💢 علت #حمایت_انگلیس_از_عبدالبهاء در زبان #شوقی_افندی ♨️ روشنگر به نقل از نقد و بررسی بهائیت/ شوقی افندی در کتاب #قرن_بدیع خبر می‌دهد که حاکمان عثمانی در نظر داشتند تا در صورت باز پس گیری #فلسطین از #انگلیس، #عبدالبهاء را مجازات کنند. ⏪ چنان که می‌خوانیم: «از اجراء نقشه پلید جمال پاشا که طبق اخبار واصله به دایره اطلاعات #انگلستان بر آن تصمیم بوده که در صورت تخلیه شهر و عقب نشینی قوای ترک، حضرت عبدالبهاء و عائله مبارک را در کوه کرمل مصلوب سازد».[1] ♨️ به همین منظور قوای مهاجم انگلیسی، با دستور مستقیم #لرد_بالفور (وزیر خارجه‌ی وقت انگلستان) مسئولیت حفظ جان عبدالبهاء و نزدیکانش را بر عهده گرفته [2] و در پایان جنگ، او را به نشان سطنتی " #نایت_هود " مفتخر ساختند.[3] ♨️ اما شوقی افندی در حالی که با ابهام مخاطبین، نسبت به علّت حمایت مقامات بلندپایه‌ی انگلیس از عبدالبهاء و خشم حاکمان عثمانی از او مواجه می‌شود، علّت این حمایت و خشم را پشتیبانی عبدالبهاء از مردم، در زمان جنگ معرفی می‌کند: «اولیاء حکومت انگلستان، از خدمات گرانبهائی که حضرت عبدالبهاء در آن ایّام معظم نسبت به ساکنین أرض اقدس و تخفیف مصائب و آلام مردم آن سرزمین مبذول فرموده بودند، در مقام تقدیر برآمدند...».[4] 🖌 اما در پاسخ به این توجیه شوقی افندی می‌بایست گفت: 1⃣ اولاً: چگونه می‌توان پذیرفت که خشم هم‌زمان حاکمان عثمانی از عبدالبهاء و اعلام حمایت انگلیس اشغالگر از او، بخاطر کمک به مردم بوده است⁉️ آیا #حاکمان_عثمانی، بخاطر کمکِ عبدالبهاء به مردم و تأمین آذوقه‌ی شهروندانش در زمان جنگ، از وی عصبانی بود و حاکمان انگلیس، به خاطر حمایت عبدالبهاء از مردم دشمنش از او حمایت می‌کردند⁉️ به راستی که کدام عقل سلیمی می‌تواند این توجیه مضحک را بپذیرد⁉️ 2⃣ ثانیاً: اگر دولت انگلیس برای راحتی مردم ارزش قائل بود، از ابتدا با جنگ، مردم را دچار گرفتاری و مصیبت نمی‌کرد. 3⃣ ثالثاً: چگونه شوقی افندی، #انسان_دوستی عبدالبهاء را دلیل حمایت انگلیس از او معرفی می‌کند در حالی که #استعمار پیرِ نژادپرست، بویی از #انسانیت و انسان‌دوستی به مشامش نرسیده است⁉️ آیا حکومت استعمار طلبی که دستش به خون میلیون‌ها انسان بی‌گناه در #هند و #ایران و سایر کشورها و غارت منابع آن‌ها آلوده است، ممکن است بخاطر حس انسان‌دوستی از عبدالبهاء حمایت نماید⁉️ و به راستی که شوقی افندی، تا چه میزان فهم و شعور مخاطبینش را ناقص می‌دانست که حمایت انگلیس از جاسوسش را به حمایت انگلیس از انسان‌دوستی تحریف کرده و تأمین آذوقه و دادن اطلاعات به قوای مهاجم انگلیسی را به تأمین آذوقه‌ی مردم تعبیر و دست آخر، توجیهی برای عصبانیت حاکمان عثمانی از عبدالبهاء نیافته است‼️ @n_bahaiat @Feraghvaadyan 📚پی‌نوشت: 📕[1]. شوقی افندی، قرن بدیع، ج 3، ص 297. 📕[2]. همان، ص 297-296. 📕[3]. همان، ص 299. 📕[4]. همان، ص 299.

💢 علت #حمایت_انگلیس_از_عبدالبهاء در زبان #شوقی_افندی ♨️ روشنگر به نقل از نقدو بررسی بهائیت/ شوقی افندی در کتاب #قرن_بدیع خبر می‌دهد که حاکمان عثمانی در نظر داشتند تا در صورت باز پس گیری #فلسطین از #انگلیس، #عبدالبهاء را مجازات کنند. ⏪ چنان که می‌خوانیم: «از اجراء نقشه پلید جمال پاشا که طبق اخبار واصله به دایره اطلاعات #انگلستان بر آن تصمیم بوده که در صورت تخلیه شهر و عقب نشینی قوای ترک، حضرت عبدالبهاء و عائله مبارک را در کوه کرمل مصلوب سازد».[1] ♨️ به همین منظور قوای مهاجم انگلیسی، با دستور مستقیم #لرد_بالفور (وزیر خارجه‌ی وقت انگلستان) مسئولیت حفظ جان عبدالبهاء و نزدیکانش را بر عهده گرفته [2] و در پایان جنگ، او را به نشان سطنتی " #نایت_هود " مفتخر ساختند.[3] ♨️ اما شوقی افندی در حالی که با ابهام مخاطبین، نسبت به علّت حمایت مقامات بلندپایه‌ی انگلیس از عبدالبهاء و خشم حاکمان عثمانی از او مواجه می‌شود، علّت این حمایت و خشم را پشتیبانی عبدالبهاء از مردم، در زمان جنگ معرفی می‌کند: «اولیاء حکومت انگلستان، از خدمات گرانبهائی که حضرت عبدالبهاء در آن ایّام معظم نسبت به ساکنین أرض اقدس و تخفیف مصائب و آلام مردم آن سرزمین مبذول فرموده بودند، در مقام تقدیر برآمدند...».[4] 🖌 اما در پاسخ به این توجیه شوقی افندی می‌بایست گفت: 1⃣ اولاً: چگونه می‌توان پذیرفت که خشم هم‌زمان حاکمان عثمانی از عبدالبهاء و اعلام حمایت انگلیس اشغالگر از او، بخاطر کمک به مردم بوده است⁉️ آیا #حاکمان_عثمانی، بخاطر کمکِ عبدالبهاء به مردم و تأمین آذوقه‌ی شهروندانش در زمان جنگ، از وی عصبانی بود و حاکمان انگلیس، به خاطر حمایت عبدالبهاء از مردم دشمنش از او حمایت می‌کردند⁉️ به راستی که کدام عقل سلیمی می‌تواند این توجیه مضحک را بپذیرد⁉️ 2⃣ ثانیاً: اگر دولت انگلیس برای راحتی مردم ارزش قائل بود، از ابتدا با جنگ، مردم را دچار گرفتاری و مصیبت نمی‌کرد. 3⃣ ثالثاً: چگونه شوقی افندی، #انسان_دوستی عبدالبهاء را دلیل حمایت انگلیس از او معرفی می‌کند در حالی که #استعمار پیرِ نژادپرست، بویی از #انسانیت و انسان‌دوستی به مشامش نرسیده است⁉️ آیا حکومت استعمار طلبی که دستش به خون میلیون‌ها انسان بی‌گناه در #هند و #ایران و سایر کشورها و غارت منابع آن‌ها آلوده است، ممکن است بخاطر حس انسان‌دوستی از عبدالبهاء حمایت نماید⁉️ و به راستی که شوقی افندی، تا چه میزان فهم و شعور مخاطبینش را ناقص می‌دانست که حمایت انگلیس از جاسوسش را به حمایت انگلیس از انسان‌دوستی تحریف کرده و تأمین آذوقه و دادن اطلاعات به قوای مهاجم انگلیسی را به تأمین آذوقه‌ی مردم تعبیر و دست آخر، توجیهی برای عصبانیت حاکمان عثمانی از عبدالبهاء نیافته است‼️ @n_bahaiat @feraghvaadyan 📚پی‌نوشت: 📕[1]. شوقی افندی، قرن بدیع، ج 3، ص 297. 📕[2]. همان، ص 297-296. 📕[3]. همان، ص 299. 📕[4]. همان، ص 299.

🔴 تأمین آذوقه‌ی #ارتش_مهاجم_انگلیس به دست #عبدالبهاء ❗️ ♨️ روشنگر به نقل از نقد و بررسی بهائیت/ در بحبوحه‌ی جنگ جهانی اول، هنگامی که #ارتش_انگلیس وارد #حیفا شد، با کمبود #آذوقه مواجه گشت؛ از این‌رو #کارپرداز_انگلیس نزد عبدالبهاء رفت. در این میان، عبدالبهاء که تا پیش‌تر انبارهای غلّات خود را از #ارتش_عثمانی مخفی کرده بود، تأمین آذوقه‌ی ارتش مهاجم و #اشغالگر #انگلیس را بر عهده گرفت.[1] ♨️ البته گویا عبدالبهاء بعلاوه‌ی تأمین آذوقه، وظیفه‌ی #جاسوسی برای ارتش انگلیس را نیز بر عهده داشته است.[2] ♨️ این اقدام خائنانه، حاکمان عثمانی را به قدری از عبدالبهاء عصبانی کرد که تهدید به #مجازات وی نمودند؛ تهدیدی که #شوقی_افندی در کتاب #قرن_بدیع خود، بدون هیچ اشاره‌ای به علّتش، از آن یاد کرده است.[3] ⚠️ اما به راستی مگر #پیشوایان_بهائیت، اولین بشارت خود را محو #جنگ و #جهاد معرفی نکرده بودند⁉️ همچنان که پیامبرخوانده‌ی این فرقه گفته است: «یا أهل الارض بشارت اول که از اُمّ الکتاب در این ظهور اعظم به جمیع اهل عالم عنایت شد، محو حکم جهاد است از کتاب...».[4] پس چرا برای "ادامه‌ی جنگ" و #اشغال_اراضی_اسلامی به دست #انگلیس، در اقدامی خائنانه، تأمین آذوقه‌ی ارتش آن را در نواحی #فلسطین بر عهده گرفتند⁉️ ♻️ آری؛ بدون شک معنای نهی از جنگ و جهاد نزد پیشوایان بهائی، پذیرش خفت‌بار اشغالگری اربابان آنان می‌باشد. @n_bahaiat @Feraghvaadyan 📚پی‌نوشت: 📘[1]. ر.ک: سیدمحمدباقر نجفی، بهائیان، ص 642. 📘[2]. همان، ص 641. 📕[3]. شوقی افندی، قرن بدیع، ص 298-297. 📙[4]. عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه احکام و حدود، ص 271.