#تقریر_برهان_صدیقین علامه در اصول فلسفه قبل از بیان برهان، این مقدمه را بیان می کنند 👇👇👇👇 ▫️فرض كنيد: با دلى آسوده و حواسى جمع در فضايى آرام نشسته و اين جهان پرجنب و جوش را در برابر خود گذاشته و به تماشاى هر پستى و بلندى، دور و نزديك، گوشه و كنار، بيرون و درون، ريز و درشت آن پرداخته چشم ‏چرانى مى ‏كنيد. فضايى است بيكران، كهكشان‏هاى عظيم و شورانگيز، انبوه منظومه‏ ها، خورشيدهاى درخشان، ستارگان و اقمار فروزان. ▫️نزديك‏تر بياييم: زمين و افق‏هاى نيلگون آن، جنگل‏هاى انبوه و درياهاى خروشان، بيابان‏هاى پهناور، جانوران زنده و سازمان‏هاى درونى آنها، روابط زندگى و افكار و انديشه‏ هاى دامنه‏ دار آنها، عناصر و تركيبات، اتم‏هاى متراكم و ملكول‏هاى بى ‏شمار، فعاليت‏هاى فردى و دسته‏ جمعى و تكاپوى حيرت‏ انگيز تحولى و تكاملى آنها ... و بالجمله اين نظام بديع را با همه بند و بارش كه از مشاهده آن پاى خر در گل حيرت فرو مى‌‏رود تماشا مى‏‌كنيد و هر چه مى‏‌يابيد بدل مى‏‌سپاريد. ▫️در اين بين يك باره به خود آمده و منتقل مى‌‏شويد كه اين‏همه را كه مى‏ بينيد، داريد در آيينه مى‏‌بينيد، نه به ‏نحوى كه مى‏‌پنداشتيد مستقيماً مى‏‌بينيد. ⁉️اكنون در اثر اين پيش آمد مفروض حال شما چگونه خواهد بود؟ البته همه آنها كه مى‏‌ديديد و به دل مى‌‏سپرديد، عوض خواهد شد. ولى نه اين كه همه معلومات و مشهودات شما و حتى يك واحد از آنها تبديل به دروغ يا اشتباه شود يا معدوم گردد، نه، هرگز. ✅بلكه با حفظ همه ذوات و فعاليت‏هاى مشهود آنها، انتقال دومى مفروض، تنها #استقلال_وجودى را از دست مشهودات نخستين شما مى‏‌گيرد. ▫️هر يك از مشهودات شما پيش از انتقال نامبرده استقلال وجودى داشت كه در سايه آن در ميدان عمل خود به فعاليت مى‌‏پرداخت، و پس از انتقال نامبرده همه استقلال‏هاى پراكنده در يك جا (آيينه) انباشه شده و تمركز مى‌‏يابد، بى‌‏آن كه يكى از آن استقلال‏ها گم شود. يا سر سوزنى از فعاليت مشهوده‌‏اش كم شود. 🔰اكنون بايد ديد كدام بيان منطقى يا برهان اطمينان بخشى است كه به ثبوت رساند كه: استقلال هستى اجزاى جهان كه در برابر ديدگان ما هستند حال محتويات آيينه (تمثيل سابق) را ندارند؟ و با پشت گرمى كدام دليل مى‌‏توان اين احتمال را نفى كرد و گفت: استقلال هستى‏‌هايى كه در جهان مشهود هستند (نه اصل هستى‏‌ها) از آنِ چيزى ديگرى كه ما نمى‌‏بينيم نيست، بلكه هر واحد موجود يك استقلال جداگانه دارد؟ 🔹پس در زمينه آغاز و انجام بيان گذشته اين پرسش كاملًا درست و منطقى است كه: «آيا واقعيت اين جهان گذران و هر يك از اجزاى آن،- با اين كه اصل واقعيت هرگز نابود نمى‏شود- از آن خود آن است يا واقعيت همه از آن يك واقعيت ديگر پابرجا و استقلال بوده و همه از آن سرچشمه مى‏‌گيرند؟» ▫️الهيون به اين پرسش پاسخ مثبت داده و چنين سرچشمه هستى را از براى جهان اثبات مى‏‌كنند و چنان كه هر متتبعى مى‏‌داند بيانات و ادله بى‌‏شمارى در اين مقام ذكر كرده‌‏اند؟ @rooz_fiq