هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️با توجه به این که مأموران الهی حافظ انسان ها در برابر خطرات هستند، احتیاط و پیشگیری چه مفهومی دارد؟
🔹در پاسخ به اين سؤال بايد گفت: «اَجَل» و «سرآمدِ عمر انسان»، بر دو گونه است: #اَجَل_حتمى و #اَجَل‌غيرحتمى. «اَجَل حتمى» سرآمدى است كه به هيچ وجه راه بازگشت براى آن نيست؛ مثل اينكه قلب انسان حداكثر قدرت ضربانش - در حالی كه كاملاً هم سالم باشد - فلان مقدار است؛ هنگامى كه آن عدد كامل شد قلب خواه ناخواه از كار مى ايستد، درست مانند ساعتى كه باطرى آن تمام شده باشد.
🔹امّا «اَجَل غير حتمى» سرآمدى است كه #قابل_اجتناب است و آن نيز بر دوگونه است؛ بخشى از آن در #اختيار_انسان است كه مى تواند با رعايت #موازين_عقلايى از آن پرهيز كند، مانند: «پوشيدن زره» در تن و «گذاشتن كلاه‌خُود» بر سر و «گرفتن سپر» به دست در ميدان جنگ كه بى شك جلوى بسيارى از مرگ و ميرها را مى گيرد. پرهيز از اين گونه امور، به عهده خود #انسان گذارده شده است و اوست كه در برابر اين حوادث، مسئول و #تعيين_كننده است.
🔹بخش ديگرى از سرآمدها، #غير_قطعى است كه معمولاً از اختيار انسان بيرون است؛ مانند: بخشى از حوادث رانندگى و يا مسأله پيش بينى نشده اى در مورد سقوط در چاه يا ريزش كوه و مانند آن. اينجاست كه فرشتگان و #مأموران_الهى، تا #اَجَل_حتمى او فرا نرسيده باشد، او را در برابر اين حوادث #حفظ مى كنند و هنگامى كه «اَجَل حتمى» او فرا رسيد او را به دست حادثه مى سپارند و رهايش مى كنند.
🔹البتّه اين بخش را نيز مى توان به دو گروه تقسيم كرد: #مشروط و #غيرمشروط؛ «مشروط» آن مواردى است كه پاسدارى #فرشتگانِ‌حافظِ‌انسانها، مشروط به انجام كارى از قبيل دادن «صدقه»، «دعا كردن»، «صله رحم» و انجام #كارهای_نيك مى باشد، و قسم ديگر آن است كه حتّى بدون اين شرط، مأمور محافظت او از اين خطرات هستند. خلاصه اينكه #اَجَل_حتمى «تخلّف ناپذير» است؛ اما #اَجَل_مشروط يا #معلَّق قابل تغيير مى باشد؛ گاه به وسيله #تدبير و #احتياط خود انسانها، و گاه به وسيله انجام #اعمال_نيكى همچون صله رحم و صدقه در راه خدا و گاه به وسيله #فرشتگانى كه مأمور حفظ انسان در برابر #خطرات_غيرحتمى هستند.
🔹از اينجا روشن مى شود كه آياتى مانند: «فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَ لَا يَسْتَقْدِمُونَ» [۱] (هنگامى كه #اجل آنها فرا رسد، نه ساعتى از آن #عقب مى افتند و نه ساعتى بر آن #پيشى مى گيرند)؛ و آيه شريفه: «وَ لَنْ يُؤَخِّرَ اللّهُ نَفْساً إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا» [۲] (خداوند هرگز #مرگ كسى را كه #اجلش فرا رسيده به تأخير نمى اندازد)، با آياتى مانند: «لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ...» منافات ندارد و همچنين با روايات فراوانى كه مى گويد: «صدقه» و «صله رحم»، اَجَل انسان را به تأخير مى اندازد، مخالف نيست، و در واقع جمع بين همه آيات و روايات با توجّه به اقسام سه گانه يا چهارگانه #اَجَل كه در بالا اشاره شد، روشن مى شود.
پی نوشت‌ها؛
[۱] سوره اعراف، آيه ۳۴
[۲] سوره منافقون، آيه ۱۱
[۳] شرح بيشتر درباره اقسام اَجَل در تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الإسلامية، تهران، ۱۳۷۴ش، چ اول، ج ۱۸، ص ۲۰۷ به بعد آمده است.
📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۳، ص ۲۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#اجل #مرگ
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۲۳۷ «نهج البلاغه» درباره غنیمت شمردن «فرصت زندگی» چه بیاناتی دارند؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در خطبه ۲۳۷ #نهج_البلاغه در عباراتى كوتاه و پرمعنا همه مخاطبان خود را به «استفاده از #فرصت‌ها» تشويق مى كند و به همگان هشدار مى دهد كه اين «فرصت» دائمى نيست و دير يا زود از دست خواهد رفت، بكوشيد تا جامه «حسرت و يأس» نپوشيد. در مورد چگونگى #فرصت‌ها به پنج نكته اشاره مى كند؛ نخست مى فرمايد: «فَاعْمَلُوا وَ أَنْتُمْ فِی نَفَسِ الْبَقَاءِ». (اكنون كه در متن زندگى و #حيات هستيد، #عمل كنيد [زيرا مهم ترين نتيجه عمر، عمل است]).
🔹تعبير به «نَفَسِ الْبَقَاءِ» اشاره لطيفى به اين معناست كه گويى بقاى در دنيا را به موجود زنده اى تشبيه كرده كه دارد نفس مى كشد، و پيش از آنكه از نفس بيفتد بايد از آن استفاده كرد. در جمله دوم مى فرمايد: «وَ الصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ». (#نامه‌هاى‌عمل گشوده است). اشاره به اينكه با گشوده بودن پرونده ها هرگونه اضافه و اصلاح و كم كردن نقطه هاى ضعف امكان پذير است. در جمله سوم مى فرمايد: «وَ التَّوْبَةُ مَبْسُوطَةٌ». (بساط #توبه گسترده است).
🔹روشن است كه تا درهاى «توبه» باز و سفره توبه گسترده است، راه بازگشت باز است و با آب #توبه مى توان آتش هاى برافروخته و سوزان #گناه را خاموش كرد. در چنين حالتى انسان به درگاه خدا مى رود، اظهار ندامت مى كند و قطره اشكى مى ريزد كه حاصل توبه اى خالص است و دريايى از آتش را خاموش مى كند. در كتاب كافى در حديثى که از امام باقر يا امام صادق (عليهم السلام) نقل شده است، مى خوانيم: «آدم به خداوند عرضه داشت: پروردگارا #شيطان را بر من مسلّط كردى و او را همچون خون در رگ‌هاى من جارى ساختى، در برابر آن چيزى براى من قرار ده [كه آن را جبران كند]؛
🔹فرمود: اى آدم اين فضيلت را براى تو قرار دادم كه هركس از فرزندان تو تصميم بر گناهى بگيرد چيزى بر او نوشته نمى شود، و اگر آن را عمل كند تنها يك گناه براى او مى نويسند، و اگر تصميم بر حسنه اى بگيرد، حتى اگر عمل نكرده باشد يك حسنه براى او مى نويسند، و اگر عمل كند ده حسنه نوشته خواهد شد. آدم عرض كرد پروردگارا لطف بيشترى كن؛ فرمود: اين فرصت را براى تو قرار دادم كه هركس گناهى كند سپس #استغفار نمايد او را مى بخشم؛ آدم عرض كرد: پروردگارا لطف بيشترى كن فرمود: درهاى #توبه را به روى آنها گشوده ام تا زمانى كه جان آنها به گلوگاه برسد؛ [و آخرين لحظه جدايى از دنيا فرا رسد] آدم عرضه داشت: كافى است». [۱]
🔹در جمله چهارم و پنجم مى فرمايد: «وَ الْمُدْبِرُ يُدْعَى وَ الْمُسِيءُ يُرْجَى». (در حالى كه فراريان از طاعات خدا به سوى او فرا خوانده مى شوند و به بدكاران و گنهكاران اميد عفو داده مى شود). در جاى جاى آيات قرآن آثار اين #دعوت و #اميد ديده مى شود. خداوند مى فرمايد: «قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ». [۲] (بگو اى بندگان من كه بر خويشتن ظلم و اسراف كرديد از رحمت خدا مأيوس نشويد خداوند همه گناهان را مى بخشد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است).
🔹باز مى فرمايد: «وَ أَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ». [۳] (به درگاه پرورگارتان باز گرديد و در برابر او تسليم شويد، پيش از آنكه عذاب به سراغ شما بيايد، سپس از سوى هيچ كس يارى نشويد). در ششمين، هفتمين و هشتمين جمله مى فرمايد: «قَبْلَ أَنْ يَخْمُدَ الْعَمَلُ، وَ يَنْقَطِعَ الْمَهَلُ، وَ يَنْقَضِيَ الاَْجَلُ». پيش از آنكه چراغ #عمل خاموش گردد، #مهلت قطع شود و #اجل پايان گيرد).
🔹آرى! تا #عمر باقى است، تنور عمل داغ و برافروخته و مهلت باقى است و #فرصت برقرار، و در آن لحظه كه انسان چشم از اين جهان بر بندد، همه اينها پايان مى گيرد. در نهمين و دهمين جمله مى فرمايد: «وَ يُسَدَّ بَابُ التَّوْبَةِ، وَ تَصْعَدَ الْمَلاَئِكَةُ». (پيش از آنكه در #توبه بسته شود و فرشتگان [كه مأمور ثبت اعمال نيك و بدند] به آسمان صعود كنند [سخت بكوشيد و فرصت را غنيمت بشماريد]).
پی نوشت‌ها:
[۱] قرآن کریم، سوره زمر، آیه ۵۳
[۲] همان، سوره زمر، ۵۴
[۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۲، ص ۴۴۰
📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۸، ص ۵۶۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#فرصت #عمر #عمل #توبه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد