eitaa logo
کانال سردار سپهبد شهید 🌷حاج قاسم سلیمانی شهرستان نجف اباد
62 دنبال‌کننده
9هزار عکس
4.8هزار ویدیو
39 فایل
این کانال اطلاع رسانی وترویج گفتمان انقلاب اسلامی واسلام ناب است و زمینه سازان ظهور حضرت 💐❤️مهدی❤️ یاوران رهبر انقلاب این زمان هستند 🌷❤️خون که درتن ماست هدیه به رهبر ماست 🌷❤️ #لبیک یاحسین #لبیک یا صاحب الزمان #لبیک یا خامنه ای بهترین ره
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عوامل غفلت از حضور امام زمان (بخش اول) 🔹نخستين و مهم ترين وظيفه انسان، شناخت پروردگار و آفريننده خويش است و از نظرگاه روايات، راه معرفت خدا و اوصاف او، شناخت‌ اوليای‌ خدا و  عليهم السلام است، چون آنها مظهر اسماء و صفات الهی و آينه جمال و جلال پروردگارند. معصومين عليهم السلام انسان های کاملی هستند که خداوند آنان را خليفه و نماينده خود در زمين قرار داده، و اراده کرده است که با آنان شناخته شود و از مسير اطاعت آن ها، اطاعت شود و ثواب و عقاب را نيز بر مدار اعتقاد و اطاعت آنان قرار داده است. 🔹وقتی از امام حسين (ع) درباره معرفت خدا و چگونگی آن سوال شد، حضرت فرمود: «مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمانٍ إِمامَهُمْ اَلَّذى يَجِبُ عَلَيْهِمْ طاعَتُهُ؛ [۱] عبارتست از شناخت مردم هر زمان، امامشان را، آن امامى كه اطاعت او بر آنها واجب است». بنابراين معرفت و آگاهی به  (عج) لازم است، و از آن حضرت نيز موجب خروج از جاده صحيح زندگی، و نرسيدن به سعادتی است که توسط خداوند برای انسان رقم زده می‌شود؛ و نیز باعث گمراهی و شقاوت می‌گردد و اين غفلت در اثر برخی عوامل ايجاد می‌شود که به قسمتی از آن عوامل می‌پردازیم: 💠 «هواپرستی» 🔹شيطان دشمن انسان است و کارش اغوا و گمراه سازی است. اگر شيطان همنشين و رفيق انسان گردد، يا بر او مسلط شود، او را بر و نافرمانی خدا و دوری از اولياء خدا تحريک می‌کند، و سرانجام او را از راه حق و طريق انبياء الهی و از صراط مستقيم که امام صادق (ع) فرمود: «منظور راه و شناخت امام است»، [۲] منحرف ساخته و انسان را دچار از خداوند و دوری‌ از‌ (عج) می‌کند. 💠 «گناه و معصيت» 🔹نفس انسان به حسب طبيعت اصليش، دارای صفا و جلاء است که حقيقت را درک می‌کند، حق و باطل، و تقوا و فجور را متمايز از هم می بيند؛ چنان که قرآن کريم می‌فرمايد: «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا؛ [شمس، ۸] سپس فجور و تقوا (شرّ و خیرش) را به او الهام کرده است»؛ اما تدريجا اين طبيعت تقوا را از بين می برد، و نفس به گونه‌ای ميشود که باطل و پليدی را زيبا می بيند، و اولياء و ائمه (ع) را حقير و کم بها می انگارد، سرمايه داران و ثروتمندان و زور مداران را بزرگ می‌شمرد، و در يک کلمه و فجور را بر تقوا و فضيلت ارجحیت می‌بخشد. چنين کسی دارای انحراف دل است و اين انحراف، حاصل‌ اعمال‌ بد و گناه و می‌باشد. 💠 «دنيا طلبی» 🔹دنيا پديده‌ای است، آفريده‌ی خداوند، که برای استفاده و بهره وری انسانها خلق شده است، تا انسان در سايه مواهب طبيعی آن، مسير تکامل را طی نمايد. اما کوشش برای توسعه زندگی و افزايش ثروت، تا جایی مطلوب است، که عناوينی ديگر مثل راحت طلبی و تجمل پرستی، برتری طلبی و فزون خواهی بر آن صدق نکند. اگر يکی از عناوين ياد شده بر آن منطبق شد، يا انسان را از وصول به زندگی معنوی محروم ساخت، قطعا ناپسند است و باعث غفلت انسان از خداوند و ولی خدا،  (عج) خواهد شد. ... پی نوشت‌ها: [۱] علل الشرايع، ج۱، ص۹، ح۱ چاپ اسلاميه [۲] تفسير نور الثقلين، ج۱، ص۲۰، نقل از تفسير نمونه، ج۱، ص۲۵۱ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️قیام امام حسین (علیه السلام) چه تأثیری بر بیداری و آگاهی جامعه اسلامی داشت؟ 