به حساب لطف من. ▫️ یاد کنیم نعمت‌های خدا را. قبلاً کجا بودیم و الآن کجا هستیم؟ ما در سابق دوست شماره یک اسرائیل بودیم؛ اما الآن ... @rooshanfekr
ما گفت‌وگو می‌کنیم یا جدل؟ ✍ده تفاوت جدل با گفتگو ۱. هدف گفت‌وگو، این است که من بدانم در ضمیر شما چه می‌گذرد و شما بدانید که درد من چیست؛ اما جدل، تشنۀ پیروزی است و شهوت استیلا بر غیر دارد. ۲. پایان جدل، دشمنی است و پایان گفت‌وگو، دوستی. ذهن و زبان جدلیون، در تسخیر سوء ظن به دیگران یا خودخواهی است؛ اما گفت‌وگو، راهی است برای کاستن از افتراق‌ها و سوءتفاهم‌ها. گفت‌وگو ما را به یک‌دیگر نزدیک‌‌تر می‌کند و جدل، دورتر و دشمن‌تر. گفت‌وگو، اگر گرهی نگشاید، گره را کورتر نمی‌کند. ۳. در گفت‌وگو، میان اندیشه و صاحب اندیشه فرق می‌گذاریم. یعنی مخالفت ما با اندیشه‌ای، به دشمنی ما با صاحب آن اندیشه نمی‌انجامد. ۴. در گفت‌وگو می‌کوشیم که حرف دیگری را بفهمیم و در جدل می‌کوشیم که حرف خود را در گوش او فرو کنیم. ۵. اهل جدل، درد حقیقت ندارند. از همین رو هیچ‌گاه به هیچ خطایی یا جفایی اعتراف نمی‌کنند. اما در گفت‌وگوی سالم، طرفین گه‌گاه می‌پذیرند که در فلان مسئله خطا کرده‌اند یا دچار غفلت یا مبالغه شده‌اند یا تند رفته‌اند. ۶. جدل، استثمار گفت‌وگو است؛ یعنی گفت‌وگو در جدل، بهانه‌ای بیش نیست. بدین رو اهل جدل، گاهی این بهانه را وامی‌نهند و از ابزاری دیگر استفاده می‌کنند که هیچ سنخیتی با گفت‌وگو ندارد؛ مانند زورگویی و تهدید و نصیحت و افشاگری و تجاوز به حریم خصوصی افراد. ۷. جدل‌گرایان، معمولا زبانی درشت‌گو و پر از نیش ‌و کنایه دارند؛ اگرچه هر درشت‌گویی جدل‌گرا نیست و هر جدل‌گرایی درشت‌گو نیست. ۸. جدل گذشته‌گرا است؛ اما گفت‌وگو آینده‌ساز است. در جدل، شما از راهی دفاع می‌کنید که آن را طی کرده‌اید؛ اما در گفت‌وگو راهی را می‌جویید که آینده‌ را بسازد. از همین رو گفت‌وگو پیش‌رونده است؛ اما جدل، هر بار به نقطۀ آغاز برمی‌گردد. ۹. در گفت‌وگو می‌کوشیم که چیزی بیاموزیم؛ در جدل، کوشش ما بیشتر برای آن است که دیگران را شیرفهم کنیم. ۱۰. سماجت و افراط در پیگیری مباحث، از نشانه‌های اهل جدل است. اهل گفت‌وگو به همان آسانی که وارد گفت‌وگو می‌شوند، آن را رها می‌کنند و می‌دانند که کجا و کی باید کنار بکشند؛ اما جدلیون تا بالا بردن پرجم پیروزی و اعتراف خصم به شکست، دست‌وپا می‌زنند. 🇯🇴 @rooshanfekr
❤️ امیرالمومنین(ع): آن کس که مرگ را می کشد، در نیکی ها می کند.(نهج البلاغه) ✍ خاصیت به «یاد مرگ بودن» این است که اگر شخص در «رفاه و سرور» است و او را فراگرفته، با یاد مرگ، عالم دنیا بر او تنگ مى شود؛ و دیگر نمى تواند بر دارایى محدود خود و یا شود؛ و اگر شخصى است که در زندگى قرار گرفته و رنج مى برد، باز وقتى به «یاد مرگ» بیفتد، دنیا بر او وسیع و راحت مى شود و از سختى هاى چند روزه دنیا نمى برد. 💚لذا على (ع) مى فرمایند: «کسى که زیاد به یاد مرگ باشد، از دنیا به اندکش راضى مى شود». حضرت رسول اکرم (ص) مى فرمایند: مرگ را بسیار یاد کنید، زیرا مرگ گناهان را پاک مى کند و میل و رغبت به دنیا را مى کاهد. آری مرگ، دریچه عالم بقا است، چنان که در حدیثى از على (ع) آمده که: «هر خانه اى درى دارد و در خانه آخرت، مرگ است» توجه به مرگ اثر عمیقى در ❌ شهوات، و پایان دادن به آرزوهاى دور و دراز، و زدودن زنگار غفلت از آینه دل دارد، لذا در حدیثى از امام صادق (ع) مى خوانیم: «یاد مرگ شهوت هاى سرکش را در درون آدمى مى میراند،.. @rooshanfekr