✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی (بخش سوم و پایانی) 🔸 #عید_قربان یکی از مهم‌ترین و بارزترین اسناد و مدارکی است که گواه بر عظمت و بزرگی #حضرت_ابراهیم (ع) است. در واقع #عید_قربان، رزمگاه و میدان نبرد ابراهیم نبی (ع) با #شیطان و هوای نفس است که پیام ها و درس های فراوانی را برای جامعه بشریت به دنبال دارد. در اهمیت و ارزش این عید بزرگ و قربانی کردن، در منابع روایی نکات طلایی و زیبایی به یادگار مانده است، ولی آنچه در این مهم از همه بیشتر اهمیت دارد، قربانی کردن هوای نفس است، که فاکتورهای خاص خود را می طلبد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره خواهیم داشت. 4⃣صبر، تعهد و وفاداری 🔹برای پیروزی بر #دشمن_درونی و خواهش های شیطانی، هیچ انسانی بی‌نیاز از عنصر #صبر نیست. در واقع این صبر و بردباری است که مانع‌ نفوذ شیطان در سرزمین وجودی انسان می شود. انسان های مقاوم و صبور هیچگاه در برابر وسوسه‌ های شیطان سستی و ضعف از خود نشان نمی دهند، و همچون کوهی استوار در برابر لذات زودگذر نفسانی خویشتنداری می کنند. این دسته افراد زمانی که با خدای متعال عهدی را می‌ ببندند، بر پیمان خود ایستادگی می کنند و صداقت و درستی خود را به منصه ظهور می رسانند. خدای متعال این چنین وفاداری #حضرت_ابراهیم (ع) را به رخ جهانیان می کشد: «وَ إِبْراهیمَ الَّذی وَفَّى؛ [نجم، ۳۷] و [نیز در نوشته‏ هاى‏] همان ابراهیمى که #وفا کرد».   5⃣توکل و پیوسته در مسیر خدا بودن 🔹برخی افراد برای مبارزه با هوای نفس تنها به نیرو و توان خود تکیه و اعتماد می کنند، این در حالی است که انبیاء و اولیای الهی در مواجهه با شیطان و هوای نفس بهترین پناهگاه را نه نیرو و توان خود، بلکه مدد و یاری خداوند معرفی کرده اند؛ این موضوع به خوبی در داستان پیامبران و اولیای الهی مشهود است. بطور مثال داستان حضرت یوسف (ع) و زلیخا در قرآن کریم این چنین بیان شده است: «وَ مَا أُبَرِّئُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّی إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ [یوسف، ۵۳] من هرگز خودم را تبرئه نمی‌کنم، که #نفس (سرکش) بسیار به بدیها امر می‌ کند؛ مگر آنچه را پروردگارم رحم کند! پروردگارم آمرزنده و مهربان است». در سبک زندگی حضرت ابراهیم (ع) نیز به خوبی با عنصر و ویژگی #توکل و اعتماد بر خدا و در مسیر او بودن مواجه می شویم: «وَ قالَ إِنِّی ذاهِبٌ إِلى‏ رَبِّی سَیَهْدینِ؛ [صافات، ۹۹] و [ابراهیم‏] گفت: من به سوى پروردگارم رهسپارم، زودا که مرا راه نماید».   منبع: وبسایت‌راسخون #عید_قربان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد