اگر غصه چاره‌ساز بود، می‌خوردیم لیک، بیش از آن است... #آبادان

و اگر اشک چاره‌ساز بود، می‌ریختیم لیک، بیش از آن است... #آبادان

از آن صداهای شورانگیزی که همزمان بغض در گلو می‌نشاند و لبخند بر لب می‌کارد... #خرمشهر https://eitaa.com/roznevesht

⚡️مصادره به مطلوب از سوی شبکه‌های غربی و دست نشانده‌های داخلی تا جایی پیش می‌رود که نام متروپل را با سینما رکس کنار هم می‌آورند. می‌بینید چقدر وقیح‌اند... #آبادان https://eitaa.com/roznevesht

چه خوب که ما اهل زمین، شما اهل‌ آسمان (اهل‌بیت) را داریم... #زیارت

جوان رشید خرمشهر بعضی از چیزها می‌شوند نماد برخی از مفاهیم، تا جایی که وقتی آدم چشمش به آن نماد می‌افتد خیلی زود ذهنش متوجه همان مفهوم ‌می‌گردد. انگار تقدیر گره‌زده است این‌ها را به یکدیگر. گاهی یک بیت شعر، یک غزل و یا حتی یک نام، قلب‌ها را به تپش وا‌می‌دارد. مثل وقتی‌که می‌گوییم خرمشهر و ذهن‌ها به سمت جهان‌آرا می‌رود و یا وقتی نام جهان‌آرا می‌آید و گوش‌ها خودبه‌خود صدای حسین فخری را می‌شنود که با حزنی غریب ترانه ممد نبودی ببینی را زمزمه می‌کند. بخشو سال‌ها در ایام محرم و صفر، نوحه‌ای خوانده بود در بوشهر که تمام مردم آن را از حفظ داشتند. و حالا حسین فخری با تقلید همان ملودی، ممد نبودی را می‌خواند. این‌طور شد که فتح خرمشهر با لحن فخری معنا گرفت. حالا سال‌هاست که این ترانه بار نبود جهان‌آرا را در فتح خرمشهر به دوش می‌کشد. اگرچه جوان رشید خرمشهر نبود تا آزادی شهر را ببیند اما نامش به آزادی شهر گره‌خورده است. او از آزادی خرمشهر بی‌نصیب نماند بلکه این خرمشهر است که تا ابد حسرت جدا افتادن از او را بر دوش می‌کشد. جهان‌آرا پا را از بحث حرف و شعار و شعر و غزل آن‌طرف‌تر گذاشت تا جایی که در وادی عمل فداکاری‌هایش غزل از آب درآمدند و شدند قافیه‌ای برای شعر شاعران. نیروهای بعثی دستور داشتند تا با تمام امکانات تسلط خویش بر خرمشهر را تقویت نمایند اما رزمندگان اسلام با اخلاص خویش به این آشفتگی‌ها نظم می‌بخشیدند. میان آتش و خون در جستجوی معنا بودن هنری است که تنها مجاهدان درراه خدا از پسش برمی‌آیند. فتح خرمشهر حاصل تاب‌آوری جهان‌آرا و هم‌رزمانش بود. او و دوستان شهیدش تاب آوردن در برابر دشمن را یادمان دادند و تسلیم محض شدن در برابر عقیده را و ثمره فداکاری‌هایشان این شد که در چنین روزی خرمشهر مثل کودکی گم‌شده به آغوش ایران اسلامی بازگشت. فتح خرمشهر نقطه عطفی بود در جنگ و پاسخ دندان‌شکنی به آن‌ها که قانون جنگ را تحت لوای محاسبات مادی و تفکرات ابزاری می‌دیدند و کم بودن عِده و عُده را بهانه برای ادامه ندادن می‌دانستند. اما اخلاص و ایمان در کنار مدیریت و سازماندهی رزمندگان این تفکر را به سخره کشید. این فتح با چنین ویژگی‌هایی می‌تواند درس بزرگی برای ما باشد تا باور کنیم که پیروزی در ذات مقاومت نهفته است و تسلیم هرگز راه نجات نخواهد بود. فتح خرمشهر مرهمی بود برای آرامش دل‌ها. انگار با فتح این شهر ایمان مردم به امدادهای الهی جای پای محکمی پیدا کرد. گاهی باید اتفاقی بیافتد تا آدم دلش قرص‌تر شود. همان‌گونه که حضرت ابراهیم باوجود ایمان به خداوند، درخواست کردند تازنده شدن مرده‌ها را ببینند و در جواب، رسیدن به اطمینان قلبی را علت آن بیان کردند. آنجا که قرآن می‌فرماید: وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ أَرِنِی کیفَ تُحْیی الْمَوْتَیٰ ۖ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ ۖ قَالَ بَلَیٰ وَلَٰکنْ لِیطْمَئِنَّ قَلْبِی ۖ و (به خاطر بیاور) هنگامی را که ابراهیم گفت: «خدایا! به من نشان بده چگونه مردگان را زنده می‌کنی؟» فرمود: «مگر ایمان نیاورده‌ای؟!» عرض کرد: «آری، ولی می‌خواهم قلبم آرامش یابد.» خرمشهر نماد مقاومت معرفی شد و تا ابد نماد ایستادگی می‌ماند چراکه اخلاص، خمیرمایه فتحش بود و وای بر آنانی که امروز اخلاص را دور می‌زنند و همچون زنی که صورتش را با بُرقع پوشانده اما پاهایش لخت است، نفاق را به منصه ظهور می‌رسانند. همان‌ها که شهادت را قربانیِ جنگ شدن معرفی می‌کنند، همان‌ها که دفاع از عقیده، اخلاق و انسانیت را در حد دفاع از مرز تنزل می‌دهند. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

یادداشت "جوان رشید خرمشهر" را دیروز روزنامه اصفهان زیبا هم کار کرد. فراموش کردم بفرستم اینجا. اگه لینکش را پیدا کردم می‌فرستم.

یک نوزاد را در یک سطل زباله پیدا می‌کنند؛ خوب طبیعتا غم‌انگیز است. اما چیزی که عجیب است هیجان این مردم است در ارسال و انتشار آن فیلم. از دیروز بارها و بارها فیلمش را فرستاده‌اند اینجا و آنجا. از استوری اینستا گرفته تا وضعیت واتساپ. چه دلیلی دارد این حجم از هیجان در انتشار موضوعات غم‌ناک؟ میل شدید مردم به انتشار اخبار این‌چنینی از کجا نشات می‌گیرد؟

کردها به غیرت‌ورزی معروفند. یکی از مهمترین مصادیق غیرت‌ورزی حفظ ناموس است. یعنی کاری نکنید که دیگران با نگاه‌شان ناموس‌تان را ببلعند. #روز_نوشت #نوید_محمد‌زاده https://eitaa.com/roznevesht

کاش می‌شد فارغ از تمام غم‌های دنیا فقط نشست و با شما حرف زد. یاغم‌مان را کم کنید؛ یا صبرمان را زیاد. ما داریم کم می‌آوریم! #روز_نوشت #غمگین_طور #آبادان https://eitaa.com/roznevesht

سال‌های نوجوانی، دعای کمیل مثل نماز برای‌مان واجب بود. هر شب جمعه با چندتایی از بهترین و نزدیک‌ترین دوستانم به مسجد می‌رفتیم. دعا که تمام می‌شد حتما باید با هم برمی‌گشتیم. خانه‌ ما نزدیک بود و خانه آن‌ها کمی دورتر. در راه برگشت، سهم بچه‌ها از خانه ما یک پارچ آب یخ بود و دوتا لیوان. هاجر می‌گفت: دعای کمیل عطش می‌آورد. و ما آخر شبی ریز‌ریز به حرف‌هایش می‌خندیدیم. سال‌ها گذشت. هاجر را ندیده بودم سالیان سال. سال گذشته در یک جمع دوستانه دوباره دیدمش. چقدر ماه شده بود! از دیدنم خوش‌حال شد و من از دیدنش خوش‌حال‌تر. از خودش گفت. از اینکه با بیماری ( سرطان) دست‌وپنجه نرم کرده و حالا خوب شده و گفت که خیلی بهتر است. از کارهایش گفت. از من پرسید، از کارهایم. همان‌جا دوباره خاطره آب یخ و خنده‌های شبانه را هم یادم آورد و دوباره خندیدیم. شماره‌اش را داد. شماره‌ام را گرفت. عضو روز‌نوشت شد. هفته پیش شنیدم که دوباره بیمار است. خواستم به دیدنش بروم، اما نشد... اما نشد... اما نشد... دیدارمان افتاد به قیامت. حالا او دنیای دیگری دارد و من فقط همین یک خاطره را... منت بگذارید و امشب برایش نماز لیله‌الدفن بخوانید. هاجر بنت عباس #روز_نوشت #هاجر https://eitaa.com/roznevesht

www.imna.ir/news/578553/ لطفا و حتما بخوانیدش. مخصوصا کسانی که کار فرهنگی می‌کنند. https://eitaa.com/roznevesht

این روزها از حیث روحی دلم می‌خواد هم‌زمان با اینکه اصفهان زندگی می‌کنم، مشهد هم باشم و عصر به عصر برم زیارت، صبح‌ها تو جنگل‌های گیلان شاهد طلوع آفتاب باشم، غروب‌ها هم لب دریا خورشید را بدرقه کنم، شب‌ها هم یه دم‌نوش دم کنم و تو آسمون کویر ستاره بشمارم. ولی فعلا از اون خواسته‌های روحی فقط یه آپارتمان صدمتری کم‌نور موجوده که اصلا روز و شبش معلوم نیست. #روز_نوشت #الحمدلله

در قلبم شهری‌ست که شما ساکن آنید. #یا_امام_رئوف #یا_امام_رضا

این اندوه آبادان است که آوار شده روی دیوار قلبم و حالاست که فرو بریزد. #روز_نوشت #آبادان https://eitaa.com/roznevesht

ازم پرسیدید اگه دختر داشتم چی بهش می‌گفتم؟ من اگه دختر داشتم این‌ها را بهش می‌گفتم: دختر نجیبم حضورت در زندگی‌ رحمتی است از جانب خدای مهربان. گل‌های شمعدانی به یُمن وجود تو گل می‌دهند و سیب‌ها عطرشان را از تو می‌گیرند. خداوند تو را به ما بخشید و اینگونه واژه‌ی پدر و مادر برایمان معنا گرفت. ما تو را به خدا می‌سپاریم. تو را به بانوی معصومی می‌سپاریم که نجیب‌ترین دختر عالم است. و از تو می‌خواهیم که دستانت را از دستان حیا جدا نکنی. و به دختر بودن خویش ببالی. بدانی که دخترانه زیستن، یعنی مثل ماه میان شبی سیاه، روشنایی بخشیدن؛ یعنی مثل مروارید در صدف حجاب درخشیدن؛ یعنی مثل نسیم، عطر دل‌انگیزش همه جا پیچیدن؛ یعنی مثل خورشید لباس نور پوشیدن. خداوند وجودت را با عاطفه عجین نموده است. تو زینت عرش خدایی، شاهکار آفرینش، و تمام سهم‌مان از دنیا، وجود توست که با هیچ چیز عوض نخواهیم کرد. دخترم روزت مبارک *حالا شمایی که دختر دارید این‌ها را بهشون بگید. #روز_نوشت #حضرت_معصومه #روز_دختر https://eitaa.com/roznevesht

حرف‌های جدی‌تر در رابطه با دختران را اینجا بخوانید: www.imna.ir/news/579058/ https://eitaa.com/roznevesht

پدرم اهل فضای مجازی نیستند اما پیامک دادن را زیاد بلدند. امروز این پیامک را از ایشان دریافت کردم. اینجا ارسالش می‌کنم بماند به‌ یادگار. ایضا جواب خودم را به ایشان. ✨سلام روز‌دختر‌مبارک‌ به‌این‌روز‌بزرگ‌قسمت‌میدهم‌مرا‌دعا‌کن‌ بابای‌خوبی‌نبودم حلال‌کن‌. با‌تمام‌وجود‌دوست‌دارم‌‌ غم‌نبینی ⚡️سلام باباجون، عزیزم. شما ببخشید منا که دختر خوبی نبودم. من به دعای شما محتاج‌ترم. منم عاشقانه دوست‌تون دارم. بهترین بابای دنیا...

با هر جانی که می‌رود، با هر نَفَسی که بند می‌آید، با هر سقفی که فرو می‌ریزد، چه فرقی می‌کند؟! این فکر مرگ است که بالاخره یک جایی به ذهن‌ها اصابت می‌کند. شاید گذشته‌ها که مرگ این‌قدر میان جوان‌ترها رایج نبود، زمانی که تاریخ انقضای هیجانات جوانی تمام می‌شد، آدمی به فکر مرگ می‌افتاد؛ اما این روزها که مرگ قوت غالب جوان‌هاست، فکر مرگ نیز خوراک همیشگی ذهن‌ها شده است. حالا همگان می‌خواهند مرگ را از یاد آدم ببرند و به‌زور هم که شده او را شاد نگه‌دارند؛ همه به دنبال مَفرّی برای رهایی‌اند غافل از این‌که آدمیزاد را نمی‌شود از اصلش جدا کرد. به تعبیر کمی شاعرانه‌تر: هر‌کسی کو دور ماند از اصل خویش بازجوید روزگار وصل خویش فکر کردن به مرگ افسردگی نمی‌آورد؛ اتفاقا آدم دوبه‌شک را از جا بلند می‌کند و به تامل وا‌می‌دارد. هیچ چیز به اندازه فکر کردن به مرگ، ترس از مرگ را کم نمی‌کند. 🖋زهرا ابراهیمی #روز_نوشت #مرگ_آگاهی https://eitaa.com/roznevesht

بایسته‌های تداوم قیام یکی از حماسه‌هایی که در تاریخ سیاسی ایران نقش اثرگذاری داشت، قیام پانزده خرداد سال 1342 بود. این قیام را می‌توان نقطه عطفی در تاریخ سیاسی ایران دانست. درواقع نهضت حضرت امام خمینی از پانزده خرداد 1342 به شکل جدی و رسمی شروع شد و بعد از پیمودن مسیری پرپیچ‌وخم در بیست و دوم بهمن 1357 به پیروزی رسید. از مهم‌ترین ویژگی‌های قیام این بود که مثلث رهبری، روحانیت و مردم در کنار یکدیگر، با یک هدف واحد و در یک‌زمان در مسیر یکسان گام برداشتند. آنچه بعدها به‌عنوان حکومت شیعی در ایران شکل تثبیت‌شده‌ای گرفت، وام‌دار قیام پانزده خرداد بود چراکه این قیام راه انقلاب را هموار نمود. از طریق همین قیام بود که مردم ایران و در ادامه مردم جهان به این باور رسیدند که می‌توانند مستقل و آزاد زندگی کرده و روی پای خود بایستند. قیام پانزده خرداد به‌خوبی صف‌آرایی عناصر حق و باطل را به تصویر کشید؛ از یک‌سو مردم به رهبری حضرت امام در جبهه حق بودند و از دیگر سو رژیم پهلوی با پشتیبانی آمریکا و انگلیس بر مسیر باطل خویش پای می‌فشردند. هدف از مبارزات اهل حق، تثبیت دین بود و هدف از مبارزات اهل باطل حذف دین و این قانونی است که نه‌تنها در قیام پانزده خرداد بلکه همواره در طول تاریخ وجود داشته است. از مهم‌ترین ویژگی‌های قیام پانزده خرداد این است که این قیام خودجوش بود. درواقع مردم باسابقه‌ای که از عنادورزی رضاشاه سراغ داشتند و تجربیات تاریخی خود در موضوع کشف حجاب، ممنوعیت برگزاری مجالس عزاداری برای سیدالشهدا (علیه‌السلام)، سرکوب کردن مخالفان و ایجاد فضای اختناق توسط او به این باور رسیده بودند که محمدرضا هم مسیر پدر را می‌رود و اوضاع قرار نیست به این زودی و به این راحتی بر وفق مراد گردد. خودجوش بودن مردم در دوران بعد از انقلاب نیز به‌عنوان یک امتیاز بزرگ، کشور را از سیل حوادث متعدد در امان نگه‌داشته است. در جریان دفاع مقدس همین خودجوش بودن مردم که ناشی از حس مسئولیت‌پذیری آن‌ها بود منجر به خلق صحنه‌های متعددی از کمک‌رسانی شد. این ویژگی تا به امروز نیز میان مردم ما ریشه دوانده تا جایی که تلاش خودجوش مردم برای کمک به آسیب دیدگان در مترو پل را می‌توان به‌عنوان نمونه عینی این روزها شاهد آورد. از دیگر ویژگی‌هایی که منجر به قیام پانزده خرداد شد موضع‌گیریِ صریح امام بر ضد محمدرضا پهلوی بود و همین موضع‌گیری‌ها منجر به دستگیری شبانه حضرت امام و حضور مردم در خیابان‌ها شد. اگرچه در این مسیر افراد زیادی به شهادت رسیدند اما چنانچه موضع‌گیری بی‌باکانه امام خمینی به‌عنوان یک رهبر وجود نداشت مردم ما هرگز طعم انقلاب را نمی‌چشیدند. در شرایط کنونی نیز جامعه ما از نعمت رهبری برخوردار است که در شرایط حساس با موضع‌گیری صریح و دقیق خویش تکلیف مردم را در بن‌بست‌های سیاسی و اجتماعی روشن می‌کنند و این‌گونه هدایت‌گر این جامعه می‌شوند. هوشمندی ایشان در زمینه سیاست‌های داخلی و عرصه بین‌الملل و درک توطئه‌های دشمن و ارائه راهکار برای مقابله با آن ازجمله ویژگی‌های مشابه رهبری و حضرت امام خمینی است. امام خمینی با آگاهی کامل از توطئه استعماری، چهره سلطنت را رسوا ‌کرد و همین باعث شد تا مردم با شناخت عمیقی که نسبت به اوضاع و شرایط به دست آورده بودند قیام پانزده خرداد را رقم بزنند. امروزه نیز انتقال همین شناخت از جانب رهبری به مردم مانع تحریف آرمان‌های انقلاب گشته است. دشمن از طریق انواع تحریف چه تحریف به نقصان یعنی کاستن از حقیقت و چه تحریم به زیادت یعنی افزودن امور غیرحقیقی به حقیقت، قصد دور کردن مردم را از اهداف و آرمان‌های انقلاب دارد و اگر هوشیاری رهبری نباشد قیام‌های گذشته همچون قیام پانزده خرداد و انقلاب و دفاع مقدس به‌راحتی زیر سؤال می‌رود. به‌عنوان‌مثال دشمنان قیام پانزده خرداد را که حاصل اتحاد و وحدت دینی و انقلابی مردم بود تنها به‌عنوان قیامی ملی و بر خواسته از ملی‌گرایی و باهدف رشد اقتصاد و ثروت معرفی می‌کردند. در دوران پهلوی دشمن با شناختی که نسبت به ظلم‌ستیزی امام به دست آورده بود به حذف شخصیت امام پرداخت و با انواع تهمت‌ها قصد داشت امام خمینی را از صحنه خارج سازد تا شاهد قیامی شبیه پانزده خرداد نگردد. عامل بیگانه دانستن و وابسته به اجانب بودن ازجمله این تهمت‌ها بود که دشمن برای به حاشیه راندن امام خمینی از آن‌ها بهره می‌برد. امروز نیز همان دشمن با همان راهکار یعنی حذف شخصیت رهبری درصدد ضرر رساندن به انقلاب است. ترویج شک گرایی و نسبیت در حوزه باورها، تساهل و تسامح در ارزش‌ها و گرایش‌ها، ترویج رفاه‌طلبی و معنویت گریزی از دیگر دام‌هایی است که دشمنان در مسیر این انقلاب گسترده‌اند و اگر بصیرت رهبری و همت مردمی نباشد انقلاب از مسیر اصلی‌اش خارج می‌گردد. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

مثل سربازی که دلش تنگ شده برای مادرش، دلمان حرم می‌خواهد؛ اما دست‌مان به جایی نمی‌رسد. #روز_نوشت #یا_امام_رضا #یا_امام_رئوف

کاش غزل می‌شدم در وصف‌تان... #روز_نوشت #یا_امام_رضا #یا_امام_رئوف

کاش ذوب شویم در اهل‌البیت...