🔹 در عموماً، و در عصر حاکمیّت و خصوصاً، نبودند. آنها نمیدانستند که «بنى امیّه» جانشینان برحق رسول الله (ص) نیستند و دلسوز و حامى اسلام نمیباشند، و آنها به خاطر تقصیر و کوتاهى شان بود و لذا بودند. آیا آنها نمى دانستند بازماندگان دوران و کینه دیرینه اى از دارند و هنوز خاطره تلخ کشته شدن عزیزانشان را در جنگ هاى بدر و احد و احزاب فراموش نکرده اند و درصدد انتقام آن خونها هستند، 🔹و از آنجا که پیامبر (ص) پیش بینى این روزها را مینمود، خلافت را بر حرام کرد. این مطلب در روایات متعدّد، از جمله گفتگوى (ع) و مروان بن حکم منعکس شده است. شبى که امام حسین (ع) به دارالاماره مدینه خوانده شد و خبر مرگ به آن حضرت ابلاغ گشت و از وى تقاضاى بیعت براى یزید شد و حضرت موافقت نکرد، فرداى آن شب ، امام (ع) را در کوچه ملاقات کرد. خطاب به حضرت عرض کرد: یا اباعبدالله! من خیرخواه تو هستم و پیشنهادى برایت دارم که اگر بپذیرى به خیر و صلاح شماست! 🔹 فرمود: پیشنهادت چیست؟ عرض کرد: همانگونه که دیشب در مجلس ولیدبن‌عتبه گفتم، شما با یزید بیعت کنید که این کار به نفع دین و دنیاى شماست! (ع) فرمود: «ما از آنِ خداییم و به سوى او باز میگردیم. هر زمان مسلمانان به فرمانروایى همچون گرفتار شوند باید فاتحه اسلام را خواند. بى شک از جدّم رسول خدا (ص) شنیدم که ميفرمود: «خلافت بر خاندان ابوسفیان است و اگر روزى را بر بالاى منبر من دیدید او را بکشید» و مردم مدینه او را بر فراز منبر آن حضرت دیدند و نکشتند و در نتیجه خداوند آنها را مبتلا به کرد». [۱]  🔹مروان با شنیدن این بیان کوبنده و مستدلِ (ع) خاموش گشت و رفت. ابن ابى الحدید مینویسد: دوستى داشت که هر روز به ملاقاتش میرفت و از رازداران معاویه و اصحاب سرّ او بود. او میگوید: «پس از شهادت (ع) و حسن مجتبى(ع) که بر سرتاسر جهان اسلام مسلّط شده بود، به او گفتم: معاویه! تو به آنچه که خواستى رسیدى و اکنون حاکم بر تمام بلاد اسلام هستى، به بنى هاشم کمتر ظلم و ستم کن و دستور بده که دیگر بر فراز منابر على(ع) را سبّ و لعن نکنند. معاویه گفت: اشتباه مى کنى! باید چنان کنم که مسلمانان بر فراز مأذنه ها نام پیامبر (ص) را بر زبان نیاورند. آرى! زمانى آرام ميگيرم که نام (ص) را از بالاى مأذنه ها به زیر بکشم «دفناً دفناً». [۲]  🔹عناد و مخصوصاً با اسلام، عناد و کینه اى ریشه اى و اساسى و غیرقابل جمع بود، ولى متأسّفانه در آن زمان گروه عظیمى از مسلمانان آنها را نمیشناختند. که معروف به ، آدم کشى، و و فجور بود به مدینه حمله کرد و شمار زیادى از مردان و زنان آن شهر مقدّس را از دم تیغ گذراند، و سه روز آن شهر را بر سربازان خود مباح کرد، تا هر کارى بخواهند انجام دهند! به قتل و غارت پرداخته و کارهاى دیگرى که قلم از ذکر آن شرم دارد! [۳]  🔹هنگامى که عبدالله بن زبیر به خانه خدا پناهنده شد، نه به ابن زبیر رحم کرد و نه احترام را نگهداشت و نه حال ساکنان مکّه را مراعات نمود، لذا دستور داد منجنیق ها را در اطراف مکّه نصب و را سنگباران کنند! [۴] در حالى که طبق احکام اسلامى هرکس به خانه خدا پناه ببرد در امان است؛ حتّى مجرمین. هرچند میتوان آب و غذا را بر مجرمین بست تا بر اثر فشار گرسنگى و تشنگى مجبور شوند از حرم امن الهى خارج گردند، و سپس در صورت اثبات جرم آنها را دستگیر و مجازات کنند. [۵] 🔹(ع) براى بیدارى و قیام کرد، امّا آن قدر خواب آنها عمیق و و ناآگاهیشان ریشه دار بود که جز خون قلب امام و یاران وفادارش این آفت مهم را از مزرعه اسلام دور نساخت. مردم پس از شهادت (ع) و همراهانش، و اسارت خاندان عصمت و طهارت و بر سر نیزه رفتن سرهاى مقدّس شهداى کربلا، از بیدار شدند و قیام ها یکى پس از دیگرى شکل گرفت و بنى امیّه پس از واقعه کربلا روى خوش ندیدند، تا اینکه این خون هاى پاک منتهى به و ریشه کن شدن این درخت ناپاک شد. پی نوشت‌ها؛ [۱]لهوف ص۲۰؛ [۲] شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید ج۵ ص۱۳۰؛ [۳] شرح این جنایت بى سابقه غمبار را در کتاب عاشورا، ص۲۳۱ به بعد مطالعه فرمایید. [۴]همان؛ [۵] جواهرالکلام ج۲۰ ص۴۸-۴۶؛ و ج۴۱ ص۳۴۴و۳۴۵ 📕اهداف قيام حسينى‏، ناصر مكارم شيرازى، مدرسه امام على بن ابیطالب، ص۷۵ منبع: وبسایت آیت الله مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel