eitaa logo
روزنگار
837 دنبال‌کننده
58.4هزار عکس
24.6هزار ویدیو
1.3هزار فایل
مجله روزنگار ، حاوی مطالب مفید در موضوعات مختلف مرتبط با حال و هوای روز و کاربردی است. قدمت چندین ساله این کانال آنرا به مرجعی قابل جستجو تبدیل کرده است.
مشاهده در ایتا
دانلود
متکبرها به بهشت نمی‌روند ✅ علیه‌السلام: خداوند، مخلوقات خود را آزمایش می‌کند، تا بد و خوب از هم مشخص شوند و و را از آنها دور کند. پس، از آنچه خداوند نسبت به ابلیس انجام داد عبرت گیرید، زیرا اعمال فراوان و کوشش‌های مداوم ابلیس با تکبّر از بین رفت. او شش هزار سال کرد، امّا با ساعتی تکبّر، همه را نابود کرد. چگونه ممکن است پس از ابلیس، فرد دیگری همان اشتباه را تکرار کند و سالم بماند؟ نه، هرگز! خداوند هیچ گاه انسانی را برای عملی وارد نمی کند که برای همان عمل، فرشته ای را محروم کرده است. 📚نهج البلاغه ، خطبه ۱۹۲ @Roznegaar
#رهبرانقلاب : #امام_حسن_مجتبی (ع) میگوید: شبی -شب جمعه‌ای- مادرم به عبادت ایستاد و تا صبح عبادت کرد. «حتی انفجرت عمود الصبح». تا وقتی که طلوعِ فجر شد. 📿 #مادر من از سر شب تا صبح مشغول #عبادت بود و دعا و تضرّع کرد. #امام_حسن (ع) می‌گوید شنیدم که دائم مؤمنین و مؤمنات را دعا کرد؛ مردم را دعا کرد؛ برای مسائل عمومی دنیای اسلام دعا کرد. ☀️ صبح که شد گفتم: «یا اُمّاه!»؛ «مادرم!» «لم لا تدعین لنفسک کما تدعین لغیرک»؛ «یک دعا برای خودت نکردی! یک شب تا صبح دعا، همه برای دیگران!؟» ❇️ در جواب فرمود: *«یا بنىّ، الجّار ثم الدّار»؛ «اوّل دیگران بعد خود ما!»* این، آن روحیه والاست. ۷۱/۰۹/۲۵ @Roznegaar
📩 چه کسی نمیتواند طعم #عبادت را بچشد ؟ استاد #علیرضاپناهیان #پیام_معنوی @Roznegaar
💠 #امام_حسن_عسکری علیه‌السلام: 🌴 #عبادت به زیادی #نماز و #روزه نیست، بلکه حقیقتِ عبادت، زیاد #اندیشیدن در کار خداست. @Roznegaar
#پيامبر_رحمت صلى الله عليه و آله: نگاه مهرآميز فرزند به پدر و مادر، #عبادت است. نَظَرُ الوَلَدِ إلى والِدَيهِ حُبّا لَهُما عِباده بحارالأنوار ج۷۴ ص۸۰ @Roznegaar
۹۱۱ پس کدامین شهر ز آنها خوشترست گفت آن شهری که در وی دلبرست علیه‌السلام : إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْک عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْک عِبَادَةُ الْعَبِیدِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُکراً فَتِلْک عِبَادَةُ الْأَحْرَار گروهی خدا را برای چشم داشت، می‌پرستند و این پرستش بازرگانان است. گروهی او را از روی ترس می‌کنند و این عبادت بردگان است، و گروهی او را سپاسمندانه می‌پرستند و این آزادگان است. @Roznegaar
۹۱۹ من که دارم در گدایی گنج سلطانی به دست کی طمع در گردش گردون دون پرور کنم گر چه گردآلود فقرم شرم باد از همتم گر به آب چشمه خورشید دامن تر کنم علیه‌السلام: مَا عَبَدْتُكَ خَوْفاً مِنْ نَارِكَ وَ لاَ طَمَعاً فِي جَنَّتِكَ لَكِنْ وَجَدْتُكَ أَهْلاً لِلْعِبَادَةِ فَعَبَدْتُك معبودا و من از جهت ترس از نيست و به انگيزه طمع و دستيابى به نيست. فقط‍‌ چون تو را سزاوار عبادت و پرستش مي‌دانم مي‌پرستم. جلد۶۷ , صفحه۱۸۶ شاعر: @Roznegaar
⚡️این خانه‌نشینی‌ها و نزدیکی ظهور ... 🌱 سحر لحظه خلوت با خود و خداست. این قرنطینه‌ها و خانه نشینی‌ها شاید بهانه و علامتی است که «صبح ظهور» نزدیک است. در این سحرگاهان تاریخ، در این روزها با خود و خدا خلوت کنیم، سرشار از و . آیا برای قیام علیه و در جامعۀ مهدوی که سرشار از و است آماده‌ایم؟ @Roznegaar
علیه السلام: روزه دار و تا .... @Roznegaar
💌 نگاه به حرام است و اثرات منفی بر روح و روان انسان دارد. از طرفی؛ چشم‌‌پوشی از دیدن نامحرم و دوری از لذّت‌‌جویی و ، آثار معنوی مثبتی بر انسان می‌گذارد. (ص) فرمودند: 💠 «نگاه کردن به زیبایی‌هاى زنان، یکی از تیرهاى شیطان است که هر کس از این نگاه‌‌ها صرف نظر کند، خداوند شیرینی را به او می‌‌چشاند که این مایه شادمانى وى است. 💠 «وقتى یکى از شما، زیبایى را دید، به نزد همسرش برود؛ زیرا آنچه آن زن دارد، همسرش هم از آن برخوردار است». مردى بلند شد و پرسید: اى رسول خدا! اگر فردى همسر ندارد، چه کار کند؟ پیامبر فرمود: «سرش را به طرف آسمان بلند کند [و دعا نماید] و به نگاهش به آن زن ادامه ندهد؛ بلکه مراقب خود باشد و براى موفقیت در خوددارى از ، از فضل پروردگار کمک بطلبد». (الکافی ج ۵، ص ۴۹۴) ☑️ آیا نگاه بدون لذت، به عکس و با حجابی که آرایش غلیظ کرده، حرام است؟ 🔘 اگر مرد صاحب عکس را نمی‌شناسد، اشکال ندارد، البته برخی از فقها به این جهت که نگاه به اینگونه تصاویر، معمولاً انسان را در معرض گناه قرار میدهد، اجتناب از چنین نگاهی را توصیه نموده‌‌اند. @Roznegaar
در عملى سفیهانه این دو آیه همچنان بحث‌هاى توحید و مبارزه با شرک را ادامه مى‌دهد، و بحث‌هائى را که در این زمینه در آیات قبل بوده تکمیل مى‌کند، شرک در عبادت و پرستش غیر خدا را عملى سفیهانه و دور از منطق و عقل معرفى مى‌نماید. دقت در مضمون این دو آیه نشان مى‌دهد که با چهار دلیل، منطق بت پرستان ابطال گردیده و سرّ این که قرآن با استدلال‌هاى مختلف، پیرامون این مسأله بحث مى‌کند و هر زمان برهانى تازه ارائه مى‌دهد این است که شرک بدترین دشمن ایمان و سعادت فرد و جامعه است، و چون ریشه‌ها و شاخه‌هاى گوناگونى در افکار بشر دارد، و هر زمان به شکل تازه‌اى ظهور مى‌کند و جوامع انسانى را مورد تهدید قرار مى‌دهد، لذا قرآن از هر فرصتى براى قطع این ریشه خبیث و شاخه هایش استفاده مى‌نماید. 🌼🌼🌼 نخست مى‌گوید: آنهائى را که شما جز خدا مى‌خوانید و عبادت مى‌کنید و از آنان یارى مى‌طلبید بندگانى همچون خود شما هستند! (إِنَّ الَّذینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ عِبادٌ أَمْثالُکُمْ). بنابراین، معنى ندارد که انسان در مقابل چیزى که مثل خود او است، به سجده بیفتد و دست نیاز به سوى او دراز کند و مقدرات و سرنوشتش را در دست او بداند. به تعبیر دیگر مفهوم آیه این است: اگر دقت کنید مى‌بینید، آنها هم جسم دارند و اسیر زنجیر مکان و زمان هستند و محکوم قوانین طبیعتند و هم محدود از نظر عمر و زندگى و توانائى‌هاى دیگر، خلاصه هیچ امتیازى بر شما ندارند، تنها با خیال و وهم و امتیازى براى آنها ساخته‌اید. 🌼🌼🌼 در این که چرا در این آیه به معبودهاى بت پرستان عِباد جمع عبد به معنى بنده اطلاق شده در حالى که عبد را به موجود زنده مى‌گویند، تفسیرهاى متعددى وجود دارد. نخست این که ممکن است اشاره به معبودهاى انسانى، همچون مسیح(علیه السلام)براى مسیحیان، و فرشتگان براى بت پرستان عرب، و امثال آن بوده باشد. دیگر این که ممکن است روى توهمى که آنها پیرامون بت ها داشتند با آنها سخن گفته باشد که اگر فرضا آنها داراى عقل و شعورى هم باشند، موجودى برتر از شما نخواهند بود. سوم این که عبد در لغت گاهى به معنى موجودى که تحت تسلط و فرمان دیگرى است و در برابر آن خاضع است ـ هر چند عقل و شعور نداشته باشد ـ نیز گفته شده، از جمله به جاده‌اى که مرتباً از آن رفت و آمد مى کنند مُعَبَّد (بر وزن مقدّم) گفته شده است. پس از آن اضافه مى‌کند اگر فکر مى‌کنید آنها قدرت و شعورى دارند اگر راست مى‌گوئید آنها را بخوانید که مى‌بایست جواب شما را بدهند (فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجیبُوا لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ). و این دومین دلیلى است که براى ابطال منطق آنها بیان شده و آن این که سکوت مرگبارشان نشانه بى عرضگى آنها و عدم قدرتشان بر هر چیز است. ذیل آیه ۱۹۴، @Roznegaar
💠 رسول مهربانی(ص) ✨ نگاه محبت‌آمیز به چهره‌ی و است. @Roznegaar
۹۷۹ اگـر عشق ورزم ، وگــر نیـازارم بـدون شـک در ایـن وادی خـدا را در نـظر دارم (ص) فرمود: نَظَرُ اَلْوَلَدِ إِلَى وَالِدَيْهِ حُبّاً لَهُمَا عِبَادَةٌ فرزند به پدر و مادرش است. بحار الانوار، ج۷۴، ص۸۰ شاعر: @Roznegaar
🔸اگر از زندگی‌ات لذت نبری، مزۀ عبادت را هم نمی‌چشی! 🔸اگر می‌خواهی نمازِ باحال بخوانی، باید دو برابرش، زندگی‌ات بانشاط باشد 🌼 راه‌های رسیدن به و (ج۵) 🔻 خیلی‌ها تصور می‌کنند که حال خوش معنوی، ارتباطی با نشاط ندارد، چون معمولاً آدم‌ها نشاط در زندگی را با گناه و هرزگی به‌دست می‌آورند! درحالی‌که این‌طور نیست؛ اتفاقاً حال خوش معنوی، بدون نشاط در زندگی، به‌دست نمی‌آید و کسی که در زندگی ندارد، عبادتش هم خراب است. 🔻 (ع) می‌فرماید: کسی که در زندگی دنیایی خودش داشته باشد، در ارتباط با امر آخرت و کارهای بندگی خدا کسالتش بیشتر است! (کافی/۵ /۸۵ ) تو که حالِ زندگی‌کردن نداری، ‌چطور می‌خواهی حال پیدا کنی؟! 🔻 اگر کسی در زندگی‌اش حال و نشاط نداشته باشد، مطمئن باشید خوبی هم ندارد، بلکه نمازش خراب‌تر از زندگی‌اش است! اگر بخواهی نماز باحال بخوانی، حتماً باید دو برابرش زندگی‌‌ات بانشاط باشد! چرا نمازت خوب نیست؟ برای اینکه در زندگی، حالت خوب نیست! «تو در برون چه کردی که درون خانه‌ آیی؟!» 🔻 اگر می‌خواهی حال خوش معنوی پیدا کنی، باید نشاط در زندگی داشته باشی. اگر می‌خواهی خوب کنی، قبلش باید خوب و خوش زندگی کرده باشی. هرکسی عاشق عبادت است، باید برود زندگی‌اش را درست کند و کاری کند که از زندگی‌اش لذت ببرد و الا مزۀ عبادت را نمی‌چشد! 🔻 بندگیِ پرشور، با حرارت و با لذت، مال کسی است که در زندگی‌اش خیلی از خدا بُرده و کیف کرده، مال کسی است که خیلی خدا در زندگی به او حال داده است! چنین کسی می‌تواند بگوید: «خدایا ممنونتم! تو عالی هستی، فدایت بشوم...» این یعنی عبادت شاکرانه. 🔻عارفانه‌ترین و عالی‌ترین سطح عبادت «عبادت شاکرانه» است که معطوف به گذشته است. یعنی «خدایا! من لذت بُرده‌ام و آمده‌ام از تو تشکر کنم» این یعنی عبادتِ برآمده از نشاط در زندگی. 👤استاد 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۱۰ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/3975 @Roznegaar
💠 (ع) : ✨آنکه خدا را کند، خداوند بیش از آرزوهایش به او می‌بخشد. @Roznegaar
🍃 رسول خدا صلی الله عليه و آله: برترينِ مردم كسى است كه عاشق گردد، پس در آغوشش گيرد و با دلش دوستش بدارد و با پيكرش هم‌ آغوشش گردد و خود را وقف آن سازد و در نتيجه نسبت به دنيا چنان بى اعتنا گردد كه اهميّت ندهد كه در آسايش است يا سختى. @Roznegaar
شناسایی و انجام وظیفه در روزهای باقی مانده تا می تواند ارزشی بیش از صدها سال داشته باشد و در مقابل ، کوتاهی و اشتباه در این امر ممکن است عقوبتی بیش از صدها سال داشته باشد. لذا باید ارزش و اهمیت هر ساعت و لحظه این روزها را در چنین موقعیت خطیری بدانیم و در انجام وظیفه کوتاهی نکنیم. ۱۳۹۲/۰۲/۲۵ @Roznegaar
🔅 ✍ خدمت به خلق، تو را به خدا نزدیک می‌کند 🔹در پای منبر عالمی بزرگ، مردم زیادی می‌نشستند. روزی عالم متوجه شد جوانی مدتی‌ست که در پای منبر او حاضر نمی‌شود. سراغ او را گرفت. 🔸مردم گفتند: آن جوان دیگر از خانه بیرون نمی‌آید و مشغول عبادت است. 🔹عالم پیش او رفت و پرسید: ای جوان! چرا درب خانه بر روی خود بسته‌ای و می‌کنی؟! 🔸جوان گفت: برای نزدیک‌شدن به خدا باید درب بر روی خود بست و خانه‌نشین شد. 🔹عالم گفت: هرگاه به مردم نزدیک‌تر شدی و در میان مردم و برای مشکلات آنان همت کردی، بدان به‌ خدا نزدیک می‌شوی. وقتی تو درب بر روی خود بسته‌ای و از مردم گریزان هستی بدان از خدا دورتر می‌شوی. 💠 مولای متقیان حضرت علی (علیه‌السلام) در نهج‌البلاغه فرمودند: كُن فِی النَّاس فَلا تَكُن مَعَهُم؛ در میان مردم باش، اما مانند آنان مباش. (یعنی دلت با خدا باشد و جسمت در بین مردم) @Roznegaar
🔻 یعنی متوجه وابستگی‌تان می‌شوید و تواضع می‌کنید تا به آغوش کسی که به او وابسته‌اید پناه ببرید 🔻عالی‌ترین مثال برای اینکه انسان بدون بلا عمق وابستگی‌اش را به خدا بفهمد، کربلاست 📌ابعاد عبادت باعظمت -ج3 🔘 ریشه همه بدی‌ها این است که انسان وابستگی‌اش به خدا را فراموش کند 🔘 تواضع به خدا یعنی «همه دارایی‌ها و همه هستی من وابسته به خداست» 🔘 چگونه متوجه وابستگی به خدا بشوم و این وابستگی را در خودم شدیدتر کنم؟ با عبادت 🔘راه امام‌حسین و اربعین، این‌قدر وابستگیِ شما را شدید می‌کند که جز با شهادت، آرام نمی‌شوید؛ مثل شهید سلیمانی 🔘 فراموشی وابستگی به خدا انسان را آلوده می‌کند، باید با نماز، خود را از این آلودگی پاک کنیم ____________ در مسیر نجف به کربلا: پیاده‌روی باعظمت اربعین یک عبادت بزرگ است اما برای درک این موضوع، باید ابتدا عبادت را بازتعریف کنیم. ریشۀ عبادت این است که ما به خدا وابسته‌ایم. انسان‌ها حمایت‌های خدا را به شکل ابزار و ارتباط‌هایی در اطراف‌شان می‌بینند لذا کم‌کم خود را نیازمند همین ابزار و ارتباط‌ها می‌بینند نه نیازمند به منبع اصلی قدرت. ریشه همه بدی‌ها این است که انسان وابستگی به خدا را فراموش کند و ریشه همه خوبی‌ها این است که خود را وابسته به خدا حس کند. وقتی بزرگ می‌شویم حس وابستگی را فراموش می‌کنیم چون فکر می‌کنیم خودمان امور زندگی‌مان را پیش می‌بریم؛ این فکر غلط آغاز همه خطاهای انسان است، اگر نفهمیم وابسته هستیم، دچار غرور و تکبر می‌شویم و احساس استقلال از خدا پیدا می‌کنیم. تواضع نسبت به خدا که در اثر احساس وابستگی ایجاد می‌شود منشأ همه دارایی‌های ما و راه دریافت دارایی‌های بیشتر است. تواضع به خدا یعنی «همه دارایی‌ها و همه هستی من وابسته به خداست، اصلاً من چیزی ندارم» وقتی احساس وابستگی به خدا را درک کنید تکبر می‌رود و تواضع و همه خوبی‌های دیگر به جایش قرار می‌گیرد، آن‌وقت خدا دارایی‌هایش را به تو می‌دهد و قدرت‌های بالاتر به تو خواهد داد. راهش این است که بدانی به خدا وابسته‌ای و به اقتضاء این وابستگی عمل کنی. چگونه متوجه وابستگی به خدا بشوم و این وابستگی را در خودم شدیدتر کنم؟ با عبادت؛ یعنی انجام یک فرم رفتاری خاص مثل نماز، شما در یک فرم رفتاری خاص، متوجه وابستگی‌تان می‌شوید، وابستگی‌تان را اعلام می‌کنید و از روی فکر، عقل و معرفت‌تان، تواضع می‌کنید، تا به آغوش کسی که به او وابسته‌اید پناه ببرید. عالی‌ترین مثال برای اینکه آدم بدون بلا، عمق وابستگی‌اش را به خدا بفهمد کربلاست، آنجا که احساس کنید به امام‌حسین(ع)، به ذکرش، به زیارتش و به اربعینش وابسته هستید. «أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلى‏ نُورٍ مِنْ رَبِّه‏» (زمر،22) کسی که خدا به او شرح صدر داده و نوری از جانب خدا دریافت کرده است می‌فهمد به خدا وابسته است. او کارهای خوب دیگر را هم قربةً الی الله انجام می‌دهد تا به خدا نزدیک بشود. شهید سلیمانی به خدا نزدیک بود ولی می‌خواست با شهادت نزدیکتر بشود. راه اربعین امام‌حسین، این‌قدر وابستگی شما را شدید می‌کند