#امام‌شناسی #فاطمه_الزهرا_س ببينيد آن حضرت چگونه زندگى كرده است! تا قبل از ازدواج كه دختركى بود، با آن پدر به اين عظمت، كارى كرد كه كنيه‌اش را «ام‌ابیها» یعنی مادرِ پدر، گذاشتند. در آن زمان، پيامبر رحمت و نور، پديدآورنده‌ی دنياى نو و رهبر و فرمانده‌ی عظيم آن انقلاب جهانى‌ـ ‌انقلابى كه بايد تا ابد بماند ‌ـ‌ در حال برافراشتن پرچم اسلام بود. بى‌خود كه نمى‌گويند #امِ_ابيها... ناميدن آن حضرت به اين كنيه، به دليل خدمت و كار و مجاهدت و تلاش اوست. آن حضرت چه در دوران مكه، چه در دوران شعب ابی‌طالب ‌ـ‌ با آن‌همه سختيها كه داشت ‌ـ‌ و چه آن هنگام كه مادرش خديجه از دنيا رفت و پيغمبر را تنها گذاشت، در كنار و غمخوارِ پدر بود. دل پيغمبر در مدت كوتاهى با دو حادثه‌ی وفات حضرت خديجه و وفات جناب ابوطالب شكست. به فاصله‌ی كمى اين دو شخصيت از دست پيغمبر رفتند و پيغمبر احساس تنهايى كرد. فاطمه‌ی زهرا (س) آن‌روزها قد برافراشت و با دستهاى كوچك خود غبار محنت را از چهره‌ی پيغمبر زدود. ام ابيها؛ تسلی بخش پيغمبر بود و این کنیه از آن ايام نشأت گرفته است. 📚#کتاب‌انسان‌۲۵۰ساله