که شما باید شهید بشوید تا آرام بشوید. «فَوَيْلٌ لِلْقاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّه‏» (زمر،22) کسی که قساوت قلب دارد نماز برایش سخت است چون وابستگی خودش را درک نمی‌کند. نماز اصلی‌ترین نیاز ما است؛ نمازهای پنج‌گانه مثل نهر آبی است که انسان روزی پنج بار خودش را در آن بشوید، فراموشی وابستگی به خدا انسان را آلوده می‌کند، باید با نماز خود را از این آلودگی پاک کنیم. قلب تمیز که قساوت ندارد احساس وابستگی به خدا می‌کند. آیا اگر انسان مثل برخی حیوانات باوفا یا مثل برخی دیگر متین و خدمتکار باشد کافی است؟! این حد از اخلاق بدون دین هم بود، وابستگی به خدا چیز دیگری است که یکی از نتایجش اخلاقی مانند وفا و متانت و... است، اینجا باید گفت: چون که صد آمد، یک هم پیش ماست! امام‌حسین(ع) فرمود اگر دین ندارد لااقل آزاده باشید، جلوی چشم من به خیمه‌ها حمله نکنید؛ شمر را هم می‌شود به اخلاق حداقلی دعوت کرد. اخلاق حداقلی برای کسانی است که سطح بالای انسانیت را درک نمی‌کنند. گریه شما به خاطر مصائب امام‌حسین(ع) اخلاق حداکثری است. اخلاق حداکثری ناراحتی شما برای غربت امام‌حسین(ع) است، کم‌کم این اخلاق به جایی می‌رسد که نمی‌توانید غربت ولی خدا را تحمل کنید و کم‌کم از غیبت او ناله می‌زنید. کسی که برای غربت امام‌زمان(عج) ناله نزند فاقد سطح بالای انسانیت است. کسانی که اخلاق حداقلی داشتند امام‌حسین(ع) را محاصره کردند و کسانی که اخلاق حداکثری دارند امام‌حسین(ع) را از غربت خارج می‌کنند و کار را به دست مهدی او می‌دهند. 🚩 مسیر نجف به کربلا موکب امام رضا(ع) - ۱۴۰۱/۰۶/۱۶ @Roznegaar
🔻چرا اشتیاق جوان‌ها برای با همۀ سختی‌‌هایش، بیش از اشتیاق به نماز است؟ 🔻اگر برداشت مردم از عبادت، درست باشد نوجوان‌ها را بیش از پیرمردها در مساجد می‌بینیم 📌ابعاد باعظمت - ج۵ 🔘 عبادت یعنی انرژی گرفتن مستقیم از خدا 🔘 اگر منشأ اصلی قدرت را به نوجوان معرفی کنیم، خودش به سمت خدای قادر می‌رود 🔘 عبادت تغذیه از قدرت خداست؛ وابستگی‌ات را به خدا ابراز کن تا خدا به تو انرژی بدهد، مثل موبایلی که شارژ می‌شود 🔘برخی از عبادت‌ها، حرف‌زدن مستقیم با خداست و برخی رعایت ادب نسبت به ولیّ خداست؛ مثل زیارت 🔘 علامت صداقت ما در تواضع به خدا «تواضع به ولیّ خدا» است ______ : در اربعین می‌بینید که جوان‌ها چقدر با اشتیاق حضور پیدا می‌کنند؛ با همۀ سختی‌هایش که خیلی بیشتر از سختی نماز خواندن است. درحالی‌که نماز و عبادت، چیزی از جنس همین پیاده‌روی اربعین است زیارت اربعین درواقع یک عبادت باعظمت است. یکی از عجایب زمانۀ ما این است که افراد در سن دانش‌آموزی، زیاد با عبادت ارتباط برقرار نمی‌کنند. می‌گویند خیلی از دبیرستانی‌ها علاقۀ چندانی به نماز ندارند. اگر برداشت و تلقی از عبادت و نماز درست باشد در مسجدها بیشتر از پیرمردها، نوجوان‌ها را خواهید دید. اساساً طرز آموزش دین، با اشکالاتی مواجه است که موجب چنین وضعیتی شده. بدون توجه به «نیاز انسان به خدا» وجود خدا را اثبات می‌کنیم و بعد به جوان می‌گوییم «به این خدا تواضع کن!» حرف‌هایی که او درباره خدا می‌شنود به نیازهای روانشناختی بالفعل جوان ربطی ندارد لذا به دلش نمی‌نشیند و یک تصور بی‌مزه و بی‌روح نسبت به عبادت پیدا می‌کند. عبادت یک فرصت است که مستقیماً از قدرت خدا تغذیه کنید، وابستگی خودتان را به خدا بفهمید و این وابستگی را ابراز کنید و خدا در بستر فهم شما نسبت به این وابستگی، از خداییِ خودش به شما بدهد، مثل موبایلی که شارژ می‌شود و انرژی می‌گیرد. ما موجودات محتاجی هستیم که بدون اتصال به منبع قدرت، ضعیف هستیم. ما قبل از اینکه خدا را بشناسیم دنبال قدرت می‌گردیم؛ از حدود پنج شش سالگی می‌فهمیم پدر و مادر قدرت مطلق نیستند، همان موقع به جای نشان‌دادن کارتون‌ ابرقهرمان‌هایی که کارهای خارق‌العاده می‌کنند باید منشأ اصلی قدرت را به انسان معرفی کنند، آن‌وقت، تخیل نوجوان به طرف خدای قادر مطلق می‌رود. معرفت و اعتقاد در اصل این است که خدا را با قدرتش به بچه معرفی کنید، به او بگویید شما می‌توانید با کارهای خوب، به‌طور غیرمستقیم از این منبع قدرت، انرژی بگیرید، اما وقتی به نماز می‌ایستید، مستقیماً از خدا انرژی می‌گیرید، عبادت یعنی انرژی گرفتن مستقیم از خدا. وقتی ذکرهای خاصی را با رعایت آدابی خاص بگوییم، سیم‌مان وصل می‌شود و شارژ می‌گیریم، این می‌شود عبادت. کسی که تصور می‌کند مستقل است، طبیعتاً متکبر می‌شود، طبق روایت، فلسفۀ نماز، پاک شدن از تکبر است (تَنْزِیهاً عَنِ الْکِبْر) ما خیلی زود متکبر می‌شویم پس باید روزی پنج بار نماز بخوانیم تا تکبرمان را از بین ببریم. همین که حس می‌کنیم وابسته نیستیم، این تکبر است. ربط عبادت با اهل‌بیت(ع) چیست؟ عبادت دو مدل دارد، عبادت‌هایی که حرف زدن مستقیم با خداست و عبادت‌هایی که ادب نسبت به ولی خداست. زیارت اولیاء خدا هم عبادت است و اگر پیاده به زیارت کربلا بروی، هر قدمش معادل یک حج است. چرا عظمت این زیارت از حج بالاتر است؟ چون ممکن است به خدا تواضع کنید ولی دروغ بگویید، دل‌تان متواضع نباشد، ممکن است آدم همۀ عمرش نماز بخواند اما تکبرش نسبت به خدا از بین نرفته باشد، انسان افتاده‌حالی می‌کند چون زور خدا زیاد است ولی اگر بتواند از آن هم فرار می‌کند، او تسلیم شده اما هنوز ایمان در قلبش نیامده است. ابلیس شش‌هزار سال عبادت کرد اما تواضع در جانش نرفت لذا در امتحان سجده به آدم، مردود شد. پس مواظب باش عبادت‌هایت دروغین نباشد. از کجا بفهمیم تواضع‌مان به خدا راست است یا دروغ؟ اصلی‌ترین آزمایش صداقت ما در عبادت و تواضع به خدا این است که به ولیّ خدا تواضع کنیم. تواضع به ولیّ خدا نشان می‌دهد که قدرت خدا را قبول کرده‌ایم، خدا بخشی از قدرتش را در ادارۀ حیات ما به جانشین خود می‌دهد. امام‌زمان(ع) در شب قدر باید رزق بندگان را امضا کند چون او خلیفه‌الله و جانشین خداست، شما نمی‌توانید امام‌زمان(ع) را دور بزنید و سراغ خدا بروید! علامت صداقت ما در تواضع به خدا، تواضع به ولیّ خداست، لذا لازم است باادب، درِ خانه ولیّ خدا برویم، قرآن می‌فرماید: پیغمبر را باادب صدا بزنید، صدای خودتان را نزد ایشان بالا نبرید (لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ) کسانی که به پیامبر احترام می‌گذارند تقوای قلب دارند که عالی‌ترین نوع تقواست. 🚩مسیر نجف به کربلا- موکب امام رضا(ع)- 1401/06/18 @Roznegaar
🔻اولین اثر اجتماعی عبادت این است که به ما قدرت می‌دهد از بردگی طواغیت خارج بشویم 🔻 قدرتمندترین در رهاسازی روح انسان از اسارت است 📌ابعاد عبادت باعظمت اربعین- ج۷ 🔘طواغیت عالم با عبادت مخالفند؛ چون می‌خواهند جوان‌ها با هرزگی، ضعیف بشوند تا آنها را به بردگی بکشند 🔘عبادت یک عملیات اجتماعی هم هست؛ کسی که وابستگی‌اش را به خدا فهمید، دیگر وابسته و بردۀ غیرخدا نمی‌شود 🔘عبادت به امت اسلامی شخصیت و عزت می‌دهد، مخصوصا اگر عبادت جمعی باشد 🔘احساس معنویت شدیدی که در مسیر اربعین دارید به این خاطر است که مستقیماً برای امام‌زمان(ع) قدم برمی‌دارید 🔘اربعین دارد برای امام‌زمان(ع) ابهت و محبوبیتی درست می‌کند که هزار برابر بالاتر از قانون، در جامعه نظم ایجاد می‌کند ____________ در مسیر نجف به کربلا وقتی ما اربعین را یک عبادت تلقی بکنیم، مردم تعریف دقیق‌تر و قشنگ‌تری از عبادت پیدا می‌کنند و معنای عبادت که در ذهن بعضی‌ها دچار تحریف شده است، اصلاح و تکمیل می‌شود. همچنین به واسطه عظمت اربعین که قدرت خون امام‌حسین(ع) آن را ایجاد کرده است، عبادت رونق پیدا می‌کند و مردم بیشتر اهل عبادت می‌شوند. عبادت یک عملیات اجتماعی محسوب می‌شود؛ یکی از این جهت که وقتی شما وابستگی خودت را به خدا می‌فهمید و طبق آن عمل می‌کنید دیگر وابسته و بردۀ غیرخدا نمی‌شوید. اولین اثر اجتماعی عبادت این است که عبادت به شما قدرت می‌دهد در مقابل طواغیت بایستید و از بردگی طواغیت خارج شوید. «أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ» (نحل،36)‏ عبادت خدا و اجتناب از طاغوت، دو روی یک سکه‌اند. طواغیت عالم مثل صهیونیست‌ها اصرار دارند که جوان‌ها لهو و لعب را وجهِ غالب زندگی خودشان قرار بدهند، در شهوترانی غرق بشوند و عبادت را مسخره کنند؛ چون می‌دانند راه ضعیف کردن و به بردگی کشیدن آدم‌ها همین است. اگر الان صدهزار نفر برای هرزگی و رفتارهای دون شأن انسان جمع شده بودند، تمام رسانه‌های جهان اخبارش را پوشش می‌دادند، اما حضور جوان ایرانی در اربعین را انعکاس نمی‌دهند. آنها با عبادت شما مخالف‌اند چون می‌دانند عبادت، شما را قدرتمند و آزاد می‌کند. اگر دانش‌آموز در دبیرستان اهل عبادت نشود یعنی آموزش و پرورش استعدادهای او را شکوفا نکرده است چون میل فطری به عبادت در رأس همه استعدادها است. روانشناس‌ها می‌گویند: انسان در نوجوانی دنبال ابرقدرت می‌گردد. شناخت خدا به عنوان ابرقدرت اصلی و منبع قدرت هم شاخص تربیت است و هم علامت موفقیت در عبادت. امام‌صادق(ع) فرمود: محبت ما اهل‌بیت(ع) بافضیلت‌ترین عبادت است «حُبُّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ أَفْضَلُ عِبَادَة» (محاسن،ج1،ص150) چون احترام به ولیّ خدا احترام به مهمترین امر خداست. بر اساس قرآن، ابراز محبت به اهل‌بیت(ع) عالی‌ترین نوع تقواست یعنی تقوای قلب. اربعین قدرتمندترین عبادت در رهاسازی روح انسان از اسارت است. اربعین بزرگترین تظاهرات آزادی‌بخش و آزادی‌خواهان عالم است. چرا برخی از مدعیان آزادی‌خواهی در جهان نسبت به اربعین کر و کور و لال هستند؟! حتی نمی‌پرسند «چرا این‌همه آدم در اربعین جمع شده‌اند؟» معلوم می‌شود که اینها در ادعای خود دروغ می‌گویند. پیاده‌رفتن تا کربلا ادب نسبت به امام‌حسین(ع) است این پیاده‌روی ادب نسبت به امام‌زمان(عج) را هم زیاد می‌کند. وقتی امام‌زمان(عج) بیاید قدرتش، ناشی از حرمت و ادبی است که مردم نسبت به مولا دارند، اربعین دارد برای امام‌زمان(عج) ابهت درست می‌کند. احساس معنویت شدیدی که در این راه دارید به این خاطر است که مستقیماً برای امام‌زمان(عج) قدم برمی‌دارید و کار حضرت را آسان می‌کنید. اگر حرمت و محبوبیت مولا در جامعه این‌طور که شما در اربعین دارید نشان می‌دهید تثبیت بشود هزار برابر بالاتر از قانون در یک جامعه نظم ایجاد می‌کند، اصلاً قانون کجای دنیا را از فساد و تباهی پاک کرده است؟ مگر کشورهای قلدر جنایت‌کار، قوانین بین‌المللی را زیر پا نمی‌گذارند؟ آیا در مسیر اربعین، پلیس می‌بینید که مواظبت کند تا مردم با همدیگر دعوا و اختلاف‌شان نشود؟! آیا برای اصلاح رفتار بیست‌میلیون زائر، مدیر می‌بینید؟! کسی غذا را کوپنی نمی‌کند تا یکی زیادتر و یکی کمتر نخورد، اگر کسی خرابکاری کند خود مردم با نظام امر به معروف و نهی از منکر او را درست می‌کنند. دین را کجا می‌توانستید مثل اربعین این‌قدر شفاف، اجرایی و عملیاتی روی زمین ببینید؟ شما نه مساوات بلکه با مواسات و ایثار دارید به سمت امام‌حسین(ع) می‌روید، امام‌حسین(ع) دل هرکس را برد، اخلاقش را هم درست می‌کند. امام‌حسین(ع) برای اینکه دل‌ها را بیدار و این‌همه خوبی را در عالم پراکنده کند، هزینه‌های زیادی داده، یکی از این هزینه‌ها، اخلاقی‌ترین جوان عالم یعنی علی اکبر بوده است. 🚩 مسیر نجف به کربلا موکب امام‌رضا(ع)-۱۴۰۱/۰۶/۲۰ @Roznegaar
🔻 رکن رکین عبادت «محبت» نیست؛ «ادب و تواضع» است 🔻 چگونه از بهرۀ بیشتری ببریم؟ با تواضع به امام‌حسین(ع) و زائران ایشان 📌ابعاد باعظمت اربعین- ج۸ 🔘برای از بین نرفتن تواضعی که اربعین به شما داده، برنامۀ هفتگی روضه را ترک نکنید 🔘با استفاده از فرصت محبت به امام‌حسین(ع) تواضع نسبت به ولیّ‌خدا را تمرین کنیم 🔘بعضی‌ها محبت دارند اما چون ادب و ندارند محبت‌شان را از دست می‌دهند 🔘 بعضی‌ها با یک بی‌ادبی نسبت به عزاداریِ امام‌حسین(ع) آیندۀ خود را نابود می‌کنند 🔘از کسانی که در عشق امام‌حسین(ع) سرآمدند جز ادب به امام‌حسین(ع) نمی‌بینید ________ : «تواضع» یا «ادب» در عبادت، رکن رکین عبادت است. تواضع به صورت خاصی در شکل عبادتِ محوری ما یعنی نماز، قرار داده شده است. معنای تواضع در حالت سجده بسیار روشن است، در نماز، وقتی انسان می‌ایستد باید نگاهش به سجده‌گاه باشد و در حالت رکوع هم باید به پاها نگاه کند، یعنی در هر صورت پلک‌ها باید افتاده و پایین باشد، اگر پرسیده شود «نقش تواضع در شکل این عبادت چیست؟» باید گفت: همه‎اش تواضع است. اگرچه عشق و محبت، ما را به وادی عبادت اربعین کشانده است و لذت هیجانی و عاطفیِ قشنگی از این عبادت می‌بریم، اما رکن رکینی که باید در عبادت پیاده‌روی اربعین به آن توجه کنیم تواضع است. اینجا با استفاده از فرصت محبت به امام‌حسین(ع) تواضع نسبت به ولی خدا را تمرین کنیم. بعضی‌ها محبت دارند ولی چون تواضع ندارند محبت‌شان را از دست می‌دهند، یک تواضع و ادب کوچکِ حرّ به حضرت فاطمه(س) او را نجات داد، او با امام‌حسین(ع) عشق‌بازی و محبت نکرد بلکه ادب نشان داد. در اربعین می‌توانیم با تواضع، بهرۀ خودمان را بیشتر کنیم. عصارۀ سخن بزرگان این است که برای تواضع به امام‌حسین(ع) و از بین نرفتن تواضعی که این سفر به شما داده، برنامۀ دائمی هفتگی یا روزانه روضه و زیارت عاشورا را ترک نکنید، اگر نمی‌توانید روزی سه مرتبه بگویید: «صلّی الله علیک یا اباعبدالله» برای اینکه از سر تواضع، ارتباط‌تان را با امام‌حسین(ع) حفظ کنید نه از سر هیجان عاطفی، باید برنامه داشته باشید. اگر هر موقع دل‌تان خواست در خانه امام‌حسین(ع) بروید این بی‌ادبی است. کار را به حال دل‌تان نسپارید! قلب انسان اقبال و ادبار دارد. نگویید امروز برای زیارت عاشورا احساس ندارم، بگو من باید هر روز به آقا سلام بدهم، اگر احساسم نیامد، ادب که می‌توانم داشته باشم. فکر نکنید حتما باید عاشق باشید که هر روز دل‌تان برای کربلای امام‌حسین(ع) تنگ بشود! رکن رکین عبادت محبت نیست، ادب و تواضع است. نود درصد کسانی که به کربلا آمدند و در مقابل امام‌حسین(ع) قرار گرفتند، نه کینۀ امام‌حسین(ع) را به دل داشتند، نه خیلی رذل و جنایتکار بودند چه برسد به اینکه قاتلِ چنین خوبانی باشند. آنها در چند روز، به این حد از پستی رسیدند. علت سقوطشان این بود که به امام‌حسین(ع) بی‌ادبی کردند. بعضی‌ها فقط با یک بی‌ادبی نسبت به عزاداریِ امام‌حسین(ع) خیلی راحت، آینده خودشان را نابود می‌کنند. یک بی‌ادبی نسبت به امام‌حسین(ع) همین است که کسی بتواند به زیارت اربعین برود ولی نرود. امام‌صادق(ع) فرمود بعضی از شیعیان چهار سال می‌شود به کربلا نرفتند، اینها چه جوابی به رسول‌خدا(ص) در قیامت می‌دهند؟! پرسیدند: چند وقت یک‌بار باید به زیارت حسین(ع) برویم؟ فرمود نباید سه سال بیشتر بگذرد. (فَمَا جَازَ الثَّلَاثَ سِنِینَ؛ کامل‌الزیارات، ۲۹۷) عشق و محبت در این سفر هست ولی رکنش تواضع است. امام‌صادق(ع) فرمود کسانی که ندارند سالی یک‌بار باید به زیارت امام‌حسین(ع) بروند و کسانی که دارا هستند سالی دوبار باید بروند. (عَلَى الْفَقِیرِ أَنْ‏ یَأْتِیَهُ فِی السَّنَةِ مَرَّةً؛ کامل الزیارات، ص293) تا وقتی بی‌ادبی به امام‌حسین(ع) و اهل‌بیت که در کربلا رخ داد، جبران نشود بعید است امام‌زمان(عج) ظهور کند، اگر به امام‌زمان(ع) بگوییم «وقتی شما بیایید ما غوغا می‌کنیم» می‌فرماید: حسین(ع) که هست، الآن غوغا کنید! از کسانی که در عشق امام‌حسین(ع) سرآمدند جز ادب به امام‌حسین(ع) نمی‌بینید. نمی‌گویم ابراز محبت به امام‌حسین(ع) نکنید و عبارات عاطفی به کار نبرید؛ چون ما مأموریم محبت‌مان را ابراز کنیم ولی یادتان نرود که ادب، محور و مغز ماجراست. بعضی وقت‌ها بی‌ادبی، برکت و نور محبت را می‌برد. تا می‌توانید نسبت به زائر امام‌حسین(ع) ادب رعایت کنید، به همسفرهای‌تان بگویید الآن شما زائر امام‌حسین(ع) هستید احترام‌تان به من واجب است، سطح ادب را اینجا در روابط بالا ببرید، بگذارید کسانی که اینجا می‌آیند تحت تاثیر قرار بگیرند و بگویند مگر اینجا بهشت است؟ 🚩 مسیر نجف به کربلا موکب امام‌رضا(ع)- ۱۴۰۱/۰۶/۲۱ @Roznegaar
🔻عبادت‌های ما معمولاً یک چیزی کم دارد و آن ترس از خداست 🔻در کنار عشق به امام‌حسین(ع) ترس از کم‌گذاشتن برای امام‌حسین(ع) هم لازم است 📌ابعاد باعظمت اربعین- ج۹ 🔘خیلی از آدم‌های خوب سقوط کردند چون یک‌ذره برای ولیّ خدا کم گذاشتند 🔘 بگو «یا حسین، می‌ترسم برایت کم بگذارم» این ترس هسته مرکزی عشق به حسین(ع) است 🔘طبق روایت، کسی که در راه ولیّ خدا قدم بر ندارد به قدم برداشتن در راه دشمن خدا مبتلا می‌شود 🔘 در می‌توانم سیاهی لشکر امام‌زمان(ع) باشم، می‌ترسم اگر نیایم، سیاهی لشکر دشمن بشوم 🔘کسانی که حسین(ع) را دوست دارند ولی از خدا نمی‌ترسند خطرناکند چون از تهدید دشمن می‌ترسند و این ترس را تئوریزه می‌کنند ________ : ما از دو جهت باید به اربعین توجه خاص داشته باشیم، یکی اینکه ما را برای ظهور آماده کند که این از یک آدمِ ترسو بر نمی‌آید، باید در ما شجاعت باشد و الا مقدمه‌ساز ظهور نخواهیم شد. دوم اینکه اگر بخواهیم عبادت اربعین را نورانی‌تر کنیم، باید آدابش را به‌جا بیاوریم و ارکانش را رعایت کنیم تا کامل و مقبول باشد و اثر لازم را در روح ما و در جان جهان بگذارد. این عبادتی که امام‌حسین(ع) برای ما آسان کرده، با همه عظمتش معمولاً یک‌چیز کم دارد که درواقع یک کمبود مهم در فرهنگ دینی ما محسوب می‌شود؛ کمبودی که ما باید در عبادت برطرف کنیم تا عبادت‌مان کامل بشود «ترس» است. مهمترین ویژگی عبادت «خشوع» است، خشوع یعنی حساب بردنِ توأم با تواضع، وقتی قرآن می‌فرماید مؤمنین رستگار می‌شوند، نمی‌فرماید کسانی که نماز می‌خوانند بلکه می‌فرماید کسانی که در نمازشان خشوع دارند «الَّذينَ هُمْ في‏ صَلاتِهِمْ خاشِعُون‏» (مؤمنون،2). امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه زهراء(س) سر نماز رنگ‌شان می‌پرید، چرا ما این حالت را تجربه نکرده‌ایم؟ ترس را هم باید در عبادت اضافه کنیم، اگر فقط محبت باشد و ترس نباشد، ممکن است مثل کسانی بشویم که گفتند «قُلُوبُهُمْ مَعَكَ وَ سُيُوفُهُمْ عَلَيْكَ‏» یا حسین(ع)! قلب‌های اینها با تو است اما شمشیرهای‌شان علیه تو است، چون از کس دیگری می‌ترسند نه از خدای تو. در اربعین همه‌جا از عشق و محبت دم می‌زنند، ذاکرین اهل‌بیت(ع) کنار عشق به امام‌حسین(ع) ترس از خدا دربارۀ امام‌حسین(ع) را هم بیاورند. می‌فرماید: «مَنْ لَمْ يُنْفِقْ فِي طَاعَةِ اللَّهِ ابْتُلِيَ بِأَنْ يُنْفِقَ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ وَ مَنْ لَمْ يَمْشِ فِي حَاجَةِ وَلِيِّ اللَّهِ ابْتُلِيَ بِأَنْ يَمْشِيَ فِي حَاجَةِ عَدُوِّ اللَّهِ‏» (من لایحضر،ج4،ص412) کسی که در راه خدا انفاق نکند به انفاق در راه معصیت خدا مبتلا می‌شود و کسی که در راه حاجت ولیّ خدا قدم بر ندارد مبتلا به قدم برداشتن در راه دشمن خدا می‌شود. آیا عشق به امام‌حسین(ع) یعنی اینجا فقط شوق است و خوف نیست؟ پرنده با یک بال نمی‌تواند پرواز کند، یا امام‌حسین(ع! می‌ترسیم برای تو کم بگذاریم؛ این ترس هستۀ مرکزی عشق به امام‌حسین(ع) است. زیباست که یک لرزی در عمق دل‌تان باشد از اینکه برای امام‌حسین(ع) کم نگذاشته باشید مثل شهدای کربلا که آخر سر می‌گفتند «یا حسین(ع)، از ما راضی شدی؟!» در حال جان‌دادن باید طلبکار باشند اما بدهیِ خودشان را می‌دیدند. یا امام‌حسین(ع)، می‌ترسم اگر اربعین نیایم برای دشمن امام‌زمان(ع) قدم بردارم. من در اربعین می‌توانم سیاهی لشکر امام‌زمان(ع) باشم، می‌ترسم اگر نیایم سیاهی لشکر دشمن بشوم. خیلی از آدم‌های خوب، سقوط کردند چون یک‌ذره کم گذاشتند. سردار سلیمانی فریاد می‌زد از ولایت‌فقیه کم نگذارید! او کسانی را دید که کم گذاشتند و الان امید صهیونیست‌ها هستند. وقتی از خدا بترسید آماده ظهور می‌شوید، چون اولاً از کسی نمی‌ترسید، ثانیاً همۀ بدها از شما می‌ترسند، امام‌زمان(ع) لشکری که کسی از آن نترسد، نمی‌خواهد. شایعه می‌شد سردار سلیمانی وارد یک منطقه‌ای شده که سقوطش حتمی بود، دشمن می‌ترسید و فرار می‌کرد، چون سردار سلیمانی سی سال در نمازهای شبش از ترس خدا گریه می‌کرد. کسانی که امام‌حسین(ع) را دوست دارند ولی از خدا نمی‌ترسند خطرناکنند، چون از تهدید دشمن جا می‌خورند، آنها ترس را تئوریزه می‌کنند، درواقع ترس، عقل آنها را زائل کرده و لذا نمی‌توانند تشخیص بدهند. کسی که از خدا کم بترسد بی‌اختیار از دشمن می‌ترسد. چگونه شجاعت پیدا کنم؟ درباره امام‌حسین(ع) از خدا بترس که یک‌وقت کم نگذاری، آن‌وقت محبت و عشقت به امام‌حسین(ع) هم هزار برابر می‌شود. وقتی بچه بترسد، مادر بیشتر به او محبت می‌کند، خدا و امام‌حسین(ع) خیلی مهربان‌تر از مادر هستند. هر گناهی کردی بگو یا امام‌حسین(ع)! شما مرا ببخشید، من نمی‌خواستم شما را ناراحت کنم، یا امام‌حسین(ع)! من می‌ترسم شما بر من غضب کنید، تا شما راضی نشوید خدا نمی‌بخشد. 🚩 مسیر نجف به کربلا موکب امام رضا(ع)- ۱۴۰۱.۰۶.۲۲ @Roznegaar
علیه‌السلام : 💠 من عَبَدَ اللّهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّهُ فَوقَ أمانيهِ و كِفايَتِهِ ❇️ هر كه خدا را چنان كه حق عبادت اوست كند، خداوند برتر از آرزوها و بيشتر از حدّ كفايتش به او عطا فرمايد. 📚ميزان الحكمه جلد ۷، صفحه ۲۹ @Roznegaar
✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔸 ائمه اطهار علیهم‌السلام هم ترس از داشتند و هم طمع به ، ولی را برای خوف و طمع نمی‌کردند. 📚 در محضر بهجت، ج١، ص٢٣ @Roznegaar
🔅 ✍ عبادت به‌جز خدمت خلق نیست به تسبیح و سجاده و دلق نیست 🔹 از پرسیدند: چیست؟ 🔸فرمود: عبادت، خدمت‌کردن به خلق است. 🔹پرسیدند: چگونه؟ 🔸گفت: اگر هر پیشه‌ای که به آن اشتغال داری، رضای خدا و مردم را در نظر داشته باشی، این نامش عبادت است. 🔹پرسیدند: پس نماز و روزه و خمس، این‌ها چه هستند؟ 🔸گفت: این‌ها اطاعت هستند که باید بنده برای نزدیک‌شدن به خدا انجام دهد تا انوار حق بگیرد. @Roznegaar
✨حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ☘️ باید شیرینی با خداوند را درک کرد و از او لذت برد. 📚بهجت‌الدعاء، ص٢۴ 🌙اعمال ✅اوّلین را «لیلة الرّغائب» گویند. 🔹 صلی‌الله‌علیه‌وآله در روایتى که فضیلت ماه رجب را بیان مى‌کردند، فرمودند: «از اوّلین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید که فرشتگان آن را «لیلة الرّغائب» نامیدند». آنگاه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله اعمالى را براى آن شب به این کیفیّت بیان فرمودند: ✅ روز پنج شنبه اوّل ماه را روزه مى‌گیرى، ✅ چون شب جمعه فرا رسید، میان نماز مغرب و عشا دوازده رکعت نماز مى‌گذارى (هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت از آن، یک مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه «إنّا انزلناه» و دوازده مرتبه «قل هو الله احد» را مى خوانى. ✅ پس از اتمام نماز هفتاد مرتبه مى‌گویى: «أللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد النَّبِىِّ الاُْمِّىِّ وَعَلى آلِهِ» ✅ آنگاه به سجده مى روى و هفتاد بار مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ» ✅ سپس سر از سجده برمى دارى و هفتاد بار مى گویى: «رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أنْتَ العَلِىُّ الاْعْظَمُ» ✅ بار دیگر نیز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گویى: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ» ✅ آنگاه حاجت خود را مى طلبى که ان‌شاءالله برآورده خواهد شد. @Roznegaar
✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔆 [اینکه در روایت آمده] : در [زمان] ، افضل از عبادت در [زمان] حضور است؛ 🌟 بعید نیست که علت آن این باشد که انسان در زمان حضور، امام علیه‌السلام را می‌بیند و ایمان می‌آورد، ولی در ، ندیده ایمان می‌آورد و عمل می‌کند، که این ناشی از اوست! 📚کتاب حضرت حجت(عج)، ص١٣٧ مجموعه فرمایشات آیت‌اللّٰه بهجت پیرامون حضرت حجت ، امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف @Roznegaar
🔻 گزیده‌ای از روایات ، مورد توصیه آیت‌الله بهجت قدس‌سره ✅ علیه‌السلام فرمود: 🌟برترین مداومت نمودن بر تفکر درباره خداوند و قدرت اوست. 📚 وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۱۹۶ @Roznegaar
رحمت واسعه خداوند در 🔶 شب نهم ذی‌الحجه از ليالى متبركه و شب مناجات با قاضى الحاجات است و در آن شب مقبول و دعا در آن مستجاب است و كسى كه آن شب را به به سرآورد اجر صد و هفتاد سال عبادت داشته باشد 🔸[منبع: مفاتيح؛ اعمال روز عرفه] @Roznegaar